~ ปลายทาง~
รอบสลัว...ทั่วท้นระคนขุ่น
ร่องรอยอุ่นไอแสงเหือดแห้งหาย
รวดร้าวรุกทุกขณะโถมทะลาย
เทวษว่ายเวิ้งผ่าน...เมือกมารยา
เปลี่ยววังวน...หม่นหมองครรลองเศร้า
โศกซึมเซาเสาะซ้ำระยำหา
ผจญม่านธารเล่ห์ล่องเอกา
พิบัติห่าโหมซัด..ตามตัดรอน
เคว้งรันทด...อดสูมิรู้สิ้น
พบเพียงภินท์พังพ่ายมิถ่ายถอน
ประหนึ่งคล้ายหมายล่าไร้อาทร
หยามยอกย้อนหยันเหยียด...ซุ่มเสียดแทง
มรสุม...ซุ่มเยือนไม่เลือนลบ
ส่งสมทบท่วมทับแทบอับแสง
จวนขณะระโหยล้าโรยแรง
สู่ห้วงแห่งหายนะ...ที่ระราน
ครั้นพบธรรม...คำสอนบวรวาท
พุทธศาสน์ซึ้งจิตวิศิษฏ์ศานต์
แจ่มแจ้งชัดสัตถาปัญญาญาณ
ผ่องพิชานโชติดำริ...สติเติม
จึงสัจจะ....ปณิธานอย่างหาญกล้า
จากศรัทธาเที่ยงตรงมุ่งส่งเสริม
ข้ามหมองหม่นค้นหาดีกว่าเดิม
ปลายทางเริ่มเรืองแสง...ด้วยแรงใจฯ
อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอเนตค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [
