1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 28 29 30 31 |
~เงา~ ~เงา~
เพียงหยิบยืม...ดื่มด่ำวนค่ำเช้า
เลือนลางเงางำเงื่อนเยี่ยมเยือนเห็น
ครั้นจริงเผยเปรยบทปรากฏเป็น
ฝันกระเด็นหายวับ...ไปกับตา
.
แล้วระกำ...ช้ำชอกก็หยอกเย้า
มิผ่อนเพลาพร่ำพรอดความบอดบ้า
ดิ่งระทมงมโง่เศร้าโศกา
มองซ้ายขวาเคว้งคว้าง...หนทางตัน
.
ปล่อยรู้รับ...กลับกลอกให้บอกบท
สัมผัสรสลวงโลกที่โศกศัลย์
ลิ้มอดสูพรูพรั่งประทังวัน
เคียงเยาะหยันเย้ยอยู่...เป็นคู่ครอง
.
เมื่อรุมเร้า...เว้าวอนว่าอ่อนล้า
หลังน้ำตาแต่งแต้มบนแก้มสอง
เลิกอุทธรณ์ร้อนเร่าก้มเข่ารอง
ให้เนืองนองรดรื้น...ชุ่มพื้นดิน
.
ท่ามกลางเหงา...เคล้าคละเสียงสะอื้น
ห่วงหายื่นเยื่อใยร้างไร้สิ้น
เจียนสลายฉายชัดเข้ากัดกิน
ทรุดแดดิ้นโดดเดี่ยว...ดูเดียวดาย
.
โหยละห้อย...ง่อยเปลี้ยเกินเลียแผล
เสียงอ่อนแอหนาแน่นยังแม้นหมาย
คงคร่ำครางอย่างนั้นจวบวันตาย
จึ่งจะหายแห้งเหือด....รอยเลือดจาง
.
อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
.
|
|
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [
