ความยึดมั่นถือมั่น คือ บ่อเกิดแห่งทุกข์
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
22 ธันวาคม 2552
 
All Blogs
 

กาละ ตอนที่ 14

วันนี้จะได้เจอกาละ ทำไมรู้สึกตื่นเต้นจัง ยิ้มไม่ยอมหยุดเลย กลางคืนก็นอนคิดถึงแต่หน้าเธอ หรือว่าเราจะตกหลุมรักเธอเข้าซะแล้ว แต่เรามันก็แค่คนธรรมดาที่ยังเอาตัวเองไม่รอด แล้วจะไปดูแลเธอได้ยังไง

ณ เวลา 7 โมงเช้า...

ผมก็มาถึง ออฟฟิต มันแป็นเวลาเดียวกับเมื่อวาน ที่ผมยอมตื่นแต่เช้าไม่ใช่เพราะ ผมขยัน หรือหวังเงินเดือนขึ้น แต่ผมรู้สึกว่าเมื่อผมตื่นเช้ากว่าปรกติ ผมได้พบสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยสัมผัสมา

สิ่งนั้นมันเหมือนผมได้พบครอบครัวใหม่ มีคนที่รู้สึกดีๆ กับผม
ตั้งแต่ผมเกิดมา พ่อ แม่ ของผมท่านก็ได้จากไปซะแล้ว ก่อนที่ผมจะได้จดจำใบหน้าของท่านซะด้วยซ้ำไป ผมโดนเลี้ยงดูโดย คุณลุงของผม

เพราะฉะนั้นความรักความอบอุ่นมันก็จะเบาบางมาก เวลาส่วนใหญ่ผมก็จะอยู่กับการเรียน ทำงานบ้าน และทำงานช่วยคุณลุง คุณลุงผมขายปาท่องโก๋ ตั้งแต่เช้ายัน ค่ำ ที่ต้องขายทั้งวันก็เพราะว่าขายไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ครับ

เพราะท่านทำปาท่องโก๋ ได้แข็งยังกับกระดูกหมาเลยครับ ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมท่านไม่ไปหาทำอาชีพอื่น มันน่าจะดีกว่านี้

คุณลุงผมท่านไม่เคยแต่งงานท่านเคยเล่าให้ผมฟังว่า ท่านรักกับผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เธอไม่ได้คิดแบบที่ลุงผมคิด เธอแค่หลอกใช้ทรัพย์สมบัติทุกอย่างที่คุณลุงผมมี จนเมื่อมาถึงเวลาที่คุณลุงผมไม่สามารถหาอะไรไห้ได้ตามที่เธอต้องการเธอก็ทิ้งคุณลุงผมไป

โดยในขณะนั้นลุงผมไม่เหลืออะไรแล้ว แถมต้องทำงานหนักกว่าเดิม
เมื่อก่อนคุณลุงเคยทำงานกับ บริษัท หลักทรัพย์ แห่งหนึ่งก็จะมีสาวๆ มาสนใจท่านเยอะมาก

เพราะคุณลุงผมหน้าตาดีได้ระดับเลยทีเดียว (แต่น้อยกว่าผมนิดนึง) แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณลุงถึงได้เลือกผู้หญิงคนนี้ และท่านก็รักผู้หญิงคนนี้มาก สมัยนั้นคนทำงานหลักทรัพย์ เงินเดือนก็ดี แถมได้โบนัสที่มากพอสมควร ก็คงไม่น่าแปลกใจที่ผู้หญิงจะเข้ามาหาตลอด

ตั้งแต่คุณลุงรู้จักกับผู้หญิงคนนี้ จากรถยนต์ที่เคยมีก็ต้องขาย จากงานที่มั่นคงก็ไม่มีงานทำ และยังต้องประสบกับยุค เศรฐกิจฟองสบู่แตก มันก็คงไม่น่าแปลกใจเพราะเธอคนนั้น เกิดมาเพื่อมาล้างผลาญชีวิตลุงของผมโดยเฉพาะ

ผมเคยเห็นคุณลุงนั่งร้องให้คนเดียวบ่อยมาก ชีวิตแกดูเหงาๆ ไม่ค่อยอยากจะรับรู้เรื่องราวอะไรที่เข้าผ่านมาในชีวิต เหมือนชีวิตของแกหยุดไปตั้งแต่วันที่ผู้หญิงคนนั้นเดินจากไปจากชีวิต

และคำพูดสุดท้ายของคุณลุงในเวลาที่คุณลุงผมกำลังจะจากโลกใบนี้ไป ท่านดูมีความสุขมากกว่าทุกวัน ท่านยิ้มเหมือนได้พบเจอกับคนที่ท่านไม่ได้เจอมานาน และ บอกกับผมว่า

“เจ้านนท์ลุงดีใจมากที่เวลานี้มาถึงเสียที ลุงกำลังจะได้พบกับคนที่ลุงรอคอยมานานแสนนานแล้ว”

ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าลุงแกหมายถึงใคร แต่ผมเดาเอาว่าแกน่าจะหมายถึงผู้หญิงคนนั้น หลังจากคุณลุงผมจากไปผมก็ต้องดิ้นรนสุดชีวิต เพราะค่าใช้จ่ายในเมืองมันช่างสูงเหลือเกิน

ลุงผมก็ไม่ได้ทิ้งทรัพย์สมบัติอะไรให้ผมเลย บ้านก็ยังเช่าเขาอยู่ เงินที่มีก็จ่ายค่ารักษาไปจนไม่เหลือ ตอนนั้นผมยังต้องเรียนมหาวิทยาลัยอีก 2 ปี ถึงจะสำเร็จ

เป็นช่วง 2 ปีที่ทรมานมากเลยสำหับผม ไหนจะต้องหาเงินค่าเช่าห้อง ค่ากิน ค่าเรียน ผมจึงต้องประหยัดทุกบาททุกสตางค์ และรับทำงานทุกอย่างที่จะมีคนจ้าง

ตั้งแต่ผมเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ไม่เคยมีความคิดจะมีแฟนกับใครเขา เพราะผมเองยังไม่เคยมีเวลาให้กับตัวเองเลย แล้วเรื่องเงินอีก ผมจึงไม่เคยคิดว่าจะมีใครมาสนใจคนอย่างผม

แต่วันนี้ผมกับรู้สึกว่าผมได้รับความอบอุ่น ทั้งจากคุณแม่ของกาละ และกาละ ถึงแม้จะดู ต๊องๆแปลกๆ แต่เธอก็น่ารักมากในสายตาของผม

ณ เวลา 10 โมงเช้าตรง..ตี๊ดๆๆตี๊ดๆๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของผมก็ดังขึ้น

“สวัสดีครับ กาละมาถึงแล้วเหรอครับ...ได้ครับเดี๋ยวผมลงไปรับครับ”

ผมลงมาจาก ออฟฟิต เพื่อมารับเธอ วันนี้เธอมาในชุดที่เรียกว่า เห็นแล้วทึ่ง อึ้ง ตาค้าง น้ำลายยืด มือไม้สั่น จนอยากจะแปลงร่างเป็นฆาตกรบ้ากามยังไงก็ไม่รู้

“สวัสดีครับ...กาละวันนี้คุณดูสวยมากเลยนะครับ สวยเองรึเปล่าครับ หรือใครบังคับให้สวย”

“คุณนนท์ ว่าดูดีแล้วยังค่ะ กาละว่ามันดูโป้ไปรึเปล่าค่ะ”

“ไม่เลยครับ...”
ในใจ...โป้น้อยไปหน่อย หละไม่ว่า แฮ่ แฮ่...!

“ดูดีแล้วครับดูดีมากเลยครับ อยากดูทั้งวันเลยครับ กาละนี่เป็นคนตรงต่อเวลาดีนะครับ... มาครับผมจะพาไปให้ทีมงานรู้จัก จะได้เริ่มงานกันเลยครับ”

เมื่อก้าวแรกเข้ามาที่ ออฟฟิต ทุกคนในที่ทำงานผม มองกาละเป็นตาเดียวเลย(ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องมองตาเดียว ทั้งๆที่มี สองตา) ทุกคนเห็นแล้วพูดเป็นเสียงเดียวเลยว่า

“สวยมากเลย นี่เหรอนางแบบใหม่”

และตบท้ายด้วย

“ไม่น่ามาเดินคู่กับ พี่นนท์เลย ความสวยเลยหมองไปเลย...!”
ในใจ...มันหมายฟามว่าไงว้า

หลังจากนั้นก็เริ่มปฏิบัติการถ่ายงานโฆษณา ทุกอย่างก็ดำเนินไปได้ด้วยดี วันนี้เธอไม่ ดุ หรือด่าผมเลยแม้นแต่คำเดียว

ทำให้ผมรู้สึกว่าอะไรมันขาดหายไปจากตัวเธอนะ และแล้วการทำงานของเธอวันแรกก็เสร็จสิ้นไปด้วยดี เวลาก็ล่วงเลยมาถึง 18.00 น.

“กาละเหนื่อยไหมครับ วันนี้หนักหน่อยนะ วันแรกอะไรๆ มันยังไม่ค่อยลงตัวเดี๋ยววันต่อๆไปก็ จะไม่ค่อยเหนื่อยแล้วหละครับ”

“ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ สนุกดีออก กาละไม่เคยทำงานอะไรมาก่อนเลย รู้สึกดีนะค่ะเวลาที่คนอื่นเห็นเรามีคุณค่ากับเขา”

“กาละ ทำไม่ไม่ทำงานหละครับ หรือว่ารวยแล้ว”

“กาละ ไม่ใช่ไม่อยากทำงานนะค่ะ เอาอย่างนี้นะเราไปหาอะไรทานกันดีไหม แล้วกาละจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง และก็เรื่องแต่งงานของเราด้วย”

“ก็ดีครับ ผมก็อยากจะรู้เรื่องแต่งงานว่ามันเป็นยังไงกันแน่ครับ แต่ถ้ายังไงกาละอย่าเลือกร้านแพงมากนะครับ ผมมันคนงบประมาณจำกัดครับ แต่ผมก็ขอเป็นเจ้ามือนะครับ...”

ในใจ...พูดไปได้ไงวะนี่...ไอ้จนแล้วอยากมีแฟนสวย

เมื่อมาถึงร้านที่กาละเธอ คิดว่าไม่แพงมาก แต่สำหรับผม ผมรู้สึกได้เลยว่ามันต้องไม่ธรรมดา แต่ยังไงมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เท่าไหร่เท่ากัน แต่มันมีไม่เท่าไหร่นี่สิกลุ้ม

“ไม่ทราบมากี่ท่านค่ะ”

เสียงจากพนักงานต้อนรับแสนสวย หมวย เอ็กซ์

“2 คนครับ”

เสียงจากผู้ชายแสนหล่อ(ผมเอง)

แล้วผมก็เดินตามก้นอันงอนได้รูปทรงของพนักงานต้อนรับแสนสวยไป และเธอก็หันมามองหน้าผม พร้อมกับสายตาอันยั่วยวน แล้วพูดออกมาว่า

“เชิญนั่งค่ะ อีกสักครู่จะมีพนักงานมารับ ออเดอร์นะค่ะ”

แล้วเธอก็สะบัดก้นอัน งอนงามเดินจากไป จากสายตาอันบ้ากามของผม...ไร้สาระวะเรา

แล้วกาละ ก็มองมาที่ผมทำให้สติผมกลับมาทันที และเริ่มพร่ำพรรณนาความกังวลใจให้ผมฟัง

“กาละ จะเล่าให้ฟังนะค่ะ ที่กาละไม่ไปทำงานเพราะว่า กาละต้องการอยู่กับคุณแม่ให้นานที่สุด ตั้งแต่กาละเกิดมา คุณพ่อก็เสียไปแล้ว ก็มีแต่คุณแม่ที่คอยเลี้ยงดู”

“แล้วคุณแม่ท่านไม่ว่าเหรอครับที่ไม่ทำงาน”

“คือ เรื่องนี้เป็นความลัพธ์นะค่ะ เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับงานแต่งงานของเราด้วย ตอนที่กาละจบจากมหาวิทยาลัย ได้ 6 เดือน

กาละก็คิดจะไปหางานทำ แต่ มีอยู่คืนหนึ่ง คุณแม่ท่านไม่สบายมาก ท่านสลบล้มลงในห้องน้ำ กาละก็ไม่รู้ว่าท่านเป็นอะไร ก็เลยโทรไปที่โรงพยาบาลที่คุณแม่เคยไปรักษาบ่อยๆ

แล้วไม่นานรถพยาบาลก็มาถึงบ้าน ในระหว่างที่คุณแม่นอนสลบอยู่ในห้องพักผู้ป่วยใน สักพักใหญ่ คุณหมอก็เรียกกาละเข้าไปคุย

คุณหมอบอกว่าคุณแม่เป็นเนื้องอกในสมอง เป็นมาได้ 2 ปีแล้ว แต่กาละไม่เคยรู้เรื่องเลย ท่านพยายามปิดเรื่องนี้มาโดยตลอด คงเป็นเพราะท่านไม่อยากให้กาละคิดมาก แล้วคืนนั้นเองคุณหมอก็บอกว่า ท่านคงอยู่ได้ไม่น่าเกิน 2 เดือน”

กาละเงียบไปซักพัก สีหน้าเธอเริ่มเปลี่ยน ตาเริ่มแดงๆ เธอหายใจแรงขึ้น แล้วก็เริ่มเล่าให้ผมฟังต่อ....ตอนต่อไปครับ




 

Create Date : 22 ธันวาคม 2552
3 comments
Last Update : 22 ธันวาคม 2552 23:30:12 น.
Counter : 366 Pageviews.

 

มาเปิดอ่านคนแรก น่าติดตามต่อ ว่าคุณนนท์ จะทำอย่างไรต่อไป...
@น่าน

 

โดย: OxyMan 23 ธันวาคม 2552 7:59:56 น.  

 

แงๆๆๆๆๆๆ อดเจิม

รออ่านตอนต่อไปค่ะ
ครึ่งเรื่องแล้วเหรอค่ะเนี้ย

จะไปนอนเล่นที่วัดสองคืนนะค่ะ
แล้วจะเอาบุญมาฝากเน้อ

 

โดย: นุ่มณอ่อนนุช 23 ธันวาคม 2552 8:24:17 น.  

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ คุณนุ่ม

และขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะครับ

.................

 

โดย: ผัสสะ 24 ธันวาคม 2552 12:04:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ผัสสะ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สิ่งที่รู้ รู้อะไร รู้ในสิ่งจริง หรือ สิ่งลวง หรือ ลวงในสิ่งจริง

คิด คิด ...คิด แล้ว จะ รู้ หรือ รู้ เพราะ ไม่คิด

".. ผัสสะ
Friends' blogs
[Add ผัสสะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.