ความยึดมั่นถือมั่น คือ บ่อเกิดแห่งทุกข์
Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
8 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
ชะตากรรม ตอนที่ 1

เนื้อเรื่องต่อจาก เรื่องกาละ นะครับ

เร็วๆ คนไข้เริ่มไม่หายใจแล้ว เอาเข้าห้องผ่าตัดเลยครับ....

หลังจากเวลาการผ่าตัดผ่านไป 4 ชั่วโมง

พยาบาลได้นำเธอออกมาจากห้องผ่าตัด
ผมมานั่งเฝ้า คนไข้ของผม ซึ่งเธออาการหนักเอามากๆ เธอเป็นเนื้องอกในสมองชนิดรุนแรง

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึง มีความเป็นห่วงเป็นใยมากมายกับเธอคนนี้ จนผมได้ยินเสียงเรียก

“คุณหมอค่ะ มีคนไข้ฉุกเฉินอีกคนค่ะ”

“ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ แต่ คุณพยาบาลถ้า คนไข้คนนี้ตื่นเมื่อไร ตามผมด่วนเลยนะครับ”

ผมชื่อ มโน เป็นศัลยแพทย์ ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

วันนี้ผมได้รับคนไข้คนหนึ่ง เธอเป็นหญิงสาวที่ผมเคยฝันเห็นเธอบ่อยๆ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมถึง หน้าตาเธอไปเหมือนกับผู้หญิงที่ผมฝันถึง เธอชื่อ วารี

“คุณหมอค่ะ คุณวารี ตื่นแล้วค่ะ”

“ขอบคุณครับ”

ผมเดินมาที่ห้องพักของ วารี

“สวัสดีครับ เป็นอย่างไรบ้างครับ”

“ปวดหัวมากเลยค่ะ ....คุณนนท์ๆ ใช่ใหมค่ะ”

“เอ๋อ...ไม่ใช่ครับผม มโนครับ

“คุณนนท์ ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่หละค่ะ”

“ผมว่าคุณจำคนผิดแล้วหละ ผมไม่ได้ชื่อนนท์ครับ ผมว่าคุณอาจจะสมองยังไม่เข้าที่นะ”

“แต่ฉันจำคุณนนท์ได้ ฉันวารีไงค่ะ ทำไมคุณนนท์ ถึงพูดแบบนี้หละค่ะ เรารักกันไม่ใช่เหรอ”

ในเวลานั้นผมสงสารเธอมาก ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร แต่ทำไมผมมองหน้าเธอแล้วทำให้น้ำตาใหลออกมาได้ มันมีเรื่องเศร้าโศก อันใดหรือ ที่ทำให้เธอแสดงสีหน้าออกมาแบบนั้น

มันเหมือนเธอได้สูญเสียคนที่เธอรักมากๆไป แล้วทำไมผมถึงเข้าไปเกี่ยวข้องกับชีวิตเธอได้อย่างไร

เธอพยายามดิ้น และจะเข้ามาหาผม ในใจผมก็กลัวเหมือนกัน แต่อีกใจก็รู้สึกอยากกอดเธอ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ผมเดินออกมานอกห้องของเธอ ผมไม่สามารถอยู่โดย ต้องมองหน้าเธอ ได้ยินเสียงเธอ มันทำให้ผมอยากร้องให้

หลังจากวันนั้น ผ่านมา 1 อาทิตย์ ผมไม่เคยเข้าไปเยี่ยมเธอเลย

จนวันนี้ ผมเข้าไปพบเธอ สภาพเธอไม่เหมือนกับวันนั้นเลย เธอไม่พูด ไม่คุยกับใคร เธอนั่งเหมอลอย มองไปที่นอกหน้าต่างอย่างเลื่อนลอย

ผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะ อาการป่วยของเธอ หรือว่า เป็นเพราะผม
ผมเดินเข้าไปหาเธอ และพยายามพูดคุยกับเธอ แต่เมื่อเธอมองมาที่ผม เธอก็เอาแต่ร้องให้อย่างเดียว แต่คำพูดคำหนึ่งที่เธอบอกผมก็คือ

“เมื่อไรเราจะได้รักกันซะที คุณนนท์”

ผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่จริงๆ มันเหมือนกับว่าผมคือคุณนนท์คนนั้นของเธอ
ผมพยายามแข็งใจ และปลอบใจเธอไปว่า

“คุณวารี ผมไม่รู้จักคุณนนท์นะครับ แต่ผมมีความรู้สึกว่า ผมคุ้นเคยกับคุณวารีนะ ถ้าอย่างนั้นผมจะขอดูแลคุณเองนะครับ”

“แล้วจะรัก วารีได้รึเปล่าค่ะ”

ผมไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี ถ้าตอบว่าได้ ก็เท่ากับผมหลอกเธอ เพราะตอนนี้ผมยังไม่ได้รู้สึกแบบนั้นจริงๆ

แต่ถ้าตอบว่าไม่ได้ ก็เท่ากับผมหลอกตัวผมเอง เพราะลึกๆแล้วผมไม่กล้าปฎิเสธเธอได้จริงๆ แต่ผมไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงว่า เพราะอะไรกันแน่
ผมจึงบอกเธอไปว่า

“ผมขอเวลานะครับ แต่ผมสัญญาว่าจะไม่ทิ้งคุณไปใหนนะครับ วารี”

เมื่อผมพูดจบเธอก็ยิ้มออกมาได้ เธอร้องให้ในลักษณะ ดีใจมากๆ

แต่ในความเป็นจริงแล้ว สภาพร่างกานของเธอตอนนี้ สามารถจากผมไปได้ทุกขณะ

หลังจากเราได้นั่งคุยกัน ทุกวัน เธอได้เล่าเรื่องของ ผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ กาละ ทำให้ผมรู้สึกว่าผมเคยได้ยินชื่อนี้มาจากใหนนะ

เวลาผ่านไป 5 เดือน

สภาพจิตใจเธอดีขึ้นมากๆเลย แต่สภาพกายเธอแย่ลงมากๆ

ในขณะเวลานี้ ก่อนเธอจะนอนผมจะเข้าไปเล่าเรื่องของ กรรม เรื่องคำสอนพระพุทธเจ้าให้เธอฟังทุกคืน และ ก่อนนอนผมจะกอดเธอ และ หอมแก้มเธอทุกคืน

ทั้งๆที่สภาพร่างกายของเธอไม่น่าพิศมัยอย่างไดเลย แต่ผมไม่เคยคิดแม้แต่จะรังเกรียจ หรือ อะไรทั้งสิ้น แต่กลับตรงกันข้าม ผมอยากกอดเธอทุกวินาที

และ เมื่อกาลเวลาที่ กรรม เห็นว่าสมควรก็มาถึง.......................>

อ่านต่อนะครับ






Create Date : 08 มกราคม 2553
Last Update : 8 มกราคม 2553 15:26:59 น. 6 comments
Counter : 415 Pageviews.

 
รออ่านต่อนะคะ


โดย: พ่อระนาด วันที่: 8 มกราคม 2553 เวลา:16:17:57 น.  

 
แวะมาอ่าน ตามดูชะตากรรม กันต่อ


โดย: OxyMan วันที่: 8 มกราคม 2553 เวลา:23:14:40 น.  

 
หูกางงงงง :P


โดย: ปุ๋ย IP: 202.28.45.20 วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:7:21:10 น.  

 
ขยันเขียนเรื่องเศร้าจังเลยนะ....
จาเศร้าปายถึงหนาย

เอางี้มั๊ย เดี๋ยวนุ่มคิดให้ว่าจะเป็นไงแล้วจบแบบไหน
แล้วให้คุณผัสสะไปแต่ง....จะได้สมใจซะที

เรื่องนี้ห้ามเศร้าเด็ดขาด ต้องจบแบบแฮปปี้
นี้ไม่ใช่การบังคับ หรือขู่ แต่เป็นการขอร้องงงงง
น๊า....คุณผัสสะใจดี๊ ใจดี


โดย: นุ่มณอ่อนนุช วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:8:23:49 น.  

 
มีเด็กดื้อ มาเดินเล่นแถวนี้ด้วย

เด็กอะไรน้อ ใจร้ายจัง.........


โดย: ผัสสะ วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:22:57:15 น.  

 
555





โดย: P IP: 202.28.45.20 วันที่: 17 มกราคม 2553 เวลา:13:53:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ผัสสะ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สิ่งที่รู้ รู้อะไร รู้ในสิ่งจริง หรือ สิ่งลวง หรือ ลวงในสิ่งจริง

คิด คิด ...คิด แล้ว จะ รู้ หรือ รู้ เพราะ ไม่คิด

".. ผัสสะ
Friends' blogs
[Add ผัสสะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.