ติดตาม twitter ได้ที่ @karnoi กด
ติดตามข้อมูลเว็บทาง FaceBook กด

สมการที่เค้าว่าตรง.....

สมการที่ลงตัว(เป็นอย่างมาก)
*ROMANCEMATHEMATICS*
Smart man + smart woman = romance
ผู้ชายเท่ห์ + ผู้หญิงเก่ง = ความโรแมนติก
Smart man + dumb woman = affair
ผู้ชายเก่ง + ผู้หญิงโง่ = ความใคร่ *
Dumb man + smart woman = marriage
ผู้ชายโง่ + ผู้หญิงเก่ง = การแต่งงาน
Dumb man + dumb woman = pregnancy
ผู้ชายโง่ + ผู้หญิงโง่ = ตั้งท้อง **

* OFFICE ARITHMETIC *
Smart boss + smart employee = profit
เจ้านายเก่ง + ลูกน้องเก่ง = กำไร **
Smart boss + dumb employee = production
เจ้านายเก่ง + ลูกน้องโง่ = ผลผลิต **
Dumb boss + smart employee = promotion
เจ้านายโง่ + ลูกน้องเก่ง = เลื่อนตำแหน่ง
Dumb boss + dumb employee = overtime
เจ้านายโง่ + ลูกน้องโง่ = OT อย่างเดียว **

* SHOPPING MATH *
A man will pay $2 for a $1 item he needs.
ผู้ชายจ่าย 2 บาท ต่อของ 1 บาท ที่เขาต้องการ
A woman will pay $1 for items that she doesn't need.
แต่ ผู้หญิง จ่าย 1 บาท ต่อ ของหลายๆชิ้น ที่เธอไม่ต้องการ **

* GENERAL EQUATIONS & STATISTICS *
A woman worries about the future until she gets a husband.
ผู้หญิงจะกังวลเกี่ยวกับอนาคตจนกว่าจะมีสามี **
A man never worries about the future until he gets a wife.
แต่ ผู้ชายไม่เคยกังวลเลยเกี่ยวกับอนาคตเลยจนกระทั่งมีภรรยา **
A successful man is one who makes more money than his wife can spend.
ผู้ชายที่ประสบความสำเร็จ คือ คนที่สามารถหาเงินได้มากกว่าที่ภรรยาใช้ **
A successful woman is one who can find such a man.
แต่ผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จ คือ คนที่สามารถหาสามีได้อย่างคนข้างบน **

* HAPPINESS *
To be happy with a man, you must understand him a lot and love him a little.
การจะมีความสุขกับผู้ชายคนนึง คุณจะต้องเข้าใจเค้ามากๆ แต่รักเค้าน้อยๆ
To be happy with a woman, you must love her a lot and not try to understand her at all.
การจะมีความสุขกับผู้หญิงคนนึง คุณต้องรักเธอมากๆ และไม่ต้องพยายามเข้าใจอะไรในตัวเธอทั้งสิ้น **

* LONGEVITY *
Married men live longer than single men do, but married men are a lot more willing to die.
ผู้ชายที่แต่งงานแล้วจะมีอายุยืนกว่าชายโสด แต่ชายที่แต่งงานแล้วกลับเต็มใจเลือกที่จะตายมากกว่าอยู่ **

* PROPENSITY TO CHANGE *
A woman marries a man expecting he will change, but he doesn't. **
ผู้หญิงแต่งงานกับผู้ชายคนนึงและหวังว่าจะเปลี่ยนแปลงเค้าได้ แต่ผู้ชายไม่เปลี่ยน*
A man marries a woman expecting that she won't change, and she does. **
ส่วน ผู้ชายแต่งงานกับผู้หญิงและหวังว่าเธอคงจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่เธอก็เปลี่ยน **

* DISCUSSION TECHNIQUE *
A woman has the last word in any argument.
ผู้หญิงมักมีคำพูดสุดท้ายในการโต้เถียง
Anything a man says after that is the beginning of a new argument.
แต่อะไรก็ตามที่ผู้ชายพูดออกมาต่อจากนั้น จะเป็นการเริ่มการโต้เถียงครั้งใหม่ *

จาก FW Mail จ้า




 

Create Date : 10 พฤษภาคม 2551   
Last Update : 23 มิถุนายน 2551 17:49:05 น.   
Counter : 264 Pageviews.  

เจ้าโลกตัวจริง คือ จิ๋ม ไม่ใช่ จู๋ นะครับ โปรดเข้าใจ ?

เจ้าโลกตัวจริง คือ จิ๋ม ไม่ใช่ จู๋ นะครับ โปรดเข้าใจ ? อิอิ
1. ด้านคณิตศาสตร์:
จู๋ใหญ่โตแค่ไหนก็ถูก ครอบงำด้วยจิ๋ม
จิ๋มสามารถครอบงำจู๋ได้หมดอัน
ใครใหญ่กว่า ?

2. ด้านพละกำลัง:
จู๋โดนจิ๋มบีบรัดไม่นานก็หมดกำลัง อ๊อกไม่หยุด
หมดแรง แต่จิ๋มยังร่าเริง กระโดดโลดเต้น ตอดตุ๊บๆไม่หยุด
ใคร แข็งแรงกว่า ?

3. ด้านประสิทธิภาพ:
ในศึกแต่ละครั้งจู๋ถึงเส้นชัย ได้ครั้งเดียว
แต่จิ๋มถึงเส้นชัยครั้งแล้วครั้งเล่า ได้เป็น สิบๆ ครั้งด้วยนะ
ใครประสิทธิภาพดีกว่า ?

4. ด้าน ยุทธศาสตร์:
จิ๋มปล่อยให้จู๋โจมตีกระหน่ำออกแรง แต่จิ๋มตั้งรับ ออมแรง
จนในที่สุดจู๋หมดแรง พ่ายแพ้ไปเอง จิ๋มยังสดชื่นเต้นตุ๊บๆ
ต่อได้อีกนาน
ใครยุทธศาสตร์ดีกว่า ?

5. โครงสร้าง สรีระ:
จู๋ห้อยท่อกแท่กเกะกะอาจโดนเกาะเกี่ยวขีดข่วน กระทบ กระแทกได้ง่าย
โดนกระแทกเข้าก็จุกหน้าเขียวละ
แต่จิ๋มโดนกระแทกเท่าไหร่ก็ไม่เห็นจะจุกหน้าเขียวเลยการออกแบบ
โครงสร้างสรีระใครดีกว่า ?

6. หึ ๆ ยังมีอีกมาก ที่ยังไม่อยาก บรรยายทั้งด้านตรรกศาสตร์
นิติศาสตร์ รัฐศาสตร์ วิทยาศาสตร์ กลศาสตร์ ภูมิศาสตร์
ประวัติศาสตร์ โอ้ย....อีกหลายศาสตร์เยอะ แยะมากมายค่ะ
ขี้เกียจจารนัยแล้วล่ะ แค่นี้ก็รู้แล้วนะคะ ว่า ใครคือเจ้าโลกตัวจริง !!



ฮาๆ แก้เครียดครับ




 

Create Date : 10 พฤษภาคม 2551   
Last Update : 23 มิถุนายน 2551 17:48:49 น.   
Counter : 242 Pageviews.  

คติธรมมชีวิต คิดแง่บวก คิดแบบผู้ชนะ

คิดแง่บวก คิดแบบผู้ชนะ

เวลาเจองานหนัก ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือโอกาสในการเตรียมพร้อมสู่ความเป็นมืออาชีพ

เวลาเจอปัญหาซับซ้อน ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือบทเรียนที่จะสร้างปัญญาได้อย่างวิเศษ

เวลาเจอความทุกข์หนัก ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือแบบฝึกหัดที่จะช่วยให้เกิดทักษะในการดำเนินชีวิต

เวลาเจอนายจอมละเมียด ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือการฝึกตนให้เป็นคนสมบูรณ์แบบ (Perfectionist)

เวลาเจอคำตำหนิ ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือการชี้ขุมทรัพย์มหาสมบัติ

เวลาเจอคำนินทา ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือการสะท้อนว่าเรายังคงเป็นคนที่มีความหมาย

เวลาเจอความผิดหวัง ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือวิธีที่ธรรมชาติกำลังสร้างภูมิคุ้มกันให้กับชีวิต

เวลาเจอความป่วยไข้ ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือการเตือนให้เห็นคุณค่าของการรักษาสุขภาพให้ดี

เวลาเจอความพลัดพราก ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือบทเรียนของการรู้จักหยัดยืนด้วยขาตัวเอง

เวลาเจอลูกหัวดื้อ ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือโอกาสทองของการพิสูจน์ความเป็นพ่อแม่ที่แท้จริง

เวลาเจอแฟนทิ้ง ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือความเป็นอนิจจังที่ทุกชีวิตมีโอกาสพานพบ

เวลาเจอคนที่ใช่แต่เขามีคู่แล้ว ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือประจักษ์พยานว่าไม่มีใครได้ทุกอย่างดั่งใจหวัง

เวลาเจอภาวะหลุดจากอำนาจ ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือความอนัตตาของชีวิตและสรรพสิ่ง

เวลาเจอคนกลิ้งกะล่อน ให้บอกตัวเองว่า
นี่คืออุทาหรณ์ของชีวิตที่ไม่น่าเจริญรอยตาม

เวลาเจอคนเลว ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือตัวอย่างของชีวิตที่ไม่พึงประสงค์

เวลาเจออุบัติเหตุ ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือคำเตือนว่าจงอย่าประมาทซ้ำอีกเป็นอันขาด

เวลาเจอศัตรูคอยกลั่นแกล้ง ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือบททดสอบที่ว่ามารไม่มีบารมีไม่เกิด

เวลาเจอวิกฤต ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือบทพิสูจน์สัจธรรมในวิกฤตย่อมมีโอกาส

เวลาเจอความจน ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือวิธีที่ธรรมชาติเปิดโอกาสให้เราได้ต่อสู้ชีวิต

เวลาเจอความตาย ให้บอกตัวเองว่า
นี่คือฉากสุดท้ายที่จะทำให้ชีวิตมีความสมบูรณ์

คัดลอกจาก มติชน




 

Create Date : 10 พฤษภาคม 2551   
Last Update : 12 มิถุนายน 2551 12:21:14 น.   
Counter : 443 Pageviews.  

อย่าโกหกเด็ก (เชียวนะ)

มีชายคนหนึ่งกำลังเปลือยกายอาบแดดอยู่ที่ชายหาด ทันใดนั้นเขา

ก็เห็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังเดินมา เขาจึงเอาหนังสือพิมพ์ที่

กำลังอ่านอยู่มาปิด ... (คิดเอาเอง) ไว้ เด็กผู้หญิงเดินเข้ามาแล้วถาม

ว่า “มีอะไรอยู่ใต้หนังสือพิมพ์”

เขาคิดอย่ารวดเร็วแล้วตอบว่า “นก“

เด็กผู้หญิงจึงเดินจากไป ชายหนุ่มค่อย ๆ งีบหลับไป เมื่อเขาตื่นขึ้นพบ

ว่าตัวเองกำลังนอนอยู่ในโรงพยาบาลและรู้สึกเจ็บปวดมาก ตำรวจถาม

เขาว่าเกิดอะไรขึ้น เขาตอบว่า “ผมไม่รู้ ผมกำลังนอนอาบแดดอยู่

แล้วมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาถามคำถาม จากนั้นผมก็งีบหลับไป

แล้วสิ่งต่อมาที่ผมรู้ก็คือ ผมมาอยู่ที่นี่“

ตำรวจจึงไปที่ชายหาด ตามหาเด็กหญิง แล้วถามว่า

“หนูทำอะไรชายคนนั้น“

เด็กหญิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า

“หนูไม่ได้ทำอะไรเขา หนูเพียงแต่เล่นกับนกของเขา แล้วมันก็ถุย

น้ำลายใส่หนู หนูจึงหักคอมัน ทุบไข่มัน แล้วก็เผารังมัน เท่านั้นเอง“ ?????

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “อย่าโกหกเด็ก .... เชียวนะ !“




 

Create Date : 10 พฤษภาคม 2551   
Last Update : 12 มิถุนายน 2551 12:21:06 น.   
Counter : 279 Pageviews.  

สำหรับคนที่แต่งงานควรอ่านอย่างยิ่ง...(อ่านให้จบนะครับ)

อ่านให้จบนะครับ ขอร้อง ซึ้งมาก ๆ

> ถึงคนที่แต่งงานแล้วและยังไม่ได้แต่ง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วกินใจมาก
> ลองอ่านและซึมซาบความรู้สึกอย่างช้า ๆ “ เมื่อเธอต้องการหย่าขาดจากชั้นไป....
> เธอควรเป็นคนที่จูงมือชั้นออกไป ”
>
> ในวันแต่งงานของผม ผมจูงมือภรรยาของผมในอ้อมแขน รถแต่งงานจอดหน้าที่พักของเรา
> เพื่อนเจ้าบ่าวบอกผมว่า ผมควรจะอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน ดังนั้นผมจึงทำตาม
> เธอเขินอายในอ้อมแขนผม
>
> ผมช่างเป็นเจ้าบ่าวที่มีความสุขที่สุดในโลก...
> นี่เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วสิบปี... ในวันถัดๆ มาทุกอย่างก็เหมือนเดิม
> เรามีลูกด้วยกัน...ผมทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะหาเงินมาจุนเจือค รอบครัว...
>
> เมื่อเราเริ่มมีฐานะที่ดีขึ้น... ความห่างของเราก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน...
>
> ทุก ๆเช้าเราออกจากบ้านไปด้วยกันแล้วก็ถึงบ้านเวลาเดียวกัน
> ลูกเราเรียนที่โรงเรียนใกล้บ้าน ดูเหมือนความรักของเราช่างน่าอิจฉายิ่งนัก...
> แต่แล้ว ความสงบสุขก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างมิได้คาดหมาย....
>
> เจนเข้ามาในชีวิตของผม .... ผมยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน...
> เจนเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลัง.. หัวใจผมเต้นแรงด้วยความรัก...
> ที่นี่...เป็นอพาร์เมนท์ที่ผมซื้อให้เธอ...เธอบอกว่า
> คุณเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทุก คน ถวิลหา... คำพูดของเธอทำให้ผมนึกถึงภรรยาผม...
> ตอนที่เราแต่งงานกันใหม่ ๆ ..เธอบอกว่า วันที่ คุณประสบความสำเร็จ
> ผู้ชายอย่างคุณจะมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหา... ผมเริ่มรู้สึกลังเล...
> ผมรู้ว่าผมกำลัง ทรยศภรรยาผม... แต่ผมก็ได้ทำลงไปแล้ว.... ผมปลีกตัวออกจากเจน “
> วันนี้คุณไปเลือกเฟอร์นิเจอร์เองแล้วกันนะ ผมต้องเข้าออฟฟิศ ” ... แน่นอน...
> เธอไม่ค่อยพอใจนัก เพราะผมสัญญากับเธอว่าเราจะ ไปด้วยกัน...
> ในตอนนั้น...ความรู้สึกถึงการหย่าร้างเริ่มวิ่งเข้ามาในความคิด ผม....ทั้งที่จริงๆ
> แล้วผมไม่เคยมีความคิดนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว
>
> แต่ผมก็พบว่าเป็นเรื่องยากที่จะบอกกับภรรยาของผม....
> ไม่ว่าผมจะพูดกับเธอดีสักเพียงใด... เธอจะต้องเจ็บปวดใจอย่างแน่นอน... จริง ๆ
> แล้วเธอเป็นภรรยาที่ดีมาก... ทุก ๆ เย็นเธอจะวุ่นวายกับการ
> ทำอาหาร..ในขณะที่ผมนั่งอยู่หน้าทีวี ทานอาหารเสร็จเราก็นั่งดูทีวีด้วยกัน...
> หรือ... ถ้าผมจะเลือกเป็น...นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์....
> มองเรือนร่างอันงดงามของเจน... ช่างเป็นอะไรที่หน้าฝันถึงเสียจริง
>
> วันนึงผมพูดทีเล่นทีจริงกับภรรยาของผมว่าจะเธอจะทำยังไงถ้าเราห ย่ากัน...
> เธอจ้องมองผมอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน...และเธอก็ไม่ได้ตอบ ว่าอะไร..เธอ
> มั่นใจว่าการหย่าเป็นเรื่องที่ไกลตัวเธอมาก...ผม
> นึกภาพไม่ออกเลยว่าหากเธอรู้ว่าเรื่องที่ผมกำลังพูดอยู่นั้นเป็ นเรื่องจริง...
> เธอจะเป็นอย่างไร
> วันนึงภรรยาผมมาที่ออฟฟิศ...สวนทางกับเจนที่เพิ่งจะออกไปพอดี.. .
> พนักงานทุกคนทำหน้าตาเลิกลัก... เหมือนกำลังพยายามซ่อนอะไรบางอย่างจากเธอ....
> เธอเหมือนจะรับรู้มันได้... แต่เธอก็ยิ้มน้อย ๆ
> กับพนักงานทุกคน....แต่ผมก็สังเกตุเห็นแววตาที่เจ็บปวดของเธอภา ยใต้รอยยิ้มนั้น
>
> ในที่สุด...เจนก็บอกกบผมว่า...หย่ากับเธอนะ..แล้วเราอยู่ด้วยกั น..ผมพยักหน้า....
> ผมจะลังเลอีกต่อไปไม่ได้อีกแล้ว....ผมตัดสินใจบอกภรรยาผมในอาหา รค่ำ..ผมมีอะไรจะบอกคุณ...
> เธอนั่งทานอาหารอย่าง เงียบ
> ๆ...ผมสังเกตเห็นแววตาอันเจ็บปวดของเธอ...มันทำให้ผมพูดในสิ่งท ี่ผมต้องการพูดไม่ออก...แต่ท้ายที่สุดผมก็พูดออกไป...ผมต้องการ หย่า...เธอดูไม่ตกใจกับสิ่งที่ผมเพิ่งจะพูดออกไปเลย...ผมย้ำกับ
> เธออีกครั้ง...เธอเขวี้ยงตะเกียบในมือทิ้ง...แล้วตะโกนใส่หน้าผ มว่า..คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย...เราไม่ได้คุยกันอีกเลยคืนนั้น.. .
> เธอร้องไห้ อย่างหนัก... ผมรู้ว่าเธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตแต่งงาน
> ของเรา...แต่ผมเองไม่สามารถหาคำตอบให้กับตัวเองได้...เป็นเพราะ ใจผมได้ให้เจนไปหมดแล้วงั้นเหรอ...ผมคงไม่สามารถบอกเธออย่างนั้ นได้..มันจะทำให้ผมรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก...
>
> ผมร่างสัญญาการหย่าร้างขึ้น...ระบุว่า..เธอเป็นเจ้าของบ้าน...ท ุก ๆ อย่างในบ้าน
> ทั้งรถ... หุ้นบริษัท 30% ผมยกให้เธอหมด.... เธอเหลือบมองกระดาษที่
> ผมร่างขึ้น...แล้วฉีกมันทิ้ง...มันทำให้ผมรู้สึก
> เจ็บปวดมากขึ้น...ผู้หญิงที่ผมอยู่ด้วยมาเป็นระยะเวลาสิบปีกลาย เป็นคนแปลกหน้ากันภายในหนึ่งวัน...ผมไม่สามารถคืนคำที่ผมพูดไปไ ด้...เธอร้องไห้ด้วยความเสียใจอย่างที่สุด...สำหรับผมแล้ว...กา ร
> ร้องไห้ของเธอเหมือนเป็นการปลดปล่ยยความสับสนของตัวผมเอง...หลั งจากที่ผมกลุ้มใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ของผม..ในที่สุด...มันก ็เป็นรูปธรรมขึ้นมาจริง
> ๆ เสียทีคืนนั้น...ผมกลับถึงบ้านค่อน
> ข้างดึก...เห็นเธอเขียนอะไรบางอย่างบนโต๊ะ..ผมหลับไปอย่างรวดเร ็วด้วยความเพลีย...ผมตื่นขึ้นมาอีกทีแล้วพบว่า...เธอเขียนเงื่อ นไขการหย่าร้างว่าเธอไม่ต้องการสิ่งใดจากผม...แต่เธอต้องการให้ ผมให้
> เวลาเธอหนึ่งเดือนเพื่อตั้งตัวสำหรับการหย่า...และในช่วงระยะเว ลาหนึ่งเดือนนั้นทุกอย่างต้องดำเนินไปตามปกติ...ด้วยเหตุผลที่ว ่าเธอต้องการให้ลูกจบการศึกษาซึ่งกำลังจะมาถึงเสียก่อน..เธอไม่ อยากให้
> ลูกต้องเห็นความล้มเหลวในการแต่งงานของพ่อแม่ก่อนเวลานั้นจะ
> มาถึง...รัชต์..คุณจำได้มั้ย...วันที่เราแต่งงานกัน...คุณประคอ งชั้นไว้ในอ้อมกอดในวันที่เราเข้าเรือนหอ..ผมพยักหน้า..นั่นเป็ นความทรง
> จำที่ดีที่สุดของชั้น...ชั้นมีเรื่องขอร้อง...ชั้นอยากให้คุณปร ะคองชั้นไว้ในอ้อมกอดจากห้องนอนไปถึงด้านล่างทุกวันนับจากวันนี ้ไปจนถึงวันที่เราต้องแยกจากกัน
> ผม ยอมรับด้วยความเต็มใจ...ผมรู้ดีว่า เธอคิดถึงวันดีๆ
> เหล่านั้น...และเธอต้องการให้ชีวิตการแต่งงานเธอจบลงด้วยความทร งจำที่ดี
>
> ผมบอกเจนถึงเงื่อนไขที่ภรรยาผมตั้งขึ้นในการหย่าร้าง...เธอหัวเ ราะถึงความไร้สาระของเงือนไข....ภรรยาผมบอกกับผมว่า
> ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม... เธอจะต้องยอมรับผลของการหย่าร้างให้ได้...
> คำพูดของเธอทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างยิ่ง....
>
> เราไม่ได้ถูกต้องตัวกันเลยนับแต่วันที่ผมขอเธอหย่า...ความจริงเ หมือนจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกันด้วยซ้ำไป...พอถึงวันที่ผมประคองเธ อลงจากห้องวันแรก...มันจึงทำให้ผมทำตัวไม่ถูก...ลูกชายเราตบมือ
> แล้วพูดด้วยความดีใจว่า ว้าว...
> วันนี้พ่ออุ้มแม่ลงจากห้องด้วย....มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากข ึ้น......เธอบอกว่าอย่าบอกลูกเราถึงเรื่องของเรา...ผมพยักหน้า. ..ด้วยความรู้สึกผิดอย่างเต็มเปี่ยม...ผมขับรถ
> ไปส่งเธอที่ป้ายรถเมล์..แล้วเลยไปออฟฟิศ
>
> วันถัดมา...ความรู้สึกขัดเขินเริ่มน้อยลงไป...เธอซบบนอกผม...เร าใกล้ชิดกันมากจนผมได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ...ผมถึงได้ตระหนักว่า. ...เธอไม่ใช่เด็กสาวอีกต่อไปแล้ว...เธอเริ่มมีริ้วรอยบนใบหน้าม ากขึ้น
>
> ในวันที่สาม...เธอกระซิบบอกผมว่าสวนกำลังรื้ออยู่ให้เดินระวังด ้วย...ในวันที่สี่...มันช่างเหมือนกับว่าเราเป็นคู่รักที่หวานช ื่นมาก...ภาพของเจนเริ่มเลือนลางไป...วันที่ห้าและหก..เธอคอยเต ือนผมในเรื่อง
> เล็กๆน้อยๆ
> เช่นเธอวางเตารีดไว้ที่ไหน..ผมควรจะระวังอะไรบ้างตอนทำอาหาร... และอื่นๆ
> อีกมากมาย...ความสนิทสนมของเราเพิ่มมากขึ้นทุกที...ผมไม่ได้บอก เจนถึงเรื่องนี้เลย...
>
> ผมรู้สึกว่าผมอุ้มเธอง่ายขึ้นทุกวันโดยไม่ได้สังเกตถึงความเปลี ่ยนแปลงในตัวเธอเลย...หรือบางทีคงเป็นเพราะผมแข็งแรงขึ้น...แต่ แล้วผมก็พบว่ามันไม่
> ใช่อย่างที่ผมคิด...เป็นเพราะว่าเธอผอมลงจนไม่
> สามารถใส่เสื้อผ้าเดิมได้..นั่นต่างหากที่ทำให้ผมอุ้มเธอได้ง่า ยขึ้น
> ผมรู้ดีว่าเธอพยายามซ่อนความขมขื่นเอาไว้... ลูกของเราร้องขึ้นว่า
> พ่อได้เวลาอุ้มแม่แล้วนะ...สำหรับลูกแล้ว...การได้เห็นพ่ออุ้มแ ม่เป็น
> ภาพที่เขามีความสุขที่สุด....เธอเอื้อมมือไปกอดลูกไว้แน่น...ผม ทนมองภาพนั้นไม่ได้จริง
> ๆ ผมกลัวว่าผมจะเปลี่ยนใจในวินาทีสุดท้าย
>
> และแล้ววันสุดท้ายก็มาถึง....ผมอุ้มเธอไว้ในอ้อมกอด...เท้าผมแท บจะก้าวไม่ออก......เธอบอกกับผมว่า...ความจริงแล้ว...ชั้นอยากใ ห้คุณอุ้มชั้นไปจนเราแก่เถ้า...ผมกอดเธอแน่น...และผมก็ตระหนักว ่า..
> ชีวิตคู่ของเราขาดการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน...ผมขึ้นรถทันท ีเพื่อจะไปยังจุดหมายใหม่..ผมลังเลเล็กน้อย..แต่ในที่สุดแล้ว.. ผมก็มาพบเจนจนได้....เธอเปิดประตูออก...ผมบอกเธอว่า
> เจน..ผมขอโทษ... ผมจะไม่หย่า....เธอมองหน้าผม แตะหน้าผากผม..
> คุณสบายดีหรือเปล่า
>
> เจน...ผมขอโทษ...ผมขอโทษจริง ๆ...
> ผมจะไม่หย่ากับภรรยาผม...ชีวิตการแต่งงานของเราน่าเบื่อมันเป็น เพราะผมไม่ได้ให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็กน้อย...ผมขาดการเอา ใจใส่ในตัวเธอ....มันไม่ได้
> หมายความว่าเราไม่ได้รักกัน....ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว....ว่าตั้งแ ต่วันที่ผมอุ้มเธอเข้าบ้าน...เธอมีลูกให้ผม...ผมควรจะประคองเธอ ไปจนแก่...
> เจนตบหน้าผมอย่างแรงและกระแทกประตูใส่ผม....ระหว่างทาง
> กลับบ้านผมแวะร้านดอกไม้.... พนักงานขาย
> ดอกไม้ถามว่าจะเขียนว่าอะไร....ผมให้เธอเขียนว่า...ผมจะอุ้มคุณ ทุกเช้าจนกว่าเราจะแก่

เพื่อนๆ อ่านแล้วมีความเห็นว่าไงกันบ้าง บอกด้วยนะ




 

Create Date : 10 พฤษภาคม 2551   
Last Update : 12 มิถุนายน 2551 12:20:58 น.   
Counter : 295 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  

zulander
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [?]




หวยซอง เลขเด็ด
หวยซอง เลขเด็ด หวยซองแม่นๆ หวยซองดัง รวมหวยซอง






ติดตามข้อมูลของเว็บทาง twitter ได้ที่ @karnoi กด
ติดตามข้อมูลเว็บทาง FaceBook กด







Online Users


New Comments
[Add zulander's blog to your web]