.+*+. ข อ บ ข น ม ปั ง .+*+
.+*+. ข อ บ ข น ม ปั ง .+*+
สองสามีภรรยาตกลงจัดงานฉลองครบรอบการแต่งงาน 50 ปีของพวกเขาขึ้น งานดำเนินไปอย่างเรียบร้อยบนความปิติยินดีของเหล่าลูกหลาน ซึ่งในตอนนี้พวกเขาต่างก็มีครอบครัวเล็ก ๆ เป็นของตัวเองแล้ว งานเลี้ยงผ่านไปบนความเหน็ดเหนี่อยของสองสามีภรรยา เนื่องจากทั้งสองเป็นเจ้าภาพของงาน จึงช่วยไม่ได้ที่ทั้งสองจะไม่ได้ทานอะไรเลยทั้งสิ้น ตั้งแต่งานเลี้ยงเริ่มขึ้น เมื่องานเลี้ยงจบลง บรรดาแขกเหรื่อก็ทยอยกลับบ้าน โดยไม่ลืมกล่าวแสดงความยินดีกับคู่สามีภรรยา วันนี้ทั้งสองคนถึงแม้ว่าจะเหนื่อยแต่ก็มีความสุข สองสามีภรรยาพากันมานั่งที่โต๊ะรับประทานอาหาร สามีเดินไปหยิบขนมปังขาวกับแฮม ส่วนภรรยาเดินไปหยิบน้ำส้ม ทั้งคู่เริ่มต้นทำอาหารของตนอย่างเงียบ ๆ เมื่อภรรยาเห็นสามีหยิบมีดมาตัดขอบขนมปัง แล้วส่งขอบขนมปังขาว มาให้เธอเหมือนดั่งที่เคยทำมาตลอดเวลา 50 ปี เธอก็ร้องไห้แล้วพูดว่า " พอกันเสียที่ ตลอดเวลา 50 ปีที่ผ่านมา คุณเอาแต่ส่งขอบขนมปังมาให้ โดยคุณไม่สนใจเลยว่าฉันจะเกลียดมันมากแค่ไหน ฉันเกลียดขอบขนมปัง โดยเฉพาะเวลาที่คุณส่งให้ฉัน " ผู้เป็นสามีไม่ได้พูดอะไร นอกจากนั่งมองหน้าภรรยาของเขาแล้วเอ่ยว่า " แต่ที่รัก ขอบขนมปังขาวนั่นเป็นส่วนที่ผมชอบกินมากที่สุดนะ "
..........................................................................
ความจริงเราลืมเรื่องนี้ไปนานแล้ว
แต่เช้าวันนี้เรานึกถึงมันขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกใหม่ที่ว่า คงมีหลายครั้งที่ฉันได้ทำร้ายใครให้เขาเจ็บปวด และน้อยใจในความไม่รู้เจตนาของฉัน และคงมีหลายครั้งที่ฉันต้องเสียใจจากความไม่เจตนาของคนอื่น เป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจผิด เป็นเรื่องยากในชีวิตที่จะยอมรับความเข้าใจผิดนั้น
เป็นเรื่องยากกว่าที่จะเอ่ยคำใดเพื่อลบล้างความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้น แต่ฉันเชื่อว่า....เรื่องเศร้าจะจบลงหากเราระลึกอยู่เสมอว่า... เรายังคงมีความรักให้กัน
ปล . เครดิต คุณ Neyriney
Create Date : 11 พฤษภาคม 2551 |
Last Update : 11 พฤษภาคม 2551 18:54:58 น. |
|
0 comments
|
Counter : 260 Pageviews. |
|
|
|
|
| |