|
|
ธรรมะสำหรับตนเอง (๓)
ธรรมะสำหรับตนเอง (๓)
เมื่อเล่าถึงการระงับความโกรธ
ก็มีบางท่านให้พิจารณา พรหมวิหาร ควบคู่ไปด้วย
แต่โดยปกติผมใช้ ขันติ โสรัจจะ คือความอดทน และความสงบเสงี่ยม
ความอดทนจำเป็นต้องฝึกให้มาก ฝึกไปพร้อมกับการระงับความโกรธ
ถ้าสละความโกรธแล้ว แต่ไม่รู้จักอดทน ก็พลุ่งพล่านอยู่ในใจ
ความอดทนนี้ได้พยายามฝึกมาตั้งแต่เด็ก
เพราะทุกคนที่ผ่านพบมา เป็นผู้ใหญ่กว่าทั้งนั้น
ต่างก็ออกคำสั่งให้เราทำอย่างนั้นอย่างนี้
ซึ่งบางทีเราขี้เกียจไม่อยากทำ บางทีเราไม่ชอบก็ไม่อยากทำ
บางทีก็ฝืนความรู้สึก แต่ก็ต้องทำเพื่อความสงบสุข ของตัวเราเอง
เมื่อโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ได้ทำงาน
ก็มีนายที่จะคอยสั่งให้ทำโน่นทำนี่อยู่ตลอดทั้งชีวิต
ตั้งแต่ตำแหน่งหน้าที่เล็กจ้อย อย่างนักการภารโรง
จนเป็นถึงหัวหน้าแผนก จึงได้ค่อยยังชั่วลง
ความอดทนนั้นช่วยให้นายเห็นว่าเราเป็นคนดี
จึงได้ประสบความสำเร็จ ในชีวิตของการทำงาน
ความอดทนนั้นต้องทนทั้งทางกาย เช่น การทำงานหนักเกินกำลัง
ทางวาจา เช่น การถูก ตำหนิติเตียน เยาะเย้ย ถากถาง ดูถูก เหยียดหยาม
การ สบประมาท ยั่วโทโส
ทางใจ เช่น การถูก บังคับให้ทำในสิ่งที่ไม่เห็นด้วย เป็นต้น
เมื่อแก่ตัวลงก็ยังไม่พ้นที่จะถูกบ่นว่า หรือตำหนิติเตียนในสิ่งที่ได้ทำลงไป
เพราะเขาเห็นว่าเป็นคนแก่ งุ่มง่ามหลงลืม ผิดพลาด ไม่มีใครอยากให้อภัย
ก็ต้องอดทน ไม่แสดงกิริยา หรือคำพูด ที่ไม่ไพเราะออกไปให้เรื่องบานปลาย
สรุปว่าความอดทนจะต้องใช้ไปจนตลอดชีวิต จึงจะมีความสุขได้
คาถาที่จะช่วยให้ความอดทนเกิดผลสำเร็จก็คือ
อนิจจัง ทุกสิ่งไม่เที่ยง ไม่คงทนยั่งยืน
สิ่งที่เกิดกับเราในปัจจุบัน มันจะต้องเปลี่ยนแปลงไป พ้นไป ผ่านไป
เราจะสามารถอดทนต่อ สิ่งที่เราไม่ชอบได้
ถ้าเราเชื่อมั่นว่า ทุกอย่างจะต้องเปลี่ยนแปลงไป
ไม่มีใครทำเช่นนั้นกับเราได้ตลอดไป
แต่แน่นอนรายหนึ่งผ่านไปแล้ว อีกรายหนึ่งก็เข้ามาแทน แล้วก็ผ่านไปอีก
ถ้าเราอดทนเราก็ไม่มีความทุกข์
ในทางตรงกันข้าม เมื่อมีความดีงาม ได้รับคำสรรเสริญ ชมเชยหรือได้รางวัล
ก็ต้องพยายามข่มตนเอง ไม่ให้ลุ่มหลง ก็ต้องใช้ความอดทนอีก
อดทนต่อกิเลสที่มาเย้ายวนให้ทำผิดพลาดคลาดเคลื่อนไป
เพราะคำสรรเสริญเยินยอนั้น
และก็เป็นเช่นเดียวกัน อีกไม่นานมันก็พ้นไป
ไม่มีใครจะเฝ้าชมเชยสรรเสริญอยู่ได้ตลอดไป
เราก็ต้องกลับไปเป็นตัวของตัวเองอีก
เมื่อได้อดทนต่อคำพูดที่ไม่พอใจ การกระทำที่ไม่ถูกไม่ชอบ
งานการที่เหน็ดเหนื่อยหนักตรากตรำ ผ่านมาจนถึงวัยชรา
ก็เตรียมอดทนต่อโรคาพยาธิ ที่จะเข้ามาเบียดเบียน
อดทนต่อความเจ็บปวดจากโรคร้าย
โดยถือคติอย่างเดิมคือมันจะไม่อยู่กับเราตลอดไป
ถ้าไม่หายก็ตายพ้นทุกข์ไป
ความตายใช้เวลาไม่เกินสิบนาทีเท่านั้น
กัดฟันทน เอาพระธรรมเป็นที่พึ่ง ไม่ช้าก็พ้นทุกข์
แต่ถ้าโชคร้าย ยังไม่ตาย แต่ก็ไม่หาย อยู่ไปแบบช่วยตัวเองไม่ได้
นี่ก็คือนรกในชีวิต ต้องใช้ความอดทนอีก และใช้มากเสียด้วย
ถ้าสามารถอยู่ในนรกได้ โดยไม่มีทุกข์ ก็เป็นอันว่าผ่านการฝึกอย่างสมบูรณ์แล้ว
##############
| Create Date : 20 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 20 พฤศจิกายน 2552 7:22:35 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1149 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [