Group Blog All Blog
|
22/23 KHJ Word Tour The End of a Dream : Manila 2/2
กลับมาโรงแรม มาอาบน้ำได้รอบนึงก่อน ฟิลิปปินส์ร้อนมากแม่จ๋า!! อาบน้ำใหม่ สดชื่น นอนผึ่งแอร์หวีดผู้ชายที่ทำเอาเคลิ้มตอนซ้อมก่อนหนึ่งรอบ รอเวลาไปดูคอน 6 โมงครึ่งก็เดินข้ามถนนไปที่จัดงานอีกรอบ ชิลจริงๆ เข้าฮอลล์มา ตั้งตารอ  ตามกำหนดว่าเริ่มทุ่มนึง ทุ่มสี่สิบนู่นค่ะ กว่าจะเริ่ม รถมันติด ผู้ชายมาช้า ฮ่าาาาาาา คอนเสิร์ตวันนี้ก็จำไม่ค่อยได้หรอกว่าจุงร้องเพลงอะไรบ้าง ที่จำได้แม่นคือ คิมฮยอนจุงพูดภาษาอังกฤษค่าคู๊นนนนนนนนนน พอถึงช่วงเบรคจากการร้องเพลง จุงก็ทักทายแฟนๆ แล้ว แฟนๆ ถามกลับ How are you? จุงตอบว่า I was so good กรี๊ดกันลั่นสนั่นฮอลล์ ภาษาอังกฤษมาจ้าาาาาาาาาา พึงรู้ว่า ผู้ชายเรานั้นไม่ถนัดภาษานี้จริงๆ ผ่านมากี่ปีก็ไม่ถนัดเอาซะเลย แต่วันนี้ .... อะโหววววว ผู้ชายแยกแยะ is/am/are และ was/were ได้แล้ว  ใช้ past tense ตอบไปอีก พีคจริงๆ ไม่แน่ใจว่าที่กรี๊ดกันลั่นๆ เพราะภาษา หรือเพราะรอยยิ้มตอนตอบ  วันนี้จุงยิ้มเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกก ยิ้มเยอะ หวานไม่ไหว ใจสั่นไปหมด นั่งสะกิดคนข้างๆ ตลอดเวลาว่าดูดิ บอกจุงอย่ายิ้ม ไม่เอา ใจบาง เราผู้ซึ่งแพ้รอยยิ้ม นั่งยุกยิกไม่หยุด ยิ้มมาทีก็วี้ดที ถ้าข้างๆ กำลังตั้งอัดวีดีโออยู่ สะกิดเขาไม่ได้ เราก็นั่งกรี๊ดตัวสั่นกึกๆ บนเก้าอี้คนเดียว อาการคล้ายๆ ผีเข้า  ตกหลุมรักรอบที่ล้าน มองยังไงก็แพ้ทุกทาง ไม่รู้เป็นอะไร มอง ๆ ไปก็เห็น คำว่าน่ารักเต็มไปหมด เหมือนโดนสะกด เธอจะรับผิดชอบยังไงบอกที ******************************* คืนนี้ สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าจุงอารมณ์ดี และสนุกกับเวทีมากเลย พูดภาษาอังกฤษได้เยอะขึ้นมากๆๆๆๆ ถ่ายทอดความรู้สึกของตัวเองกับแฟนๆ ได้มากขึ้น จุงบอกว่าค่าล่ามมันแพงนะ จ้างมาก็ควรใช้แหละ แต่ผมอยากคุยกับทุกคนด้วยตัวเองให้มากขึ้น ดังนั้น วันนี้จุงเลยพูดภาษาอังกฤษเยอะขึ้นมากจริงๆ พยายามมากจริงๆ  คอนเสิร์ตคราวนี้รู้สึกเหมือนได้จุงคนเดิมกลับมา คนที่เคยตกหลุมรักเมื่อ 14 ปีก่อน คิมฮยอนจุงที่เยาว์วัย สดใส ร่าเริง มีพลัง และมีเสน่ห์ล้นเหลือออออออ คนนั้น จุงคนที่ทำให้ฉันตกหลุมรักซ้ำไปซ้ำมาด้วยรอยยิ้มบริสุทธิ์แบบนั้น จุงที่ตายิบหยีและหัวเราะชื่นมื่นคนนั้น จุงคนที่ทั้งน่ารักเหลือเกิน และทั้งหล่อที่สุดในสามโลกคนนั้น แล้วผมสั้น สดใส ดูเด็กลง และใช่ จุงผอมลงมากกกกกกกกกก ตัวบางนิดเดียวเอง อยากแบ่งน้ำหนักให้จัง  ทีนี้พอทั้งผอมลง ทั้งผมสั้น หุ่นแบบสมัยตอนอายุ 20+ มันก็เลยดึงความทรงจำสมัยแรกรักของเรากลับคืนมา ทั้งทรงผม ทั้งสันกราม ทั้งสันจมูก เสี้ยวหน้า แววตา รอยยิ้ม ทุกอย่างกลับมาหมดเลย คิมฮยอนจุงในวันนี้ จึงดูเป็นคนเดิมคนนั้นที่ฉันหลงรัก คนที่ในชีวิตไม่มีเรื่องทุกข์ มีแต่รอยยิ้ม สนุกกับงาน ชีวิต ครอบครัว เพื่อนฝูง และแฟนๆ ใช่ จุงในสายตาฉันวันนี้เป็นแบบนั้น เป็นคนที่มีความสุขดีเอามากๆ แบบที่จุงว่า โซ กู๊ดดดดด นั่นแหละ   นั่งมองแล้วก็น่ารักจัง น่ารักจัง น่ารักจัง อย่ายิ้มเยอะ ฉันใจบ่ดี ยิ่งยิ้มฉันยิ่งรู้สึกแย่ เงิน(ที่ไม่มี)ในกระเป๋าตังค์ของฉันมันสั่นไหวนะเนี่ย  จุงมีความสุข ฉันก็มีความสุข คอนเสิร์ตวันนี้สนุกมาก เพราะจุงอารมณ์ดีมากกกกกกกกนั่นเอง ไม่ดีด ไม่ล้น ไม่เยอะไปหรือน้อยไปแบบบางคอนที่ผ่านมา แต่ชิลๆ สนุกๆ ดีๆ ร่าเริงแบบเหมาะสมไปหมด ให้อารมณ์คึกคัก น่ารักทั้งศิลปินและแฟนๆ ยิ้มมมมมมมมมมมมมม กันตลอดเวลา ยิ่งตอนเพลง U นะคะ ตามเดิม เค้าชี้ฉัน เค้าชี้ฉัน เค้ารักฉัน U ของเค้าหมายถึงฉัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และใช่ค่ะ ไม่ลงมาวิ่งท่ามกลางแฟนๆ ย่อมไม่ใช่จุง พอเข้าเพลง New Way แฟนๆ ก็ยื่นเสื้อแจ็คเก็ตที่ทำเป็นลายธงชาติฟิลิปปินส์ให้ จุงรับไปสวมทันใด พอดีตัวแบบตัดมาให้เลยอ่ะ  สวมแล้ว พ่อก็พุ่งตัวลงมาเลยจ้า ไปยืนร้องเพลงท่ามกลางแฟนๆ ตามสไตล์  cr. Neuwave Events & Productions MVP คืนนี้ คือเพลง Expecto Patronum ตอนช่วงร้องในคอนเรานั่งดูแบบ โอ๊ยยยยย ทำไมเพลงนี้มันน่ารักกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาแบบนี้ล่ะ จุงดีดกีต้าร์ไป ร้องไป หมุนตัวไปมา และยิ้มไม่หยุด  เป็นเพลงที่เรารู้สึกว่าเสน่ห์ของจุงมันฟุ้งกระจายไปหมดเลย ชอบมากๆๆๆๆๆ แล้วพอร้องอีกครั้งตอนอังกอร์ ก็ถึงขั้นทิ้งกีต้าร์มาเต้น Running Running ดุ๊กๆ ดิ๊กๆ ไปอีก โอ๊ยยยยย หลงจะไม่ไหวแล้ว!  จบคอนวันนี้มีถ่ายรูปกลุ่มและไฮบาย ใกล้ชิดสุดๆๆๆๆ จุงโอบไหล่เรา เราโอบเอวจุง (คนคั่นกลาง ดิฉันไม่นับนะคะ โลกนี้มีเพียงเราสอง ฮ่าาาาาา) พ่อคุณเอ๊ยยยย เอวบางร่างน้อยจนฉันอายไปหมดล่ะ สูงตามเดิมแต่ผอมกว่าเดิมมากกกกกกก หน้าเหลือนี้ดเดียววววว ฝั่งเราเหรอ เตี้ยกะแหมะแคะ มีพุงน้อยๆ และหน้ากลม เหมาะกันจริงๆ ยืนเป็นเลข 10 เลย รูปหมู่เอาลงไม่ได้ เขิน เอารูปยิ้มหวานๆ จาก hyun-joong.com ไปแทน  P.S. ฮยอนจุงอ่า มิอันเน ที่จุงเคยบอกว่าเราเป็นผู้หญิงร้ายๆ นั่น ขอน้อมรับในวันนี้ และขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ขอโทษที่ใช้สัญชาตญาณดิบ จะไม่ทำอีกแล้ว สัญญา ชูสองนิ้ว  อย่าโกรธ โปรดหันมามองหน้ากันก่อน 5555555555 เจอกันเดือนมิถุนา มาฉลองวันเกิดกันนะ คิมฮยอนจุง ผู้พิทักษ์ของฉัน เอ็กซ์เปคโตร พาโตรนุม!!  เป็นคอนเสิร์ตที่รู้สึกว่าคุ้มค่าที่ได้มาดูจริงๆ ใจฟูไปหมดเล้ยยยยยยยย  #คิมฮยอนจุง #김현중 #KimHyunJoong #キムヒョンジュン #金賢重 #Henecia #22_23KHJwordtourTheEndofaDream #TEDinManila 22/23 KHJ Word Tour The End of a Dream : Manila 1/2
22/23 Kim Hyun Joong Word Tour The End of a Dream ไตร่ตรองแล้วว่าหากไม่ไป = เวิล์ดทัวร์คราวนี้จะไม่ได้ดูสักประเทศเลยนะ ด้วยแม้ศิลปินจะลวงเราไปวันๆ ว่าโซนเอเชียนี้ มาไทยแน่ๆ มาแน่ๆ แต่มองไม่เห็นทางจะมาเลย ผู้ชายขี้จุ๊!! ดังนั้น ก็เลยเริ่มคิดถึงการไปเยือนประเทศที่ไม่เคยไป (และไม่คิดจะไป) มาก่อน ฟิลิปปินส์  ประเทศที่แม่ถามว่า ถ้าไม่ไปมันจะเสียศักดิ์ศรีเฮเนเชียใช่ไหม? แม๊!!! ศักดิ์ศรีไม่มี ไม่ไปก็ได้ แต่จริงๆ ไม่ไปไม่ได้ ใจมันร่ำร้อง 55555+ ก็จัดการหาตั๋วคอน หาตั๋วบิน หาโรงแรม วิธีการหาคือง่ายมากนะสำหรับประเทศนี้ คือ ตามพี่ๆ เขาไป โอ๊ย 555555555555555 ตามทุกอย่าง ตามทุกสิ่ง ไปแบบหัวสมองว่างเปล่าสุด วันเดินทาง สะพายเป้หนึ่งใบ แม้หัวสมองว่างเปล่า แต่กระเป๋าตุงไปด้วยอุปกรณ์ยังชีพ ด้วยว่าฟิลิปปินส์นั้น อากาศไม่ต่างจากเราเท่าไร คือ ร้อนมาก ดังนั้นการไปต้องพร้อม พัดมือ พัดลม ทิชชู่เย็น หมวก ร่ม ผ้าเช็ดหน้า ขนมาแน่นๆ เราต้องไม่ฮีทสโตรก บอกตัวเองแค่นี้แหละ! เครื่องแลนด์ลงที่มะนิลาตอนเกือบค่ำ สนามบินน้อยๆ น่ารัก เข้าช่อง ตม. ไป โดนถามสามคำกำลังดี ตม. : มาครั้งแรกเหรอ เรา : แม่นค่า ตม. : มากี่วัน เรา : สามวันค่า ดูคอนเสิร์ต ตม. : มากับใคร เรา : ศิลปินค่า ตามเขามา (อันนี้คิดในใจ) ที่ตอบไปคือ มากับเพื่อนค่ะ ฮ่าาาาาาาา  cr. someone on twiiter ตม. ทางเรานั้นเป็นผู้ชายสำเนียงฟังไม่ยาก ถามครั้งเดียวตอบครั้งเดียวก็เข้าใจกันเลย ระหว่างตอบ หูก็เงี่ยเผือกช่องข้างๆ ไปอีก เป็นสาวยุโรปท่านนึงที่เจอกับ ตม. หญิง ที่ถามกันมานานแล้วว่า ตม. : มีตั๋วขากลับไหม ฝรั่ง : มี ตม. : ขอดูได้ไหม ฝรั่ง : ขอคิดดูก่อน (สายเผือกงงแล้วหนึ่ง คิดอะไรวะ ต้องคิดอะไร ก็โชว์ไปดิ) ผ่านไป 30 วิ ตม. : ตกลงมีไหม ไหนตั๋ว ฝรั่ง : โทษทีไม่ได้ยินที่พูด ว่าไงนะ ตม. ถอนหายใจดังมาก แล้วเพิ่มพลังเสียง จากเดิมที่ดังมากอยู่แล้วเป็นตะเบ็งว่า โอเค ไม่ได้ยินใช่ไหม ขอถามอีกที มีตั๋วกลับม๊ายยยยยยยยยยยยยย ฝรั่งบอก ฉันไม่เข้าใจยู เอิ่มมมมมมมม สายเผือกงงแล้วสอง แล้วหันกลับไปขอบคุณ รับพาสปอร์ตตัวเองกลับมา สรุปช่องข้างๆ เกิดอะไรขึ้น ฮ่าาาาาาาาา ตม. หญิง สำเนียงตากาล็อกส์เต็มที่ ฟังยากนิดนึง แต่ก็ไม่ยากขนาดนั้นไหมนะ ก็เลยงงว่าทำอะไรกันหว่า เดินไปรับกระเป๋า และออกจากสนามบิน ค่ำแล้ว มองอะไรไม่เห็นเลย มืดจัง ทำไมมืด นี่สนามบินนะ ไฟไม่ว่าบๆ สาดแสบตาเหมือนสุวรรณภูมิบ้านเราเลย ปีนขึ้นรถตู้ที่พันธมิตรจองมารับเพื่อไปโรงแรม ไม่เกิน 40 นาทีก็ถึง ระหว่างทางมองเห็นห้างผ่านเข้ามาในสายตาอยู่หลายห้าง สว่างน่าเดินดีอยู่ แต่ไกลจากที่พักเราแหะ คงอดเดิน ถึงโรงแรม ไปเช็คอิน อาบน้ำ ล้มตัวลงนอน คร่อก! ********************************************************* เช้ามา เจ้ๆ ทั้งหลายชวนไปเดินเที่ยวชมเมือง อ่ะ ไป กางร่ม พึ่บ!!! เดินไปไม่ถึง 10 นาที ร้อน เหงื่อตก ฮ่าาาาาาาาาา ร้อนมากกกกกกกกก บ้าบอไม่ไหว มาถ่ายรูป ทำตัวเป็นนักท่องเที่ยวได้ทุลักทุเลไปหนึ่งจุด ก็แจ้นเข้าโรบินสันปาชิก ไปนั่งกิน DQ ดับร้อน บ้าบอที่สุด อยู่ที่ไหนเหรอ ไม่ได้กิน ต้องมากินข้ามประเทศ ฮ่าาาาาาาา  สรุป เช้านี้ ไปได้แค่นี้แว่บเดียวเท่านั้น กลับเข้าโรงแรมไปผึ่งแอร์ บ่ายสอง เดินออกจากโรงแรมข้ามฝั่งไปที่จัดงานคอนเสิร์ต ใกล้มากกกกกกก ใกล้ระดับที่เรียกว่าเดินไปเดินกลับก็ไม่ยั่น เดินไปหน้าที่จัดงาน เเดดร้อนมาก อากาศก็ร้อน ไม่ไหวจริงๆ ไปรับของหน้างาน อะไรที่ควรได้ก็รับมา เช่น โปสเตอร์พร้อมลายเซ็นงี้นะ ก็รับๆ มา และได้อันนี้มาจากแฟนๆ หน้างาน น่าร๊ากกกก ชอบ ตรงคอนเซปต์อัลบั้ม My Sun ของคุณเค้ามาก  เลยเอามาห้องกระเป๋าใส่แท่งไฟ น่าร๊ากกกกก เข้ากันสุด  รับของเสร็จก็ถอยไปนั่งกินกาแฟที่สตาร์บัคส์ หนีร้อนไปพึ่งเย็น หาอะไรเย็นๆ กิน รอเวลา บ่ายสี่ เดินกลับไปใหม่ เรามาเพื่อชมการซ้อมคอนเสิร์ต ใช่ค่า เรามาชมรอบซ้อมกันนะคะ  จะว่าไปจริงๆ ได้ยินเสียงจุงซ้อมมาตั้งแต่บ่ายสองแล้วมั้ง ยังไม่หยุดซ้อมเลย ผ่านไปสองชั่วโมงแล้วเนี่ย พอเข้าไปในฮอลล์ ไม่ใช่แค่จุงที่ซ้อม ระบบดรายไอซ์ก็ซ้อมด้วย ควันโขมง 555555555555555 มองแทบไม่เห็นศิลปิน จุงตัดผม ใช่ค่ะ เขาตัดผม!!!!  cr. as tagged ลืม ลืมว่าจุงจะตัดผม ตอนนั้นจุงบอกว่าหลังคอนมายซัน จะตัดผมแล้วแหละ เราก็ลืมไง แล้วภาพที่สนามบินตอนออกอินชอนมาก็ใส่หมวกไง ไม่เห็นผมไง ก็เลยไม่รู้ว่าไง พอมาเห็นตอนนี้ว่าตัดผม โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หล่อไม่ไหวแล้วพ่อจ๋า เคลิ้มมมมมมม ชอบผมสั้น เพราะผมสั้นจะเห็น #หูซ้ายของฉัน งืออออออออ ชอบเวลาจุงผมสั้นเป็นพิเศษ พอตัดผมแล้วถ้าทำอะไรให้เราหงุดหงิดไม่ได้ดั่งใจ เราจะโกรธน้อยลง 80% เพราะผมสั้นๆ นั่น  หล่อไม่ไหววันนี้ ตายๆๆๆๆๆ ทำไมหน้าเล็กลงทุกวัน ในขณะที่เราหน้าใหญ่ขึ้น 5555555 ซ้อมวันนี้ก็ร้องเพลงไปเรื่อยๆ อย่างละนิดละหน่อย แล้วก็หันมาถามว่าอยากฟังเพลงอะไรกัน แฟนๆ ขอ one more time นี่คือสงสัยส่วนตัวมาก ทำไมคนชอบเพลงนี้เยอะจัง ไปไหนมาไหน เจอแต่คนขอเพลงนี้แหะ สงสัย ส่วนตัวเราเฉยๆ แต่ส่วนรวมชอบกันมากเลย อ่ะ จุงก็ร้องให้นะ มาครึ่งเพลง แล้วถามอีกว่าอยากฟังไรเพิ่มไหม มีคนตะโกนขอ Chime จุงถาม ห่ะ อะไรนะ คงคิดว่าฟังผิด แต่ไม่ผิด เขาขอเพลงนี้จริงๆ เราคิด (ไปเอง) ว่าจุงคงแบบเพลงใหม่ไปมั้ง จะฟังกันจริงเหรอ แต่เราคิดเช่นกันว่าร้องได้เหรอ ปกติเพลงญี่ปุ่นจุงไม่เคยเอามาร้องนอกเกาะเลยนะ ลิขสิทธิ์มันแรง อันนี้จุงเคยเล่าในคอนสักที่อ่ะนะ จำไม่ได้แล้วว่าคอนไหน บอกว่าเพลงญี่ปุ่นอ่ะ เอาไปร้องที่อื่นไม่ได้เลย เพราะงั้นหลายๆ เพลงจุงเลยต้องเอามาทำเวอร์ชั่นเกาหลีแทน จะได้ร้องให้แฟนๆ ฟังกันได้ เช่น Wait for me , Take my hand, Moon Sun and Your Song ที่แรกเริ่มเป็นเวอร์ปุ่นมาก่อน แล้วค่อยมากลายเป็นเวอร์เกาอ่ะนะ ดังนั้นเราก็เลยคิดว่าการขอเพลง Chime นี่ไม่น่ารอด เพลงเพิ่งออกกลางมีนา เนื้อร้องยังท่องไม่ได้เลย ไม่ต้องพูดถึงการทำเป็นเวอร์เกา ไม่น่าทัน แต่ คิมฮยอนจุงจัดให้ค่ะ เฮ้ยยยยยยยย Chime มาเต็มเพลง พ่อจ๋าใจดีมากกกกกก ได้ฟังแบบไม่ต้องไปญี่ปุ่นเลย ขอฮานะมิจิอีกเพลงได้ไหม เซอร์ไพรส์ที่สุดคือสิ่งนี้ ประทับใจจจจ จบรอบซ้อมด้วย Lucky Guy ที่บอกว่าจะไม่ร้องในคอนเสิร์ตนะ แต่จะร้องให้ฟังตอนซ้อมนี่แหละ จุงเต้นให้ดูนิดหน่อย และลงมาหาด้วย อ๊ากกกกกกกก ใกล้ชิด ใกล้ชิดมากกกกกกกกกกกกกก ยิ่งใกล้ยิ่งหล่อ หล่อไม่ไหวใจก็ดี ฉันจะเป็นทาสรักเขาาาาาาาา งืออออออ กำลังเพ้อได้ที่ การ์ดก็ผลักดันออกนอกฮอลล์ ไล่ผู้ลี้ภัย 555555555 แวะถ่ายโถงหน้างานแป๊บ     เดี๋ยวทุ่มนึงกลับไปดูคอนอีกที ตอนนี้วิ่งข้ามถนนไปตากแอร์ที่ห้องก่อน ร้อนมากแม่จ๋า #คิมฮยอนจุง #김현중 #KimHyunJoong #キムヒョンジュン #金賢重 #Henecia #22_23KHJwordtourTheEndofaDream #TEDinManila 2023 Kim Hyun Joong Concert 'MY SUN' Welcome Party
3 March 2023 Kim Hyun Joong Concert 'MY SUN' Welcome Party วันนี้มีนัด Welcome Party กับคิมฮยอนจุงที่โรงแรมแห่งหนึ่งย่านมาโป เวลาบ่ายสี่โมง เกาหลีไทม์ หลงทางตั้งแต่ยังไม่ออกจากสถานีรถไฟใต้ดินกงด๊อก งกๆ เงิ่นๆ ออกมาก็ถามเด็กหนุ่มแถวนั้นว่า หนุ่มๆ โรงแรมนี้ไปทางไหน ป้าหลงทาง ฮ่าาาาา ได้คำตอบก็เดินไป เดินจนแบบ หนุ่มบอกผิดทางไหมเนี่ย (ขำ) สรุปก็มาถูกทางนะ เข้าประตูไป เจอล็อบบี้ อะโหววววว รอลงทะเบียนกันแถวนี้เลยเนอะ โดดเด่นแบบไม่ต้องตามหา สงสารแต่แขกที่จะมาเช็คอินที่โรงแรมคงงงว่านี่คืออารายยยยยย  ลงทะเบียนเสร็จ ไปจับสลากเลือกที่นั่งกันว่าจะได้นั่งตรงไหน ยุติธรรมดีนะ ดวงใครดวงมัน วัดกันไปเลย ค่ะ ดิฉันเป็นเด็กเซาะกราว นั่งมันริมขอบงานโน่น โอ๊ย 555555555555555 ท้อใจแต่เริ่มต้น แต่พอเข้าไป เอ้า ไหวอยู่นะเธอ ถึงจะริมหน่อยแต่แถวที่สอง สวยๆ เลย ใกล้ชิดหนิดหนมระดับนึงแหละ  ตื่นเต้น ตึกๆๆๆ ไม่ได้เจอจุงมาตั้งแต่กรกฎาปีก่อนแล้ว เกินครึ่งปีแล้ว ตื่นเต้น ตึกๆๆๆ  แล้วจุงก็เดินออกมา กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด นั่นชุดอะไรก่อน 555555555555555555555555  cr. Kim Hyun Joong Facebook โอ๊ยยยยยยย ยืมชุดพ่อมาใส่ป่าว หรือเกาหลีเขาฮิตสไตล์นี้กันเหรอช่วงนี้ ฉันมันตกเทรนด์ใช่มะ? วันนี้มาสุภาพมากใส่สูทนะ แต่ตัวหลวมๆ ใหญ่ๆ เชิ้ตไม่ใช่พอดีตัว เข็มขัดก็รัดแน่น รองเท้าหัวก็โต มองทางไหนก็งงว่านี่ลุงที่ไหน ถ่ายละคร reply 1986 อยู่ไหม ขำ  ฉันรักของฉันนะ แต่ฉันแซะเก่งอ่ะแหละ แซะแล้วก็นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ มองผู้ชายไปจ๊ะ ชื่นอกชื่นใจจริง เอาจริงวันนั้นจำไม่ได้ว่าจุงพูดอะไรหรือร้องเพลงอะไรบ้าง เนื่องจากนอนไม่พอมาสองวันแล้ว สมองขาดออกซิเจน อ๊องหนัก ได้แต่นั่งเหม่อลอยมองจุงไปเรื่อยๆ สติมาตอนไหนก็จำเรื่องราวได้ตอนนั้น โอ๊ย ความชราภาพของฉันนี้ 555555555 งานเริ่มที่จุงร้องเพลง เพลงอะไร? ลืม วันนั้นร้องเพลงอะไรบ้างเนี่ย บ้าจริง!!! เอาเป็นว่าจุงบอกว่าบางเพลงก็จะร้องพรุ่งนี้ในคอนด้วย บางเพลงก็จะไม่ร้อง ร้องให้ฟังแค่วันนี้นะ แล้วก็ถูกอกถูกใจกับตัวเองว่าควรจะจัดคอนแบบอะคูสติกสักครั้งน่าจะดี (แพลนมาอีกแล้ว)  cr. Kim Hyun Joong Facebook แล้วก็ถามว่าทำไมทุกคนนั่งเฉยๆ ไม่ร้องตาม ร้องไม่ได้เหรอ ในอัลบั้มมีเนื้อเพลงให้อ่านนะเปิดดูซิ ก็มองกันไปมองกันมา จุงเลยถามว่า “วันนี้เราเตรียมอัลบั้มไว้ให้เป็นของขวัญทุกคนนะครับ ทำไมพวกคุณยังไม่ได้อัลบั้มมาอยู่ในมือกันอีกล่ะ” เอาล่ะไง CEO ไม่ได้อ่าน kakao กลุ่มอีกแล้ว เขาบอกจะแจกตอนหลังค่ะคุณพี่!!! ยังไม่พอจุงบอกว่าแฟนๆ ดูนั่งกันเงียบหรือเพราะไม่ได้ยินที่ผมพูดกันนะ? ก็เลยลงมาจากเวที มายืนท่ามกลางแฟนๆ มาซาวด์เช็คกลางผู้คนว่าได้ยินเสียงไหม ….. มาอ่อยอ่ะแหละบอกเลย ผู้ชายสมัยนี้ ไม่ไหวๆ รู้ว่ามาใกล้ๆ แล้วชะนีจะหวั่นไหว ก็ยังอ้างว่าลงมาเช็คซาวด์ เอ๊อออ เป็นคนยังไงเนี่ยเรา  cr. Kim Hyun Joong Facebook แล้วจุงก็เริ่มถามว่าแฟนๆ มาจากประเทศไหนกันบ้าง ต่างคนต่างก็แย่งกันตอบคำถามคุณครูประจำชั้น รายงานตัวกันน่าดู แทกุกไลน์อย่างเรานั่งเงียบ เพราะง่วง 555555555 จุงก็ไล่ทวนประเทศนั้นประเทศนี้ แฟนๆ มากันหลายที่ อิตาลีก็มา จุงร้องโอ้ววววว มาไกลมากๆ เลยขอให้ทุกคนปรบมือให้ …. พอตอนหลังบอกไทยแลนด์ไป จุงเลยเมินใส่ ทำหูดับไม่ได้ยิน ใกล้ไปไม่อินช่ะ รู้งี้ฉันบอกว่าฉันมาจากมาดากัสการ์ก็คงดี เชอะ! มีแฟนมาจากแคลิฟอร์เนียด้วย จุงหันไปถามอึนซองว่า หรือเราจะร้องเพลง Hotel California กันดี โอ๊ยยยย คลาสสิกไปอี๊กกกกกกกกก วันนี้ร้องเพลง My Sun ด้วย เป็นเพลงที่มันจะมีอยู่ท่อนนึงที่ร้องคำๆ เดียว sun, sun, sun นั่นอ่ะ แต่ไล่ระดับเสียงขึ้นไปเรื่อยๆ เอาจริงตาแรกคิดว่าจุงจะตะโกนไปเรื่อยๆ แต่พอเวลาร้องจริง จุงกลับถอยไมค์ออกห่างเรื่อยๆ ทำให้เสียงไม่ดังเกินจำเป็น เอ๊ออออออออ ได้อยู่ เพราะเลยยยยยย ปรบมือ!!! ถัดจากนั้นจุงก็บอกว่าเพลงต่อไปเป็นเพลงที่ไปถ่ายเอ็มวีที่ฝรั่งเศส - WHY - วันนี้มีแฟนมาจากฝรั่งเศสบ้างไหมครับ (ไม่มีจ๊ะ) จุงบอกว่าเพลงนี้ร้องให้แฟนๆ ชาวฝรั่งเศสล่ะกัน เพราะร้องทีไรก็นึกถึงตอนไปทำงานที่นั่น เงียบทั้งฮอลล์ ฉันซึ่งคิดในใจว่าทำไมต้องเฉพาะแฟนที่นั่นล่ะ ฉันก็วายในใจนะจ๊ะ ร้องให้ฉันบ้างก็ได้ ฉันคงคิดดังเกินไป จุงก็พูดว่า “ไม่ซิๆ ผมร้องให้พวกคุณด้วยนะ ไม่ใช่แค่แฟนฝรั่งเศส แต่ทุกคนที่นี่ด้วย พวกคุณคิดในใจกันอยู่ใช่ไหมล่ะ ว่าทำไมต้องจำเพาะเจาะจง แล้วฉันล่ะ หึ! อะไรแบบนั้นกันอยู่ใช่ไหมล่ะ” แล้วจุงก็จึ๊ปาก ร้อง หึ ให้ดูหนึ่งที ขำ 5555555555555555555555555555 ฉันคิดดังไปเหรอ หรือสีหน้าทุกคนในฮอลล์มันออกวะ? ตลกกกกกกกกกกกกกกกกก เนี่ย จำได้แค่เนี่ย จุงร้องเพลงให้ฟัง ลงมาเต้น binggle binggle ให้ดู แล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆ จริงๆ วันนี้ก็คุยสนุกนะแต่ ….. ล่ามไม่ดีเลย เนื่องด้วยงานวันนี้จริงๆ จัดให้ทัวร์ญี่ปุ่นเนอะ ก็จะมีล่ามคอยแปลเกาหลี-ญี่ปุ่นให้ (แต่แน่นอนว่ามีต่างชาติไปจอยได้ด้วย แค่นั่งอ๊องกันไปทั้งสองภาษา) อย่างไรก็ตาม เราซึ่งเป็นลูกครึ่ง ได้ทั้งสองภาษาอย่างละครึ่ง คือ อย่างละครึ่งประโยคอ่ะ 5555555555555555 ก็นั่งฟังแล้วแบบ ทำไมล่ามไม่แปลลลลลลลล จุงต้องคอยหันมามองว่า เอ้า แปลซิเธอ ทำงานได้แล้ว อย่ามัวแต่นั่งเล่นมือถือ ….. พีคสุดคือจุงพูดชื่อเพลงที่เป็นชื่อเกาหลี ล่ามเอาชื่อเพลงมาแปลอีก ฮัลโหลววววววว คุณไม่รู้จักชื่อผลงานคนจ้างงานคุณเลย ชื่อเพลงไม่ต้องแปลจ้า เรียกว่าแฟนญี่ปุ่นกะว่ามางานจะเข้าใจและอินกว่าชาติใด สรุป ไม่อิน เพราะล่ามไม่แปล งง 555555555555 จุงพูด จุนยองย้ำ ขนาดอึนซองก็ยังย้ำอีกทีว่าแปลซิเธออออออ เธอก็ยังคงงงแบบนั้น จนพี่ชินต้องเดินมาประกบงานนาง นางถึงได้เริ่มแปลทุกอย่างสักที แต่งานจะจบแล้วจ๊ะเธอ ไปจ้างมาจากไหนก่อน งง 555555555555 จบงานที่จุงก็บอกว่า “ขอบคุณทุกคนที่เดินทางไกลแสนไกลมาหาผมคนนี้ มาอยู่ตรงหน้าผมแบบนี้ พรุ่งนี้ผมจะร้องเพลงที่ทุกคนอยากให้ร้อง พูดในสิ่งที่คนอยากฟัง และวันนี้จะเซ็นชื่อให้ในแบบที่คุณอยากให้เขียนนะครับ”  cr. Kim Hyun Joong Facebook ไปค่ะ ….. มินิคอนจบแล้ว แยกย้ายไปต่อแถวกัน ไปถ่ายรูปหมู่กันค่า คิวใครคิวมัน ตำแหน่งใครตำแหน่งมัน ไปทีละกรุ๊ปถ่ายรูปจบการศึกษากับคุณครูประจำชั้นกันนะคะ เราผู้ซึ่งถ่ายเสร็จแล้ว หันมาปะหน้ากับจุง ต่างคนต่างมอง สตรีไทยใจ (ไม่ค่อย) บริสุทธิ์ก็ยกมือไหว้เฉยเลย “สวัสดีค่ะ” พอยิ้มให้ จุงยิ้มกลับแล้ว แสยะมุมปากนิดนึง พร้อมเสียงเบาๆ ว่า “หึ” …… หึอะไร หึทำไม เดี๋ยววววววววววววววววว อิหยังวะเนี่ย เดินงงๆ ไปรับอัลบั้ม เตรียมเข้าไปต่อแถวรับลายเซ็นต่อ ระหว่างยังมึนๆ นั้นก็ถึงคิวตัวเองค่ะ ทางทีมงานให้โพสต์อิทมาแปะไว้แล้วเขียนชื่อตัวเองว่าอยากให้จุงเซ็นว่าอะไรก็เขียนซะ เราก็เขียนไป จุดนี้ใครเอาภาษาอื่นนอกจากเกาหลีและอังกฤษคือจะโดนสะกัดให้เปลี่ยนภาษา เพราะถ้าเป็นอักษรไทย อักขระญี่ปุ่น หรือตัวฮั่นจื้อมาล่ะก็ มันจะยากและใช้เวลา จุงจะเซ็นไม่ไหว เลยต้องบังคับภาษากันหน่อยเนอะ คิวเรามาถึงพี่ชินรับอัลบั้มไปสแกนก่อน แล้วหันไปบอกจุงว่า 현중의 임엠 นะจ๊ะ จุงเงยหน้า จ้องตา แล้วร้อง อ่าาาาา อ่าๆๆๆๆๆๆๆ ร้องอะไรขนาดนั้นฟะ ตลกกกกกกกก ฉันรู้นะเธอคิดอะไรในใจ เธอคิดใช่ไหมล่ะว่ายัยคนนี้นี่เองตัวป่วงแห่งการไลฟ์ เม้นท์ทีไรกวนประสาททุกที 55555555555 (ท็อปฟอร์มของดิฉันคือไลฟ์วันซอลลัล 2022 ที่จุงมาทำต๊อกให้กินนะคะ พีคมาก ทำจุงหัวเราะสนั่นหวั่นไหวไปแล้วหนึ่ง รู้สึกภูมิใจในตัวเองสุดๆ) พอจุงจ้องหน้าเหมือนจดความแค้นได้แล้ว ก็ก้มลงเซ็นชื่อให้ เราก็มุกเดิมแหละ ไม่รู้จะคุยไรอ่ะเนอะ จะคุยอื่นๆ ก็เวลาไม่พอ จะไม่คุยอะไรเลยก็เสียดายโมเม้นท์อีก ก็เลย ….. 임엠 : “ฮยอนจุงอ่าาาา” 현중 : “หืมมมม” จุงเงยหน้าขึ้นมามอง 임엠 : “ซารังเเฮ” แล้วก็มินิฮาร์ทให้ไปที 현중 : (ยิ้มน้อยๆ) และ เสียงแผ่วๆ กลับมาว่า หึ!! เดี๋ยววววววววว อะไรเนี่ย หึ อีกแล้ว หึ ทำไมก่อนนนนนนนนนนนนนน ไอ้ หึ เนี่ย แปลว่าอะไร ใครเฉลยที ฉันโดนไปสาม หึ แล้วนะวันนี้ เจ็บปวด 55555555555555555555555555 แต่ก็ขอบคุณนะ ขอบคุณที่จำชื่อได้ว่าไอ้คนป่วงๆ คนนี้ ชื่อนี้ มันมาหาเนอะ พอเอ่ยชื่อปุ๊บ ท่าทีที่จดจำได้ทันใดของเธอมันทำให้ฉันใจฟูมาก ขอบคุณที่จำได้จริงๆ ทุกวันนี้ที่ไลฟ์ ไม่ได้กวนประสาทแล้วนะ แต่คอมเม้นท์เยอะมากจุงคงอ่านไม่ทันจริงๆ เราเลยไม่ค่อยเม้นท์อะไร แต่เราไม่ได้หายไปไหนนะ ยังอยู่ทุกไลฟ์แหละ แต่จุงก็ดูชอบความป่วงนี้เนอะไม่งั้นจะจำได้ไง (คิดไปเอง) ไว้เราจะแกล้งใหม่นะ อิอิอิ   ไซน์ครบจบทุกคน จู่ๆ ก็นั่งลงแล้วไซน์อีกแผ่น ยุกยิกอยู่นาน ไม่รู้วาดอะไรเขียนอะไรจริงจังเบอร์นั้น ในที่สุดจุงก็ลุกขึ้นยืน แล้วบอกว่า “แผ่นนี้พิเศษครับ ผมขอมอบให้คุณสามีชาวอิตาลีที่มาเป็นเพื่อนภรรยาในวันนี้นะครับ คุณเดินทางไกลมากเพื่อมาหาผมไม่พอ ยังพาคนที่คุณรักมาหาผมอีกด้วย ผมขอบคุณมากจริงๆ มีคนรักผม และคนที่รักผมก็พาคนที่คุณรักมาหาผมอีก ผมซาบซึ้งใจจริงๆ นะ ขอบคุณทุกคนมากๆ นะครับ ความรักของทุกคน ผมจะตอบแทนพรุ่งนี้ที่คอนเสิร์ต เดินทางกลับกันอย่างปลอดภัยนะครับ”  ปรบมือซิคะ รออะไร!!!!! คุณผู้ชายอิตาลี หน้าชื่นตาบาน แก้มแดง ดีใจมากเลย จุงเดินมาให้เองกับมือ ส่วนแฟนๆ ก็ประทับใจ ผู้ชายเราน่ารักกกกกกกกก เป็นคนจิตใจดี อ่อนโยนซะงั้นนนนนนน รักกกกกกกกกกก  [2022 KIMHYUNJOONG CONCERT 'COUNTDOWN 2 seconds left'] ทุลักทุเลทริป ตอนที่ 2
[2022 KIMHYUNJOONG CONCERT 'COUNTDOWN 2 seconds left'] ทุลักทุเลทริป ตอนที่ 2 วันถัดมา ตื่นมาพร้อมข่าวชองเกชอนน้ำท่วม เพราะฝนตกไม่หยุดทั้งวันและทั้งคืน ชีวิตเรา จะรอดไหม แต่โชคดีวันนี้ฝนไม่ตก แค่มืดครึ้ม เลยได้ออกไปเที่ยวกรุงโซลหลังห่างเหินมาสองปีกว่า เดินเดินเดินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วนเวียนแถวจงโนนั่นแหละ คืนนั้น ….. ปวดตัว 555555555555555555555555 เช้าวันถัดมา ปวดตัวแบบนอนไม่ได้ ร้องไห้ไม่ออก รู้สึกแบตในตัวเหลือ 20% ไม่คึกคัก ไม่ร่าเริง แค่เดินเที่ยวมากไปไม่น่าปวดตัวได้ขนาดนี้ ทรมานมาก ….. ไปส่งติ่งน้องดูละครเวที แล้วก็ไปนั่งโง่ๆ อยู่ที่ทะเลสาบซกชน พร้อมหลับตลอดเวลา เรียกว่าวันนี้ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ เน้นนั่งโง่ๆ ประกอบร่าง ไม่สบายตัวมากที่สุด ใจอยากไปนู่นมานี่แต่กายหยาบนั่งสัปหงกที่สวนสาธารณะไปจ๊ะ เย็นย่ำ ฟื้นกำลังมาหน่อย ก็ไปหาเพื่อนจุนยอน ฮาตรงที่ว่าพอบอกไทยแฟนจะไปหาที่ร้าน นางซึ่งอยู่ร้านหมู (ของนาง) ก็ตาลีตาเหลือกมาที่ร้านไก่ (ของนางอีกเช่นกัน พ่วงจุงด้วย) หน้าตาเลิกลั่กเข้าร้านมา เรางี้แทบจะกระโดดไฮไฟว์ คิดถึงงงงงงงง จากอันนัมมาซกชนก็ไม่ใช่ใกล้ๆ ก็มาหา ขอบคุณมากกกกกกกกก และเหมือนเดิม ไม่เคยมีส่วนลด 😆😆😆😆 มา Jaksal นี่ ต้องมาก่อนวันคอนนะ มาวันคอนไม่ไหว คนเยอะเกินไป ร้านใกล้จะปิดตัวแล้วด้วย เสียดาย เสียใจด้วย อีกหน่อยเราจะหาไก่อร่อยๆ กินได้จากไหน อีกหน่อยเหล่าเฮเนเชียจะไปสิงสถิตย์ที่ไหนกันล่ะ แงๆๆๆๆๆ แต่เราเข้าใจอ้วนแหละ เข้าใจ ไม่ว่ากัน เดี๋ยวเราไปอุดหนุนร้านหมูต่อเนอะ แต่วันนี้ด้วยความไม่สบายตัว ไก่ที่ไม่ได้กินมาสองปี ทำไมไม่อร่อย เสียใจ   วันถัดมา วันคอนเสิร์ต ตื่นมาพบว่าอาการปวดตัวผิดปกติเมื่อวานเกิดจาก มีไข้เบาๆ และ เป็นวันนั้นของเดือน แกมาอะไรวันนี้!!!!!! เป็นลม จะเป็นลม!!! วันนี้มีคอน ปวดท้องแบบนี้ ไม่สบายตัว และจะเต้นยังไงคะ ฮืออออออออออออออ ทริปนี้มันทุลักทุเลจริงเว้ยยยยยยยยยยย ลากสังขารด้วยความทรมานแบบที่สุดไปคอนเสิร์ต วันนี้งานจัดที่เดิมกับครั้งก่อนคือ Nodeul Island 노들섬 라이브하우스 เป็นที่ๆ คิดว่าถ้ามานะจะไปตระเวนถ่ายรูป ตามรอยตี๋นัมจู ที่เคยมาถ่ายละคร Start Up มโนแพลนไว้เพียบ!!!! แต่ที่ทำได้จริง คือ เดินไปหาที่นั่งว่างๆ แล้วนั่งง่อยค่ะ ไม่มีแรงไม่พอ ฝนตกอีก  อะไรกันวะทริปนี้ แรงจะวิ่งไปรับจุงเข้าฮอลล์ยังไม่มี ได้แต่นั่งง่อยๆ รอเวลางาน ….. ถึงเวลาที่เรียกว่าจวนเจียนคอนจะเริ่มก็เดินอ๊องๆ เข้างานไปถ่าย exhibition ที่จุงเตรียมไว้      ก็เฉยๆ อ่ะแหละ ไม่มีอารมณ์เท่าไร พอไม่สบายตัว มันก็หมดอารมณ์สนุกกับทุกสิ่ง ฤกษ์ไม่ดีเลยจริงๆ เดินมองนั่นมองนี่ …. แล้วก็ไปนั่งจุ้มปุ๊กบอกรักผู้ชายเป็นที่ระลึกหน่อย  เสร็จแล้วก็เดินไปรับของที่ระทึกจากทีมงาน สต๊าฟถามว่ารับอันไหนดี เราถามกลับทันทีว่า รับทั้งหมดไม่ได้เหรอ ขอสี่ชุดด้วยนะมาสี่คน สต๊าฟอึ้งไปแว่บก่อนขำออกมาแล้วจัดของให้ จะถามทำไม มันควรเอาหมดไหมอ่ะ ตักบาตรอย่าถามพระ ให้ของจุงอย่าถามเฮเนเชีย สติ๊กเกอร์ที่ได้มา น่าร๊ากกกกกก  เข้าฮอลล์ไปแล้วแบ่บ เออว่ะ มันคือไลฟ์เฮ้าส์จริงๆ อ่ะแหละ ฮอลล์ไม่ใหญ่มากแบบที่เคยมาดู มันให้อารมณ์ใกล้ชิดและดูใต้ดินหน่อยๆ แบบคอนเสิร์ตอินดี้ (คิดไปเอง เพราะคอนอินดี้ที่ว่าก็ไม่เคยไปกะเขาหรอก) ก่อนนี้คอนเสิร์ตจุงที่เคยมาดูทุกครั้งไม่โอลิมปิคปาร์ค ก็หอประชุมของมหาลัยต่างๆ มันใหญ่ มันจุคนได้เยอะ มันสูง มันกว้าง มันต้องนั่งไกลบ้าง นั่งใกล้บ้าง เวลาตามจุงไปประเทศอื่น ฮอลล์มันก็ใหญ่กว่านี้ แกรนด์กว่านี้ พรีเมียมกว่านี้ เรายอมรับได้นะ ชื่อเสียงไม่จีรังยั่งยืน แต่ความรักของเรามั่นคงกว่า ใครจะเทจุงเราไม่ว่า เราไม่เท เรายังอยู่ คิมฮยอนจุงไม่ใช่เมนของเรา เรามีเมนเยอะมากเกินไป 😆😆😆😆 แต่คิมฮยอนจุงคือ Only One จะฮอลล์ใหญ่เป็นหมื่นคน หรือจะฮอลล์เล็กแค่ร้อยคน เราก็พร้อมเป็น 1 ในนั้นเพื่อจุงเสมอ (ถ้าเราจองบัตรคอนได้อ่ะนะ) พิศซ้ายป่ายขวาแล้วหาที่นั่ง วันนี้ได้แถวสี่จากหน้าเวที ถือว่าไม่ไกล เยี่ยม!!!!  จุงมาแล้ว ขึ้นเวที ….. หัวนั่น เสื้อผ้านั่น คนๆ นั้นที่ฉันไม่เจอมา 975 วัน ฉันเพิ่งรู้ว่า “ความคิดถึง” หน้าตาเป็นยังไง เธอที่ยืนตรงหน้า คือดวงดาวที่สว่างสดใสที่สุดบนท้องฟ้าของฉัน ยังคงเป็นคนเดิมคนนั้น ที่ทำให้ฉันยิ้มได้ ร้องไห้ได้ หัวเราะได้ และโมโหได้ ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย 아침의 햇살처럼 넌 내게 천사 같아 말해 널 사랑해 you're my love forever   หลังจากตื้นตันใจ อะดรีนาลีนก็หลั่ง หลังจากง่อยทั้งวันดิฉันก็ลุกมากรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ แล้วก็กระโดดไม่หยุดเป็นบ้าเป็นบอไปค่ะ วิญญาณคืนร่างประหนึ่งไม่ได้ปวดท้อง ประหนึ่งไม่ได้ปวดหัว ประหนึ่งเป็นสาวน้อยนางนั้นที่เพิ่งตกหลุมรักชิลลางน้อยจากรายการ we got married หมาดๆ ลืมเลยว่าคนตรงหน้าแต่งเมียและกำลังจะมีลูก สนไหม ไม่สน แคร์ไหม ไม่แคร์ ฉันรักของฉัน ฉันไม่รักเมียเขา แต่ฉันจะรักลูกของเขาด้วย ความเกรียนนี้ 😆😆😆😆 สำหรับเรานะ การแต่งงานของจุงเป็นเรื่องราวดีๆ ต่อให้เรารักจุงมากแค่ไหน ใช่ค่ะ เขาไม่มาแต่งกับเราหรอก จงอยู่ในโลกความเป็นจริงนะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆ เรารัก คือ เราอยากให้จุงมีความสุข ให้ยิ้มได้ ให้ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ ให้หัวเราะให้เราดู ให้ร้องไห้ให้เราดูบ้าง (ก็ได้) และการแต่งงานครั้งนี้มันคือการที่จุงเจอคนที่ใช่แล้ว คนที่ทำให้อยากมีคนอยู่ข้างๆ คนที่เป็นคนที่อยู่เคียงข้างจุงในวันที่โลกมันพลิกคว่ำลง แน่นอน คนที่อยู่ข้างจุงในวันแย่ๆ ไม่ใช่แค่เธอคนนี้ เราก็อยู่ คุณคนที่อ่านนี่ก็อยู่ใช่ไหม? แต่เราอยู่ในฐานะแฟนเพลง แฟนคลับ แฟนด้อม ไม่ใช่คนในชีวิตจิตใจจริงๆ เราเหมือนผี จุงรู้ว่ามีแต่ไม่เคยเจอ โอ๊ยยยยย ขำ! 55555555555555555555555 เอาเป็นว่าเรายินดีที่จุงมีความสุข และแต่งงาน สร้างครอบครัว ลูกของจุงก็คือลูกของเรา ไม่ใช่หลาน 5555555555555555555 ไม่เป็นหลาน เดี๋ยวแก่ ไม่เป็นป้า หรือจะให้เรียกเราว่านูน่าดีนะ? ก๊ากกกกก สรุปคือ การมาคอนเสิร์ตในวันนี้ก็เหมือนเคย คิมฮยอนจุงยังทำให้ดิฉันเป็นบ้าได้เสมอ ไม่ว่าคุณเค้าจะอยู่ในฐานะไหน วัยไหน และเวลาผ่านไปแค่ไหนก็ตาม ฉันดีใจทุกครั้งที่ได้เจอ คอนจบออกมาไปยืนรอส่งจุง ความพิเศษในครั้งนี้คือ จดหมาย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คือจะบอกว่าไม่เคยสักครั้งในชีวิต!!! ที่จะเขียนจดหมายหาจุง ไม่ว่าจะในสถานการณ์ไหนๆ คือ ไม่รู้จะเขียนอะไรอ่ะ ก็เลยไม่เขียน อาจจะเขียนบ้างในเว็บจุง (ได้คำตอบมาด้วยน๊าาาา กรี๊ดบ้านแตก) แต่ไม่เคยเขียนจดหมายเป็นกระดาษใส่ซอง ไม่เคยใช้ลายมือตัวเองสื่อสารกับจุงมาก่อน คราวนี้เขียนค่ะ ไปหากระดาษมา นั่งบรรจงเขียนฮันกึลลงไปด้วยลายมือง่อยๆ เนื้อความก็ไม่มีอะไรมาก …. บ่น บอกว่าเลื่อนวันคอนเนี่ย ทางเราเจ็บปวดมากนะ มันวุ่นวาย บลาๆๆๆๆๆ คือบ่นอ่ะแหละ ตบท้ายด้วยเงินหมดแล้ว เลี้ยงไก่หน่อยนะ (ถามว่าจนวันนี้ก็ยังไม่ได้กินไก่ฟรีนะคะ กินเองจ่ายเอง ศิลปินคงยังไม่สนใจ โอ๊ย ชีวิต 55555) และนี่คือจดหมายฉบับแรกที่เขียนถึงจุง คือ ขอให้เลี้ยงข้าว กากมากอ่ะ (ไม่สมควรทำตามนะคะเด็กๆ) ยืนถือจดหมายรอยื่น รอสักพักจุงก็ออกมาเดินไปไล่มาจากปลายถนน แวะทักแฟนๆ เป็นทิวแถวไป จนมาถึงหน้าเรา เราก็ยื่นจดหมายออกไป จุงยื่นมือมารับ ฟิน งืออออออออ  แล้วชะนีไทยหกคนที่เกาะกลุ่มกันตรงนี้ บ้างก็ “รักนะจุ๊บจุ๊บ” บ้างก็ “คิดถึงนะคะ” บ้างก็ “แทกุกแพนอิมนีดะ” ถามว่าจุงสนใจฟังไม่ ก็ไม่ จุงเข้าใจที่เราพูดไปไหม ก็ไม่ แต่เราก็พูดตามใจสั่งมา ฮิ้วววววว มองตามจุงไปทางหางแถว เย้ยยยย ทำไมคนหลังๆ ได้กำหมัดชกกับจุงกันด้วยอ่ะ ทำไมดูสนิทชิดเชื้อ มาเดินย้อนใหม่อีกทีได้ไหม อยากชกบ้าง อยากดูสนิทบ้าง อิจฉา ฮ่าาาาาา แล้วจุงก็ขึ้นรถกลับไป บ๊ายบายยยยยยยยยยยย แล้วเราก็ไปร้านไก่อีกแล้ว กินสองวันติด บ้าบอยิ่งนัก กินไปแบบยื้อเวลาและถามจุนยองเป็นระยะว่า “เธอๆ เพื่อนเธอมี kakao มาบอกไหมว่าให้เลี้ยงไก่ฉันอ่ะ ไม่มีเหรอ ไม่บอกเหรอ จดหมายยังไม่อ่านเหรอ ฉันต้องจ่ายเองเหรอ” ทำไมอ่ะ ทำไมทุลักทุเลอ่ะ [2022 KIMHYUNJOONG CONCERT 'COUNTDOWN 2 seconds left'] ทุลักทุเลทริป ตอนที่ 1
[2022 KIMHYUNJOONG CONCERT 'COUNTDOWN 2 seconds left'] ทุลักทุเลทริป ตอนที่ 1  จริงๆ ทริปนี้วางแผนกันนานมากกกกก มากๆ เลยนะ จนจากทริปชิลๆ กลายเป็น “ทุลักทุเลทริป” อ่ะ เดิมเราจะไปนับดาว 3 เพราะเป็นคอนแรกและเป็นคอนที่จัดในเดือนเกิดจุงเนอะ ก็อยากไปหา แต่แม้จะบอกว่าจะจัด (จุงบอกในแชทปลายเดือนเมษา) แต่จัดวันที่เท่าไรก็ไม่รู้ จัดแน่ไหมก็ไม่รู้ จองบัตรคอนยังไงก็ไม่รู้ พอไม่มีดีเทลอะไรออกมา เราก็ไม่กล้าลางาน ไม่กล้าจองตั๋วเครื่องบิน ยิ่งในยุคโควิดที่ราคาตั๋วเครื่องบินแพงแสนแพง เกิดจองแล้วต้องเลื่อนหรือไม่เดินทาง ไม่อยากจะบอกว่าจะบอบช้ำแค่ไหน และด้วยความที่จุงประกาศช้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มากแบบไม่ไหวแล้ว มากจนทนไม่ได้ กลางเดือนพฤษภาแล้วก็ยังเงียบ ตอนที่ไลฟ์ออนเราก็ถาม พอมาแชทเราก็ถามอีก จนสุดท้ายเราก็เมลหา 555555555 เมลเข้าบริษัทไปถามเลยจ้าว่าโปรดเห็นใจชะนีไทยหน่อย อยากไปหามากๆ แต่ไม่รู้จะจองยังไงเลย รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ วานบอกทีจะจัดยังไง เมื่อไร วันไหน เว้าวอนสุดๆ วันถัดมาประกาศก็ออก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ออกควบทั้ง นับดาว 1 ( 11 มิย ) และ นับดาว 2 ( 9 กค ) และพอประกาศออก ตึง!!! ตั๋วเครื่องบินก็ดีดไปจากที่เคยบินในราคา 18K พอยุคโควิดคือ 24K และพอประกาศออก ตั๋วที่ไต่ระดับขึ้นไปทุกวันก็จบที่ 30K  แม่จ๋า ….. ไม่ไปล่ะ จ่ายไหวก็ไม่จ่าย มันเกินไปมาก ยังไม่อยากเจอขนาดนั้น (มั้ง) เปิดกรุ๊ปไลน์เฉพาะกิจ ถามไถ่คณะทัวร์หน้ามืดกันว่าเอาไง เราย้ายไปนับดาว 2 แทนไหม เพราะจะได้ไม่ฉุกละหุก มีเวลาเตรียมตัวลางาน จองตั๋ว จองที่พักใหม่ อะไรๆ จะเบาบางลงนะ ก็ตกลงใจกันทันใดว่า เอา เราย้ายไปนับดาว 2 ในเดือนถัดไปแทน สบายๆ เริ่มจองตั๋วใหม่ ชิลลลลลล คอนแรกเราก็ดูออนไลน์ไป ยิ้มๆ ตื่นเต้นรอคอนสองแทน จบคอนแรกไปวันเดียว …. ตารางงานจุงในเว็บก็เปลี่ยน คอนสองไม่ใช่วันที่ 9 เหมือนเดิม แต่เลื่อนไปอีก 1 อาทิตย์เต็มๆ กรี๊ดดดดดดดดด อะไร ยังไง ทำไม!! ตั๋วเครื่องบินที่จองไว้ ที่พักที่จองไว้ วันลางานที่ยื่นไว้ ยังไงเล่าาาาาาา แล้วไม่มีประกาศเหรอ ผ่านไป 24 ชั่วโมงแบบลนลาน แฟนๆ โหวกเหวก เพราะคอนแรกหลายคนตั้งตัวไม่ทัน ก็เลยจะมาคอนสองแทน แฟนต่างชาตินี่จะมาคอนสองเยอะมากนะ ยิ่งแฟนๆ ญี่ปุ่นที่ช่วงนี้หากจะเข้าเกาหลีก็ต้องยื่นวีซ่าด้วย ทุกคนตั้งใจมาและฝ่าฟันมาก แต่จะเลื่อนเหรอ? ไหนประก๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เงียบ …. เช่นเคยค่ะ สายหาเรื่อง ดิฉันเมลหาบริษัท เหมือนเดิม 555555555  เป็นคนขี้โวยวายอ่ะแหละ ขอบคุณ Henecia.Inc ที่ไม่บล็อกอีเมลดิฉันนะคะ ฮ่าาาาาาาาาาาา คนอื่นๆ เขาโวยวายกันในเว็บนะคะ ดิฉันไม่ทำ เน้นส่งเมลตรงสถานเดียว และหลังจากตัดพ้อต่อว่าในโชคชะตาไป ก็ขอบคุณมาก อีก 30 นาทีให้หลังจากอีเมลที่ว่า ประกาศออกทันใดค่ะ ทันใจชะนีไทยที่สะอื้นไห้ เพราะต้องเสียค่าเปลี่ยนตั๋วอีก 3,000 กว่าบาท คือทำไปทำมาค่าตั๋วก็เทียบเท่าเดือนมิถุนายนนะคะ ก็มาคุยกันไปหัวเราะทั้งน้ำตากันไปว่า แล้วเราจะเลื่อนไปเดือนกรกฎาเพื่ออะไรวะคะ ความทุลักทุเลเริ่มบังเกิด …. และมันก็เกิดต่อเนื่อง จองตั๋วคอนก็มีปัญหา จองที่พักก็เต็ม ต้องจองทิ้งจองขว้าง แล้วตัดช้อยส์เอาเรื่อยๆ ตรงนั้นเต็ม ตรงนี้แพง ตรงโน้นห้องไม่พอ สารพัดปัญหา งานก็ป่วง ครอบครัวไม่สบาย สุขภาพกายย่ำแย่ สารพันจะเกิด ในที่สุดก็ถึงวันเดินทาง ….. 12 กรกฎาคม 2565 ลางานทั้งวันเพราะชีวิตจะวุ่นวาย ช่วงเช้าไปตรวจ ATK เอาผล 24 ชั่วโมงก่อนบินไปอัพเข้า Q-code กรอกข้อมูล เก็บกระเป๋า เตรียมของฝาก เคลียร์งาน และเตรียมเดินทาง เพราะ …. เป็นวันที่มีศึกวันแดงเดือดแมนยู-ลิเวอร์พูลที่ราชมังคลา และดิฉันต้องฝ่าด่านรถติดนี้ไปสนามบินค่ะ!!! แม่จ๋า อยากร้องไห้ ฮือออออออออ ไม่พอ เขาเชิญพี่แจ๊คมาเล่นคอนก่อน รถจึงติดเป็นสองเท่า และความทุลักทุเลจะไม่ยอมแพ้ ต้องเพิ่มด้วย วันนั้นฝนตกหนักทั่วกรุง โอ๊ยยยยยยย รถติดเป็นสามเท่า!!!! น้ำตาเนืองนอง ทำไมชีวิตยากเย็นป่านนี้ ใช้เวลาสามชั่วโมงเต็มๆ บนทางด่วน กว่าจะถึงสุวรรณภูมิ แฮ่กๆๆๆ คนที่สนามบินยังไม่เยอะเท่าปกติ แต่ก็ไม่น้อยโหลงเหลงเหมือนที่ผ่านมา หลังจากชะนีไทย 4 คนพบหน้ากันแล้ว ก็จูงมือกันไปเข้าสู่กระบวนการเดินทางออกต่างประเทศตามที่ควร ------------ วาร์ปมาที่อินชอน หลังผ่าน ตม. มาแบบสวยๆ ทุกคนแล้ว เข้ารับการตรวจ RT-PCR ที่สนามบินแล้ว เราก็เตรียมตัวเข้าเมืองกัน …. น่าเศร้า ฝนตก TT_____TT ใช่ค่ะ ฝนตก ตกตั้งแต่อยู่บนเครื่อง ตอนเครื่องจะแลนด์นี่แบบเทอร์บูแลนซ์สุดอะไรสุด เพราะกัปตันฝ่าเมฆฝนลงมาทีเดียว มองไปนอกหน้าต่างคือมัวไปหมด  เครื่องลงแล้วก็ยังมองอะไรไม่เห็น เห็นแต่ไฟของเครื่องบินลำอื่นๆ รอบตัวนิดหน่อย วิสัยทัศน์แย่มากๆ เลย เวลาที่เครื่องลงคือ 06.06 น. ฤกษ์งามยามดีของเหล่าเฮเนเชียค่ะ  เราขึ้น AREX เข้าเมือง เงยหน้าขึ้นมาจากรถไฟคือฝนก็ยังตก แต่ด้วยความที่เราพกร่มมากันร้อนกันเต็มที่ ก็เอาอานิสงค์นี้มากันฝนกันไปก่อน กางร่ม ลากกระเป๋าไปที่พัก ทุลักทุเลไปตามระเบียบเนอะ ยังเช็คอินไม่ได้ ก็ฝากกระเป๋าไว้ และกางร่มออกไปหาอะไรกินกัน และหายนะก็บังเกิดในมื้อแรก …….. ชีวิตเนี่ย ชีวิต และนี่คือการเปิดเผยความจริงเป็นครั้งแรกค่ะ!!!!! หลายคนที่มาเกาหลีก็รู้กันเนอะ ร้านรวงที่นี่จะเริ่มเปิดประมาณ 11 โมงเป็นต้นไป คนที่นี่กินข้าวเช้ากันที่บ้าน กับอีกทีคือไม่กินเลย เค้าเข้างานสายกันก็เลยจะไปมื้อเที่ยงเลยทีเดียว ดังนั้นการหาข้าวเช้ากินที่เกาหลีจึงเป็นเรื่องไม่ค่อยสะดวก สำหรับคนที่เน้นกินเช้า-กลางวัน-เย็น ครบทุกมื้อแบบเรา (บางทีเพิ่มมื้อเข้าไปอีก) ถ้าง่ายๆ ก็เข้ามินิมาร์ทหาอะไรกินเบาๆ ไปเนอะ แต่ฝนมันตกไง ฝนมันตก!!! ต้องหาที่ร่มๆ นั่งหน่อยเพราะหนาวและเปียก อยากกินอะไรร้อนๆ ก็เจอร้านนึงเปิดอยู่ เมียงมองแล้ว อุ๊ย มีหม้อไฟ ไปๆ กินร้านนี้กัน เข้าไปปุ๊บ หาที่นั่ง อ่านเมนู อืมมมมม อ่านออก แปลไม่ได้ งง มันคืออะไรหว่า พนักงานก็เดินมาบอกว่ากดที่แท็บเล็ตนะ มันมีเมนูภาษาอังกฤษอยู่ อ๋อๆ กดๆๆๆๆ อ่า …. internal soup อะไรหว่า คะแนนโทอิคดิฉันก็ไม่น้อยนะ แต่ทำไมอ่านสองคำนี้แล้วไม่เข้าใจ และอ่านคำไหนๆ ก็ไม่เข้าใจด้วย มองหน้ากันไปมา ก็มั่วๆ สั่งมา 3-4 เมนู ลองกินดู เดี๋ยวก็รู้ เดี๋ยวก็รู้ ……. รู้ว่า internal soup คือซุปเครื่องใน ฮืออออออออออออออออออออออออออออออ ภาษาอังกฤษแบบนี้ก็ได้เหรอ ไม่ดีมั้ง แล้วยังไงดี สี่คนนี้ไม่มีใครกินเครื่องใน ฮือออออออ ไส้มา ตับมา กระเพาะมา กินไม่เป็น แต่สั่งหม้อไฟมาแล้วหนึ่ง อีกหนึ่งก็ผัดเผ็ดไปอีก สองเมนูใหญ่ๆ พนักงานก็มองหน้าแบบ กินซิ กินเลย อร่อยนะ ฮือออออออออออ ไม่เอา ไม่ชอบ เขี่ยไปเขี่ยมาเจอสันคอหมูอยู่บ้าง อันนี้นับเป็น external เนอะ ก็คีบมากินกันเป็นพอให้หายหิว ฮือออออออ อัปยศชีวิต รู้สึกเสียดายตังค์มากเลย แพงนะ แต่ก็ถือเป็นค่าหลบฝน (แพงไปมั้งงงงงงง) ภาพประกอบไม่มี ถ่ายไว้ แต่สงสัยลบทิ้งหมด เพราะเคือง 55555555555555 ถ่ายรูปหน้าร้านไว้ เป็นพิกัดว่า แถวนี้แหละ อย่าได้แวะอีก   หลบได้สองชั่วโมงก็ยังไม่ถึงเวลาเช็คอิน พยายามไปอ้อนวอนขอเออลี่เช็คอิน สต๊าฟบอกว่าแขกเพิ่งออกไปกำลังทำความสะอาด เข้าไม่ได้จริงๆ ให้ไปเดินเล่นต่อ จะให้เดินไปไหน ฝนมันตก!!! คือเข้าใจอารมณ์ป่ะ ฝนมันตก น่าจะตกก่อนแลนด์ด้วยซ้ำ จนตอนนี้ก็ยังตก ไม่มีจังหวะหยุดหรือแผ่ว เลยยยยยย ไม่มีเลยยยยยย ต้องกางร่มตลอด ไม่ใช่ตกแบบสวยๆ แบบมิวสิควีดีโอนะ มันตกเอาตาย จะให้ฉันไปเดินเล่นที่ไหน!!!! สต๊าฟบอก today is good condition เราร้อง ห่ะ!!! สต๊าฟพยักหน้ายืนยันหนักแน่นแล้วบอกว่า จริ๊งงงงงง เมื่อวานนะ เดินข้างนอกไม่ได้ ลมแรงมาก วันนี้ยังเดินได้นะยู โอ้ววว ไอจะเป็นลม ….. สุดท้ายก็ต้องไสหัว กางร่มออกไปเดินข้างนอกต่อ ก็ไปหาคาเฟ่นั่งโง่ๆ นั่งมองฝน ลม และ รถที่รุนแรงพอกัน ฝนแรง ลมแรง และรถที่เลี้ยวที สาดน้ำแรงขึ้นมาบนบาทวิถีที จนตัวจะเปียก …. โซลวันแรก เปียก ยับ เยิน ฝนถล่มกรุงมากจริง น้ำตาจะไหล ยื้อเวลาอยู่ข้างนอกได้จนถึงเวลาเช็คอิน เอาสภาพหมาตกน้ำ (ขากลับมาที่พักอีกที คือฝนลงแรงกว่าเดิมไปอี๊กกกกก ร่มก็จะเอาไม่อยู่แล้ว ทั้งลมทั้งฝน หัวหูกระจุย) ไปให้สต๊าฟดูแล้วบอกว่า ขอกุญแจห้องเหอะ ไม่ไหวจะไปเผชิญโชคด้านนอกแล้ว ไม่ให้เข้าห้องก็จะนั่งร้องไห้ตรงนี้แล้วล่ะ สต๊าฟคงกลัวเลยรีบให้กุญแจมา เข้าห้องได้ ถอดรองเท้า เทน้ำ ….. ใส่ผ้าใบไป แน่นอนว่าเปียกทั่วถึง โฆษณาโทนาฟน้ำกัดเท้าต้องเข้าแล้วล่ะ จัดแจงตัวเองและนอนพัก รอเวลา ….. พยากรณ์โซลบอกว่าฝนจะหยุดช่วง 1 – 3 ทุ่ม นอนรอค่ะ 19.00 น. ฝนหยุดจริงเว้ยแกกกกกกก เหมือนที่ผ่านมาเป็นความฝันตื่นหนึ่ง พุ่งตัวออกจากที่พักไปหาข้าวกิน และแน่นอนว่าก่อนกิน ต้องไปหารองเท้าแตะใส่ก่อน เพราะรองเท้าเน่าไปแล้วจ้า คิดถึงรองเท้าแตะที่บ้านมาก ตอนแรกว่าจะเอามาด้วยเผื่อเปลี่ยนใส่เวลาเดินไปมินิมาร์ทแถวที่พักไรงี้ แต่ลืมเอามาจนได้ เลยต้องมาเสียเงินซื้อกันใหม่เลย ชีวิตอ่ะเนอะ เสียเงินในเรื่องไม่ควรเสีย (แต่ได้รองเท้า ดีกว่าได้ internal soup) ได้รองเท้าแตะกันสบายใจทุกฝ่าย เราก็ไปกินหมูย่างเจ้าดังที่มาเปิดไนไทย ใช่ค่ะ แชมาอึลอ่ะแหละ หมูเป็นหมู เนื้อหมู ไม่ใช่เครื่องใน เยียวยาหัวใจจากมื้อก่อนได้เป็นอย่างดี      กินอิ่ม สบายพุง เดินออกจากร้านประมาณ 20.55 น. ก็บอกพรรคพวกว่ารีบกลับเหอะ เขาบอกมันจะหยุดถึงสามทุ่มนะ ทุกคนก็อื้อๆๆๆ แต่ยังไม่วาย ขอแวะมินิมาร์ทก่อนพอกรุบกริบ ซื้อของเสร็จ เดินออกมา 21.01 น. ฝนก็โครมลงหัว มันไม่ค่อยๆ ตก มันโครมเลย เว้ยยยยยยย! พยากรณ์อากาศกรุงโซล มันจะแม่นไปไหนวะเนี่ย เปียกอีกแล้ววววววววววว |
ณ เงา
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
Link |
