จดหมายเหตุฯ....ลอดช่องสิงคโปร์ Ep 2 : Please Step Back!!! 1/2
02-12-2010
ลืมตาตื่นมาเช้านี้เห็นครูเปิ้ลนั่งขัดสมาธิอยู่ริมหน้าต่าง แหวกม่านดูอะไรบางอย่างด้วยความตั้งใจ
พี่ ทำอะไรอ่ะ
พี่กำลังดูตรงนั้นเว้ย เห็นผู้หญิง 4 คนตรงนั้นไหม เมื่อกี้มีนัมจามายืนช้อปปิ้งแล้วก็จ่ายเงินให้เอเย่นต์เสื้อลาย แล้วก็ควงยอจาชุดดำขึ้นไปอ่ะ
เฮ้ย จิงดิ มันยังเช้าอยู่เลยนะพี่....อย่ารอช้า เอาหน้าแนบกระจกด้วยคน
แต่ไม่เห็นความเคลื่อนไหวใด จึงถอยมานั่งดูทีวีต่อ ผ่านไป 20 นาที พี่เปิ้ลโวยขึ้นมาอีก
เฮ้ยๆๆๆ มาแล้วๆๆ ลงมาแล้ว
พวกเรากรูไปหน้าต่างทันที ทันเห็นนัมจาเดินลงมาพร้อมยอจาชุดดำ
ยอจาแยกไปนั่งรวมกลุ่มกับเพื่อนๆที่เหลือ นัมจาเดินไปที่รถที่จอดไว้ แล้วขับออกไปไร้เยื่อใย
เราครางแบบถอดใจ แน่แล้ว ถิ่นที่อยู่ของเรานั่น แน่แล้วแท้ๆ เฮ้ออออออ.....
ตอนที่เดินออกมาราว 9 โมงเช้าเพื่อไปขึ้น MRT นั้น สาวงามทั้ง 5 ถูกเชิญขึ้นไปยังชั้น 2 ของอาคารฝั่งตรงข้ามพอดี
พี่เปิ้ลบอกว่า เหมา แต่เราแย้ง บ้าพี่ เค้าเลิกงานกันมั้ง - - - 555 หลอนง่ะ
10 โมง เรามาเจอก้อย ฝน และพี่เป้ยที่ Orchard Rd. เพื่อรับมอบบัตร Tier 2
(แต่จุดนี้ไม่ได้ถ่ายรูปพิธีมอบไว้นะ ไม่รู้จะถ่ายเพื่ออะไร กร๊ากกกก)
บัตรมาถึงมือ เลือดกระดี๊กระด๊าก็พุ่ง บัตรเข้าหาผู้ชาย กรี๊ดๆคริๆหึๆหุๆคริๆ
(ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความเอื้อเฟื้อค่ะ)
เราเดินเล็งของก่อนสักพัก ก็ย้ายขบวนไป Tampines ซึ่งตามตามรางงานผู้ชายจะมาตอน 15.30 น.
สถานีนี้อ่านยาก เราทั้งเจ็ดอ่านว่า แทม-ไพน์ แต่ไฉนเลย เสียงคนประกาศบนรถไฟอ่านว่า แทม-พิ-นี่ ป๊าดดดดดดดดด
บ่ายโมงเราก็มาถึงที่มั่น ตั้งใจไปหาโลเกชั่นก่อนแล้วไปกินข้าว แต่เมื่อเราไปถึง
พระเจ้า!!!! คน คน และคน มาทำอะไรกัน ทำไมมันเยอะเช่นนี้ มาดูคนหล่อกันเหรอ
มองหน้ากันไปมา เข้าใจโดยไม่ต้องพูดว่าข้าวไม่กิน ช่างมัน หาที่มั่นดูผู้ชายกันก่อน
ตอนนี้เป็นเวลาอิสระนะคะ เราให้ทุกท่านเลือกชมและเดินได้ตามอัธยาศัย
ก้อยไปซ้าย ฝนและพี่เป้ยไปด้านหน้า อิ่มเอมและเพื่อนไปขวา พี่เปิ้ลขอตัวไปทางเข้า ฐานที่มั่นกระจายกันไป
โชคดีมากมายอิ่มเอมได้อยู่มุมดีมากๆ หน้าร้านเครื่องเพชร เข้ามุมริมทางเดินพอดี ผู้ชายเดินมาต้องอยู่ในสายตาฉันแน่นอน ฮี่ฮี่ฮี่
แต่ยิ่งใกล้เวลาคนก็ผลักกันเบียดกัน พี่การ์ดตะโกนแต่ please step back, please step back
ตัวดิฉันก็ปลิวไปปลิวมาตามกระแสมวลชน ใจอยากจะวิ่งออกไปให้พ้น แต่ทนไม่ได้ ผู้ชายสำคัญกว่า ....ยืนต่อ
หันไปทางซ้าย ก้อยบอก อิ่มเอมๆ พี่เป้ยไปซื้อเก้าอี้ เดี๋ยวไปยืนด้วยนะ พยักหน้าหงึกหงัก
ในใจคิด ขอบันไดด้วยได้ป่ะ มองไม่เห็นแล้ว สักพักพี่เป้ยเดินมา
มือขวาถือเบอร์เกอร์ (แน่ะ มีแอบกินก่อน) มือซ้ายหิ้วเก้าอี้ซักผ้า 55555 เดินมาจะมุดเข้าสายกั้น
แต่ป้าการ์ดรีบโหวกเหวก อันเดรๆๆๆ ห้ามเข้า แม้เราจะยืนยันว่าเป็นเพื่อนกันมาแต่ชาติที่แล้ว ป้าก็ห้ามเข้า
พี่เป้ยจึงเดินเซ็งๆออกไปโดยนัดหมายกันว่า ไว้ป้าเผลอแล้วเจอกัน
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [