Group Blog All Blog
|
จดหมายเหตุฯ....ลอดช่องสิงคโปร์ Ep 2 : Please Step Back!!! 2/2 Continue. ผ่านไปเกือบ 15 นาที ป้าเผลอเรารีบกระเถิบตัวเบี่ยง พี่เป้ยวิ่งมาด้วยความเร็วสูงมุดผลุบเข้ามา แต่ฟ้ากลั่นแกล้ง สายกั้นอีกฟากดันหลุดและหล่นดังแกร๊ก ป้าหันขวับ สายตาเปล่งประกายแล้วถลามาอย่างรวดเร็ว You again, I can remember you, get out, OUT!! โอ๊ยยยย อะไรเนี่ย พี่เป้ยจึงต้องเดินออกไป และเราก็โดนเทศน์หูชาไปเลย แหง่ะ ใกล้เวลามากขึ้นทุกที คนยิ่งผลักยิ่งดันกันไปมา ได้ยินแต่ please step back, please step back จนสงสัยว่าพูดคำอื่นเป็นกันบ้างไหม ก้อยตะโกนมาว่าจะย้ายมุมมายืนด้วย โอเค มาเลย ป้าไม่อยู่ ก้อยเข้ามาได้อย่างปลอดภัย แต่ก้อยมาปุ๊บ ป้าก็มา แว๊กกกกกก อิ่มเอมและผองเพื่อนแทบจะผลักก้อยกระเด็น แล้วยืนเรียงหน้ากระดานสบตาป้าปิ๊งๆ กันไม่ให้ป้าเห็นคนไม่คุ้นหน้า ป้าไม่ทันสังเกตจึงเดินจากไป เฮ้อออออ 3 โมงแล้ว - - เราถูกอัดทันทีที่แผงเหล็กกั้นเข้ามา จากที่ได้ตำแหน่งดีๆตอนนี้แถวเละไปหมด อิ่มเอมตัวติดกับเอิงเหมือนแฝดสยาม ถ้าเคลิ้มมันอีกหน่อย อาจมีลูบไล้กันได้นะเนี่ย หันซ้ายหันขวาหาตัวช่วยได้แผงกั้นที่เคยเป็นมิตรกะเรา ตอนนี้แปรสภาพเป็นเสาเฉยๆ เอามานั่งล่ะกัน แบ่งกะก้อยคนละเสา เอาไว้นั่ง ปีน........ไม่ขึ้น มันสูงไปนิดเดียวเอง หันไปมองก้อย ชีนั่งประทับแล้วเรียบร้อย และบ่นงึมงำ โชคดีนะเกิดมาตัวสูง แต่ช่วงล่างไม่ไหวแล้ว ถ้าคลอดลูกไม่ได้ จะโทษอิจุง ฝนตก ข้างนอกฝนตก คอนเซปต์ผู้ชายไปไหน ฝนตกที่นั่น....พีนัมจา นุนวังจา ผู้ชายแห่งสายฝน เจ้าชายหิมะ การ์ดก็ตะคอกตลอดเวลา please step back, please step back, not only for his safety but yours too!! ได้แต่ครวญครางกลับไป แต่ตรูดตรูจะไม่เซฟตี้แล้วมั้ง ฮือออออออออออออออออ จะให้ถอยไปไหน จะทะลุกำแพงอยู่แล้ว ร้านเพชรก็แทบจะก้มลงกราบ กลัวเราทำกระจกเขาพัง ฮืออออออออออ อิจุง มะไรจะมา 4 โมงกว่าๆๆ เสียงกรี๊ดก็ดังสนั่นหวั่นไหว ผู้ชายมาแล้ว!! กล้องวีดีโอซูมถึงที่สุดส่ายหาผู้ชายชุดขาว แม่เจ้า หล่ออิ๋บอ๋ายเลย หล่อมาก หล่อที่สุด หล่อไปไหน มือไม้อ่อน ใจสั่น แต่ก้อยบอก อิ่มเอมอัดให้ได้นะ อย่ามือสั่นแบบไอ้ฝนนะ ฮือออ ก้อย มือไม่สั่นแต่ใจสั่นมากที่สุดเลย มองไม่เห็นผู้ชาย ตัวมาเตี้ยทำไมตอนนี้ ยืดแขนสุดๆ แหงนคอตั้ง มองผู้ชายผ่านวีดีโอที่ตั้งอัด อิจุง ทำไมหล่ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ ดูนั่น ดูมันงง ตัวอะไรมาเต้นข้างหน้า อิจุงหน้างงมาก ปากห้อย อร๊ายยยยยยย น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สิงโตเชิดทำไม เราก็ขำ ผู้ชายตัดริบบิ้น ผู้ชายเดินชมร้าน ผู้ชายยืนยิ้มหวาน แล้วผู้ชายก็ใช้ปากห้อยๆเอ่ยคำจำนรรจา เย อันยองฮาเซโย ชอนึนคิมฮยอนจุงอิมนีดะ เสียงกรี๊ดดังถล่มทลายแค่ผู้ชายเอื้อนเอ่ย เสียงที่คิดถึง ไม่ได้ยินกับหูมานานแล้ว Sub Thai : ขอบคุณที่มากันวันนี้นะครับ ฝนก็ตกหนักมากขอให้ทุกคนกลับบ้านโดยปลอดภัยนะครับ (มันพูดยาวแต่จำได้แค่นี้) ไม่ๆๆๆๆ ฉันไม่กลับ โรงแรมฉันไม่ปลอดภัย ฉันอยากนั่งจากัวร์กลับด้วย คาจิมาๆๆๆๆ แต่ผู้ชายก็ทำแค่ยิ้มหวานทิ้งให้แล้วเดินจากไป หาได้ยินเสียงในใจของเราไม่ - - ปิดกล้องวีดีโอแล้วยิ้มกับตัวเอง - - วันเกิดปีนี้เป็นปีที่หวานชื่นหัวใจที่สุด แค่เพียงยิ้มเดียวจากเธอคิมฮยอนจุง ฉันบินข้ามน้ำข้ามทะเลมา ทิ้งทุกอย่าง เสียเงินมากมาย โดดงานสำคัญ เพียงแค่ 10 นาทีตรงนี้แหละ มีความสุข มีความสุข มีความสุข ความสุขของฉันหาง่ายดายเพียงแค่มองเธอยิ้มเท่านั้นเอง คนทะยอยออกกันแล้ว เคลียร์พื้นที่ พีเปิ้ลวิ่งกลับเข้ามาด้านใน สีหน้าหื่น เอ๊ย เปื้อนยิ้ม (หื่นนั่นคงเป็นตัวดิฉันเอง) พวกเรารีบกลับไปหาพี่เป้ยกับฝน พี่เป้ยนั่งพัดให้ตัวเอง มีฝนนั่งครางงืดๆมองกล้อง เลยไปสุมหัวดูด้วย แล้วเราทั้งหมดก็ครางพร้อมกันจิกพื้นห้างสุดใจ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น้ำลายจะไหลลงกล้องพี่เป้ยให้ได้ เฮ้อออ หัวใจลอยตามเธอไปอีกแล้ว --- เสร็จงาน เราไปนั่งกินข้าวกันก่อน เม้าท์ๆแล้วแยกย้าย 3 สาวไปรับพี่เก๋ 4 สาวไปเที่ยว!! Singapore Attraction - - Singapore Flyer ชิงช้าสวรรค์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก สวยมาก โรแมนติคมาก แพงมากเช่นกัน หนึ่งกระเช้าบรรจุได้ถึง 20 คน ขึ้นไปแล้วเห็นทั้งเกาะสิงคโปร์ แต่ที่เกาะแน่นที่สุด คืออิ่มเอมและพี่เปิ้ล เกาะกระจกเหม่อมองไปยังโรงแรมของผู้ชาย แล้วทำได้แค่ พี่ว่าอิจุงอยู่ตึกไหน อิ่มว่าอิจุงทำไรอยู่ สปาป่าวพี่ มันไปดริ๊งค์ป่าววะอิ่ม ฯลฯ สารพัดจะงึมงำไปตลอด 30 นาทีบนนั้น วิวเป็นไงไม่แน่ใจ เพราะในสายตามีแต่ Marina Bay Sand ทำได้แค่เพ้อถึงผู้ชาย และสุดท้าย.....หยิบเอาโปสเตอร์อิจุงมาถ่ายรูปด้วย กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
|
ณ เงา
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
Link |
||||||||||||||
