Group Blog All Blog
|
จดหมายเหตุฯอัมพวา หน้าที่หนึ่ง สามีปลุกตอน 06.06 นาฬิกา บอกว่า ที่รักจ๋า ตื่นไปหาพันยาที่เหลือของผมเถิด ผมไม่รู้ว่าคุณต้องไปที่ไหน แต่ขอให้ปลอดภัยกลับมา หึหึหึ เราก็ลุกมาอาบน้ำแต่งตัว ต้วมๆเตี้ยมๆเดินทางไปโรงแรมดุสิตธานี...ป่าวที่นัดหมายไม่ได้อยู่ที่นั่น แต่ไปขึ้นรถไฟใต้ดินต่างหาก ตามที่ถอดรหัสได้ด้วยตัวเองปนมั่วผสมไปเรื่อยกับน้องอร(มือที่สามตามดวงว่า) จุดนัดหมายต้องอยู่ที่มือทองๆตรงศูนย์สิริกิติ์ ชัวร์!! ถึงจะสงสัยว่ามันไม่ใช่มือพนมเหรอว้า แต่วินาทีที่ความทรงจำเบลอๆ ก็เดาว่ามันคงเป็นดอกบัวทองตามก้อยบอกมั้ง ใช่แหละ เจอพี่เปิ้ล เจอเนิร์ส เจอพี่ทราย เจอพี่แพม อร และดิฉันรวมเป็น 6 คน ... ยืนเหม่อลอยและสงสัย outing ครั้งนี้ตรูโดนอำหรือป่าว ไมไม่มีใครมา 8 โมงแล้ว ไมไม่มีใครมาอ่ะ ยืนสงสัย งงงวยกันไปมา เริ่มหิวเดินวนไปหาเซเว่น หาของกิน ซื้อขนม น้ำดื่มจะไปปิคนิค ก้อยก็โทรบอกว่า ที่พวกแกรๆอยู่น่ะ มันไม่ใช่ดอกบัว มันเป็นมือออออออออออ อ้าว ผิดจริงด้วย 55555 แล้วผู้ไร้สัญชาติทั้ง 6 คนก็เดินหอบหิ้วอีรุงตุงนัง หน้าตาบ้านนอกๆข้ามไปสวนที่ตั้ง ซึ่ง.....ไกลมาก จนพี่ทรายถามว่า ไมเราไม่ขึ้นแท็กซี่ ก็ไม่รู้นี่พี่ว่าไกลขนาดนี้ ไปถึงเห็นฝนนอฟหัวเราะขำ เราก็ไม่อาย เดินแถเข้าไปเมียงมอง เก็บของ หาน้ำกิน วิ้วววว มีกระบอกน้ำหน้าปู้จายให้ด้วย...จิบอิจุงก่อนๆๆๆ ชื่นจายยยยย ก้อยก็บอกว่าเก็บกระเป๋าขึ้นรถซะนะ เดี๋ยวจะเริ่มเดินทางแต่ไม่ขึ้นรถนะ ฟังแล้วแซนวิชร่วงจากปาก เดินมาตั้งไกล ยังไม่ให้ขึ้นรถ แล้วไปหนายๆๆๆๆๆ ไปยังไง ไม่เดิน ไม่เอา เมื่อยแล้ว แล้วฝนก็ให้จับสลากเลือกคู่ ได้ผลดังนี้ คู่ชกที่ 1 พี่ทราย-กุ้ง คู่ฮาที่ 2 พี่เปิ้ล(เจ้าหญิงของบอม รักอิยอง เมียอิจุง) - จุ๊ (ไม่ระบุเมน) คู่กินที่ 3 คิมอิ่มเอม น้องตุ่น คู่มันส์ที่ 4 แพมมี่ เนิร์ส คู่สุดท้าย พี่มล น้องอร แล้วชีก็ปล่อยเราไป ทีละคู่ๆ บอกว่าให้เดินตามทางจักรยานไปนะ พร้อมกระดาษ 3 แผ่นและเงิน 80 บาท เป้าหมายคือหา RC 6 ตัวอักษร เดิน เดิน เดิน ไปตามคำใบ้ที่เหมือนจะไม่ยาก แต่มันงง เริ่มคิด ก้อย เธอ over estimate พวกฉันไปหรือป่าวเนี่ย เมื่อเราเจอ สัตว์ที่ขังไว้ในกรง แม้เราจะรู้ว่าปลายทางอยู่ไหน ต้องนั่งรถไฟใต้ดินไปแน่ๆ ออกซ้ายมือนี้ขึ้นอโศกเร็วกว่า แต่เมื่อไม่ได้บอกว่าให้สิ้นสุดทางจักรยาน เราก็พาซื่อ เดินไปเรื่อยๆ ตรูวนรอบสวนนี้แต่ 8 โมง จนนี้จะ 10 โมง วันนี้กี่กิโลแล้วอ่ะตุ่น ตุ่นบอก คงไปขึ้นสถานีสวนสิริกิติ์มั้งพี่ เออ จริงๆ สงสัยใช่ มองไปข้างหน้าเห็นพี่เปิ้ลกับจุ๊ มองไปลิบๆเห็นพี่ทรายกับกุ้ง มองไปข้างหลังเมื่อกี้ยังเห็นพี่แพมกับเนิร์ส ตอนนี้หายไปไหนแล้ว หัวเราะกะตุ่น เฮ้ย เราต้องชนะเนอะๆ สงสัยเราเดินเร็ว คู่หลังตามไม่ทัน กิกิกิ ใกล้ออกไปถึงศูนย์ฯแล้ว คำใบ้ต่อมาทำไมไกลจากคำใบ้ก่อนจังอ่ะตุ่น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฝนนอฟถามว่า อิ่มเอมอยู่ไหน ถามแปลกวุ้ย เธอส่งฉันมาทำไรล่ะ อยู่ในศูนย์ฯนี่แหละ เล่นแรลลี่อยู่ไง เฮ้ย ไม่ต้องไปถึงศูนย์ฯ แค่ในสวนพอ ก็อยู่ในสวนไง หาคำใบ้อยู่...แล้วได้ยินฝนนอฟว่า งง ก้อย แกเอาไปคุยซิ แล้วก้อยก็มาตามสาย ทั้งหัวเราะ ทั้งซีเรียส บอกว่าให้เรากลับมา ออกทางซ้ายถูกแล้ว ไม่ต้องไปถึงนั้น อ้าว เฮ้ย มาตั้งไกล ตะโกนบอกพี่เปิ้ลให้เปิดไฟยูเทิร์น โทรหาพี่ทราย ไม่รับ เบอร์กุ้งก็หาย อืม....ปล่อยไปล่ะกัน 555555555555555555 เมื่อออกมา เราก็ค้นพบว่า คำใบ้ที่บอกว่าขอหวยข้างทะเลสาบ คือ โรงแรม The Lake หาใช่ทะเลสาบในสวนไม่ อะไรก๊านเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เป็นเมียอิจุงนอกจากทรหด อดทน แล้วต้องจิ้นไปให้ถึง ตรูจะบ้าๆๆๆๆ ให้หาเบอร์โทร เราก็เสร่อกลางสี่แยกอโศก ให้หามิสเตอร์มาราธอน เราก็งง มันเป็นใคร ให้หาบริษํททำด้วยใจ หาไม่ได้ แต่ใครตอบบาร์ไข่มุกก็ไม่รู้ ให้หาบุญเติม เราก็ไปถามพนักงานรถไฟฟ้าพี่คะ ใครชื่อบุญเติม เรางง เราเข้าใจแต่ไปสถานีแห่งวัฒนธรรม เอสพลานาดแน่ๆ เราไป.....เราขึ้นไปด้วย 5555555555555
|
ณ เงา
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
Link |
|||||||||||||
