|
|
Goemon ยอดคนมหากาฬ
ตอนที่ได้ยินว่า มีโครงการนำต้นฉบับของโกเอมอนเพื่อกลับมาสร้างใหม่
ต้องขอบอกความในใจบนความทดท้อว่า ญี่ปุ่นนี้เขาไม่มีอะไรจะเอามาเล่นกันเหรอ
อันนี้ ผู้เขียนไม่ได้กระแทกกระทั้น อะไรที่เกี่ยวกับละครไทยหลังข่าว
ที่มักจะไปขุดกรุเอาของเล่นเก่าๆ อย่าง ดาวพระศุกร์ บ้านทรายทอง ลูกสาวกำนัน
มารีเมกใหม่ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอันอะไร แต่เพียงแค่เปลี่ยนแปลงทีมนักแสดง
แล้วไม่ปรับเปลี่ยนบางสิ่งบางอย่างให้เข้ายุคเข้าสมัย ขณะที่โฆษณาคั่นเวลา
เขาพัฒนาเทคโนโลยีรุดหน้าไปไกลแสนไกล
โกเอมอน อาจเหมือนกับราโชมอน (แต่ไม่เกี่ยวอะไรกับโดเรมอน)
เพราะเป็นบทตำนานมุขปาฐะพื้นบ้าน ที่วงการบันเทิงและศิลปะของเมืองปลาดิบ
(ถ้านับในประวัติศาสตร์ไทย ก็คงในช่วงคาบเกี่ยวการเสียกรุงครั้งแรกในสมัยอยุธยา)
มีการกลับนำมาสร้างใหม่ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนผู้เขียนเองก็ไม่แน่ใจว่า
เคยได้ดูในฉบับที่ถูกนำมาสร้างเป็นหนังมาแล้ว กี่ยุคกี่สมัย จำได้ว่า
ได้ดูในฉบับขาวดำ ในภาควิชาหนึ่งของเอกวิชาภาษาญีปุ่น ไม่แน่ใจว่า
เป็นของปี ค.ศ. ๑๙๖๓ หรือ ปี ค.ศ. ๑๙๕๑ เพราะจำได้เหลาๆว่า
เป็นหนังที่สร้างขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ จึงน่าจะไม่ใช่ฉบับปี ค.ศ. ๑๙๑๒
เป็นแน่แท้ ( ทั้งหมดนี้เทียบจากเว็บ imdb เขา)
ได้ฟังอาจารย์สมัยนั้นเล่าว่าเป็นการสร้าง หลังจากทิ้งช่วงไปนาน
เพราะต้องฟื้นฟูประเทศหลังแพ้สงคราม พล็อตเรือ่งเดิมของโกเอมอน
ก็เป็นโจรที่ต่อต้านระบอบการปกครองแบบเผด็จการอำนาจนิยม
เป็นโจรที่ไม่ต่างจากโรบินฮู้ดของฟากตะวันตก ปล้นคนรวยเพื่อช่วยคนจน
ไม่ใช่ประชานิยม แต่คนจนต่างก็นิยม ด้วยเม็ดเงินเข้าถึงปวงประชา
แต่โกเอมอนของผู้เขียนที่ชิดเชื้อยิ่ง เป็นความผูกพันในแง่ของตลับเกมส์เสียมากกว่า
จำได้ว่าเป็นของค่ายเกมส์โคนามิ ที่ผู้เขียนเล่นเสียขอบตาดำไม่ต่างจากหลานหลินปิง
จึงเป็นโกเอมอนในแบบฉบับ เดินหน้าฆ่าไม่ตาย เพราะมีการโกงโดยใช้สูตรอมตะ
เป็นฉบับโกเอมอนที่ไม่ได้เป็นโจรเสือผู้โดดเดียว เพราะมีนินจาคู่หูเอบิสึมารุ
ร่วมทิปในการเดินทาง แต่อมตะใช้ว่าจะครอบคลุมไปเสียทุกที่
สุดท้ายก็มักตกเหวโอเวอร์เกมส์ ให้ต้องวกวนกลับมาเล่นใหม่ ตั้งหลายครั้ง
แต่ฉบับหนังปี ๒๐๐๙ ต้องขอบอกว่า เป็นอะไรที่ยิ่งกว่า
เพราะอยู่ในมือของผู้กำกับ คาซูอากิ คิริยะ ที่เมื่อห้าปีก่อนได้สร้างหนัง
ซีจีไซไฟแฟนตาซี อย่าง Casshern ที่ได้ลิขสิทธิ์จำหน่ายในประเทศไทย
ว่ากันด้วยเรื่องของโลกในอีก ๕๐ ปีข้างหน้า จากสงครามโลกระหว่าง
พันธมิตรตะวันออกกับพันธมิตรตะวันตก จนเกิดสารกัมตภาพรังสีฟุ้งกระจาย
ยิ่งช่วงตอนนั้น ยังปรามาสเอาว่า เป็นซีจีที่สร้างได้ไม่เนียน
แต่ก็ดูสนุกกว่าพวกซีจีเนียนๆฉบับฮอลีวู้ดบางเรื่อง แต่ก็ไม่ใช่หนังที่ติดตรึง
ชนิดที่ต้องติดตามงานชิ้นต่อไปของผู้กำกับท่านนี้ ด้วยโลกทัศน์แคบๆที่ว่า
คนตะวันออก เหมาะที่จะสร้างหนังด้วยวิธีดั้งเดิม มากกว่าการพี่งพา
เจ้าคอมพิวเตอร์กราฟฟิคที่ฉาบเคลือบ จนเข้าหาจิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ไม่เจอ
แต่พอได้ชมโกเอมอน ฉบับเจ้าพ่อซีจีเมืองปลาดิบเข้าให้
แม้จะเสียดายต่อรูปแบบดั้งเดิมที่มีมนต์เสน่ห์อยู่ในตัว แต่ก็ยากที่จะส่ายหัวปฏิเสธ
ถึงอรรถรสของฉากแอ็คชั่น เนื้อเรื่องที่กระชับ และซีจีที่แม้ยังไม่เนียนตา
หากเผลอไปเทียบกับฝั่งฮอลีวู้ดเขา แต่ก็ถือว่าเป็นลักษณะเฉพาะของผู้กำกับท่านนี้
เพราะมาครั้งนี้ ระดมสรรพกำลังทั้งในแง่โปรดักชั่นสุดอลังการ
ทีมนักแสดงรุ่นเดอะขึ้นหิ้งอย่างคับคั้ง ทีมงานและตัวแสดงร่วมกว่า ๑,๓๐๐ ชีวิต
เป็นผลงานชิ้นที่สองของผู้กำกับ ที่ถือว่าเติบโตเร็วเกินคาด
ได้ยินจากอ.สุวินัยว่า ไอ้หมอนี้เคยทำงานเบื้องหลังให้กับงานมิวสิกวิดีโอ
และวงการโฆษณา จนผลงานเป็นที่กล่าวขาน ก่อนยกระดับตัวเองมากำกับหนังใหญ่
ถือเป็นผู้กำกับที่ทุ่มสุด กว่างานชิ้นก่อนอย่าง Casshern
ที่ตอนนั้น อาจรับเพียงแค่การเขียนบท ตากล้อง ผู้ตัดต่อ แต่ในโกเอมอนหนนี้
เขาหาเรือ่งใส่ตัว ด้วยการเป็นทั้ง โปรดิวเซอร์ ตลอดจนร่วมแสดงในบทของ
มิซึฮิเด อาเกชิ ใช้เวลาเตรียมงานถึงหนึ่งปี ใส่เทคนิคคอมพิวเตอร์เพิ่มอีกหนึ่งปี
(ถ้าเพลงประกอบเองได้ พี่ท่านคงจะทำไปแล้วละ)
อีกทั้งยังบินตรงมาเมืองไทย เพื่อให้สัมภาษณ์พิเศษตัวเป็นๆ
แม้หนังเรือ่งนี้จะเข้าฉายอย่างจำกัดโรง ในเฉพาะกรุงเทพมหานคร ก็ตามที
โครงเรื่องโกเอมอนฉบับคิริยะ ได้มีการดัดแปลงบทประพันธ์เดิม
ให้มีนัยยะทางการเมืองบางประการ เพื่อเอื้อให้ไปในทางจบอีกทาง
ซึ่งไม่ตรงกับบทนิยายพื้นบ้านที่ผู้คนรับรู้ แต่ยังคงให้ตัวละครเอก อย่าง
"อิชิกาว่า โกเอมอน" นินจาจอมโจรชื่อดังในยุคเซงโงกุ
ถือเป็นการขายตัวพระเอก ยุสุเกะ อิกูชิ (ไม่เชื่อ ก็ดูใบปิดของหนังสิ)
ไม่น่าเชือ่ว่า การน้องชายเจ้าผมยาวจุนเป้ ใน ๑๐๑ ตื้อรักนายกระจอก
เมือ่สิบกว่าปีก่อน ปัจจุบันจะเป็นนักแสดงที่เป็นแม่เหล็กของวงการมากเพียงนี้
มาครั้งนี้ ได้รับบทหนังใหญ่เป็นโจรระดับตำนานอย่าง โกเอมอน
ที่มีสถานะเป็นโรนินเต็มตัว เพราะขาดไดเมียวคอยคุ้มหัว และไดเมียวที่ว่า
ก็คือ โอดะ โนะบุนะงะ แถมยังมีหลานสาวแสนสวยที่ชื่อว่า "ชาช่า"
ในสมัยที่โกเอมอนยังวัยรุ่นหนุ่มเฟี้ยว รับหน้าที่เป็นองครักษ์ จนเป็นป๊อปปี้เลิฟเล็กๆ
(เล่นโดย น้องเรียวโกะ ฮิโระสุเอะของผม เจ้าหญิงที่งามสอดรับชนิดที่ซีจี
สีสดๆ ยังเทียมได้ยาก มาโคจรเล่นพระนางกับยุซุเกะกันอีกครั้ง ทั้งๆที่เพิ่ง
เล่นซีรีย์เรื่อง Triangle ในปีนี้เอง ) แต่ประทานโทษในหน้าประวัติศาสตร์
องค์หญิงชาช่า หามีจริงไม่แต่อ่ย่างใด และโนบุนะงะก็ไมใช่ไดเมียวที่ดีพร้อม
(คนนี้เล่นโดย ฮาชิโนสุเกะ นากามุระ)
พอที่จะให้เป็นแบบฉบับ ให้กับพระเอกโกเอมอนเขา
โนบุนะงะก็เป็นไดเมียวคนหนึ่งในหลายๆคน ในช่วงสมัยเซงโงกุ
ที่เป็นยุคมืดทางการปกครอง ที่ตั้งตนเป็นอิสระ บีบบังคับอีกทั้ง
ไม่เชือ่ฟังในคำสั่งของโชกุนสายตระกูลอาชิคางา ในสมัยนั้นไดเมียวคนไหน
เขาก็กระด้างกระเดื่องด้วยกันทั้งน่านแหละ
จากนั้นที่เหลือ ก็ดูจะเป็นการต่อเติมเสริมแต่งโดยพอประมาณ
ตามแต่ใจของผู้กำกับ ทั้งในส่วนของการสร้างตัวละครใหม่
และการผูกโยงให้เข้ากับบุคคลร่วมสมัยในหน้าประวัติศาสตร์
ทั้ง ฮิเดโยชิ โตโยโตมิ , มิสุนาริ อิชิดะ และ ซาสุเกะ วารุโตบิ
ซึ่งวิธีการแบบนี้ ก็มิใช่เรือ่งแปลกอะไรในปัจจุบัน เพราะแม้แต่ในซีรีย์ทางทีวี
ก็มีการดัดแปลงโครงเรื่องให้มีความหมายใหม่ ตามแบบฉบับถอดรื้อ
แล้วตีความหมาย ตามประสาอาร์ทๆว่า Post Modern ก็จะเห็นได้จากซีรีย์
อย่างไซอิ้ว หรือ Saiyuuki จากค่ายฟูจิทีวี ที่ในตอนจบก็ให้พระพุทธเจ้าเป็น
เพียงแค่ชาวนาคนหนึ่ง ที่อาศัยร่วมกับชาวบ้าน
หรือ อย่างใน Yume wo Kanaeru Zo จากค่าย YTV และ NTV
ที่ให้เทพพิฆเนศ เป็นเพื่อนร่วมห้องกับสาวเจ้าที่เพิ่งถูกอกหักและหอ้งถูกไฟไหม้
อีกทั้งความที่โกเอมอน เป็นเพียงตำนานพื้นบ้านปรำปรา ที่มีเรื่องเล่าสืบต่อ
กันคนละทิศทาง หลายสำนวนหลายโวหาร บางก็ว่าด้วยความแค้นที่ฮิเดโยชิ
ได้สังหารลูกและเมียของตน โกอิมอนจึงมีแผนลอบสังหารเจ้าฮิเดโยชิในกลางดึก
แต่ไปเตะเอากระดิ่งไม้จนถูกจับได้ บ้างก็ว่าต้องการลอบสังหารเพราะ
ความเป็นเผด็จการของฮิเดโยชิที่มีต่อชาวบ้าน แต่ถูกกำยานลึกลับ
เลยถูกจับมาล้างโคตรในบัดดล
บ้างก็ว่าเพราะโกเอมอนไปขโมยนกตัวโปรดของเจ้าฮิเดโยชิ เลยถูกล้างโคตร
แล้วก็ยังมีบ้างก็ว่า บ้างก็ว่า กันมาอีกเพียบ
ดังนั้น ผู้กำกับคิริยะ จะบ้างก็ว่าอีกคน ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
กบว.บ้านเขา ไม่เหมือนบ้านเรา เพราะเขาดูออกว่าอันไหนเรือ่งจริง
อันไหนเป็นภาพยนตร์ เขาแยกแยะกันออกได้ ด้วยเคารพความมีวิจารณญาณส่วนบุคคล
แน่นอนว่า ความสัมพันธ์ระหว่างโกเอมอนกับไดเมียวฮิเดโยชิ (เล่นโดย เออิจิ โอคุดะ)
ยังคงปรปักษ์กันอย่างสิ้นเชิง ตามความรับรู้ของคนทั่วไป ซึ่งในหนังก็ยัง
เคารพในจุดนี้ แต่กระนั้นรูปแบบการตายตามความเชื่อหนึ่ง ในแบบดั้งเดิม
ที่เคยเชื่อว่าโกเอมอนถูกลงโทษ ด้วยการถูกโยนลงในหม้อต้มที่กำลังเดือด
ตรงจุดนี้ ผู้กำกับเลือกให้สหายสนิทร่วมสำนักเดียวกันกับโกเอมอน อย่าง "โซไซ คิริกากุ"
ที่เคยไปร่วมข้างกับไดเมียวฮิเดโยชิ แต่ตอนหลังกลับใจ มาเป็นผู้รับเคราะห์เสียเอง
(ซึ่งคนที่เล่นบทนี้ ก็คือ ทากาโอะ โอซาวา อยากเห็นหน้ามากกว่านี้ ก็ลองหาดู
ซีรีย์เรือ่ง Jin หมอย้อนเวลาไปในสมัยโชกุน ว่าเวลาหัวล้าน หมอนี้ก็หล่อไปอีกแบบ)
แล้วที่สนุกกว่านั้น คือ ผู้กำกับก็ยำใหญ่ใส่สารพัด ด้วยให้ โซไซกับโกเอมอน
มีอาจารย์คนเดียวกัน ซึ่งชื่อก็คุ้นหู เขาคือ "ฮาโตริ ฮันโซ"
(เคยดูการ์ตูนกันใช่ไหมเอ่ย? ใน Kill Bill เจ๊อูลแมนก็ถามหาดาบของแก!)
แต่หน้าไม่เหมือนกับ ฮาโตริในฉบับการ์ตูนหรอกนะ เพราะผู้กำกับเขาเลือกเอา
ลุง "ซุซุมุ เทราจิมา" (แฟนซีรีย์อาจคุ้นจากแกใน Flowershop without Rose และ Unfair)
หนังยังทำให้เนื้อหาเข้มข้นกว่านั้น โดยให้อาจารย์แกเลือกข้าง "โทกุงาวา อิเอยาสุ"
ซึ่งจะเป็นผู้สร้างความเป็นปึกแผ่นและผนึกเป็นหนึ่งเดียวกันของญี่ปุ่น
ซึ่งในความรับรู้ในหน้าประวัติศาสตร์ อิเอยาสุก็เป็นขุนพลอาวุโสรับใช้เคียงบ่าเคียงไหล่
ร่วมกับฮิเดโยชิ เพื่อร่วมสู่รบกับตระกูลโฮโจ อีกทั้งโกเอมอนเป็นเพียงเสี้ยวประวัติศาสตร์
เสี้ยวเล็กๆ และตายไปในช่วงสมัยที่ฮิเดโยชิ กำลังไต่เต้าทางอำนาจ
จากการสะสมกำลังทางหัวเมืองต่างๆ หลังจากได้สิ้นสมัยของโนบุนะงะไปแล้ว
อีกทั้งโนบุนะงะ ก็ไม่ได้เสียชีวิตจากการลอบสังหารของฮิเดโยชิแต่อย่างใด
กลับเป็นทหารคนสนิทของโนบุนะงะอีกคน ที่ชื่อ "อาเคจิ มิตสึฮิเดะ" ต่างหาก
ความที่เป็นหนังดัดแปลง ทั้งในเรื่องเนื้อหาและจินตนาการ
สิ่งที่คนดูจะทำได้ คือ การเสพอรรถรสของหนัง ตามแต่ใจที่ผู้กำกับอยากจะให้เป็น
คิริยะผู้กำกับ ก็ทำให้การดำเนินเรื่องทุกอย่าง ดูเป็นจริงเป็นจัง สมเหตุสมผล
แม้คนดูอาจไม่รู้สึกแปลกใจ ถ้าหลายพล็อตที่ได้ชม จะเป็นสูตรสำเร็จตามแบบการ์ตูนนิยมศึกษา
การ์ตูนนิยมอย่างไร ก็ให้ไปดูองค์บากสองเอาเองละกัน เหมือนคลอดตามๆกันมา
มีการเริ่มเรื่องที่แทบจะเป็นสูตรบังคับ ไม่ว่าจะเป็นหนังหรือซีรีย์ก็ตาม
คือ ปล่อยให้เรื่องเดินไปโดยไม่บอกรายละเอียดอื่นใด เพื่อให้คนดูตั้งคำถาม
จากนั้น ก็ค่อยๆเฉลยปมไปทีละฉาก แล้วให้คนดูปะติดปะต่อกันเอาเอง
การไม่อธิบายเรื่องราว ในส่วนที่เป็นเนื้อหาใจความ ก็เท่ากับว่า
ผู้กำกับจะสามารถโชว์ฉากอลังการของความเป็นคอมพิวเตอร์กราฟฟิคได้อย่างเต็มที
เพื่อให้คนดูได้เอิบอิ่มก่อนในช่วงต้น จากนั้นก็ค่อยๆใส่รายละเอียดหนักๆในกลางเรือ่ง
ส่วนฉากแอคชั่น ก็ต้องขอบอกว่า ประเคนให้ชมอย่างเหลือล้น
คอสทูมประเภทเครือ่งแต่งกาย ก็ออกแบบเสียยิ่งกว่าการประกวดมิสยูนิสเวอรส์
ชนิดใส่แล้ว ชนิดวินมอเตอร์ไซด์ไม่กล้าให้ซ้อนท้าย
ซึ่งสูตรนี้ใน Casshern พี่ท่านก็เล่นกันมาเนินนานแล้ว
แต่อย่างที่บอก ความที่โกเอมอน มิได้สัมมาอาชีพแบบที่ควรจะเป็น
ในพระเอกฮีโร่ ผู้เขียนบท (ซึ่งก็คือ ผู้กำกับ) ฉลาดที่จะใช้คุณสมบัติทางวิชาชีพ
ซึ่งก็ หัวขโมยดีๆนี้แหละ เข้าไปขโมยสมบัติในเซฟลับของห้องนิรภัยของท่านคหบดี
เพียงแค่เห็นเทคโนโลยีของระบบนิรภัย ก็รู้แล้วว่า มันไฮเทคเกินยุคสมัย
เกินชนิดที่ว่า แม้แต่เทคโนโลยีปัจจุบัน ก็คิดค้นให้เป็นจริงไม่ได้
ความที่ขโมยอะไรไม่ขโมย ไปเผลอหยิบกล่องดีไซด์แปลก ที่ภายในปกปิดความลับ
ที่มีผลต่อความเปลี่ยนแปลงทางหน้าประวัติศาสตร์ทางอำนาจของประเทศ
ซึ่งก็เข้าใจตั้งชื่อสักเก๋ ว่าเป็นกล่อง "แพนโดร่า" เป็นกล่องความลับที่ไม่เกี่ยวข้อง
กับดาวสักดวงของเรื่องอวตาร แต่พอได้ใช้ชื่อนี้ทีไร ก็เป็นที่น่าสนใจให้ต้องแง้มเปิดทุกราย
และนั้น ก็เท่ากับเป็นการเปิดศึกตามล่า ฮีโร่หัวขโมยอย่างโกเอมอน
ชนิดอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะมันพัวพันไปถึงความลับของการโค่นล้มอำนาจปัจจุบัน
ที่ล้นฟ้าของไดเมียวฮิเดโยชินั้นเอง
 width='600' height='230' border=0>
เป็นหนังที่เลือกข้าง ระหว่าง "ธรรมะ" กับ "อธรรมะ" ที่แสนจะชัดเจน
โดยความชั่วร้ายทั้งหมดให้กับ "โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ" แต่เพียงผู้เดียว
ทั้งลอบสังหารโนบุนะงะ ที่เป็นเจ้านายเก่าอย่างอกตัญญู และกักขังเจ้าหญิงชาช่า
ที่เป็นหลานสาวของโนบุนะงะ ให้ยอมรับที่จะเป็นชายาของตน และพร้อมจะสังหาร
อย่างโหดร้ายแบบเชือดไก่ให้ลิงดู หากใครคิดจะลองดีกับตน เป็นร้ายชนิดดำเห็นๆ
ส่วนโนบุนะงะ กับ โตกุกาวา อิเอะยาสุ (เล่นโดย มาซาโตะ อิบุ)
ฝ่ายนี้เป็นฝ่ายคุณธรรมกับความดีเห็นๆ
เรียกได้ว่า ใช้หลักคุณธรรมในการปกครอง มีความตั้งใจมุ่งมั่นที่จะผนึก
ประเทศญี่ปุ่นให้เป็นหนึ่งเดียวกัน ให้ผ่านพ้นยุคเซงไกกุ ที่ไดเมียวต่างก็แข่งขัน
แย่งชิงอำนาจ ขณะที่โชกุนก็ขาดบารมี ในฐานะศูนย์รวมในการปกครองหลัก
ทั้งๆที่ ในหน้าประวัติศาสตร์ ไม่ว่าใครต่างก็ใช้กำลังกองทัพของตัว
เข้าห้ำหั่นแย่งชิงบารมี ตั้งโชกุนให้เเป็นหุ่นเชิด ทำสิ่งที่ระคายเคื้องเบื้องพระยุคลฯ
แก่องค์จักรพรรดิ์ ขณะที่บทสรุปของเรื่อง ถือว่าเป็นบทจบที่สวย
แม้จะไม่สร้างสรรค์ความแปลกใจสำหรับผู้ชม เพราะได้เคยเห็นบทจบนี้
จากหนังอีกเรื่องทางฝั่งโลกตะวันออก ในเฉกเช่นเดียวกัน
แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผู้เขียนได้มีโอกาสอ่านหนังสือให้เร่งรักษ์โลกอย่าง
Collapse ของ จาเร็ด ไดมอนต์ ก็ขอบอกว่า คุณูปาการของฮิเดโยชิมีส่วนสำคัญ
ที่ไม่ทำให้สังคมญี่ปุ่นไม่ล่มสลายไปก่อนกาล เหมือนกับเผ่ามายา เกาะอีสเตอร์
หรือพวกนอร์สในกรียนแลนด์ ถือเป็นผู้ปกครองคนแรกที่ออกคำสั่ง
ในการควบคุมการใช้พื้นที่ป่า สร้างมาตราการเชิงลบ กำหนดห่วงโซ่อุปทานไม้
ซึ่งเท่ากับเป็นการกำหนดแม่แบบนโยบาย ในการบริหารพื้นที่ป่าในปัจจุบัน
ที่แม้ไม่อาจชดเชยกับในอดีต ที่นิยมนำไม้มาสร้างตัวปราสาท
เพื่อแสดงออกถึงอำนาจและบารมีในสมัยของตน แต่ก็ช่วยชะลอในปัญหา
การถลุงพื้นที่ป่าไม้ และสร้างประโยชน์สูงสุดจากการใช้ไม้หนึ่งต้น
เป็นมาตราการจากบนลงสู่พื้นที่ล่าง ที่ผู้ปกครองที่มีอำนาจสูงสุดพึ่งจะกระทำได้
และในฉากก่อนฮิเดโยชิจะถูกสังหาร หนังก็ไม่ได้สร้างตัวละครให้ฮิเดโยชิ
เป็นคนบ้าอำนาจอย่างไร้สติ แต่ก็ยังมีคำพูดคมๆ แฝงแง่คิดเกี่ยวกับอำนาจ
ไว้ก่อนตาย ซึ่งถ้าไม่ถึงที่ตาย คงจะคิดอะไรที่เป็นปรัชญาเช่นนี้ไม่ได้แน่นอน
ไม่อยากให้ใครเผลอเอาเทียบกับงานซีจีต้นทุนสูงอย่างอวตาร ของเจมส์ คาเมรอน
เพราะเนื้อหาและเจตนา ดูจะแตกต่างกันพอสมควร
ถึงแม้จะมีวัตถุประสงค์เดียวกัน คือ ต่อต้านสงครามและความปรองดองสมานฉันท์
ด้วยงานของผู้กำกับคิริยะ เขาเล่นกับอดีตที่เป็นประวัติศาสตร์ชาติแบบคู่ขนาน
ขณะที่งานของผู้กำกับคาเมรอน เขาเล่นกับจินตนาการในอนาคตของมนุษยชาติ
ที่ถึงแม้จะเกินจริง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า กิเลสที่มีอยู่ในอนุสัยของมนุษย์จะไม่เป็น
เหมือนอย่างที่ในหนังมันปรากฎนิ ถ้าใครเคยชอบสไตล์การเล่าเรือ่งใน
มังกรคู่สู้สิบทิศ ที่เป็นงานเขียนของฮวงอี้ รับรองว่าหนังเรื่องตอบสนองกิเลสได้ดีทีเดียว ........
อ้างอิงข้อมูลจาก
wikipedia , imdb , kapook และ รายการชวนคิดชวนคุย
| Create Date : 27 ธันวาคม 2552 |
| Last Update : 29 ธันวาคม 2552 21:51:01 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 2320 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: 666 IP: 69.181.35.149 วันที่: 28 ธันวาคม 2552 เวลา:8:32:07 น. |
|
|
|
โดย: Bernadette  วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:0:04:29 น. |
|
|
|
| โดย: มะนาวเพคะ IP: 125.24.8.149 วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:20:18:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
width='600' height='230' border=0>
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [
>
แน่นปึ้ก ^^
ปล
เราก็รู้จักโกเอม่อนจากเกมนั่นแหละ
เล่นเป็นปี ไม่เคลียร์สักที ๕๕๕