A ........ Z
Group Blog
 
All blogs
 
Beach Boys Special ร้อนนักก็พักต่อ


เบื่อ เบื่อ เบื่อ เบื่อ
เป็นความเบื่อหน่าย ที่ต้องจำทนตลอดในรอบสัปดาห์
ด้วยความที่มีมองค์ประกอบตามวิสัยที่เห็นชัดอยู่สามประการ
ประการแรกเลย ก็ต้องเป็นกระแสแห่งฟุตบอลโลก
ประการที่สอง เป็นผลจากโฆษณา ที่แม้จะได้ไม่เป็นผู้สนับสนุนหลัก
ในฟุตบอลโลกอย่างเป็นทางการก็เหอะ ยังต้องมาขอโหนกระแส
ด้วยการไปหิ้วฝรั่งมั่งคาประมาณว่า น่าจะมาจากแถวซอยนานา
มาปรับโฉมแต่งองค์ทรงยูนิฟอร์ม เพนท์หน้า
ใส่เสื้อทีมชาติสีต่างๆ เพื่อลื่นตามกระแสกีฬาแห่งมนุษย(บาง)ชาติ
และสาม คงเป็นเจ้าเสียงแตรระดับสิบล้อ อย่าง เจ้าวูเซลา
ที่ระดับความดังของมัน อาจจะทำให้เธคบางเจ้าจำเป็นต้องหยุดเต้น
จนมีเพื่อนบางท่าน อุตริคิดพิเรนเอาไปตัดต่อเป็นเสียงเรียกเข้า
เพื่อให้เข้ากับหน้าเทศกาล โดยไม่สงสารสหายรอบโต๊ะทำงาน
ที่มีรัศมีแค่เส้นขอบประตูฟุตบอล





ถึงแม้ว่า โอกาสของการได้ชมฟุตบอลโลกตามช่องฟรีทีวีแบบสดๆ
จะถือเป็นฤกษ์งามยามดี เพราะในอีกหลายๆประเทศ หากจะมีโอกาสได้ดู
ก็ต้องเป็นช่องพิเศษสำหรับการบอกรับสมาชิกเฉพาะ
จนเป็นเหตุให้รับสัญญาณ ที่เรียกว่า"จานดำ" ที่มีกว่าห้าล้านครอบครัว
ในประเทศไทย กลายเป็นอัญมณีประดับหลังคาในช่วงของการถ่ายทอดสดฟุตบอล
ด้วยความที่ฟีฟ่า เขาไม่ปลื้มในเรื่องการเอื้ออาทรณ์ผ่านช่องสัญญาณดาวเทียม
แต่บางสิ่งบางอย่าง ที่ผู้เขียนเสพรับมากจนโอเวอร์โด้สเสียจนเกินขนาด
มันก็ชวนให้สะอิดสะเอื้อนกับเจ้าลูกกลมๆ นักเตะหน้าหล่อๆ
และเหล่าเกจิผู้บรรยายเกม ที่หลังบ้านคงเป็นโรงงานผลิตปากกา
จึงถูกหักปากกาเซียนรายวัน เพราะท่านรองฯเขามาตรวจราชการเสียเกือบทุกแมตช์




ทำให้ผู้เชียนต้องหลีกเลี่ยง ด้วยการแสวงหาสิ่งแปลกตาแปลกภูมิทัศน์
ด้วยการหาซีรีย์อะไรที่ไม่เกี่ยวกับกีฬามาสักเรื่อง พอดีไปเจอะ
ที่คั่นหนังสือในกองลังอยู่เล่มหนึ่ง ซึ่งที่คั่นหนังสือ อย่างที่ว่า
เป็นแผ่นดีวีดีของซีรีย์ภาคสเปเชียล ที่ครั้งหนึ่งผู้เขียนได้เคยค้นหามานาน
ประมาณว่ากำลังได้อินรำลึกของความเป็นซีรีย์ภาคปกติอย่างต่อเนื่อง
แต่แล้วอยู่ๆ เจ้าภาคสเปเชียลในตลับ กลับเหลือช่องว่างที่รอแแผ่นเก็บ
นั่งขุดคุยหาเท่าไร ก็ดันหาไม่เห็นเจอ แม้จะพอคลำทางได้ว่า
น่าจะเอาไปเป็นที่คั่นหนังสือเล่มใดเล่มหนึ่งก็ตามที
แต่เพราะความที่ผู้เขียนเอง เล่นคั่นดะไปสักหมด
ตั้งแต่กระดาษชำระ ยันไปถึงธนบัตรใบละร้อยใบละพัน
ซึ่งถ้าเป็นอย่างหลัง ในทุกๆใกล้สิ้นเดือน มักจะเห็นผู้เขียน
มีกิจวัตรอันประหลาด ว่าด้วยการไล่รื้อพลิกหาที่คั่นหนังสืออย่างระเหน่ระนาด
เพียงเพื่อการประทังชีวิต มากกว่าการสืบเนื่องทางสติปัญญาจากหน้าต่อไป




Beach Boys เป็นซีรีย์ภาคสเปเชียลที่ช่วยดับคลายอากาศร้อนๆ
(แบบที่ต้องพกร่มในบ้านเรา เพราะไม่อาจที่จะคาดเดาซึ่งสภาพอากาศได้)
ที่ถือเป็นงานต่อยอด ตามประสาสมาคมศิษย์เก่าแห่งซีรีย์ Beach Boys
เพื่อให้ได้พบปะสังสรรค์ รับสตงสตางค์กินค่าต๋งจากสถานีฟูจิทีวี
หลังจากที่ปี 1997 ทำให้สถานียืดอกยกไหล่ ด้วยระดับเรตติ้งสูงถึง 26.5%
ติดหนึ่งในยี่สิบซีรีย์แห่งสองทศวรรษรวมกัน ที่มีความนิยมสูงสุดตลอดกาล
ของประเทศเมืองยุ่นเขา การรวมพลนักแสดงชุดเดิมจึงไม่ใช่เรื่องยาก
ด้วยความที่มีพันธะผูกพันอันเป็นวัฒนธรรมของบ้านเขา
และมีระยะเวลาการถ่ายทำที่ไม่นานนัก พอให้ไปสับรางกับงานแสดงชิ้นอื่นๆ
แต่ที่จะยากกว่า คือ การจะหาเรื่องอะไรให้มาต่อยอดความสำราญ
ที่เคยวางไว้ดีแล้วและจบอย่างสวยหรู มิให้ไปกระทบความรู้สึกของแฟนนานุแฟน
ให้เกิดความรู้สึกที่คั่งค้าง ในอีกด้านก็ต้องสร้างความแตกต่างในการพัฒนาเรื่องราว
จะได้ไม่รู้สึกว่า ตัวละครทั้งหลายแหล่ไม่ได้ย้ำชีวิตอยู่กับที่
และมีที่มีทางไปสู่ที่ชอบที่ชอบ แต่ยากที่จะไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย




ซีรีย์ Beach Boys ภาคสเปเชียลเลยกำหนด ระยะเวลาแห่งการจากลา
นับจากวันที่วงแตกออกไปอีกสามเดือน เป็นสามเดือนาที่ตัวละครทุกๆตัว
มีเส้นทางเดินกำหนดชีวิตเป็นของตัวเอง หลังจากที่หมดหน้าร้อนอันแสนวุ่นวายใจ
และกำลังย่างเข้าสู่เทศกาลคริสตมาส ที่ได้ยินชื่อก็รู้ว่ามีความสุขแล้ว
ซีรีย์เริ่มต้นไล่ปัจจุบันจากตัวละครเสริม กอ่นจะค่อยๆไล่เลาะไปยังตัวละครหลัก
ที่เป็นตัวชูโรง ให้คอยดึงดูดเหล่าพ่อยกแม่ยกให้นั่งก้นจ้ำเป้าอยู่กับบ้านเสียสนิท



Yuuko she has a boyfriend when met at festival highschool and
Chrismas Day, they have a plan to celebrate at Disney Land.
(ยูโกะ เธอก็ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที หลังจากพบกันในงานที่โรงเรียนจัดขึ้น
และมีแผนที่จะไปฉลอง)



Yosuke he's reading for Entrance Activity.After he was tutored by Kaito
Subsequently he's not often lazy ever.
(โยสุเกะ เขากำลังจับเจ่ากับการสอบเอ็นทรานซ์ นับจากที่เขาได้ไคโตะช่วยติวให้
หลังจากนั้นต่อมา เขาก็เลิกทำตัวเป็นคนขี้เกียจอีกเลย)



Noda and Nojomura Both of Taxi driver and Postman again.
and after work .They'll help Haruka's Coffle shop.But a Business become worse.
(คุณโนดะและโนโจมุระ ทั้งสองยังทำงานในส่วนของคนขับแท็กซี่และบุรุษไปรษณีย์
อยู่ต่อไป และในช่วงหลังเลิกงาน ทั้งสองยังคงช่วยทำในส่วนของกิจการ
ร้านคอฟฟี่ช้อปของคุณฮารุกะ แต่แนวโน้มธุรกิจนี้ดูท่าจะแย่)


Haruka she manages a part of my uncle's hotel.Unceasingly in there by Customer
although beyond of high season.
(คุณฮารุกะ เธอเข้ามาบริหารงานในส่วนของโรงแรมของคุณตาของฉัน
นับจากที่เธอเข้ามาก็มีลูกค้าเข้าพักอย่างไม่ขาดสาย ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ช่วงไฮท์ซีซัน
แล้วก็ตาม)





มาโคโตะเด็กสาวมาดทอมบอย แต่หัวใจไม่บอยตาม
บอกเล่าเรื่องราวของบริวารในรอบสามเดือนที่ผ่านมา โดยที่ละไว้ซึ่งสองหนุ่มวัยกลางคน
ผู้ซึ่งเข้ามาเปลี่ยนชีวิตของเธอทั้งชีวิต และปัจจุบันยังไม่ทราบถึงชะตาชีวิตต่อจากนั้น
เป็นบุคคลผู้ซึ่งมีความหมายและความทรงจำที่ดีร่วมกัน ในช่วง่ของหน้าร้อนที่ผ่านมา
แต่แล้วโชคชะตาก็ซัดสาด ไม่ต่างคลื่นในทะเล
เมื่อวันหนึ่งฮารุกะและโยสุเกะ ไปเล่นเกมเสี่ยงทายหมุนลูกแก้วนำโชค
ถึงแม้จะได้รับเป็นรางวัลแช่น้ำพุร้อนฟรี ที่ไม่มีค่ากับพวกเขาเท่าไรนัก
แต่ทว่าไปมีคุณค่ากับคุณยายที่ต่อจากท้ายแถว
ซึ่งยายแกไปหมุนได้ ในส่วนของรางวัลที่พักหนึ่งคืนในหมู่เกาะตอนใต้
เป็นหมู่เกาะที่มาโคโตะและฮารุกะ ทราบข่าวคราวมาจากอดีตแฟน
ของทั้งสองหนุ่มว่า ปัจจุบันทั้งสองต่างก็ทำงานอยู่บริเวณแถบนั้น
เพียงแต่ไม่รู้ว่า ปัจจุบันแล้วทั้งสองต่างทำมาหารับประทานอะไรกันอยู่
จึงเกิดทริปการเดินทางของสองสาวโสดกับได้กลับมาโสด
ที่จะมุ่งตามไปเสาะแสวงหา ยถาชีวิตของสองหนุ่มคู่กัดกันเอง
เป็นการข้ามฟากของอดีตทีมเยือน ไปยังชายหาดในท้องทะเลของอีกฝั่งของทีมเหย้า
ที่ครั้งหนึ่ง สองหนุ่มผู้เคยนิรนาม ก็ได้เคยดั้งดลมายังชายหาดเเห่งการชาร์ตพลัง
จนได้สร้างวีรกรรมที่มีผลกระทบไปทั่วชายหาด ค้นพบความหมายใหม่ของชีวิต
ที่ตอนนั้นประกอบไปด้วยไอ้สองหนุ่ม อย่าง
หนุ่มฮิโรมิ ผู้มีบาดเเผลทางจิตใจ จากการถูกคัดออกในชุดทีมว่ายน้ำ
ในนามของนักกีฬาทีมชาติที่กำลังจะเข้าร่วมแข่งขันในกีฬาโอลิมปิก
เนื่องด้วยอาการบาดเจ็บเรื้อรัง และ ไอ้หนุ่มไคโตะ นักธุรกิจดาวรุ่ง
ในนามของบรรษัทใหญ่ ที่ไปผิดพลาดในโปรเจ็คสำคัญจนต้องถูกคำสั่งให้ต้องพักร้อน
จะเรียกว่า กงกรรมกงเวียน หรือทำบุญร่วมชาติตักบาตรร่วมขันกันก็เหอะ
แต่การพักร้อนที่ประจวบเหมาะในไดมอนต์โฮเตลของครั้งนั้น
ก็ได้สร้างประสบการณ์ร่วมที่ไม่อาจจะลืมเลือน ในโลกของซีรีย์ญีปุ่น
ตราบนานเท่านาน






People think about a Southern Island is Heaven.
What a pity.It's only a tale.
(ผู้คนคิดว่าเกาะสวรรค์ทางตอนใต้เป็นดั่งสรวงสวรรค์
น่าสงสารชะมัด มันก็มีแค่ในนิทานเท่านั้นแหละ)




แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่า
ในส่วนของภาคสเปเชียล จะเป็นอะไรที่ผู้เขียนรู้สึกจดจำตามไปด้วย
เพราะในครั้งนี้ ผู้สร้างและผู้เขียนบทได้ปรับเปลี่ยนยกห้วยกลับตาลปัตร
โดยให้ชีวิตสามเดือนต่อมาของ ไอ้หนุ่มไคโตะ (ที่รับบทโดย ยุกาตะ)
หลังจากที่ได้ลาออกจากบรรษัทธุรกิจขนาดใหญ่ ก็หันมาทำอาชีพ
ชีววิทยาทางน้ำ (marine biologist) ได้ค้นหาพื้นที่ทางทะเลของตัวเองอย่างสมอยาก
โดยมีผู้ควบคุมเป็นหัวหน้าหญิง (ที่รับบทโดย คิมุระ โยชิโนะ จาก Golden Bowl
และ ถูกรับเชิญใน หมอ Koto ตอน 4-5 ) แต่หน้าที่หลักของไคโตะ
ไม่ได้งมหาปะการังเพื่อเอามาสกัดเป็นตัวยาอายุวัฒนะหรอกนะ
แต่ทำในส่วนของนักล่าปลาโลมา ที่ฟังดูอาจโหดร้าย เพราะประเทศญีปุ่น
เขาได้ชื่อว่าเป็นนักล่าปลาวาฬจนถูกนักต่อต้านการทารุณกรรมสัตว์
เขาประนามกันอยู่ทุกปี แต่งานของคุณพี่ไคโตะมีดีกว่านั้น
คือ จับเจ้าปลาโลมาส่งขายให้กับสวนสัตว์ในเขตตะวันออกกลาง
เพราะเด็กๆโซนนั้น เขาเบื่อที่จะเห็นอูฐเดินเล่นจนเต็มแก่แล้ว
พออาชีพเปลี่ยน พ่อหนุ่มไคโตะก็เปลี่ยนมาใช้ชีวิตมาเป็นไอ้หนุ่มโลโซ
ก้นเบาะเป็นสิงห์มอเตอร์ไซด์ ส่วนก้นเตียงก็หลับนอนตามรถตู้
จนถูกหัวหน้าตอกหน้าหงายอยู่หลายครั้ง
ว่าเธอไม่สมควรที่จะมาทำงานนี้ ด้วยความที่ว่า เธอใจดีเกิน





ไอ้หนุ่มไคโตะว่าหนักแล้ว
ก็ยังไม่เท่ากับไอ้หนุ่มฮิโรมิ (รับบทโดย โซริมาจิ ทากาชิ)
ที่พอแค่สามเดือน ก็กกลับลายเป็นหัวหน้าของโรงแรมสไตล์ฮาวายทางเกาะตอนใต้
เป็นพ่อหนุ่มร่ำรวย อู้ฟู้ ล้ำช่ำ รับแขกต่างชาติไม่เว้นในแต่ละคืน
แต่ทั้งหลายทั้งปวงนี้ ไม่ได้มาจากการไปแทงหวยหรือเล่นบอลคู่รองแต่อย่างใด
แต่เกิดจากการได้เข้าไปช่วยผู้หญิงคิดสั้นกำลังจะเดินให้จมน้ำทะเลสักงั้น
ที่ต่อมาเกิดเป็นความรักครั้งใหม่ ที่กว่าจะมาทราบอีกที
ผู้หญิงคนนี้ มีดีกรีเป็นบุตรสาวของเถ้าแก่ที่มีโรงแรมหลายหลังทางเกาะตอนใต้
(รับบทเเจมโดย ชิโรฮารา เรียวโกะ จาก Unfair และ Haken no Hinkaku)
ไอ้หนุ่มฮิโรมิ จึงเป็นหนูที่ตกถังข้าวสารไซโลโกดังเบ้อเร้อ
แม้กระนั้น ถึงแม้เขาจะมีส่วนของพื้นที่ติดขอบทะเลที่เป็นของตัวเอง
แต่ทว่า ก็เป็นทะเลในความรู้สึกเดียวกันกับไอ้หนุ่มไคโตะ
คือ ไม่รู้สึกมีความสุขกับท้องทะเลผืนนี้ ผิดกับชายทะเลเมื่อสามเดือนก่อน
ทั้งๆที่จริงแล้ว โลกก็ประกอบไปด้วยผืนทะเลที่มีสายน้ำเชื่อมต่ออันเดียวกัน
ไอ้เรื่องความคิดเปิด ที่ปรับเปลี่ยนโลกทัศน์แบบพลิกด้านหน้ามือเป็นหลังมือ
ทำให้นึกถึงทฤษฎีตัวหนึ่งของปรมาจารย์ทางจิตวิทยา
จอร์จ อเล็กซานเตอร์ เคลลี่ ชายที่วัยเด็กเคยฝันจะสร้างบอลลูนเพื่อนำเขา
ไปโต้งเต้งลอยอยู่อากาศ ว่าด้วยการเปิดใจยอมรับให้แทรกซึม
ที่แม้ปกติในแต่ละวัน เราจะมีความคิดต่างๆแล่นเข้ามาในหัวสมอง
ซึ่งเขาเรียกมันว่า permeability ที่จะไปเปลี่ยนระบบคิด
เติบโตในพีฒนาการส่วนบุคคล นำมาซึ่งการบรรลุในตัวตน (realization of the self)





Makoto said l think like that .You're not as seem as we know.
Have a good time on nice beach but you're unhappy.
Whatsoever you rarely have a charm too.
(มาโคโตะพูดก็ถูก คุณสองคนไม่เหมือนกับคนเดิมๆที่เคยรู้จัก
มีโอกาสที่ได้อยู่กับชายหาดงามๆ แต่คุณสองคนดันกับไม่มีความสุข
ยิ่งไปกว่านั้น คุณสองคนแทบจะไม่มีเสน่ห์เอาเสียเลย)




ความรู้สึกดีกับซีรีย์เรื่องใดเรือ่งหนึ่งในภาคปกติ
ไม่ได้หมายความว่า จะรู้สึกดีเหมือนๆกันอีกครั้งในภาคของสเปเชียล
ทั้งๆที่มีองค์ประกอบร่วมตัวเดียวกันอย่างครบเซ็ต ไม่ว่า เหล่านักแสดง
ทีมงานเบื้องหลัง ค่ายสถานี หรือการะดมงบลงทุนสร้างที่ดูอลังการกว่าเดิม
นี้ไม่ใช่ภาคสเปเชียลเรื่องแรกที่ผู้เขียนรู้สึก ก่อนหน้านี้ก็มีโอกาสได้เสี่ยงลอง
ตามประสาเป็นแฟนซีรีย์ญี่ปุ่นเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปทั่ว (จนถึงขั้นเรี่ยราด)
ยกตัวอย่าง ในภาคสเปเชียลใน Hero เอย Absolute Boyfreind เอย
Gokusen เอย ก็ไม่มีซีรีย์เรื่องไหนเลย ที่ถูกตาต้องใจทำคะแนนตีตื้นเท่า
หรือใกล้เคียงกับภาคปกติ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น
ทำให้นึกถึงคำพูดหนึ่ง ของอ.สุวันัย ที่เคยกล่าวไว้ถึงซีรีย์ญีปุ่น ว่า
ความมีเสน่ห์ของซีรีย์ญี่ปุ่น คือ การทำให้ตัวละครเอกที่เราไม่ชอบขี้หน้า
ในตอนแรก ค่อยๆกลับกลายเป็นตกหลุมรักและเอาใจช่วยในท้ายที่สุด
อันนี้ละมั้ง อาจเป็นส่วนให้ beach boys ภาคสเปเชียล
ถูกช่องว่างของห้วงเวลา ที่ทิ้งช่วงของการถ่ายทำ และความรู้สึกผูกพันของ
คนดูในส่วนของการกระชับพื้นที่ ที่เป็นที่พื้นเดิมๆของภาคปกติ
เสมือนพอไปโยกย้ายในพื้นที่ใหม่ ฮวงจุ้ยก็เปลี่ยนทิศ ลมเปลี่ยนผัน
ทำเอาธาตุทั้งสี่ของตัวละคร ก็ปรวนเปตามไป
เล่นเอาฟิวส์เก่าๆ ที่เคยซี๊ดซาดก็ชักกลับไปไม่เหมือนเดิม
และเท่าที่สังเกตส่วนใหญ่แล้ว งานที่มักสบโอกาสให้ถูกกลับมาสร้าง
ก็มักจะตกกับงานที่เป็นซีรีย์ที่มีกลิ่นไอสไตล์คอเมดี้ เสียเป็นส่วนใหญ่
โอกาสของการกลับนำมาสร้างเป็นภาคสเปเชียลหรือตอนพิเศษ
จึงง่ายขึ้นไปกว่าเดิม อย่างน้อยๆ ก็ไม่โดนโครงสร้างที่เเข็งตัว
แบบซีรีย์ดราม่ากระชากอารมณ์ ที่ยากจะปรับเปลี่ยนให้เอาเรื่องเอาราว
เพราะงานประเภทนี้ เขามาทำกันเล่นได้สักที่ไหนกันละ



อาจจะไม่เขียนอะไรกันมากมาย
เพราะความที่รู้สึกแย่กับความเป็นภาคสเปเชียลที่ดูไม่เชี่ยวอย่างเคยๆ
ที่นอกจากไม่ช่วยให้หายคิดถึงแล้ว กลับทำให้รู้สึกเริ่มต้นที่ไม่ดีนัก
ไปกับอีกหลายบรรดาเหล่าซีรีย์ที่ดันมีคำลงท้ายว่า "สเปเชียล" ห้อยท้าย
ที่ชักรู้สึกแบบออกทะเล-ตกเหว ที่มักเป็นสูตรผลลัพธ์ควบคู่กับจำนวนตอนที่มากขึ้น
แม้แต่ตอนที่ฉายในไอทีวีเดิม ก็ยังรู้ึสึกถึงความไม่ต่อเนื่องลงตัว
ที่แม้ทางสถานีจะฉายควบอย่างต่อเนื่องต่อกันไป ระหว่างภาคปกติกับสเปเชียลแล้วก็ตาม
การที่ปล่อยให้เรื่องราวทั้งหลายจากภาคปกติจบลง
โดยไม่ไปฟื้นฟอยหาตะเข็บ หรือต่อยอดเพียงบางช่วงบางตอน
สู้เอามาทำต่อให้เป็นภาคสอง ที่มีลำดับความยาวที่สามารถอธิบาย
ซึ่งรายละเอียดส่วนต่างๆได้กว้างขึ้น มิใช่กระชับเนื้อหาอย่างรวบรัด
หรือไปบิดเบนคาเรกเตอร์ตั้งแต่แรก ที่ผู้ดูรู้สึกซึบซับค่อยต่อเนื่องไปทีละตอน
แล้วท้ายที่สุด ก็มาถูกทำลายจากความเป็นภาคสเปเชียลเพียงไม่กี่ตอน
(อันนี้ ยังเคืองที่เอาหนูฮิโรสุเอะ มาเข้าฉากเพียงไม่กี่ตอน
เพราะสเปเชียลมุ่งเน้นในความสัมพันธ์สืบเนื่องในสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป
ของเจ้าสองหนุ่มบนชายหาดผืนใหม่ ที่ผู้เขียนก็พอเข้าใจอยู่)
เอาเป็นว่าเผลอไปแล้วที่ได้รับชม กับงาน reunion ที่บางคนอาจดู work ในสายตา
แต่ทว่า เตือนไว้อย่างนะว่า การกลับมาครั้งนี้ จะแสวงหาซึ่งฉาก
ถอดเสื้อกระโจนน้ำท้าแดด ของนักแสดงเอก อย่าง ทากาชิ กับ เจ้ายุตากะ
แบบที่เคยเห็นในภาคปกติ คงต้องขอบอกก่อนว่าอดอยากอย่างเห็นๆ
พอๆกับ การที่จะได้เห็น หนูฮิโรสุเอะอวดสะองคท์โชว์ในชุดว่ายน้ำแบบพรากผู้เยาว์
เพราะเรื่องราวทั้งหมดที่ว่ามานี้ เป็นการเข้าสู่หน้าเทศกาลคริสตมาสต้อนรับปีใหม่
ที่ทำให้ beach boys ได้ยินชื่อก็รู้สึกถึงไอร้อน กลายเป็น beach หน้าหนาว
ที่เล่นหาวไปเสียหลายรอบ ไม่แพ้ตอนที่ได้ชมทีมชาติอังกฤษเตะในแต่ละนัดเสียด้วยซิ........







อวยข้อมูล..............

//www.dramawiki


ครั้งหนึ่งเคยรำลึกถึง Beach Boys ภาคปกติ ไว้ใน Beach Boys ร้อนนักก็พักร้อน





Create Date : 20 มิถุนายน 2553
Last Update : 22 มิถุนายน 2553 0:22:51 น. 12 comments
Counter : 2296 Pageviews.

 
เป็นการค้นพบซีรีส์เรื่องนี้ที่ประทับใจมากค่ะ
อ่านเนื้อเรื่องตอนแรกๆแล้วงงๆค่ะ
และนึกภาพตามไม่ออกเลยค่ะ
ต้องอ่านไปทั้งหมด2รอบถึงจะพอประติดประต่อเนื้อเรื่องได้บ้างเล็กน้อยค่ะ
แล้วยังงงๆกับตัวละครว่าใครเป็นใครอีก
น่าจะอารัมภบทให้หน่อยนะคะว่าใครเป็นใคร
อย่างมาโกโตะยังพอเดาได้ว่าเป็นเรียวโกะ ฮิโรสุเอะ
ที่เล่าเรื่อง แต่ไม่ได้เดินทางไปพบสองหนุ่มใช่ไหมคะ
แต่ฮารุกะและโยสุเกะที่บอกว่าเดินทางไปหาสองหนุ่ม
เป็นตัวละครที่เกี่ยวข้องกับสองหนุ่มยังไงคะ
น่าจะเกริ่นๆให้หน่อยนะคะ
เพราะบอกว่าสองหนุ่มเปลี่ยนไปเป็นไม่มีความสุข
ซึ่งน่าจะรู้จักสองหนุ่มดีพอสมควร
และบอกว่าเป็นBeach Boysแต่เป็นคริสต์มาส
แล้วมันจะเป็นBeach Boysได้ยังไงกันนะ
คงเป็นภาคspecialที่แค่ได้อ่านรีวิวก็คงเพียงพอนะคะ
และคงได้แต่ดูหน้าดาราที่แปะเอาไว้ให้
ยูกาตะหล่อดีค่ะเรื่องนี้ ส่วนโซริมาจิก็ดูผิวเข้มเท่ดีค่ะ
ส่วนน้องหนูเรียวโกะหน้าตาน่ารักจัง
และได้เห็นแล้วที่บอกว่าอิซูมิแสดงเรื่องนี้
หน้าตาคล้ายตอนแสดงLong Vacation
มากกว่าตอนแสดงIryu Team Medical Dragonนะคะ


โดย: มะนาวเพคะ IP: 118.173.91.213 วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:23:16:50 น.  

 
คิดถึงตอนหนุ่มๆและสาวน้อยคนนั้น


โดย: lyonheartz วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:23:48:27 น.  

 
หน้าคุ้นๆ ยูกาตะ นี่เอง ส่วนเรียวโกะยังเอ๊าะมากๆ เลยเนาะ อ่านเจอคนบอกว่าซีรีย์เรื่องนี้น่ารัก แต่ยังไม่เคยดูเองซักที เพราะซีรีย์ที่มันเก่าแล้ว ค่อนข้างจะแซงคิวของใหม่ๆ ขึ้นมายาก

จะเบื่อไปไย อย่างน้อยท่านก็ยังได้ดูนะ บอลน่ะ ส่วนอังกฤษคงต้องทำใจแล้วล่ะมัง บางทีเสียงเวเวซูล่า อาจเป็นเสียงมนต์ดำที่ไม่ถูกฉโลกกับนักบอลยุโรปก็เป็นได้ อังกฤษก็เลยมึนฟอร์ม


โดย: prysang วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:15:40:42 น.  

 
ตกลงเป็นอันว่า
งานสัมมนาที่ท่านมะนาวฯเข้าร่วม
เป็นงานสัมมนาทางการศึกษา
ที่ไม่ใช่เกิดจากนโยบายของหน่วยงาน
หรอกเหรอขอรับ
ที่แท้เป็นการสุมตัวเงียบ เพื่อสะสมพลังกำลังทาง
ปัญญานั้นเอง
ท่านมะนาวฯเองก็เป็นยอดคนจริงๆนะขอรับ
ไม่ต่างจากนักเตะทีมชาติ ที่เข้าค่ายฝึกซ้อมคัดตัว
อย่างงี้ อาจจะไ้ด้เห็นดร.มะนาวเพคะในไม่ช้าแล้วสิ
่เวลารู้ว่ากำลังคุัยกับคนที่เป็นดร.นี
ไอ้เราก็ทำตัวลำบากด้วยสิ ขืนใช้สำนวนแสดงความโง่ออกมา
เดี๋ยวจะเจอลูกทางวิชาการยิงใส่
ได้กระโดดตายยกชั้นแน่เลย

แต่ว่าที่ดร.ที่บอกเป่าๆว่าตัวเองน่ารักนักหนา
อันนี้ไม่เคยเจอแหะ ยกเว้นไว้ในสถาบันทางวิชาการสักคน
เจอะนักวิชาการเสื้อเหลือง เสื้อแดงมาตั้งหลายคน
แต่ประเภทใส่เสื้อไม่แม็ตช์เข้ารูป แต่กลับชื่นชมตัวเองอย่างออกนอกหน้า
เออ ไอ้นี้ก็เพิ่งเคยเจอครั้งแรกแหะ
ถือเป็น amazing thailand ประเภทหนึ่ง
น่าเก็บไว้อนุรักษ์เป็นสมบัติหายากในประเทศไทยดีอะน้อ

ดีใจด้วยนะที่เยอรมันเข้ารอบ
ทู้ซี้ในตอนท้าย ช่วงท่านมะนาวฯจำศีล
จนประชากรชนเผ่าอารยัน เขาได้ปรีดาชื่นชมกันทั้งประเทศ
สงสัยถ้าอยากให้เข้ารอบชิงชนะเลิศ
คงต้องสั่งจับขังลืมท่านมะนาวฯจนไปถึงวันที่ 6 เดือนหน้า
ดีทั้งความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ระหว่างไทยกับเยอรมันยังไม่พอ
ยังดีต่อเพื่อนสมาชิกในสำนักงานอีกด้วย
เชือดท่านมะนาวฯเพียงคนเดียว ได้โชคถึงสองทาง
ขอร้องเหอะนะ วันนี้่อย่าเชียร์ทีมชาติญีปุ่่นเลย
เพราะมันทำให้เหล่าบรรดาคุณแม่ยุ่นปี้เขาขอร้องเอาอะน้อ

เจอความต่างของท่านมะนาวฯกับผู้เขียนอีกแล้ว
เพราะผู้เขียนสระผมสัปดาหฺ์ละครั้ง
สระบ่อยไม่ค่อยได้ มันเปลือง แล้วผมแลดูจะไม่มีน้ำหนัก
เวลาที่รูขุมขนผลิตน้ำมันมาเหยิมบนปลายเส้นผม
มันทำให้ผู้เขียนดูดี เสมือนได้ใช้เจลยี่ห้อดัง
ที่จัดทรงง่ายแ ต่ หัวอาจจะไม่หอมนัก
เคยโดนเพื่อนแนะนำว่า ถ้าอยากจะมีทรงผม
แบบเดธล็อค ก็ไม่ต้องสระผม ปล่อยให้ผมมันม้วนตัวจับกันจนเเข็ง
ทำอย่างนั้นมาครึ่งปี ไ่ม่work แหะ
ผมก็ยังเรียบ แต่แข็งกระด้างแตกปลายอีกต่างหาก
ก็เลยโกนผม แล้่วมานับหนึ่งใหม่
อย่างงี้ ท่านมะนาวฯก็เป็นคนที่ชอบอัพเล่นยาทุกวัน
แต่เป็นยาสระผม ที่อัพเอาไปขยี้บนหัว
อย่างไรก็รู้สึกเปลืองอยู่ดี คิดดูเกิดตายเป้นผี
แล้วไว้ผมยาว โคตรจะน่ากลัวเลยอะ
เรื่องโดนฝน อันนี้เป็นเรื่องธรรมดาแล้ว
แต่เด็ก แค่เห็นก็รีบกระโจนแก้ผ้าออกนอกบ้าน
เลยกลายเป็นภูมิต้านที่ดีจนถึงเฒ่าจนแก่เลยละ
แต่ตอนที่ท่านมะนาวฯไม่อยู๋ นี้เหงาปากอยู่เหมือนกัน
ไม่รู้จะระบายกับใคร ดูบอลก็เห็นแต่แฟนบอลรอบสามทุ่ม
ที่มีแต่สาวเชียร์โซนอัฟริกัน ไม่ค่อยปลื้มเฉดสีplasma tv เท่าไร
มันกินเม็ดสีเยอะ เลยรู้สึกเปลืองพลังงานหลอดภาพชอบกล

อิคิงามิ สาสน์สั่งตาย มีเป็นหนังนี้ครับ
เป็นเรื่องสารภาพว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่วัน
ผลสุดท้าย เลยเป็นการปฏิบัิติต่อคนที่รักในช่วงเวลา
ที่จำกัด ส่วนตัวอารมณ์ประมาณ battle royal
คือ ตั้งกฎสุดเวอร์ แล้วเน้นความสุดขั้วเป็นหลัก
พอดูได้ไม่ถึงกับกรี๊ดกร๊าดเท่าไร
แต่ฉบับการ์ตูนไม่เคยแหะ โหยซื้อการ์ตูนเกาหลีเป็นพัน
เลยเหรอขอรับ
เสียดุลเงินหวอนแย่เลย ก็อ่านอยู่บ้างนะ
การ์ุตูนเกาหลี หลายเส้นเป็นเอกลักษณ์
ดูคม บาง และมีสัดส่วนแข็งแบบเเปลก
เรือ่งการ์ตูน ผู้เขียนเพลาไปเยอะแล้ว
พอกลับมาอ่าน ดูเหมือนมีเส้นข้ามมิติระหว่างวัย
ที่ต่อกันไม่ติดกับเด็กยุคปัจจุบัน
ตอนนี้ก็เลยเล่นเเต่ซีรีย์เดียว หนังก็เพลาลงเช่นกัน
ให้เวลากับการอ่านหนังสือมากขึ้น
ก็สันทนาการที่จำเป็นตามวัย
ไม่ชอบสุงสิงกับคนหมู่มาก เพราะเป็นโรคแพ้กลุ่มชนนะท่าน
เป็นพวกโอโตะกุอย่างหนึ่งรึเปล่าก็ไม่รู้
แต่มันก็รู้สึกมีโลกส่วนตัวและปลอดภัยดีเหลือเกิน

คอลัมภ์มหัศจรรย์การ์ตูน
อันนี้ไม่เคยอ่านละท่าน แต่นิยมอ่าน
ของคุณหมอประเสริญ ผลผลิตการพิมพ์
ที่เล่าเรื่อง และไล่ลำดับเรื่องมีเสน่ห์ดี
ไม่ถึงกับรู้มากแ ต่ก็รู้ทุกเรือ่ง
ดูจะเป็นคนแรกๆ ที่เล่าความรู้สึกต่อการ์ตูนบนสื่อสิ่งพิมพ์
แต่ตอนนี้ขาดช่วงอ่าน เพราะโตขึ้นกระมั้ง
ไม่เหมือนกับใครแถวนี้อะน้อ

ขอบคุณที่ล้างความคิดโบราณของผู้เขียน
แสดงว่า เ ราตอ้งยอมรับสภาพที่เป็นอยู่สิน้อ
ที่ได้ยินมา เป็นคำบอกเล่าจากครูสมัยมัธยม
ที่สอนไม่กี่เรือ่ง แต่มีเรื่องนี้ที่จำขึ้นใจ
แต่อย่างไรเสีย ก็แอบหวังอยู่ลึกๆ
ว่าจะกลับมาปกติกับหนุ่มหล่อสาวสวย
ที่ไม่นิยมส่วมเครืือ่งมือชิ้นนี้
คุณกุลสตรีดีเด่นที่มีดั้งเข้ารูป หูไม่โกงกาง
รู้ทั้งรู้ถึงความไม่ปกติ แต่ก็ไม่ยักใส่เพื่อเป็นแบบอย่างแก่
หมู่เยาวชนให้เลียนแบบตาม
ที่ส่วนแว่นมีเสน่ห์กไม่น้อย มีคนไปเห่อล้อมดูก็เยอะ
อย่างหลินปิงไง ใส่กลมเสียคลำเชียว
เทห์ดีออก แต่ไม่ใส่จักษุแพทย์ที่ผู้เขียนรู้จัก
เขาบอกว่าจะทำให้สายตาแย่ลงนะ
เออ ต้องแอบไปดูใบประกอบโรคฯว่ามาจากแพทย์สภาจริงอะป่าวแล้ว
สงสัยถ่ายมาจาก google แล้วแอดชื่อตัวเองแน่เลย
แต่หมอนี้น่าเชื่อถือ อ่ยางนอ้ยๆเขาก็สวมแว่นเวลาตรวจผู้เขียนอะน้อ

Moon Love คงแย่จริงๆอะ
ก็ท่านวิชุรตา อัพแค่สามสี่ตอน
แกก็หายไปดื้อๆเลย เพื่อนผู้เขียนได้ดูแล้ว
ก็บอกว่า ป๋าแกเจอขาลงแบบป๋าเบริด์แล้วละ
แต่ก็คงจะดู อย่างน้อยๆอาจมีประเด็นอะไร
ที่บางคนมองข้าม มันต้องมีอะไรดีๆบางละ
เพราะงานหลังๆที่ป๋ารับเล่น ดูมีแนวทางเฉพาะของตนจะตายไป
ดูแล้วคงได้คุยกันนะขอรับ
ส่วน beach boy ที่เคยเล่าในสมัยก่อน
เ้น้นฮาอย่างเดียวขอรับ ไม่ได้จริงจังอะไรมากมาย
เล่าชั่วโมงเดียว จบเท่าไรก็จบกัน
แต่ครั้งนี้ มีท่านมะนาวฯคอ่ย analysis ด้วย
มันก็เลยต้องทำการบ้านมากขึ้นหน่อยละ


beach boyที่มักมาเล่นประเด็นคริสตมาส
ก็เป็นแนวจากตีความในสถานการณ์ใหม่นะขอรับ
เปลี่ยนชนชั้นของตัวละครเอง
กาลเวลาที่เปลี่ยนแปลง แต่ท้ายที่สุด
ทั้งหลายแหล่ก็กลับมายืนอยู่ในสถานการณ์ที่เคยเริ่มต้น ในตัวตน
ที่ตัวเองเคยเป็นอยู่ดีอะน้อ


โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:23:56:10 น.  

 
ว้าว!ว้าว! ญี่ปุ่นเก่งจังเลยยิงได้ตั้ง3ลูก เป็นลูกฟรีคิกด้วย
(รู้จักแล้วว่าลูกฟรีคิกเป็นยังไง) แล้วโค้ชเป็นคนญี่ปุ่นหรือเป็นคนฝรั่งคะ

เป็นการอบรมสัมมนาที่หน่วยงานส่งมะนาวไปค่ะ
เป็นเรื่องการบริหารจัดการข้อมูล ที่ต้องเอาตัวเลขมาวิเคราะห์ๆ
จึงมีแต่วิเคราะห์ ตีความ อภิปราย ประเมิน ผล
หน้าจึงจมจ่อมอยู่แต่Notebookซึ่งให้แบกไปเอง
และให้ตำราเล่มหนามาอ่านทำความเข้าใจเพิ่มเติมที่บ้าน
มันจึงแสนจะล้าและสิ้นสภาพ อยากแต่จะนอนอย่างเดียวเลยค่ะ
แล้วช่วงต้นเดือนกรกฎาคมก็มีอีกนะคะ
เป็นอบรมทางวิชาการ ไม่รู้ว่ามะนาวจะสิ้นสภาพอีกหรือเปล่าค่ะ
คุณchanpanakrit คงไม่ว่าอะไรมะนาวนะคะ ถ้ามะนาวไม่ได้เข้ามาคุยด้วย
เพราะเวลามะนาวล้า มะนาวอยากแต่จะนอนอย่างเดียวเลยค่ะ
มะนาวอยากเก่ง อึด เหมือนคุณchanpanakrit จังเลย
ทำอะไรตั้งหลายๆอย่าง แต่ไม่เคยเห็นบ่นว่าไม่ไหวเลย
ช่างเป็นมนุษย์ที่มหัศจรรย์จริงๆ แบ่งลูกอึดมาให้บ้างซิคะ อยากได้
เผื่อจะได้เป็นสาวน้อยมหัศจรรย์กับเขาบ้างไงคะ
ชักเบื่อแล้วกับกุลสตรีดีเด่นแห่งปีอ่ะค่ะ ฮิ ฮิ
และมะนาวเป็นคนธรรมดานะเจ้าคะไม่ได้เป็นเทพีอธีนา
ไม่ต้องมาทำเป็นเกร็งเวลาคุยด้วย หมั่นไส้ค่ะ
แล้วไอ้ที่กระโดดตายยกชั้นนี้มะนาวไม่ได้นึกถึงคนเลยค่ะ
มะนาวนึกถึงที่อยู่กับน้องหมาน่ะค่ะ อิ อิ
และมะนาวไม่ได้เรียนด็อกค่ะ มะนาวเรียนเฉพาะทางค่ะ
ส่วนการชื่นชมตัวเอง เป็นการบ่งบอกว่าบุคคล
คนนั้นเป็นคนสุขภาพจิตดีเยี่ยม
และสมควรคบหาสมาคมด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ เข้าใจ๊ ฮิ ฮิ

แอ๊ยยย! เหม็นตุๆ นอกจากไม่อาบน้ำตอนเช้าแล้ว
ยังสระผมสัปดาร์ละครั้งอีกด้วยเหรอคะ
ข้าน้อยนับถือจริงๆ จะปวารณาตัวเองเป็นฤษีชีไพรหรือไงคะ
แล้วมาอ้างว่ากลัวสิ้นเปลืองและกลัวผมดูไม่มีน้ำหนัก
ขี้เกียจล่ะไม่ว่า จี้ใจดำใช่ไหมล้า
แล้วอย่าบอกนะว่าที่ไม่ยอมสระผมมาครึ่งปี
เพราะจะไว้ผมทรงDead Rockนั่นน่ะ เป็นเรื่องจริง
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด คนๆนี้มะนาวเคยรู้จักมาก่อนไหมนี่
แต่สงสัยจะจริงแหะ เพราะขนาดต้องโกนผมทิ้ง
มะนาวว่าต้องโดนคำสั่งจากผู้มีอำนาจสูงสุดในบ้าน
ออกมาตรการเด็ดขาดใช่ไหมคะ
ก่อนที่คุณเหาทั้งหลายจะออกมาเดินพาเหรดในบ้านแน่ๆเลย
เลยได้เท่เป็นไมเคิล สกอร์ฟิลด์ ไปเลยใช่ไหมคะ
หุ หุ หรือว่าเป็นทิดสึกใหม่ (สงสัยจะเป็นอย่างหลัง อิ อิ)
แล้ววันอัพบล็อกยังมีออฟชั่นพิเศษไม่ล้างหน้าไม่แปรงฟันอีก
หุ หุ มะนาวขอยกให้คุณchanpanakrit เป็นบุรุษแห่งปีเลยค่ะ
(กระซิบ ว่าแต่ว่าคุณchanpanakrit ยังคบกับเพื่อน
ที่แนะนำให้ไว้ผมทรงDead Rockอยู่ไหมคะ อิ อิ)

มะนาวไม่ได้เข้ามาคุยด้วยขนาดเหงาปากเลยเหรอคะ
แสดงว่าใช้มะนาวเป็นที่ลับฝีปากล่ะสิ
แล้วเป็นไงคะ คมขึ้นไหมคะ
แสดงว่ามะนาวมีประโยชน์หลายอย่าง
จ่ายค่าตอบแทนมาซะดีๆค่ะ ของฟรีไม่มีในโลกฮิ ฮิ
คุณchanpanakrit กับมะนาวคล้ายกันอย่างหนึ่งนะคะ
คือเวลาอยู่กับหนังสือแล้วมันเหมือนมีโลกส่วนตัวของเราจริงๆ
เป็นโลกส่วนตัวที่สงบ และมีความสุขม๊ากมาก
ซีรีส์หรือหนังก็ไม่ทำให้เกิดความรู้สึกแบบนี้
อย่างเวลามะนาวไปสังสรรค์ กับเพื่อนๆ
จริงๆแล้วมะนาวไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่หรอกค่ะ
โดยเฉพาะเที่ยวกลางคืนมะนาวไม่ชอบเอามากๆเลยค่ะ
แต่บางครั้งเรามีสังคม มันก็เป็นสิ่งจำเป็นที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
มะนาวมีความรู้สึกว่าคนห้อมล้อมรอบตัวเรามากมายก็จริง
แต่ทำไมเราถึงยังรู้สึกเหงาจับใจ คงเป็นเพราะเราไม่มีความสุขนะเอง
ถ้าเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆมะนาวก็จะพูดทีเล่นทีจริงว่า
เอามะนาวไปปล่อยห้องสมุด มะนาวยังสนุกมากกว่ามาที่นี่นะ
เพื่อนหัวเราะ กอดและตบหลังมะนาวเบาๆ
นี่คงเป็นสายใยระหว่างเรากับเพื่อนที่ยังไง
ก็คงสำคัญกว่าความรู้สึกไม่มีความสุขของเรานะคะ

มะาวเคยอ่านเหมือนกันค่ะงานวิจารณ์การ์ตูน
ของคุณหมอประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
แต่มะนาวว่าสำนวนคุณหมอประเสริฐ ดูโบราณยังไงไม่รู้
อ่านแล้วมันแห้งแล้งไม่มีสีสันน่ะค่ะ
มะนาวชอบอ่านมหัศจรรย์การ์ตูน
ของคุณหมอวินิทรา มากกว่าค่ะ
แปลกดีนะคะ ทั้งคู่ชอบการ์ตูนเหมือนกันและ
เป็นจิตแพทย์เหมือนกันอีก
คุณchanpanakrit บอกว่าเริ่มดูหนังน้อยลง
แต่มะนาวกลับดูหนังมากขึ้นและดูซีรีส์น้อยลงค่ะ
สลับกัน คือหนังมันใช้เวลาดูแค่2ชั่วโมงหรือมากกว่านี้ก็ไม่มาก
เวลาไปอ่านเจอใครกำลังอัพบล็อกเรื่องที่เราสนใจอยู่
ก็กลับมาดูและไปเม้นต์ทันกาล
และมะนาวว่าหนังมันมีแนวเรื่องหลากหลายและไม่จำเจ
มะนาวเลยยังสนุกกับการดูหนังอยู่ค่ะ
แต่หุ หุ คงต้องยกเว้น20th Century Boys
กว่าจะจบทั้ง 3ภาค มะนาวกัดฟันดูเสียฟันแทบสึก
จบได้ ถอนหายใจโล่งอก ภารกิจที่แสนจะทรมานสิ้นสุดลงเสียที
ตอนนี้มะนาวมีหนังอิตาลีจ่อคิวดูอยู่ค่ะ
มะนาวชอบดูหนังอิตาลีที่สุดเลยค่ะ
มะนาวว่าหนังอิตาลีมีเสน่ห์มากกว่าหนังฮอลลีวูดค่ะ
ว่าแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาดูVoiceให้จบซะที
แล้วอาทิตย์นี้คุณchanpanakrit จะอัพบล็อกเรื่องอะไรคะ
และจริงอ๊ะ!ที่บอกว่า มีมะนาวคอย analysis
ก็เลยทำการบ้านมากขึ้น เชื่อดีมั๊ยน๊อ
(กระซิบ คุณวรินทร์รตา เขาไม่ได้ชื่อ วิชุรตานะคะ
ไปเปลี่ยนชื่อเขาซะแล้ว เดี๋ยวผิดกฏหมายนะคะ อิ อิ)

แสดงว่าคุณchanpanakrit มีภูมิต้านทานเรื่องหวัดดีมากอยู่แล้ว
และสุขภาพคงจะแข็งแรงดี แบบดีหนึ่งประเภทหนึ่ง
มะนาวคงไม่ต้องเตือนเรื่องให้ดูแลสุขภาพอีกแล้วนะคะ
อย่างนั้นขอให้ดูบอลและแม่นางกองเชียร์ให้สนุกนะคะ


โดย: มะนาวเพคะ IP: 125.24.59.103 วันที่: 25 มิถุนายน 2553 เวลา:20:01:37 น.  

 
อืม จริงด้วยละท่านมะนาวฯ
ปีนี้ทีมเอเชียที่เคยเป็นคู่แข่งเจ้าภาพร่วม
อย่างเกาหลี และญีปุ่น เขาสามารถพัฒนา
ศักยภาพของตัวเอง เพียงเวลาไม่กี่ปี
จากประเทศที่เคยแ่บ่งเเต้มให้ทีมยุโรปกับโซนอเมริกาใต้
กลับกลายเป็นว่า ทุกวันนี้
ทีมเหล่านี้ สามารถเป็นทีมที่เข้ารอบสิบสิบหกทีมสุดท้าย
โดยเฉพาะนักเตะอย่างฮอนดะ ที่เตะฟรีคิก
ซึ่งเป็นลูกตั้งเตะจากปากประตู
กรณที่นกหวีดในปากกรรมการหวานขึ้น
่จนเป่าเสียงปรี๊ดๆ ไม่รู้ว่าการมุมานะพยายาม
และการเล่นอย่างมีวินัยในทีม
อันนี้ไม่รู้ว่าส่วนหนึ่ง เกิดจากการหล่อหลอม
จากการดูซีรีย์กันรึเปล่าน้อ แต่น่าเช่อว่า
การที่ทีมเข้ารอบลึกๆได้ขนาดนี้
ไม่นานคงได้มีซีรีย์เกี่ยวกับฟุตบอลโผล่เข้่ามาในไม่ช้าแน่เลย
ส่วนใครได้รับเล่น อันนี้เดาใจยากจัง
แต่จริงๆแล้ว มีการ์ตูนเกี่ยวกับพล็อตเรื่องฟุตบอลก็เยอะแยะ
แต่ก็แปลกจังที่ไม่มีทีวีเจ้าไหน อยากเอาไปทำบ้างละน้อ

ส่วนโค้ชนี้เป็นชาวญี่ปุ่นตัวเป็นๆเลยละท่าน
กระแสแนวชาตินิยม ดูเหมือนจะแทรกซึมกลับมาใน
สภาพสังคมญี่ปุ่นชัดเจนขึ้นนะขอรับ
เจอนักพากย์คลื่นวิทยุ เรียกให้แกเป็นอาจารย์ใหญ่
จริงๆแล้ว แกก็เป็นอดีตนักเตะทีมชาติ
ที่มีชื่อเมื่อสักหลายสิบปีก่อน
แต่จริงๆแล้ว แกเป็นโค้ชมวยแทนนะท่าน
เพราะโค้ชชาวบอสเนีย ที่จ้างมาดันป่วยประทันหัน
ฟังแล้วหน้าแกก็พอให้ดีนะขอรับ เข้มครึ้มอย่างไร้อารมณ์
เวลาอยู่ข้างสนาม แม้นักเตะในทีมใจะยิงประตูเข้า
ก็ยังทำหน้ายังกับสะโพกลิง
ไม่รู้อารมณ์เดียวกับโค้ชฮอกกี้ใน pride อะป่าวน้อ

แต่ผู้เขียนค่อนข้างจะอึดอันกับการเล่นของทีัมญี่ปุ่นที่ตั้งรับ
มากจนหวาดกลัว
ไม่เหมือนกับเกาหลี ที่มีทั้งรุกและรับผสมกัน
ผลก็เลยโดนอาเจนติน่า ไล่เตะบอลจาบูลานี
เสียบก้นตะข่ายเสียหลายดอก


่สำนักงานส่งตัวท่านมะนาวฯเข้าคอรืสเช่นนี้
แสดงว่า เขาต้องเล็งเห็นความสามารถาของท่านมะนาวฯถ้าเป็นนักฟุตบอล
ก็ต้องเป็นตำแหน่งเพลย์เมกเกอร์
คือ อเนกประสงค์ทำได้ทุกอย่าง (แต่ค่าจ้างเท่าเดิม)
ซึ่งก็ไม่ค่อยน่าเป็นห่วงอยู่แล้ว เพราะท่านมะนาวฯ
เป็นนักค้นคว้าข้อมูลในสายเลือด
แถมเป็นนักอ่านตัวยง ทั้งจากสายทางการอย่างพวกบรรดาหนังสือ หรืออบรมสัมมนา
อีกทั้งสายไม่เป็นทางการ อย่างพวกเว็บ บล็อกและกระทู้
เรียกว่ามีความได้เปรียบในทุกสถานการณ์
เสียอย่างเดียว ที่เป็นพวกขี้เกียจสร้าง
กินเก่ง นอนหลับเร็วและเปลืองยาสระผมนิดหน่อย
อยากฟังท่านมะนาวฯพรีเซ็นท์สัมมนาจริงๆเลย
ต้องมีข้อมูลที่เป็นกลเม็ด ที่นักวิชาการสายดังๆ
เขาเข้าไม่ถึงในข้อมูลอัพเดทล่าสุด
อย่าง กระแสของเสธไก่สรรเสริญ
ผู้เขียนคิดว่ากว่าจะได้เสพจากข่าวมวลชนทั่วไป
ท่านมะนาวฯก็บริโภคมาวันสองวัน
กลายเป้นเขาเหล่านี้ มาเก็บตามข่าวที่ตกเทรนด์
เพราะไม่ได้ใช้มิเดียโซเซียลลิตี้
ทีทรงพลัง เหมือนที่ท่านมะนาวฯว่าไว้แหละ
อย่างนักเขียนหรือผู้กำกับ เขาก็เพิ่งมาตระหนัก
การเข้าถึงฐานมวลชนคนอ่านคนดู
แทนที่จะรอกระแส feedback ที่กว่าขจะกระทบ
ก็ไม่รู้กินเวลาไปกี่เดือน
เอาเขาจริง่ ถ้าเทียบความอึด
ผู้เขียนว่าท่านมะนาวฯ เหนือกว่าผู้เขียนเยอะเลย
เพราะจริงๆแล้วก็อยากบ่นอยู่นะ แต่ไม่มีภาระหนักๆอะไรให้บ่น
อย่างมากก็บ่นน้อยใจ ที่ผุ้สนทนาไม่รู้ไปนอน
ตายตาเหลือกที่ไหน
แต่ยังฝืนชมตัวเองอย่างน่าไม่อายได้
แสดงว่า กำลังอยู๋ในช่วงพีคกำลังวังชาจัด
เป็นอย่างนี้ได้อย่างไม่ย่อท้อ
ก็น่าจะไม่มีอะไรใหต้องกังวลแล้วกระมัง
ส่วนไอ้เรือ่งสกปรกโสมม อันนี้มันก็ยุคเมื่อก่อนอะท่าน
มันก็ตอ้งมีกันบ้าง ที่อยากทำอะไรหลุดๆรรั่วๆ
แห่งยุคบุปผ่าชน แต่ต้องนี้สะอาดขึ้นแล้ว
อาจมีเว้นวรรคอ่านน้ำตอนเช้าในบางวัน
แต่ก็ยังแปรงฟันสองครั้ง แต่สระผมก็พัฒนาขึ้น
เป็นสองครั้งต่อหนึ่งอาทิตย์
เพราะสงสารปลอกหมอนของตัวเอง
ที่นอกจากรองรับอาการน้ำลายยืดแล้ว
ยังต้องเก็บกดกับกลิ่นศีรษะรสคาราเมล
ที่ตัวเองมักเผลอมาจมูกเข้ามุด ด้วยความที่ชอบนอกหน้าคว่ำนี้แหละ
อ่านอยู่นี้ มือกำลังถือข้าวอยู่ละป่าว
ถ้าถืออยู่ ก็ช่วยคิดภาพตามด้วยละกัน เพื่อรสชาติของอาหารที่จะอร่อยขึ้น


ช่วงเวลาที่ท่านมะนาวฯหาายไปหลายวัน
ไม่แ่ค่เหงาปากนะขอรับ ยังเหงาเสี่ยนมือเสี้ยนเท้าด้วย
นี้เหรอ ผลตอบแทนแห่งกุลสตรีแห่งปี
เมื่อชาติปางก่อน
อย่างให้ถึงกุลสตรีเลยละท่าน เอาเป็น
ให้ได้สักครึ่งของแม่นางกุลวตีในมหาการพย์ มหาภารตะก็แล้วกัน
ขอแค่นี้คงยาก เพราะกรรมเป็นเครือ่งชี้เจตนา
ดูถ้าเตียงท่านมะนาวฯ คงเป็นการเอาหนังสือมากองเป็นชั้น
แล้วเอาดิกชันนารีมาทำเป็นหมอนนะครับ
ถ้าเป็นอย่างนี้คงได้ตายตาหลับ
เอ๊ ถ้าเป็นจริงอย่างที่ท่านมะนาวฯพูด
มันเ้ข้าข่ายอาการป่วยรึเปล่าหว่า
ประมาณว่า bookaholic หรือ schizophenunic
disbook order
ท่านมะนาวฯ เคยคิดบ้างไหนขอรับ
ว่าไม่น่ามาเกิดเอาชาติปางนี้เลย ประมาณว่าพฤติกรรมตกยุค
น่าจะไปทะลุกระจกทวิภพ ไปอยู่ในช่วงรัชกาลที่สี่
เพราะคุณสมบัติของท่านมะนาวฯนี้เพียบพร้อมยอมความสมสมัยจะตาย
ไม่กลางคืนไม่ได้เที่ยว แก่ตัวไปจะเป็นอุปสรรคนะขอรับ
ถ้าอยู่กับหนังสือแล้วมีควาามสุขอย่างนี้
ตอนเด็กๆ ต้องเป็นคนชอบมาสายแน่ๆเลย
เพราะจะได้คาบหนังสือ ยืนกระต่ายขาเดียวที่นอกชั้น
หรือไม่ก็ต้องเป็นกรรมจากชาติปางก่อน
ที่ท่านมะนาวฯต้องเป็นสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์
เผาตำราของขงจื้อ
หรือไม่ก็ข้าทาสนางสนมของจิ๋นซีฮองเต้
ที่เผาตำรับตำราหลักฐาน จนเข้าสู่ยุคมืดทางปัญญาของจีนแน่เลย


ฮ้าหนา ชอบหนังอิตาลีนี้เอง
มิน่า กำลังนั่งหาเหตุผลว่าทำไมอิตาลีถึงตกรอบแรกอย่างหมดสภาพ
ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง
ขอร้องเถอะนะวันนี้ อย่าได้แตะอะไรเกี่ยวกับเกาหลีเลย
ผู้เขียนเชียร์ไว้เยอะ ไม่อยากให้เธอทำลาย
หรือแกล้งทำเป็นโกรธ เป็นเกลียดก็ได้
ไม่ชอบอะไรที่เป็นอุรุกวัยบางเรอะ
ถ้าไม่รู้ว่าชอบส่วนไหนของอุรุกวัย ชอบสีของธงชาติก็ได้
ฟ้ากับขาว สวยดีออก
อย่าลืมนะทำเป็นชอบเยอะๆ
สงสัยต้องอาศัยความชอบส่วนตัวของท่านมะนาวฯ
เป็นตัวแทงบอลสักแล้ว
ไม่น่ามองข้ามพรอันประเสริฐของท่านเลย
สงสัยถ้าอยากให้บอลไทยไปบอลโลก
คงต้องเอาท่านมะนาวฯไปขังลืมที่ไหนสักแห่งเสียแล้วกระมังน้อ


(กระซิบ คุณวรินทร์รตา เขาไม่ได้ชื่อ วิชุรตานะคะ
ไปเปลี่ยนชื่อเขาซะแล้ว เดี๋ยวผิดกฏหมายนะคะ อิ อิ)............
ก็ผู้เขียนยังไม่ค่อยสนิทกับเขานิขจอรับ
เหมือนกับเพิ่งรู้จักท่านมะนาวฯใหม่
ยังเผลอพิมพ์ว่ามะกอกเพคะเลย
แต่ดีว่า ไหวตัวทัน
อืม ว่าผิดกฎหมายเหรอ
เข้าเรื่องเลย ว่าจะระบายความรู้สึกที่มีให้กับ
ซีรียืที่ฉายต้นเดือนกุมภาพันธืปีนี้
อย่าง tokujo kobayashi
เป็นเรื่องของนักทนายความนะท่าน
ผุ้เขียน่คิดว่าใช่ไ้ด้เลย เห็นว่ายังไม่มีใครเล่า
คงได้แนะนำอะไรใหม่ๆ อินเทรนด์อะไรกับเขาบ้าง
ส่วน voice ดูไม่จบอะ รู้สึกไม่น่าติดตาม
แต่ติดใจคำว่า ดีหนึ่งประเภทหนึ่ง
คล้ายชื่อเรียกเหมารวมไวรัสที่เพิ่งค้นพบอย่างไรไม่รู้
ฟังแล้วอยากจะจามใส่หน้า เห็นว่าเพิ่งอ่อนเพลียมา
เอาเป็นว่า ยั่วๆให้สักวันละกัน

แต่อย่าลืมนะ ว่าตัวเองกำลังชอบอุรุวัยอยู่


โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 26 มิถุนายน 2553 เวลา:19:11:22 น.  

 
คุณchanpanakrit เปลี่ยนลวดลายหน้าบ้านใหม่
และคำคมใหม่ จ๊าบขึ้นเยอะเลยค่ะ
แต่นิ้วชี้ซ้ายชี้ขึ้นข้างบนหมายความว่าไงคะ
และมือขวาถือชามอะไรนะคะ มาม่าเหรอคะ
แต่คุณchanpanakrit ขี้โกง ไหนรับปากว่าจะโพสต์ให้ก่อนเที่ยงคืนไงคะ
มาโพสต์ให้แบบไฟลนก้นอีกแล้ว ระวังก้นจะไหม้นะเจ้าคะ
มะนาวเหวี่ยงใส่ดีไหมคะ
อืม!อย่างนั้นมะนาวเข้ามาคุยอีกครั้งวันเสาร์หน้าดีกว่านะคะ

มะนาวว่าญี่ปุ่นเขาเป็นชาติที่มีวินัยและมีความพยายามสูงมากนะคะ
ดูซีรีส์แต่ละเรื่องที่เราดูซิคะจะมีคำว่ากัมบาเตะเนะ(พยายามเข้านะ)
แทบทั้งนั้น และลูกเตะฟรีคิกที่เตะแรงๆลูกนั้นเป็นฝีมือของฮอนดะเหรอคะ
แล้วฮอนดะเขาเล่นให้สโมสรในบ้านเกิดหรือเล่นให้ทีมในยุโรปคะ
แสดงว่าตาโค้ชคนนี้เก่งมากเลยนะคะ ขนาดเป็นแค่มวยแทน
ยังวางแผนพาทีมเข้ารอบสองได้ น่าชื่นชมจริงๆค่ะ
แหะ แหะ เรื่องPride มะนาวจำได้แต่ป๋ายะค่ะ
แถมฉากที่จำติดตากลับเป็นฉากที่ป๋าถูกกระแทกจนฟันหัก
จำท่าที่ป๋าล้วงมือเข้าไปในปากแล้วหยิบฟันออกมาได้เม่นเชียวค่ะ
ใครๆบอกว่าเรื่องนี้ป๋าเท่ แต่มะนาวว่าป๋าแสดงในเรื่อง Engineเท่กว่าเยอะค่ะ
ชอบป๋าเดิน(ตรูด)บิดในเรื่องนี้และ ชอบทรงผมป๋าในเรื่องนี้ด้วยค่ะ
ไม่ชอบที่สุดคือป๋าไว้ผมยาวทั้งเรื่องMR. BRAIN และ Hero Special ค่ะ

555ทายเม่นจริง รอบเตียงมะนาวเต็มไปด้วยหนังสือค่ะ
อย่างวันนี้มะนาวก็ไปรับหนังสือที่สั่งไว้เรื่อง
"ส่งมีชีวิตในโรงแรม"ของวิชัยมาค่ะ
ตอนนี้มะนาวก็มีหนังสือของคุณวิชัยครบทั้ง3เล่มแล้วค่ะ
จะอ่านครบตอนไหนเป็นอีกเรื่องหนึ่งค่ะ
จริงๆแล้วมะนาวหาข้ออ้างว่าไปซื้อหนังสือ
แต่ความจริงคือมะนาวกำลังติดใจบะหมี่เย็นของร้านโอซาก้าค่ะ
ไปทานมันได้ทุกอาทิตย์ จนพนักงานเริ่มจำหน้าได้แล้วค่ะ
มะนาวเป็นพวกชอบกินเส้น
แล้วบะหมี่เย็นมันมีแต่เส้นอย่างเดียวไม่มีเครื่องเคียง
เลยถูกสเป็กนักหนา คุณchanpanakritชอบกินเส้นไหมคะ
คงชอบซินะคะ เพราะชอบมาม่านี่หน่า จริงไหมคะ

มะนาวชอบหนังสือนี้เป็นความผิดปกติร้ายแรงเลยเหรอคะ
ทั้งหาว่ามะนาวเป็นโรคจิตเภท(Schizophrenia)ทั้งเป็นBookaholic
แต่มะนาวว่ามะนาวเป็นพวกBipolar disorder(โรคอารมณ์สองขั้ว )
มากกว่านะคะ แต่เด่นเรื่องmania มากกว่าdepressionค่ะ
เพราะฉะนั้นคุณchanpanakrit ระวังให้ดี
ตอนนี้มะนาวอยู่ในภาคmania ค่ะ
อยากทำร้ายใครบางคนในนี้ที่มาโพสต์ผิดเวลาจากที่รับปากไว้
ฮึ่ม! ฮึ่ม!จะมีเขี้ยวงอกแล้วนะคะ

555มะนาวนี้ตัวอาถรรพ์จริงๆนะคะ
ขนาดแค่ชอบหนังอิตาลียังทำให้ทีมอิตาลีตกรอบได้55
เอ้า!ชอบอุรุกวัยก็ได้ ช่วยกระเป๋าใครบางคนในนี้
จะได้ไม่ต้องกินมาม่าตอนปลายเดือน
แล้วเรื่องTokujo Kabachiนี้ของค่ายไหนคะ
มะนาวยังไม่มีเรื่องนี้อยู่ในมือ
และยังไม่เห็นมีใครพูดถึงอย่างที่คุณchanpanakrit ว่าไว้เลยค่ะ
ส่วนเรื่องVoice น่าเบื่อมากเลยค่ะ
แต่ในเมื่อดูแล้วก็คงต้องทู่ซี้ดูจนจบล่ะค่ะ
555ตอนที่เห็นคุณchanpanakritเรียกชื่อคุณวรินทร์รตาผิด
มะนาวยังนึกเลยว่าคุณchanpanakritต้องเคยเรียกชื่อมะนาวผิดแน่ๆเหมือนกัน
แต่ไปนึกว่าคุณchanpanakritจะเรียกเป็นมะกรูด
ไม่ได้นึกว่าจะเรียกเป็นมะกอก
มะนาวรู้หรอกหน่าว่าทำไมคุณchanpanakritถึงนึกเป็นมะกอก
กะจะว่ามะนาวว่า" มะกอกสามตะกร้า ปาไม่ถูก"ใช่ไหมคะ
ปาถูกค่ะ ปาถูก...คุณchanpanakriเป๋งเลยค่ะหุ หุ

อุรุกวัยสู้ สู้ อุรุกวัยสู้ตาย อุรุกวัยไว้ลายสู้ตาย สู้ สู้


โดย: มะนาวเพคะ IP: 125.24.4.1 วันที่: 26 มิถุนายน 2553 เวลา:21:44:22 น.  

 
โฮ้ๆ ลืมบอกท่านมะนาวไปว่า
ไอ้ความที่ผู้เขียนไม่มีทีวีเป็นอุปกรณ์บำบัดความสุข
ผลที่ตามมาก็เลย ต้องเวียนหาสถานที่จัดรายการ
ฟุตบอลตามจุดต่างๆ ช่วงนี้ได้ที่ดี
ที่สนามราชมังคลาฯ เพราะทางคลื่นวิทยุเอฟเอ็ม99
เข้าเอาทีวีจอยักษ์ ที่รองรับการถ่ายทอด
ฟุตบอลโลกความละเอียดแบบไฮเดฟ
ของช่องทรูวิชั่นมาฉาย
ให้ผู้คนแถวนั้นได้ชมกันฟรีๆ
บางทีก็มีดารานักร้องอาร์เอสมาส่งเสียงแหง๋วๆ
ฆ่าเวลาเสียเล่นๆ
ความจริงเพิ่งเริ่มจะได้ดู เพราะอยู่ไม่ไกลจากที่พัก

แถมไม่ใช่แค่จอเดียวสักด้วยสิ
เพราะทีมงานเขายังจัดโปรเจ็คเตอร์ระดับหนังกลางแปลงตามไร่
มาว่างไว้ใจกลางกรุง ดูแล้วก็ตื่นตาตื่นใจดี
เสียอย่างเดียว คือ ผู้เขียนเป็นโรคไม่ชอบฝูงชน
เลยมักหนีกลับก่อน เวลาที่บอลหมดครึ่งแรก
ผลก็เลยมาตอบสนทนากับท่านมะนาวไม่ค่อยจะทัน
ด้วยบอลมันต่อเนื่อง เตะทีก็สองถึงสี่คู่ตามลำดับ

เป็นไงเปลี่ยนหัวบล็อกใหม่แล้ว
แสดงว่าผู้เขียนวางจัด ปีละครั้งก็ต้องปรับเปลี่ยนฮวงจุ่ยกันนิดหน่อย เพื่อชีวิตจะได้ดีขึ้น
ท่านมะนาวฯมาเยี่ยมบ่อยๆจะได้ไม่รู้สึกจำเจ
ไหนๆตัวเองก็เปลี่ยนจากแว่นเหลี่ยมมาเปนแว่นกลมแล้ว
ก็เลยต้องปรับรับสภาพความเป็นจริงนิดนึง
ความจริงวาดตัวเองเสียผอม
แต่พอมายืดขนาดตามหัวบล็อกไซด์เดิม
ดันรู้สึกว่าตัวเองอิ่มหมีพีมัน ไม่เข้ากับสถานการณ์ฟุตบอลตอนนี้เอาเลย
หน่อย! เห็นที่มือแดง หาว่าเป็นถ้วยมาม่า
เดี๋ยวก็เอาขาแว่นทิ่มเป้าตาเสียเลย
ไม่รู้รึว่าผู้่เขียนกำลังล้อเลียน
propaganda ของเหมาเจ๋อตุง ช่วงนี้กำลังอ่านประวัติของเหมาเจ๋อตุงอยู่พอดี
ที่ถืออยู่นะ เป็นสมุดปกแดงของบรรดาเรดการ์ด
ที่พรรคคอมมิวนิสต์จะแจกให้ทุกบ้าน
ไว้ใช้ท่องอ่านอย่างนกแก้วนกขุนทองไงละท่าน
แต่งภาพให้ดูคล้าย โพสต์โมเดิร์นนิดๆ
แถมใส่ชุดฟุตบอลทีมชาติไทยสักหน่อย
ตามประสา อยากเห็นบอลไทยไปบอลโลก
มาหาว่าเราชี้โป้ชี้เปสักงั้น



โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 26 มิถุนายน 2553 เวลา:23:50:41 น.  

 
โพสต์แบบตัดตอนเสียก่อน
เดี๋ยวหาว่าไม่รีบตอนก่อนหลังเที่ยงคืน
เห็นไหม ก่อนตั้งสิบนาที่เชียว
อืม โม้ต่อเมื่อสักครู่ผลบอลก็ออกมาแบบคงต้อง
ยอมรับในชะตากรรม เนื่องด้วยคงไม่ใช่เหตุจาก
คำสาปวยาตจากท่านมะนาวฯแ่ล้วละ
ผลมันก็เป็นไปตามเกมที่วางไว้
ทีมเกาหลีใช้โอกาสได้เปลืองเอามากๆ
แม้มีโอกาสบุกแบบวิ่งสู้ฟัดตั้งหลายหน
แต่อุรุกวัยแกก็ตีหัวเข้าบ้านจริงๆ
ออกนำแค่ลูกเดียว ก็ลงไปตั้งอุดแบบไม่หวังจะบุก
เพื่อเอนเตอร์เทนคนดู
ที่ผู้่เขียนไปดูที่สนามกีฬา มีคนดูเยอะมาก
ไม่ได้หมายความว่าคนไทยชอบคนฟรีหรอกนะ
เพราะเท่าที่เห็น ข้างหน้าก็มีครอบครัวเกาหลี
ออกมาชมในสนามด้วย
่ส่วนข้างหลังไม่แน่ใจว่าเป็นชาวอุรุกวัยรึเปล่า
แต่พอเห็นอุรุกวัยนำลูกแรก ก็ไม่เห็นเขาแสดงอาการออกนอกหน้า
เหมือนครอบครั้วเกาหลีที่ตามตีเสมอ
ก็คงเป็นแขกขาวที่มาทำงานแถวนั้นมากกว่า
พึ่งมะนาวฯไม่ได้สักแล้ว คงต้องตามสืบกันต่อไปว่า
เป็นผลจากอะไรกันแน่
แต่แน่ใจรึเปล่า ว่าวันนี้ไม่ได้แตะซีรีย์เกาหลีขึ้นมาดู!!

ในpride ผู้เขียนเพิ่งได้ดูมาหยกๆอีกรอบ
แต่คงค่อยเข็นออกมาเล่า
เพราะซีรีย์เรื่องนี้เกร็ดเล็กนอ้ยเยอะมาก
แต่เชื่อไหมว่า engine ผู้เขียนยังไม่ได้ชมเลย
ยังไม่นึกอยากจะดู แม้มีป้าโทโมโกะร่วมเล่นดวยก็ตาม
ช่วงนี้เบื่อนักแสดงเด็ก
คงเลยขอเลี่ยงๆกันเอาไว้กอ่น
ช่วงนี้ท่านมะนาวฯบ้าลุงวิชัยไปแล้วเหรอเนี่ย
คราวก่อนไปเห็นแผงหนังสือของประภาส
นึกถึงท่านมะนาวฯขึ้นมาเชียว
แว้บไปอ่านมานิดหน่อย เออถึงเข้าใจแล้วว่า
มะนาวฯคงชอบอ่านอะไรที่มีการเว้นวรรคจัดวาง
อยูู่พอสมควร
เวลาผู้เขียน เห็นทางสำนักพิมพ์ใช้
การไล่เรียงตัวอักษร แล้วมีพื้นที่กระดาษเหลืออยู่มาก
มักเป็นเกณฑ์ข้อหนึ่ง ที่ผู้เขียนใช้พิจารณาหนังสือแต่ละเล่ม
เพราะมันดูรู้สึกไม่ค้มค่าและไม่ได้ใช้ทรพัยากรให้เหมาะสมกับ
เนื้อที่กระดาษ
ถ้าอักษรยาวอัดเหยียดเมื่อใด จะเป็นอะไรที่ปลื้มมาก
ยกเว้นก็ของ หนุ่มเมืองจันทร์
ที่ไม่เว้นไม่ได้ เพราะเป็นจังหวะในการเล้่าเรื่องของแก
อัดแน่นเมื่อไร รับรองว่าอ่านได้ไม่สนุกนัก
หรือของวินทร์ ที่ต้องเว้นเพื่อโชว์ว่าอักษรก็เป็น
งานสถาปัตย์ได้ชิ้นหนึ่งเหมือนกันนะไอ้น้อง

ท่านมะนาวฯคงเป็นพวกมาเนียจริงๆแหละ
เพราะประกาศตัวว่าบ้าเห่ออะไรเป็นพักๆ
แต่คุยกับผู้เขียนมาก็หลายเดือน
อันนี้คงไม่เรียกว่าเห่อแล้วมั้ง
เพราะมาเจอคนบ้าเขียน
อีกคนหนึ่งก็บ้าตอบ
สงสัยคนบ้ามาเจอกันในบล็อก
คนหนึ่งล็อกอิน ส่วนอีกคนก็ล็อกดักคอ
ไม่ได้เถียงตอบไม่ได้
สังคมไทยก็เป็นอะไร ที่มีคนบ้าแฝงอยู่ีที่นั้นที่นี้
รอการปรากฎในพื้นที่สาธารณะอยู่ไม่น้อย
การได้โต้ตอบ คงเป็นยาบำบัดประการหนึ่งนะผู้เขียนว่า


ส่วน Tokujo Kabachi ของเจ้าไหนนั้น
ขอเล่าไว้ในบล็อกหน้าระหว่างคู่
อเมริกากับกานาเลยละกันนะขอรับ


โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:0:10:17 น.  

 

เสื้อสีเหลืองนั้นชุดนักฟุตบอลไทยหรอกเหรอคะ
555มะนาวนึกว่าคุณchanpanakritบอกใบ้ว่าเป็นพวกเสื้อ......ซะอีก
ขอโทษนะคะที่คิดอะไรพิลึกขนาดนั้น
สงสัยนอกจากต้องโดนขาแว่นทิ่มตาแล้ว
ยังต้องโดนเคาะกระโหลกด้วยแหงมๆ
แหะ แหะก็ไม่รู้น่ะซิว่ากำลังล้อเลียนPropagandaของท่านเหมาอยู่
ทำให้มะนาวนึกถึงงานเขียนของอ.เสกสรรค์ ที่บอกว่าช่วงที่อยู่ในเมืองจีน
อาจารย์สังเกตว่าไม่เพียงคนจีนแต่งตัวเหมือนๆกัน
หรือทำอะไรเหมือนๆกันแล้ว ยังแสดงความคิดเห็นเหมือนกันอีกด้วย
อาจารย์บอกบอกว่าช่วง2เดือนที่อยู่ในเมืองจีน
ไม่เคยได้สนทนากับใครที่มีความคิดเป็นอิสระเป็นตัวของตัวเองเลย
Propagandaของท่านเหมาคงได้ผลจริงๆ(หรือเปล่า)
แล้วที่สมุดปกแดงตรงกลางนั้นเป็นจัตุรัสเทียนอันเหมินหรือเปล่าคะ
(จะโดนขาแว่นทิ่มตาอีกไหมนี่ เปลี่ยนแว่นใหม่แล้วดุจัง)

แสดงว่าที่ สนามราชมังคลาฯมีแฟนบอลหลากหลายเชื้อชาติสินะคะ
แล้วเวลาบอลแข่งพร้อมกัน2คู่จะดูกันยังไงคะ เสียงไม่ตีกันเหรอคะ
คลื่นวิทยุเอฟเอ็ม99.0ของคุณยุทธพงศ์ วิชัยดิษฐ์
เห็นบอกว่าแกพากย์บอลได้สนุกมากใช่ไหมคะ
มีการแนะนำกันว่าให้เปิดทีวี แล้วปิดเสียงให้เปิดเสียงวิทยุแทน
บอกว่าฟังมันส์และได้อารมณ์กว่ากันเยอะเลยค่ะ
แล้วคุณยุทธพงศ์ไปพากย์สดที่สนามเลยเหรอคะ
แล้วคนต่างชาติที่ไปอยู่ที่นั่นเขาฟังกันยังไงคะ
ทำไมรีบกลับล่ะคะ ดูด้วยกันเยอะๆสนุกออกค่ะ
แหม!แล้วว่ามะนาวควรไปเกิดสมัยร.4
คุณchanpanakrit ก็ไม่ต่างกันหร๊อก

มะนาวไม่ได้อะไรหรอกค่ะ
เพียงแต่ส่งข่าวให้มะนาวทราบหน่อยเท่านั้นเอง
เหมือนที่เวลามะนาวมาตามเวลาไม่ได้
มะนาวก็จะเข้ามาส่งข่าวให้ทราบก่อนว่าเพราะอะไร
มะนาวว่ามันเหมือนเอาใจเขามาใส่ใจเราน่ะค่ะ
มะนาวอาจคิดแบบนี้ไปคนเดียวก็ได้
ถ้าทำให้คุณchanpanakritลำบากใจ มะนาวขอโทษด้วยนะคะ
ส่วนmania ของมะนาวเมื่อวานอยู่ในภาคเจ้าแม่อุมาเทวี
ที่เป็นภาคพระแม่กาลีนะเจ้าค่ะ หึ หึน่ากลัวไหมล่ะเจ้าคะ
555คุณchanpanakrit ใกล้หมดโปรโมชั่นแล้วค่ะ
มะนาวใกล้หายเห่อแล้วค่ะ ไม่อยากร่วมก๊วน(บ้า)ด้วยค่ะ
คุณchanpanakritเตรียมน้ำลายบูดได้แล้วค่ะ อิ อิ

แล้วมะนาวยังงงๆกับทีมที่เข้ารอบ2อยู่เลยค่ะ
ก็ที่ทำงานมะนาวบอกว่าสหรัฐเข้าเป็นที่หนึ่งของสาย
แต่ที่มะนาวดูข่าวทีมสหรัฐตกรอบนี่คะ เป็นทีมกานาที่เข้ารอบ
แล้วทีมเอเชียก็มีแค่ญี่ปุ่นทีมเดียวใช่ไหมคะที่เข้ารอบ
ส่วนเกาหลีตกรอบแน่นอนใช่ไหมคะ
แต่แม่นางกองเชียร์ของทีมเกาหลี หน้าตาแจ่มๆทั้งนั้นเลยนะคะ
หุ หุจากศัลย์ฯหรือเปล่า มะนาวอ่านเรื่องคนไทยไปศัลย์ฯที่เกาหลี
แล้วมาแก้ไขที่เมืองไทย แล้วอยากสมน้ำหน้าจริงๆเสียเงินสองต่อเปล่าๆ
ฝีมือศัลย์ฯตกแต่งของบ้านเรานี้เป็นหนึ่งไม่มีสองนะคะ
ตอนนี้เกาหลีเขากำลังวางแผนดึงลูกค้าจากเมืองไทยเรื่องนี้รวมทั้งด้านสปา
ให้ไปใช้บริการบ้านเขาอยู่ด้วยค่ะ ดูแล้วสงสัยจะทำได้สำเร็จนะคะ

มะนาวไม่ทันได้สังเกตนะคะเรื่องการเว้นวรรคจัดวางของตัวหนังสือ
มะนาวหยิบหนังสือขึ้นมาดู เพราะเนื้อหามันโดนค่ะ
แต่พอคุณchanpanakrit พูดขึ้นมาก็คงจะจริงแหะ
เพราะถ้าตัวหนังสือเรียงเป็นพรืดมาก ช่องไฟน้อย
มันก็ทำให้สายตาเราล้า ทำให้ง่วงนอน ผล อ่านไม่จบ
ซึ่งมะนาวชอบเป็นค่ะ แล้วหนังสือเล่มนั้นก็จะถูกซุกๆไว้
แต่เรื่องนี้ไม่ได้มีผลกับการซื้อหนังสือนะคะ มีผลตอนอ่านค่ะ
เพราะTRENDของอ.วรากรณ์ก็เรียงเป็นพรืดเหมือนกันค่ะ
แต่ที่มีผลกับมะนาวมากคือตัวหนังสือพิมพ์ไม่ชัด เส้นบาง
อย่างนี้ต่อให้สนใจก็ไม่ซื้อค่ะ เพราะคิดว่าคงไม่ทรมานอ่านแน่นอน
ตัวอย่างหนังสือแบบนี้คือ"โลกนี้มันช่างยีสต์"ของแทนไท ประเสริฐกุลค่ะ
สุดๆของการพิมพ์เลยค่ะ นอกจากเส้นบางแล้ว หมึกพิมพ์ยังเลอะเทอะอีก

มะนาวเอาเรื่อง32 ธันวามาดูเพื่อเบรคอารมณ์เบื่อจากVoice
หนังสนุกกว่าที่คิดแหะ หัวเราะแทบตลอดทั้งเรื่อง
อาจหัวเราะน้อยกว่าแสบสนิท ศิษย์ส่ายหน้า
แต่ตัวเนื้อหนังก็มีสัดส่วนของ ความตลก ความโรแมนติก
ในระดับที่พอดี ไม่มากไม่น้อย จนเกินไป
มะนาวชอบเรื่องนี้มากกว่ารถไฟฟ้ามาหานะเธอ นะคะ
และเรื่องนี้มีคำคมเยอะเลยนะคะ
แต่ประเด็นของเรื่องอยู่ที่คำว่า"คุณจะรักคนที่ ดีพอ หรือ พอดี?"
แต่มะนาวดูแล้วไม่คิดว่าหนังตอบโจทย์อันนี้นะคะ
มะนาวว่ามันเหมือนหนังที่ตามหาหัวใจตัวเองมากกว่าค่ะ
ซึ่งคนที่ใช่ก็คือคนที่อยู่ใกล้นะเอง
มะนาวน้ำตาไหลเลยค่ะตอนที่โน้ต(แดน)
เปิดให้โจ(โหน่ง)ดูตู้เย็น ดูตู้เสื้อผ้า
และดูห้องที่มีแต่Post-It แปะอยู่เต็มไปหมด
ที่แสดงให้เห็นถึงความห่วงใยที่เมย์(สายป่าน)
มีต่อโน้ต พี่ชายคนละพ่อ คนละแม่
หนังทำได้ซึ้งดีค่ะ(สูดน้ำมูกหนึ่งซื๊ด)
และเรื่องนี้ดูนิสัยตาโหน่งที่ชอบจดคำคมแล้ว
นึกถึงตัวเองเลยหุ หุจดแบบเดียวกันเลยค่า

วันนี้เจอกันระหว่างทีมเยอรมันกับอังกฤษ
จะเชียร์ทีมเยอรมันก็ไม่ได้
รักนะแต่ไม่กล้าเชียร์ ฮือ ฮือ
What ever will be will be ละกัน



โดย: มะนาวเพคะ IP: 125.24.81.226 วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:18:01:52 น.  

 
ขอโยกย้ายไปตอบ ใน Tokujo Kobachi
ตามฟอร์มเห่อเรือ่งใหม่อีกแล้วนะท่าน


โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:19:27:23 น.  

 
..ผมดูซี่รี่ย์นี้ตั้งแต่วัยรุ่น ยันตอนนี้ 30 แล้ว ยังไม่เบื่อ ชอบมาก เป็นอีกมุมมองในแบบผู้ชาย ถึงการเลือกกใช้ชีวิต ซื้อแผ่นมาดู 3 รอบ แล้วครับ ตอนนี้ใครยืมก็ไม่ยอม


โดย: Yoshiki IP: 125.26.152.186 วันที่: 15 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:18:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mr.Chanpanakrit
Location :
สงขลา Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mr.Chanpanakrit's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.