... ถนนสายนี้มีตะพาบ : "ภูเขา หรือ ทะเล" ...

         เที่ยงคืนเศษที่บ้านเช่าหลังสุดท้ายซอยเจ็ด ภายในบ้านหลังนี้เต็มไปด้วยสินค้ามากมาย ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ วางระเกะระกะเกลื่อนกลาดเต็มพื้นที่ไปหมด

         ตรงมุมว่างๆเพียงเล็กน้อยของบ้าน มีโต๊ะไม้เก่าๆจวนเจียนใกล้ผุ กับเก้าอี้ไม้สามตัวเก่าๆ ที่เคยตั้งไว้ว่างๆให้ฝุ่นเกาะเล่นไปวันๆ ตอนนี้ได้ถูกใช้งานแล้ว ภายใต้การประชุมลับที่เป็นไปอย่างเคร่งเครียดเล็กน้อยถึงปานกลาง

         " ปีนี้จีดีพีของบ้านเมืองเราไม่ดีนัก ก็เพราะเจ้าโควิดตัวร้ายนั่นแหละ ทำให้ช่วงไตรมาสที่สองนี้ สินค้าของเราขายได้น้อยมาก รายได้หดหายไปเยอะ ไม่ได้เป้าตามที่หวังไว้เลย บ้าชิบ! "

         หอยขม ผู้เป็นบอสของกลุ่มพูดขึ้นอย่างหัวเสีย พร้อมกับใช้มือขวาตบโต๊ะระบายอารมณ์ ทำให้ฝุ่นหนาเตอะบนโต๊ะฟุ้งกระจายใส่หน้าเพื่อนร่วมงานอีกสองคนเต็มๆ ต่างพากันทั้งไอและจามทั้งสำลักฝุ่นกันไป แต่ทว่าการประชุมก็ยังดำเนินต่อไป

         " การโฆษณาชวนเชื่อมีงบไม่มากพอนี่นา ก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ จะให้ซื้อง่ายขายคล่องตลอดทุกไตรมาสไม่ได้หรอก บางทีเราก็ต้องหัดเข้าใจโลกบ้าง คิด วิเคราะห์ แยกแยะ บ้างนะพี่หอยขม จะโมโหไปทำไมล่ะพี่ "

         หอยโข่ง แสดงความคิดเห็นอย่างระอา และเบื่อที่บอสไม่ยอมเข้าใจอะไรบ้างเลย พูดจบก็เปิดเพลงในสมาร์ทโฟน เพลง My Name Is เพลงฮิตใน tiktok แล้วลุกขึ้นเต้นแก้เบื่อจนพอใจแล้วจึงนั่งลงประชุมต่อ

         " ที่หอยโข่งพูดมาก็ถูกนะพี่หอยขม ตอนนี้เศรษฐกิจไม่ดี อุปสงค์ไม่สอดคล้องกับอุปทานก็แย่หน่อย ทุกวันนี้ลูกค้าจะซื้ออะไรก็ต้องคิดต้องเลือก อย่างตอนนั้นไง ลูกค้าอยากซื้อกบไปผัดกะเพรา ให้ราคาดีเลย แต่ดันมีข้อแม้ว่าต้องเป็นกบในกะลาเท่านั้น ต้องวุ่นวายไปหากะลามาครอบกบแล้วขายกบไปพร้อมกะลา ลูกค้าถึงยอมจ่ายเงินซื้อไป !! " หอยทาก หนึ่งในทีมงานอีกคนพูดขึ้นบ้าง หวังให้หอยขมอารมณ์เย็นขึ้นมาบ้าง

         " ว่าไงนะ ต้องเข้าใจโลก แล้วโลกเคยเข้าใจพวกเราบ้างมั้ย สินค้าก็เริ่มหายากแล้วด้วย เพราะผู้คนระมัดระวังตัวกันมากขึ้น จะไปขโมยของมาขายทั้งที ก็ต้องคิดวางแผนยุ่งยาก แต่ได้มาแค่ชิ้นสองชิ้น วันก่อนไปขโมยปลาหมอของลุงข้างบ้าน ไปขายให้แม่ค้าที่ตลาด แม่ค้าไม่รับซื้อ บอกว่าลูกค้าอยากได้ปลาหมอที่ตายเพราะปาก ไม่ใช่ปลาหมอที่ตายเพราะไม่หายใจ คิดแล้วหัวจะปวด กว่าจะขายของได้แต่ละอย่าง " หอยขมพูดพลางทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างหัวเสียเล็กน้อยถึงปานกลางขึ้นมาอีกรอบ หลังจากใจเย็นลงไปสามวินาที

         " ถ้างั้นทริปเที่ยวฉลองรายได้ไตรมาสสองนี้จะยังมีอยู่มั้ยล่ะพี่หอยขม " หอยโข่งเลียบๆเคียงๆถามลูกพี่ด้วยดวงตาแฝงประกายความหวังไว้มากจนรู้สึกแสบตา

         " รายได้ลดลงมากแบบนี้ เราคงไปได้แค่ทะเลไม่ก็ภูเขาเท่านั้นและ ที่แพลนไว้ตอนแรกว่าจะไปดูหมีขั้วโลกคงต้องพักโครงการไปก่อน "

         หลังจากเงียบไปนาทีครึ่ง หอยขมก็พูดขึ้นและตบโต๊ะอีกครั้งโดยไม่มีเหตุผลจนฝุ่นฟุ้งกระจาย ก่อนจะถามความเห็นออกไปว่า

         " พวกนายสองคนอยากไปทะเลหรือภูเขาล่ะ "

         " อยากไปทะเล อยากไปภูเขา " หอยโข่งกับหอยทากตอบคำถามพร้อมกัน แต่ดันตอบคนละอย่าง แต่ทว่า?

         " โอเคตามนั้น !! เราจะไปภูเขาก่อน บนเขามีนักเที่ยวไปกางเต็นท์นอน เราจะอาศัยจังหวะช่วงที่เขาเผลอ ขโมยของมีค่ามาให้ได้มากที่สุด แล้วเอาไปขายหาเงินค่ารถไปเที่ยวทะเล ดูสาวๆนุ่งบิกินี่เล่นน้ำกันให้เพลินตาเพลินใจไปเลย แต่ต้องไม่ลืมว่าถ้าฉกฉวยอะไรได้ก็เอามาด้วย เราต้องมุ่งมั่นในจรรยาบรรณวิชาชีพขโมยของพวกเราจำไว้ "

         หอยขมหัวเราะชอบใจและภูมิใจในความคิดของตัวเอง เพื่อนร่วมแก๊งก็ต่างเห็นด้วย จึงวางแผนและหาสถานที่ เมื่อได้ข้อสรุปแล้ว จึงปิดการประชุมลับลงและต่างพากันเตรียมตัวไปทำตามแผนแต่ทว่า !!!

         " แก๊งโจรสามหอย ขณะนี้เจ้าหน้าที่ได้ล้อมบ้านพวกแกเอาไว้หมดแล้ว ยอมให้จับซะดีๆ อย่าคิดหนี ไม่งั้นจะเจอข้อหาหนัก "

         เสียงประกาศจากรถของเจ้าหน้าที่เสียงดังฟังชัด ทำให้ทั้งสามโจรลนลานเลิ่กลั่กคิดหาทางหนี แต่ทว่าสุดท้ายก็โดนจับได้โดยละม่อม เดินคอตกขึ้นรถเจ้าหน้าที่ สีหน้าเศร้าซึมไปตามๆกัน

         " จับได้ซักทีนะครับหมวดละม่อม ตามจับมานานแล้วไอ้แก๊งโจรสามหอยในตำนานเนี่ย ชาวบ้านชาวช่องเขาเดือดร้อนกันไปหมด ขโมยมันทุกอย่างสิน่า ถ้วย ถัง กะละมัง หม้อ หมู หมา กา ไก่ กบ เขียด โอ๊ยจะบ้าตายกับพวกนี้ "

         จ่าลูกน้องคนสนิทของหมวดละม่อมพูดจบ ก็เดินไปขึ้นรถด้านคนขับ ซึ่งมีสามโจร นั่งอยู่บนท้ายรถกระบะก่อนแล้ว สีหน้าทั้งสามคนช่างดูสิ้นหวังสิ้นดี ไม่ว่าจะทะเลหรือภูเขา สามโจรคงทำได้แค่เที่ยวทิพย์มโนเอาแทน ... ไม่กี่นาทีต่อมา รถก็ออกตัวพุ่งทะยานมุ่งหน้าไปยังสถานี .......