ถ่อมตนให้คนชม
 
ก่อนอื่นต้องขออธิบายความเรื่องการเขียนบล็อกนิดหนึ่งค่ะ คือ ตั้งใจไว้ว่าจะไม่บอกหมวดแล้วไม่ขอโหวต แต่เรื่องหมวดนั้นต้องบอกเพราะก่อนเราจะอัพ เราต้องบอกว่าหมวดอะไร จขบ.จึงสรุปเอาตามความน่าจะเป็นว่า เอาหมวดประสบการณ์ในการปลูกป่าและอื่นๆก็แล้วกัน เพราะอะไรๆที่จะเขียนก็ล้วนมาจากประสบการณ์ชีวิตทั้งนั้น ไม่มีวิชาการที่อ้างอิงได้ ผิดถูกอย่างไรก็แล้วแต่ผู้อ่านจะติชมนะคะ

อีกอย่างที่ว่า จะลดจำนวนบล็อกที่จะเขียนต่อเดือนลงบ้างก็คงต้องแก้ไขด้วยการอัพเพียงสั้นๆและเพิ่มจำนวนการอัพ เพราะสังเกตว่า เพื่อนๆที่มาอ่านบล็อกมีอยู่กลุ่มเดียว ซึ่งพอหมดกลุ่มสิบกว่าคนนี้แล้ว บล็อกก็นิ่งสนิท ยอมรับว่า พอไม่เหลือใครมาเยี่ยมแล้ว มันเหงาสิคะ


สกินเนอรี่

วันนี้จึงจะเขียนสั้นๆ เรื่องการถ่อมตนให้คนชม บางคนถ่อมตนเพื่อความสุภาพ ไม่ชิงเด่นกับใคร เช่นนี้น่ารัก แต่บางคน "ถ่อม" เพื่อให้คน "ชม" ว่าตนเด่นเหนือใคร อันนี้น่ารังเกียจ


รองเท้านารีเหลืองกระบี่

สาวๆบางคนแต่งตัววิลิสมาหราเพื่อไปงานปาร์ตี้ เพื่อนทักว่าสวยจัง นางยังไม่พอใจ รีบบอกว่า พักนี้เราไม่ค่อยสบาย หน้าตาไม่แจ่มใส เสื้อผ้าก็เก่าๆ นี่ก็นั่งแท็กซี่มา เพื่อนที่มีมรรยาทคนไหนจะยอมรับว่ามันเป็นเช่นนั้นจริง อย่างเก่งเขาก็คงพูดได้เพียงว่า ถ้าอย่างเธอไม่สวยแล้ว อย่างฉันจะเหลืออะไร ซึ่งอาจผิดใจกันได้อีก


อังกาบม่วง

เราทนคนบ้ายอไม่ค่อยได้ และในทำนองกลับกัน เราก็ทนให้ใครชมเราจนเลิศลอยเกินจริงไม่ได้ด้วย ชอบความตรงไปตรงมาอย่างสุภาพมากกว่า


ราชาวดี

เขียนแค่นี้ก็พอสบายๆ อัพแล้วก็ไปทำอาหารกินกลางวัน
แล้วค่อยกลับมาหาเพื่อนคุยต่อไปในภาคบ่าย
ให้เจ้านุ้งมาลาไปค่ะ