( ภาพประกอบจากหนังสือเทคนิคการพูดฯ เรียบเรียงโดย อ.สันติ อภัยราช สามารถดาวโหลดมาอ่านได้ที่  //sunti-apairach.com/book/book1pdf/booksec1_012.pdf )

การเมืองเป็นเรื่องจริงจังเกินกว่าที่เราจะปล่อยให้นักการเมืองเล่นกันเอง

การเมืองเป็นเรื่องของประชาชนทุกคนถ้าท่านไม่เล่นการเมือง การเมืองก็จะเล่นท่าน

ผู้ที่เข้ามาเล่นการเมือง มีเป้าประสงค์ ๓หลักใหญ่ ๆ คือ อำนาจ อามิส อุดมคติ

ฮาโรลด์ ลาสเวลล์ (Harold D. Lasswell) ปรมาจารย์ด้านรัฐศาสตร์ ชาวอเมริกัน ให้คำจำกัดความว่า “การเมือง คือ การได้มาซึ่งอำนาจ เพื่อที่จะตัดสินว่าใครจะได้อะไร เมื่อใดและอย่างไร (Politics is who gets “What”, “When”, and “How”)

๑. การเมืองเป็นเรื่องของ อำนาจ และ ผลประโยชน์

- อำนาจ : อำนาจในการตัดสินใจ ว่า ใคร จะได้อะไรเมื่อไหร่ อย่างไร

- ผลประโยชน์ : ทรัพยากรที่มีอย่างจำกัด

ผลประโยชน์ของส่วนรวม ไม่ใช่ของตนเอง

๒. การเมืองที่ดี ทำเพื่อคนอื่น ( เมือง ) ไม่ใช่ ทำเพื่อตนเอง และ ครอบครัว ( บ้าน )

-ถูกต้อง ถูกกฎหมาย    ถูกหลักการมีเหตุผล

-ถูกใจ ประชาชนมีส่วนร่วมในการคิดตัดสินใจ(ถูกใจประชาชน)     มีความหวังมองเห็นอนาคต

- โปร่งใสตรวจสอบได้

๓. สิทธิ และ หน้าที่

- สิทธิ : สิ่งที่พึงได้รับ

- หน้าที่ : สิ่งที่ต้องทำ เพื่อให้ได้สิทธิ

เงิน ๑๐ ล้านบาท ทำอะไรได้บ้าง ?

ถ้ามีเงิน ๑๐ ล้านบาท อยากจะทำอะไรให้กับ เมือง ชุมชนสังคม ?

งบประมาณของรัฐสูญเสียไปกับการร่วมมือทุจริตของนักการเมือง ข้าราชการ และ นักธุรกิจ สมัยก่อน ร้อยละ ๑๐ ปัจจุบันนี้เพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ ๓๐ ? ถึงขนาดมีวาทะที่ว่าถ้าไม่มีการทุจริต ถนนทุกสายของเมืองไทย คงปูด้วยทองคำได้

วิธีพิจารณาง่าย ๆ ว่า โครงการไหนของนักการเมืองที่น่าจะดี ก็คือ โครงการนั้น ถูกต้อง ถูกใจ โปร่งใสตรวจสอบได้

เช่น รถไฟความเร็วสูง ของรัฐบาลถ้าพิจารณาแยกเป็นข้อ ๆ ก็จะเห็นว่า

- ถูกต้องอย่างน้อยก็น่าจะถูกต้องตามกฎหมาย เพราะ ผ่านสภา ออกมาเป็นพรบ.กู้เงินสองล้านล้านบาท ( ๒,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐) .. แต่ ไม่แน่ใจเรื่องหลักการ และความมีเหตุผล

- ถูกใจ ข้อนี้ก็ตอบฟันธงยาก เพราะประชาชนไม่ได้มีส่วนร่วมในการคิดตัดสินใจ(นักการเมือง ถือว่า ตนเองเป็นตัวแทนของประชาชน จึงสรุปเอาว่า ความคิดของตนสามารถแทนความคิดของประชาชนที่เลือกตนเองเข้ามา ?)

- โปร่งใส ตรวจสอบได้ ข้อนี้ไม่ผ่านเพราะ ไม่มีข้อมูลอะไรที่แสดงถึงความโปร่งใส ที่จะให้ตรวจสอบได้เลย

ในความเห็นของผมสรุปว่าสำหรับโครงการรถไฟความเร็วสูง เป็นโครงการทางการเมืองที่ “ไม่ถือว่าดี“

คุณภาพของนักการเมือง สะท้อนคุณภาพของประชาชน ด่านักการเมืองก็สะท้อนคำด่านั้นมายังประชาชนด้วยเช่นกัน

นักการเมืองทุจริต ก็เกิดจาก ประชาชนทุจริต เราอยู่ในสังคมเดียวกันเรือลำเดียวกัน เราก็ต้องร่วมรับผลกรรมนี้ด้วย แก้ที่คนอื่นไม่ได้ก็มาแก้ไขที่ตัวเรา หรือ คนใกล้ชิด เพราะสาเหตุอาจเกิดจาก

-ตัวเราไม่ทำ เช่น ไม่ไปเลือกตั้ง ไม่ให้ความสนใจ ไม่ร่วมกิจกรรมทางการเมือง ฯลฯ

-ตัวเราทำแล้วแต่ยังไม่พอ เช่น เราเลือกคนดี ไม่รับเงินซื้อเสียงแต่ไม่ได้ชักชวนไม่ได้ให้ความรู้กับคนอื่นให้คิดแบบเราฯลฯ

นักการเมือง คิดถึงการเลือกตั้งครั้งหน้า รัฐบุรุษ คิดถึง อนาคตของเยาวชนรุ่นต่อไป

น่าเสียดายที่บ้านเมืองเรามีแต่นักการเมืองนักธุรกิจการเมือง ผมเชื่อว่า ทุกคนรู้และอยากเป็นรัฐบุรุษด้วยกันทั้งนั้นแต่ผมไม่รู้ว่า ทำไมนักการเมืองบ้านเราถึงยังทำแบบนี้อยู่ ?

ผู้ใหญ่ ชอบพูดว่า อนาคต ฝากไว้กับ เยาวชน

แต่สิ่งที่น่าคิดคือ

แล้ว ผู้ใหญ่ในปัจจุบันได้ทำอะไรไว้ให้กับเยาวชนบ้าง ?

a day BULLETIN issue 217
//issuu.com/adaybulletin