เว้-ฮอยอัน-ดานัง #3









เว้-ฮอยอัน-ดานัง #3





บล็อกวันนี้ เป็นตอนที่ 3 ของการบันทึกเหตุการณ์ของตนเองเอาไว้

เมื่อครั้งที่ไปเที่ยวประเทศเวียดนามตอนกลาง คือไปเมืองเว้ เมืองฮอยอัน และเมืองดานัง

ผมไปเมื่อช่วงวันหยุดยาว 5 วัน คือ ช่วงวันอาสาฬหบูชา และวันเข้าพรรษา






ตลาดที่เราจะไปช๊อปกัน (บริษัททัวร์อื่นเขาก็พาลูกทัวร์ไปช๊อปกันที่นี่)

เป็นตลาดอยู่กลางเมืองเว้ ชื่อว่า ‘ตลาดดองบา’ ขายสินค้าหลากหลายชนิด

ทั้งอาหาร ผลไม้ เสื้อผ้า เครื่องประดับ ของใช้ประจำวัน ของฝาก ของที่ระลึก

รวมทั้งพวก เนื้อสัตว์ ผักสด ผักดอง แบบตลาดสดบ้านเราก็มี

ที่จริงตลาดดองบา มี 2 ชั้น บางคนก็เดินขึ้นไปซ๊อป ชั้นบน

แต่ผมอยากจะถ่ายภาพชีวิตของคนระดับรากหญ้า ก็เลยเดินลุยเข้าตลาดสด









ตลาดนี้ ต้องต่อรองราคาเยอะๆ บอก 100 ต้องต่อเหลือ 40 - 50

แม่ค้า พ่อค้าที่นี่ เขาก็เจนเชี่ยวชาญกับ การต่อรองราคาของคนไทย

ฉะนั้นทางที่ดี ควรถามราคาเล่นๆหลายๆร้าน ทำทีว่า ไม่สนใจจะซื้อ

เดี๋ยวแม่ค้าจะค่อยๆ ผ่อนสายป่าน 'ราคาสินค้า' ลงมาเอง

เพราะหลายร้าน สินค้าก็คล้ายๆกัน

ร้านไหนหากราคาต่ำสุดแล้วและเราจะซื้อเยอะ หากจำนวนสินค้ามีไม่พอ

เขาก็จะไปเสาะหามาจากร้านใกล้ๆ ภายในเวลาแป๊บเดียวเอง









สร้อยลูกปัด และหินสี ก็คล้ายๆกับร้านแถวบ้านเรา







อาหารเวียดนามของแท้ แต่พวกเราแค่เดินผ่าน เพราะเพิ่งอิ่มมาจากภัตตาคาร














โต๊ะเตี้ย ก็มี








มีใครสน... ‘บุหรี่’ บ้าง?








อากาศร้อน น้ำแข็งคงจะพอเหมาะ








ที่สุด ก็อุดหนุน เจ้านี้








คุณกวางดำสั่งกาแฟ หมอสรรเสริญสั่งกาแฟ ผมก็เลยเอาบ้าง ‘ขอกาแฟถ้วย’

เป็นกาแฟแก่ๆ .. ชงแบบโอเลี้ยง ราคาแก้วละ 10 บาท








ทุเรียน เงาะ ส้มเช้ง








ส้มเขียวหวานที่นี่ไม่ใช่สีเหลืองทอง แต่เป็นสีเขียว








มีทั้งวางแผง และวางพื้น














ขายเสื่อแบบพับ ไม่ใช่แบบม้วน








ร้านนี้ ขายเชือกหลายชนิด








กระเป๋า KIPLING








เป้ Samsonite ใบนี้ ..คุณไกร ซื้อแล้วก็ใช้งานเลย ดูป้าย ซิ ยังห้อยอยู่

เห็นบอกว่าต่อราคาอยู่นานทีเดียว ที่สุดก็ได้มา ในราคา 460 บาท

คนอื่นเลย ตามกันไปสอยคนละใบ









แต่คุณกวางดำ ไม่สน ..ชะแว๊บ ไปไหน ก็ไม่รู้

กลับมาอีกทีพร้อมกับหมวกกันน็อค เท่ ใบนี้

ได้ยินมาว่า ต่อได้ในราคา 120 บาท!!!








ชวนไปดู ตลาดสด





































ประเทศเวียดนาม คงจะคล้ายๆกับอีกหลายประเทศ

คนรวยก็รวยมาก คนจนก็จนมาก

รูปภาพตอนนี้ ตัด ชับ มาที่แหล่งคนรวย ... เป็นสุสาน








มีรูปปั้นทหารยืนเฝ้าทางเข้า




















เมื่อเห็นมังกร ก็คงเดาออกว่าเป็นสุสานของกษัตริย์








ภาพจิตรกรรมบนเพดาน ‘มังกรในม่านเมฆ’

ไกด์บอกว่าภาพทั้งหมด จิตรกร วาดด้วยเท้าเพื่อประชดจักรพรรดิไคดิงห์ เจ้าของสุสาน








สุสานแห่งนี้ ลงทุนไปเท่าใด ไม่รู้

รู้แต่ว่า สร้างนาน 11 ปี














จักรพรรดิไคดิงห์ กษัตริย์องค์ที่ 12 แห่งราชวงศ์เหงียน

พระองค์ไม่มีพระมเหสี มีแต่มหาดเล็ก








บนเพดานเป็นภาพวาด ..คงจะยังจำได้

แต่ผนังทั้งหมด จะสร้างยากกว่า

เพราะศิลปินต้องนำเอาขวด ถ้วย ชามเซรามิคที่นำเข้าจากต่างประเทศ

มาทุบให้แตก แล้วนำเศษมาปะติดปะต่อกัน















เสาทุกต้น ก็ใช่ เศษชิ้นเซรามิคจากขวด ถ้วย และชาม














พระรูปปั้นเท่าพระองค์จริงของจักรพรรดิไคดิงห์ ในฉลองพระองค์แบบยุโรป








พระสาทิสลักษณ์ ทรงสวมพระมาลา แบบญวน








ผมถ่ายรูปที่สุสานไว้เยอะเหมือนกัน แต่ไม่มีเวลานำมาโพสต์

จะต้องเดินทางไปเมืองฮอยอัน แล้ว








จากเมืองเว้ ไปยังเมืองฮอยอัน เป็นถนนสองเลน ไปและกลับอย่างละเลน

และถนนวิ่งลอดอุโมงค์ด้วย เป็นอุโมงค์ลอดใต้ภูเขาเพื่อย่นระยะทาง

อุโมงค์นี้ยาวมาก รถวิ่งนานประมาณสิบกว่านาที

สร้างโดยทีมวิศวกรชาวญี่ปุ่น และเงินกู้จากญี่ปุ่น

วันนั้นในอุโมงค์เกิดอุบัติเหตุบางอย่าง รถจึงต้องเบี่ยงมาวิ่งซ้าย








ถึงเมืองฮอยอัน







ป้ายแจ้งอะไรไม่ทราบอยู่บนเกาะกลางถนน ตัวอักษรเป็นภาษาเวียดนาม

ตัวอักษรเวียดนาม ได้รับอิทธิพลมาจาก ตัวอักษรฝรั่งเศส








รถนำพวกเราไปที่ภัตตาคารริมแม่น้ำทูโบน

เพื่อรับประทานอาหารเย็นก่อนจะเข้าที่พัก

ตอนนั้นท้องฟ้ามืดแล้ว เลยไม่ได้ถ่ายรูป ริมแม่น้ำทูโบน

อาหารก็ไม่ได้ถ่าย เพราะเขาเปิดไฟเพียงสลัวๆ แต่อาหารอร่อยดี

ที่ภัตตาคารแห่งนี้ คืนนั้นมีทัวร์คนไทยลงเวลาเดียวกัน 3 ทัวร์

เมื่อรับประทานอิ่ม รถก็นำเข้าที่พักชื่อว่า VAN _ LOI _ HOTEL









เมืองฮอยอัน เป็นเมืองมรดกโลกอีกแห่งหนึ่งของเวียดนาม

ตามกำหนดการ เมื่อเข้าที่พักแล้วก็จะนอนพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้จะเดินชมเมืองฮอยอัน

แต่คุณบิว ไกด์เวียดนามบอกว่า หากมีใครอยากจะไปชมโคมไฟในเมือง ก็ยินดีจะนำไป

และหากใครถาม ห้ามบอกว่าไกด์นำมา เพราะไกด์จะนำมาทัวร์ได้เฉพาะเวลากลางวัน

ปรากฏว่า ทุกคนเต็มใจออกเดินไปชมเมืองฮอยอันยามค่ำคืน





















ยามค่ำคืน มีนักท่องเที่ยวชาวฝรั่งมาเดินชมเมืองเช่นเดียวกับพวกเรา แต่ไม่ค่อยจะเห็นคนไทย

ส่วนใหญ่จะมานั่งดื่มแอลกอฮอล์ โต๊ะนั่งบางร้านก็วางไว้หน้าร้าน บางร้านก็วางอยู่บนระเบียงชั้นสอง





















พวกเราไม่ได้ซื้อโคมไฟ เพราะการนำกลับกรุงเทพ โคมไฟจะพับเก็บไม่ได้








เมื่อเหนื่อย หลายคนก็หยุดพัก นั่งดื่มนั่งคุยกัน








แต่ตัวผม พอดีว่าเพื่อนสนิทรู้สึกเหนื่อยและร้อน อยากจะอาบน้ำ

ผมก็เลยขอตัวไม่ดื่ม เดินเป็นเพื่อนไปกับเพื่อน กลับโรงแรมก่อน

โชคดีมาก ทีวีที่โรงแรมรับสัญญาณภาพจากฮ่องกงได้

ก็เลยได้ชมถ่ายทอดสด เทนนิสชายเดี่ยววิมเบิลดัน

โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ ชนะ แอนดี รอดดิก ในห้าเซ็ท แข่งกันนานสามชั่วโมงครึ่ง

อะโห นอนหลับฝันดี สมใจที่ได้นั่งเชียร์

แม้เซ็ทสุดท้าย จะต้องลุ้นกันด้วย ไทเบรก








แสงแดดยามเช้า ที่ฮอยอัน

เวลานัด 6 7 8

คือตื่น 6 โมง ทานอาหาร 7 โมง รถเคลื่อน 8 โมง








โรงแรมนี้ มี 5 ชั้น








มีสระว่ายน้ำ








ห้องรับประทานอาหารเช้า ต้องขึ้นลิฟท์ ไปรับประทานบนดาดฟ้า

ผมพักอยู่ชั้น 3 ห้องแรก สังเกตง่ายๆคือห้องที่มีแอร์ตัวสีขาว ติดอยู่







จากดาดฟ้า คือห้องอาหาร มองเห็นแม่น้ำทูโบน







ต้นมะพร้าว ลำต้นผอมกว่า บ้านเรา








อ๊ะ แถวนี้ ยังมีคน กินหมาก








อาหารเช้าของผม







8 โมง รถบัสนำพวกเราไปส่งตรงหัวถนน เพื่อให้พวกเราเดินชมฮอยอันเมืองเก่า

ถนนที่เราจะเดิน จะห้ามรถบัส รถเก๋ง วิ่ง

จะมีวิ่งได้ ก็เพียงรถสามล้อถีบ รถจักรยาน และรถมอเตอร์ไซค์




























มีสวนหย่อมให้นั่งพัก






มีศาลเจ้า คงจะเก่าไม่น้อย







บนหลังคา







บริเวณสนามหน้าศาลเจ้า มี สิงโตตัวเมีย







และสิงโตตัวผู้ ...ลองสังเกตความแตกต่าง







ตรงบริเวณประตูศาลเจ้า สิงโตเซรามิคตัวนี้ อยู่ทางซ้าย

ส่วน สิงโตตัวสีน้ำเงินที่นำมาเปิดบล็อก ตัวนั้นอยู่ทางขวา







ภาพนูนต่ำ บนฝาผนังในศาลเจ้า






ธูปหนึ่งขด จุดแล้วกว่าจะหมด นานประมาณหนึ่งเดือน













พระรูปปั้นที่คนกราบไหว้






คิดว่าคงจะเกี่ยวกับกษัตริย์ เพราะมีรูปมังกรอยู่ใกล้ๆ







ออกมานอกศาลเจ้า













และแล้วก็มาถึงสี่แยก








หากเดินตรงไป ก็ต้องเข้าไปในอาคารนี้








มีหลังคาแบบนี้








ที่จริง นี่คือสะพานโบราณข้ามคลอง

ที่แบ่งเขต หมู่บ้านเวียดนามอยู่ทางขวา กับหมู่บ้านญี่ปุ่นอยู่ทางซ้าย







สะพานนี้ คนไทยจะคุ้น เพราะปรากฏอยู่ในละครทีวีเรื่องดัง ‘ฮอยอัน ฉันรักเธอ’










มาถึงที่นี่ ใครๆก็อยากจะถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก







คุณหมอตวงทอง และคู่ชีวิตคุณหมอวรพล








เภสัชกรศิริวรรณ และคู่ชีวิตเภสัชกรประทาน








คุณสุภาณี ผู้บริหารร้านวีรสุ และลูกสาว








เยี่ยมชมบ้านเวียดนามโบราณ ค่าผ่านประตู รวมอยู่ในโปรแกรมทัวร์







หน้าต่าง








ห้องรับแขก

เอ สงกะสัยว่า บ้านนี้คงต้องเป็นบ้านแนวเวียดนามผสมฝรั่งเศส








เป็นบ้านสองชั้น เมื่อเดินพ้นเข้ามากลางบ้าน จะเป็นห้องโถง หลังคาสูง

ตรงห้องโถงนี้ จะมองเห็นระเบียงชั้นสองที่อยู่ภายในบ้าน








จะมีเก้าอี้รับแขกอีกชุด อาจจะใช้สำหรับ รับแขกคนกันเอง

หมอสรรเสริญ กับ วิศวกรชื่อทรงเกียรติ นั่งเป็นเจ้าของบ้านอยู่พอดี








ชั้นล่างของบ้าน มีช่องลม ระบายอากาศ








ชั้นบนของบ้าน ก็มีช่องลม ระบายอากาศ








ระหว่างชั้นบนกับชั้นล่าง ยังมีช่องลม เอ หรือว่าไม่ใช่ มันอยู่ตรงกับประตู ซะด้วย

ผมไม่รู้ว่า มันใช้ทำ อันหยัง?

แต่ตรงนี้ไม่ใช่บันไดแน่ๆ บันไดจะอยู่ใกล้กับห้องโถงที่โล่งๆตรงหน้า








ตรงนี้ ยิ่ง งงหนักเข้าไปใหญ่

หน้าต่างชั้นบน ครับพี่น้อง

นี่ มันสไตล์ฝรั่งเศส หรือ เวียดนาม








รูปปลา คือ คานหลังคาของระเบียงชั้นบน ..ระเบียงส่วนที่อยู่หน้าบ้าน

สรุปว่าบ้านนี้มีระเบียงหน้าบ้าน และระเบียงในบ้าน








ออกจากบ้านโบราณ เวลาต่อไปเป็นเวลาอิสระ ..'ช๊อปปิ้ง'

แถวนี้ขายสินค้าจิปาถะ และของที่ระลึกทั้งถนน








เห็นมั๊ย? จิปาถะ


























ไข่มุกจริงๆ เพียงแต่เป็นไข่มุกเลี้ยง














เด็กหญิงเวียดนามกับเกมหมากรุก








แต่กระดานและสีของม้า ไม่เหมือนบ้านเรา ..ตัวขุน และตัวโคน ก็ไม่มี









รถบัสมารับพวกเรา บริเวณสุดถนนของร้านขายของจิปาถะ

นำไปภัตตาคารเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน








อาหารเวียดนาม อร่อยและมีหลายชนิด








เมื่อรับประทานอิ่ม ก็ไปเที่ยวกันต่อ








บล็อกตอนต่อไป เป็นตอนสุดท้ายของ ‘เว้-ฮอยอัน-ดานัง’

จะเป็นตอนที่ชวนไป เมืองดานัง แล้วจึงจะกลับประเทศไทย

แต่คงจะเข้ามาอัพบล็อก ช้านิดนุง เพราะวันนี้ผมจะไปปักกิ่ง

ไปกับทัวร์ ไปเที่ยวแบบที่คนอื่นเขาไปทัวร์กันน่ะครับ



yyswim


yyswim@hotmail.com





Create Date : 02 กันยายน 2552
Last Update : 2 กันยายน 2552 1:00:02 น. 20 comments
Counter : 1074 Pageviews.

 


เช้ามาชมครับ


โดย: ต้นกล้า อาราดิน วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:1:45:20 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะคุณสิน
ภาพเยอะมาก ๆ
สีสรรคมชัด
ดูซะอิ่มไปเลย


โดย: I_sabai วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:7:52:06 น.  

 
หวัดดีครับพี่สิน
ตามมาเที่ยวเวียดกง....


ชีพจรลงเท้าเจงเจงนะพี่
ไปปักกิ่งอีกแระ...อิจฉา....อิจฉา....


โดย: นายรถซุง วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:8:49:06 น.  

 
รูปสวย คม ชัด แจ่ม ทุกรูปเลยค่ะ

เห็นทุเรียน มังคุด เงาะ นึกว่าจันทบุรีค่ะ แฮ่ะๆ


โดย: อาราเล่ กะ กั๊ตจัง วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:9:15:46 น.  

 

มิน่าล่ะว่าโทรหาหลายรอบมาก
ไม่รับสายเรา
ที่แท้พี่สินโกอินเตอร์นี่เอง
ชอบบรรยากาศในตลาดมากๆ ค่ะ
ภาพแหล่มมากๆ จ๊ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:14:40:05 น.  

 
ภาพสวยคมชัดดีจริงๆ

งามทุกภาพ จนเลือกเมนต์ไม่ถูกเลยค่ะ

ลวดลายไม้ ลายฉลุตามระเบียง หรือตามห้องต่างๆ สวยคลาสสิกดีนะคะ

ให้อารมณ์เก่าๆ...



โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:15:29:01 น.  

 
ตามไปเที่ยวด้วยนะคะ เดือนพ.ย.จะไปเวียดนามเหมือนกันค่ะ แต่ไปโฮจิมินห์

จะว่าไปดูคล้ายเมืองไทยเหมือนกันนะคะ แต่สาวเวียดนามหุ่นดี น่ารักจัง

ถ่ายภาพสวยมากเลยค่ะ


โดย: ฟันคุดน้อยซี่ที่7 วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:15:38:15 น.  

 
เที่ยวปักกิ่งให้สนุกนะคะ ยังไม่เคยไปเหมือนกัน

นอนดึกนะคะเนี่ย คุณสินมักอัพบล็อกทีเดียวยาว ของรัชชี่จะไม่ค่อยยาว

หลังจากกลับจากเที่ยวเวียดนาม มีเพื่อนหาซีดี “ฮอยอันฉันรักเธอ” มาให้ดูเหมือนกันค่ะ เพราะสมัยเล่นในทีวี ไม่เคยดูเลย แต่ดูแล้วหงุดหงิดอย่าง เพราะเสียงตามหลังปากพูดตั้งนาน

ตอนนั้นไปทั้งเวียดนามใต้ กลางและเหนือ โดยแต่ละช่วงที่ไกล ๆ จะบินในประเทศอีกครั้ง แต่สรุปชอบ
ฮอยอันที่สุดค่ะ



โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:15:58:09 น.  

 
เที่ยวให้สนุกนะครับคุณสิน


โดย: คนขับช้า วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:21:58:18 น.  

 
- หวัดดียามค่ำครับ

- วิถีชีวิตน่าสนใจมากๆ ครับ

- ตลาดร้านค้าบ้านเรือนก็ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ

- สาวสาวหนะไม่ต้องพูดถึง "น่ารักแบบธรรมชาติ" กว่าบ้านเราอีกอ่ะครับ


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:22:20:11 น.  

 
พี่สินคะ
เป้แซมซั่นนั่น 450 รับไม่ได้ๆๆๆ
แงแง เมืองไทยเราตั้งสามพันกว่าบาท
หนูตีตั๋วไปกวาดมาขายต่อดีกว่า...โฮๆๆๆ
อยากได้ค่ะ

พี่สิน..เมื่อคืนเพิ่งไปทานอาหารเวียดนามกับสามีค่ะ
อร่อยๆๆ สำหรับคนทานผักนะคะพี่
วันนี้มาเห็นทุเรียน..โอ้ น้ำตาลจับทันที
ไม่น่าเชื่อนะคะพี่ บีไปตรวจร่างกายทีไร
น้ำตาลพุ่งทุกที

แต่หนูก็อยากกิน ทุกวันนี้เลยพยายามออกกำลังกายค่ะพี่
จะได้มี space ในการกินหนักกว่านี้

ฮ่าๆๆๆ


โดย: be-oct4 วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:15:12:07 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณสิน

ชมภาพไปเม้นท์ไปนะคะ
(ต้องมาชมภาพที่บ้าน เพราะที่ทำงานเด่วนี้บล๊อกภาพถ่ายด้วย..แย่จัง)

ชอบภาพสิงโตเซรามิคภาพแรกค่ะ
หมวกเป้นสัญลักษณ์ที่เห็นได้ทุกหนแห่งนะคะ (อยากให้ไทยมีเอกลักษณ์แบบนี้บ้างจัง)
ตลาดสดก็เหมือนที่บ้านเราเลย
โอโห..สุสานอลังการมากๆ
..
เสียดายโคมไฟน่าซื้อจัง
ชอบภาพวิวแม่น้ำ ภูเขา ที่ รร. สวยค่ะ
สายเดี่ยว..อีกแล้ว อิอิ

ขอให้เที่ยวต่อให้สนุก เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ


โดย: อิ่ม_Aim วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:4:06:40 น.  

 
แวะมาดูภาพสวย อ่านสนุก

ชอบหมวกแหลม ....สวยดี

ชอบตลาด แม้ไม่ชอบซื้อแต่ก็ชอบดูค่ะ

น้องชายเที่ยวให้สนุก เดินทางไป-กลับปลอดภัยนะ


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:15:11:03 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่สิน นั่นแน่ แอบไปเที่ยวมาอีกแล้วเหรอคะเนี่ยะ ^_^

แวะมาทักทายและส่งความคิดถึงให้กันเหมือนเดิมค่ะ


โดย: นู๋ Beee เองค่ะ (Beee_bu ) วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:15:00:29 น.  

 
ขำพี่สินที่ไปสังเกตุว่าต้นมะพร้าวบ้านเค้าผอมกว่า้ต้นมะพร้าวบ้านเราจังเลย

เห็นแต่ละที่แล้วน่าสนุกจริง ๆ ประกอบกับอ่านที่พี่สินเขียนเองแล้วก็สนุกตามไปอีก

หมวกเค้ามีประโยชน์ดีจัง ทั้งกันแดดยามเดิน และกันแสงเวลานอนอีกต่างหากแนะ ใช้ได้ ๆ

ขอบคุณพี่สินที่โทรมาหาพลนะครับ เดี๋ยวยังไงคืนนี้พลจะลองโทรหาพี่ดูสะหน่อย เมื่อคืนนี้อย่างที่บอกว่าพลมีนัดกินข้าวกะเพื่อน กว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาไปเกือบเที่ยงคืนแล้ว คิดว่าพี่สินคงจะหลับไปแล้ว เลยไม่กล้ารบกวน เดี๋ยววันนี้ลองดูอีกทีละกันน้อ

แล้วก็เที่ยวปักกิ่งให้สนุกนา กลับเมืองไทยแล้วเขียนเล่าให้อ่านด้วยนะ ว่าไปไหนมาบ้าง


โดย: พล (aoigata ) วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:18:43:11 น.  

 
สวัสดีครับ หลังจากที่ห่างหายไปนานนน

เรื่องต่อราคานี่คิดถึงตอนไปเที่ยวแม่สายข้ามฝั่งพม่าเลยคับ

กระเป๋าตังมียี่ห้อ แน่นอนว่าเก๊ 240 บาท

เพื่อนทำทีว่าไม่สนใจเดินออกร้าน

เจ้าของร้านถามว่าจะเอาเท่าไหร่

เพื่อนบอก 100 นึง

เจ้าของบอกขอ 120 นะ

ตกลงได้ 120

เสียดายจังที่ไม่บอก 60 บาท

ปล. ภาพกระจาย กระหน่ำเต็มบล๊อกเลย
ดีนะที่ไม่ใช่เน็ตโทรศัพท์บ้าน 56 k ไม่งั้นอดเห็นภาพแน่


โดย: foscarnet วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:21:54:59 น.  

 
หวัดดียามดึกครับพี่สิน

ไม่รู้ป่านนี้พี่สินกลับถึงเืมืองไทยหรือยัง ขอให้เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะครับ เมื่อคืนนี้พลโทรหาพี่สินสองครั้ง ครั้งแรกประมาณสองทุ่มนิด ๆ แต่ไม่มีคนรับสาย พลคาดว่าพี่สินคงยังไม่กลับห้อง แต่พลฝากข้อความไว้ ไม่รู้ว่าพี่สินจะได้รับหรือเปล่า พอครั้งที่สองพลโทรตอนประมาณ สี่ทุ่มกว่า ๆ แต่ที่โรงแรมไม่มีคนรับสาย ตกลงว่าเลยไม่ได้คุยกันเลย

แต่พลก็มาคิด ๆ ว่าเราสองคนเข้าใจตรงกันใช่ไหมว่า เมื่อคืนนี้พี่สินยังพักอยู่ที่โรงแรมเดิมที่ให้เบอร์พลไว้ หวังว่าพลคงไม่เข้าใจผิดนะพี่ แต่จริง ๆ พี่รู้เปล่าว่าที่เมืองจีนนี่ ค่าโทรมันไม่แพงเท่าไร พี่น่าจะลองโทรจากโรงแรมมาหาพลก่อน แล้วพลโทรกลับก็ได้ ดูดิ ได้คุยกันนิดเดียวเอง

แต่ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวกลับไปเมืองไทยคงได้คุยกันอีกที ส่วนอาทิตย์หน้าพลก็ต้องไปเรียนแบบจริงจังแล้ว มีไรสนุก ๆ เดี๋ยวเอามาเล่าให้ฟังนะครับ พี่สินก็เหมือนกัน กลับเมืองไทยแล้วรีบอัพบล็อกที่มาเที่ยวปักกิ่งเร็ว ๆ นะ พลชอบพี่สินเขียนเรื่องท่องเที่ยวสนุกดี

ราตรีสวัสดิ์ครับพี่




โดย: พล (aoigata ) วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:21:50:09 น.  

 
หวัดดีรอบเกือบดึกครับพี่สิน

ได้อ่านคอมเม้นต์พี่สินแล้วขอบคุณมาก ๆ สำหรับของฝากนะครับ อยากรีบไปเอา แต่ช่วงนี้อย่างที่บอกว่าเปิดเทอมแล้ว เดินทางไปกลับบ้านกับมหาลัยก็เหนื่อยเต็มที่ เพราะว่าไกลกันหลายอยู่ วัน ๆ เดินหลายกิโลเมตรเลยครับ กลับบ้านก็ยุ่งกะคนที่บ้านอีก เค้าทำงาน พลก็ต้องเตรียมเรื่องอาหารการกินให้เค้า มีกันแค่สองคนนะครับ ก็ต้องช่วยกันทำ ช่วยกันดูแล อีกอย่างนึงบ้านพลกะเทียนถาน ก็ไม่ใกล้กันเท่าไรด้วย ปักกิ่งมันกว้างอย่างที่พี่เห็นละครับ

แต่ยังไงพลจะรีบหาโอกาสไปเอาให้ได้เร็ว ๆ นี้แหละครับ ไม่รู้ว่าอาหารในถุงจะเป็นไรไปหรือเปล่า คิด ๆ แล้วเป็นกังวล ว่าของฝากอาจจะโดนแจกจ่ายให้กับคนไทยชุดหลังหรือยังเนี่ย

แล้วพี่สินต้องไปสัมมนาวันพุธที่จะถึงอีกแล้ว ฟังแล้วเหนื่อยแทนจริง ๆ ไหนจะงานที่โต๊ะอีก ยังไงพลก็เอาใจช่วยละกันนะพี่ วันนี้พลเริ่มเรียนจริงจังวันแรก สนุกดี เดี๋ยวมีไรสนุก ๆ จะเอามาเล่าให้บล็อกให้ฟังนะครับ


โดย: พล (aoigata ) วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:20:38:35 น.  

 


สวัสดีครับ เพื่อนๆ

ผมกลับมาถึงกรุงเทพแล้ว เที่ยวปักกิ่งสนุกมากๆ เสียดายไปที่นั่น ผมเกิดอาการเจ็บคอกับอากาศของกรุงปักกิ่ง ยังแปลกใจตัวเองว่า มันเป็นอะไรกันละเนี่ย? คนอื่นเขาไม่เป็นอะไรกัน มีผมเป็นคนเดียว

ปกติเสียงไม่เคยแหบครับ แต่ไปปักกิ่งต้องพึ่งยาแก้อักเสบ ทานต่อเนื่องเลย เป็นยาของเพื่อนๆที่เป็นเภสัชกร มีไปงวดนี้จำนวน 3 คน แต่พอผมกลับมาถึงกรุงเทพ ตอนดึกของเมื่อคืน ราวตีสอง ผมเข้านอนตอนตีสาม ตื่นเช้าขึ้นมา เออ แปลกดี เสียงไม่ยักแหบ คอก็ไม่เจ็บ

เอ หรือว่า ผมไปแพ้ หมอกมลพิษตอนเช้าของกรุงปักกิ่ง ตอนเช้ามืดของกรุงปักกิ่ง จะขยันผลิตหมอกทุกวัน มองท้องฟ้าแล้วดูหม่น ดูไม่แจ่ม พอดีว่าผมเป็นคนชอบท้องฟ้าเป็นสีฟ้า เมฆเป็นสีขาว แดดจ้าๆนะครับ

ที่ว่า สนุก ผมสนุกจริงๆนะครับ หัวเราะกันครื้นเครงตลอดทริป เพราะไปกับเพื่อนๆ เพื่อนแบบเดียวกับไป เว้-ฮอยอัน-ดานัง นี่แหละ

ผมขอขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน และคอมเมนต์บล็อกไว้ให้ ขอขอบคุณมาก

พรุ่งนี้หากงานไม่เร่ง จะหาเวลาเขียนบล็อกเรื่อง เว้-ฮอยอัน-ดานัง ตอนสุดท้ายครับ

สำหรับบล็อกทัวร์ปักกิ่ง คงจะยังไม่เขียน

หมายเหตุ หากท่านใดอยากอ่าน จะต้องเข้าไปอ่านอีกเว็บหนึ่ง ถามทางหลังไมค์ได้

เหตุเพราะ มีเรื่องที่ผมไปนั่ง ไปเอนหลังฟัง คอนเสิร์ต ศุ บุญเลี้ยง ที่เจ็ดเสมียน รอให้เขียนอยู่ครับ ไปครั้งนั้น บางคนได้นอนบ้านดิน แต่ผมได้นอนบ้านไม้ไผ่ ทานอาหารสุขภาพทุกมื้อ ขาไปก็นั่งรถไฟไป เป็นประสบการณ์ที่แปลกไปจากที่ผมเคยปฏิบัติมาก เพื่อนบล็อกนี่ละครับที่ชวนผมไป

เห็นมีการวางแผนกันอีกแล้วว่าจะมีการจัดคอนเสิร์ต ศุ บุญเลี้ยง กันที่ปาย แม่ฮ่องสอน ใครเป็นแฟนคลับของ ศุ ไม่ควรจะพลาด เพราะไปใกล้ชิดกับ ศุ แบบถึงเนื้อถึงตัว

วัยของคนที่ไป ไม่ใช่ระดับ ไมค์ กอล์ฟ ครับ หากแต่เป็นระดับเจ้าของบริษัท ผู้บริหาร คุณหมอ ทั้งน้าน เพื่อนบล็อกที่ชวนผมไป เขาก็ระดับผู้บริหารบริษัทปูน





โดย: yyswim วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:22:38:26 น.  

 
รูปภาพ จุตา
ข้อมูล จุใจ
ชอบมากๆครับ เรื่องเล่าพร้อมภาพแบบนี้

ยิ่งได้เห็นภาพที่คนแถวนั้นเค้าใช้วิถีชีวิต โดยเฉพาะตลาดสด
ถ้าเป็นทางใต้ก็คงจะเรียกได้ว่า "ตลาดโก้งโค้ง"

ผมก็เคยมีความตั้งใจจะไปเที่ยวเวียดนาม เหมือนกันครับ
แต่ไปแบบเดินทางด้วยจักรยานนะครับ
เอาแบบว่า ปั่นไปเรื่อยๆ ค่ำไหน นอนนั้น

ไม่รู้ว่าสุดที่รักจะอนุญาตหรือเปล่า?


โดย: merf1970 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:11:12:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

yyswim
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [?]





บล็อกสรรสาระนี้ จขบ.ไม่ได้เขียน-ไม่ได้ถ่ายภาพ-ไม่ได้อัพโหลดคลิปเอง หากแต่ทำหน้าที่เป็นบรรณาธิการบล็อก เสาะหาเรื่องดีๆ รูปสวยๆ คลิปแปลกๆ มาไว้ในบล็อก


ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยม ขอเชิญชมหรืออ่านตามสบาย ไม่ต้องคอมเมนต์ก็ได้ จขบ.ชอบการเข้ามาเยี่ยม แบบกันเอง ง่ายๆ สบายๆ




เริ่มเขียนBlog เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ.2548


เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ.2550 เวลา 23.30 น.


เริ่มนับจำนวนผู้เข้าเยี่ยมชม




Latest Blogs

New Comments
Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
2 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add yyswim's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.