| การทำงานของนักศึกษาคณะสถาปัตย์ฯ | | | เป็นการออกแบบที่ตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อมดีมาก สะท้อนจากที่พบช่องระบายอาการเกือบทุกจุดของบ้าน ทำเป็นไม้ระแนงขัดสานกันแทนช่องลมโดยรอบ ชายหลังคาที่กันฝนสาดเข้าอาคารได้ดี ที่สำคัญมีเอกลักษณ์ที่พบน้อยมากคือ เพดานค่อนข้างสูงกว่าอาคารทั่วไป เพื่อช่วยให้อากาศร้อนลอยสู่ด้านบนได้ดี ขณะที่ด้านหลังอาคารมีบันไดอีกชุดหลบไว้ ทางวิชาการเรียกบันไดเซอร์วิสสำหรับคนรับใช้ และมีประตูปิดล็อกได้จากชั้นบนเพื่อความปลอดภัย มีการจัดสัดส่วนพื้นที่ใช้งานค่อนข้างดีมาก มีห้อง และสัดส่วนพื้นที่เยอะมาก เข้าใจว่าตามวัตถุประสงค์ของการใช้ทำงานของพระยารัษฎาฯ ทั้งห้องทำงาน ห้องพักผ่อน ห้องรับแขก ฯลฯ หน้าต่างมีกลไกที่เป็นบานเกล็ดเปิด-ปิดได้ โดยใช้กลไกที่เป็นไม้ทั้งหมด ซึ่งความรู้ด้านนี้ในยุคนั้นส่วนใหญ่เป็นบ้านที่สร้างในต่างประเทศ จากการสำรวจ อาจารย์วรวุฒิ แสดงความเป็นห่วงถึงจุดชำรุดทางกายภาพของบ้านที่ ได้แก่ 1.โครงสร้างของเสารับน้ำหนักมุขด้านหน้าทั้ง 2 ข้างของบ้านที่เริ่มโยก ซึ่งอันตรายมากหากมีคนขึ้นไปยืนจำนวนมากๆ บนเฉลียงมุขชั้นสอง 2.พื้นกระดานไม้ชั้นบนที่ผุ ซึ่งถือว่าอันตรายหากต้องรับน้ำหนักจำนวนมาก 3.บันไดหลักทางขึ้นชั้นสองจากด้านหน้า ถูกทำลายโดยปลวก 4.ราวกันตกด้านหลังบ้านซึ่งหลุด และผุพัง และ 5.เชิงชายหลังคาไม้ที่หลุดล่อน
|