หลายคนคงรู้จัก คำว่า " ความหวัง
"กันนะคะ ซึ่งแต่ละคนก็มีความหวังที่แตกต่างกันไป

ระยะนี้ เรื่องของตัวฉัน
ก็รอคอยความหวังเหมือนกันคะ แต่ความหวังของฉัน เป็นความหวังเรื่องงานคะ

อาทิตย์นี้ ได้บอสคนใหม่ที่แผนกมาแล้ว
หลังจากที่ บอสคนใหม่ที่พึ่งมาได้ไม่ถึง 2 อาทิตย์ ก็ลาออกไป

มาวันนี้ได้พบกับบอสคนใหม่
เป็นผู้หญิงวัยกลางคน ตัวเล็ก มากมาก แต่เป็นคนที่ทำงานเก่งคะ แข็งแรงมากมากด้วย

พอดีวันนี้ ต้องทำงาน 7.00 am.
เจอหน้าบอส คุณเธอ ก็เข้ามาบอกว่า เมื่อวาน ยูลืม เอาไก่ที่แช่แข็งออก หลังจาก 2
ชั่วโมง

เออ...จริงด้วยอ่ะ เราก็บอกว่า
ความผิดฉันเอง ฉันลืม ไป sorry about that

ทำงานกับฝรั่ง ถ้าทำผิดให้รับผิดตรง ๆ
นะคะ ไม่มีใครว่าอะไรหรอกคะ แต่ถ้าทำผิด แล้ว หาเรื่อง

บ่ายเบี่ยง ก็จะไม่ดี ขอให้พูดตรง ๆ
จะเป็นผลดมากกว่าผลเสียคะ

แล้วเธอก็บอกฉันว่า....ต่อไปนี้
ฉันจะสอนงานเธอ เพราะว่าเธอ กำลังจะได้ไปเทรนเป็น

 

Food Service Manager ดังนั้น ต่อไปนี้
ฉันจะมอบหมายงานให้เธอทำมากกว่าคนอื่น โดยเฉพาะ งานด้านเอกสาร การ Order
สินค้า

ที่ยังไม่เคยทำมาก่อน เตรียมตัวไว้
จะได้ทำได้ และง่ายต่อการไปเทรน

ฟังดังนั้น รู้สึก ดีจริง ๆ คะ
ก็เพราะว่า เราหวังว่า ต้นปีหน้าจะได้มีโอกาสไป เทรน เป็น Manager
ซึ่งนั่นก็เป็นความหวัง " Hope"

ของเรา จากนั้น บอสก็บอกว่า
เธอต้องเรียนรู้แต่ในสิ่งที่ถูก จากฉันไป เพราะว่า หากว่าเธอไปเป็น Maneger
ที่อื่น เธอก็จะได้ทำและสอน

ลูกน้องในสิ่งที่ถูกเท่านั้น

      
ส่วนกลางวัน ก็เจอ Director แกเป็นผู้ชายผิวดำ ตัวเท่ายักษ์
อิอิ แต่ก็ใจดีไม่ใช่เล่น คนนี้แหละคะ ที่จุดประกาย Hope
ของพี่่ตุ๊กตา

แกมาซื้ออาหารกลางวันกับพี่ตุ๊กตา
แกก็บอกว่า missy (บอสพี่ตุ๊กตา)
ได้มาคุยรึยังเกี่ยวกับการที่จะสอนงานด้าน Manager
ให้พี่ตุ๊กตา

ซึ่ง Directer  บอกว่าได้พูดกับ
Missy ให้แล้วน๊ะ ฉันไม่ได้ลืมคำพูดที่ให้ไว้กัยเธอน๊ะ
ทำให้รู้สึกดี ๆมากมาก และก็ไม่ละเลยที่จะกล่าวขอบคุณในความช่วยเหลือ

     วันนี้
พี่ดตุ๊กตา ก็ทำงานด้วยความสุขใจจริง ๆ คะ อาจจะเป็นเพราะว่า เรามีความหวัง
และความหวังของเราก็กำลังเดินหน้าไปด้วยดี

ถึงแม้ว่าจะช้าซักหน่อย แต่เป็นก้าวช้า ๆ
ที่มั่นคง และมองเห็นอนาคต ของเราซึ่งต้องดีขึ้นแน่นอน



     กลับมาคิดถึงตัวเอง การที่เราเป็นคนไม่งมือ งอเท้า
ไม่เกียจค้าน ในการทำงาน หมั่นฝึกฝน ถึงแม้ว่าการงานที่ทำอยู่จะไม่ได้นั่งโต๊ะ
ทำคอมพิวเตอร์

แต่งตัวหรูหรา แต่งานก็คืองาน
งานทุกงานมีคุณค่าของตัวเอง พี่ตุ๊กตา ทำงานเล็ก ๆ เป็นพนักงานตัวเล็ก ๆ จากแดนไกล

เป็นใครก็ไม่มีใครรู้จัก
หน้าตาก็ไม่เหมือนคนประเทศนี้ สำเนียงการพูดภาษาก็แปลก ๆ 
แต่ผู้หญิงอย่างพี่ตุ๊กตานี่แหละ จะทำให้ดูว่า

ฉันก็ทำงานแบบที่ฝรั่งเค๊า ทำกันได้
และกำลังจะไต่เต้า ไปมีตำแหน่งหน้าที่การงาน ดีขึ้น
ยืนยิ้มเที่ยบเท่ากับพวกฝรั่งเขา

ถึงเป็นเพียงแค่ Hope
แต่ก็ไม่ผิดนะคะ ที่จะมีความหวัง..........

Create Date : 27 ตุลาคม 2550
Last Update : 27 ตุลาคม 2550 6:20:08 น.		5 comments
Counter : 668 Pageviews.
Share Tweet