Group Blog |
ขนมเปียกปูนรสชาติใหม่ ที่ทั้งหวาน และซ่า จับใจ หลังจากที่ฉันต้องเสียสุนัขสุดรักไปเพราะโดนคนใจร้ายวางยาเบื่อ และพักรักษาใจอยู่ร่วมปี ก็ถึงเวลาที่พอจะทำใจหาสุนัขตัวใหม่มาเลี้ยงสักที จึงได้เริ่มซอกแซกหาข้อมูลว่าน่าจะเลี้ยงพันธุ์อะไร แต่ที่แน่ๆ ต้องไม่ใช่หมาเล็ก เพราะกลัวว่าด้วยท่าทางที่ดูเป็นมิตรจะทำให้โดนคนใจร้ายวางยารอบสองอีก แรกเริ่มเดิมทีตั้งใจเอาไว้ว่าจะเลี้ยงสุนัขพันธุ์ใหญ่ที่ดุ เพื่อจะได้ไม่มีใครกล้ามาทำร้ายมัน แต่พอเอาเข้าจริงใจก็อ่อนยวบไปหาเจ้าลาบาร์ดอร์ รีทีฟเวอร์ ที่เห็นหน้าค่าตามันในสื่อต่างๆ เสมอ หมาอะไรตัวใหญ่ ถ้าได้กอดคงนุ่มนิ่มดี ถึงจะไม่ใช่สายพันธุ์ดุแต่ถ้าเป็นสีชอกโกแลตก็ดูน่ากลัวพอตัว คิดได้อย่างนั้นแล้วปฏิบัติการตามล่าหาน้องลาบาร์ดอร์จึงเริ่มต้นขึ้น ตามประสาคนไม่เคยเลี้ยงสุนัขไฮโซมีชาติตระกูลมาก่อน ช่องทางแรกในการเสาะหาจึงหนีไม่พ้นฟาร์มเลี้ยงสุนัข แต่พอโทรศัพท์ไปสอบถามราคาคร่าวๆ แล้วก็ถึงกับอึ้ง ทึ่ง จนอยากเปลี่ยนอาชีพมาเพาะพันธุ์สุนัขขายแทนเลยทีเดียว...หนังสือที่มีประกาศขายลูกสุนักจึงเป็นช่องทางถัดมาที่ใช้ และก็ได้ผลเมื่อเปิดไปเปิดมาอยู่เกือบสิบเล่มก็ไปถูกชะตากับข้อความประกาศขายลูกสุนัขอันหนึ่งเข้า รีบคว้าโทรศัพท์โทรไปสอบถามราคา สี และ เพศ และก็ได้ตามที่ต้องการ ลูกสุนัขพันธุ์ลาบาร์ดอร์ สีชอคโกแลต เพศผู้ สีชอกโกแลต อายุ 2 เดือน ราคา 4,500 บาท ไม่มีใบเพดดีกรี และแล้วก็ถึงวันนัดที่จะไปรับว่าที่สมาชิกใหม่ของบ้าน ซึ่งต้องเดินทางไปไกลถึงพุทธมณฑลสายสี่ แรกพบสบตา...เจ้าสีชอกโกแลตตัวน้อยมันก็มองเมินฉันไป ไม่สนใจใยดีที่จะทำความรู้จักกันแต่น้อย ไม่ว่าจะอุ้มขึ้นมาเล่น หรือแห่ยอย่างไร พอวางลงกับพื้นมันก็หันหลังเดินหนีไม่สนใจกันเลย ผิดกับบางตัวสีดำมืดทั้งตัวที่เดินเปะปะๆ วนเวียนไม่ห่าง แถมด้วยการเรียกร้องความสนใจอย่างสุดฤทธิ์ด้วยการงับขากางเกงยีนส์แล้วก็โดนฉันลากไปตามพื้น เพราะไม่รู้ตัวว่ากำลังโดนปะทุษร้าย จนเพื่อนที่ไปด้วยร้องบอกนั่นแหละถึงได้รู้ตัวว่า อ้อ...มีตัวอะไรดำๆ ติดอยู่ที่ขากางเกง แกะออกก็แล้ว เดินหนีก็แล้ว พ่อตัวดำก็ยังคงตามมาวอแวไม่ห่าง สุดท้ายเมื่อเห็นว่าเจ้าชอกโกแลตไม่สนใจกันในขณะที่เจ้าตัวดำตามติดแจ ฉันเลยเปลี่ยนใจคว้าเจ้าตัวดำกลับบ้านหน้าตาเฉย เพราะน้อยใจที่ลูกหมาตัวที่เล็งไว้ไม่ใส่ใจกัน เรื่องราวชวนปั่นป่วนนั้นเริ่มตั้งแต่ขับรถออกจากบ้านคนขายได้ไม่นาน ยางรถก็แตก...ขอบอกว่าขับรถมาก็หลายปีอยู่ไม่เคยสักครั้งที่อยู่ๆ จะเกิดยางแตกขึ้นมา เปลี่ยนยางเสร็จไอ้ตัวดำก็ออกอาการแปลกๆ นึกว่าเมารถ ไม่ใช่...ท้องเสีย...โอ้แม่เจ้า...ไม่ได้เสียธรรมดา แต่เสียเรียราดเลยทีเดียว เป็นอันว่าต้องเปลี่ยนทิศจากบ้านเป็นคลินิกสัตวแพทย์แทน กว่าจะรักษากันหายก็เล่นเอาหมดไปหลายสตางค์ และแล้วเมื่อเริ่มคุ้นกับบ้านใหม่พฤติกรรมหลากหลายของเจ้าหมาดำที่ได้รับการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่า เปียกปูน ตามความดำของตัว ก็เริ่มฉายชัดขึ้นว่ามันต้องเป็นหมาไฮเปอร์แน่ๆ แต่ไฮเปอร์แบบแปลกๆ - เปียกปูนชอบเอาหน้าก้มลงไปมุดน้ำในถังเล่น ไม่กินแต่แค่ก้มลงไปทำท่าเหมือนหาอะไรสักอย่างแล้วก็ขึ้น - ชอบเล่นตุ๊กตาเป็นชีวิตจิตใจ ชอบมากกว่าของเล่นสุนัข - เรียกร้องความสนใจด้วยการเถียง (ไม่เห่า แต่ส่งเสียง โง้วๆๆๆ) ได้ - ชอบนั่งตักฉันแม้ตอนนี้จะน้ำหนัก 39 กิโลแล้วก็ตาม มันคงเข้าใจว่าตัวเองเป็นหมาพูเดิ้ล - เวลาอ้อนจะไม่ยอมทานข้าวเองต้องคอยป้อนทีละคำ หมอเคยบอกว่าให้ดัดนิสัยถ้าเขาไม่ทานเองก็เก็บอาหารซะ แล้วเปียกปูนก็ประท้วงด้วยการไม่ทานเลยแถมหลับอีกต่างหาก - กลัวโดนแย่งความรักมากที่สุด สิ่งมีชีวิตอื่นไม่สามารถอยู่ในบ้านได้อย่างสงบสุข เพราะเปียกปูนจะคอยขโมยไป - หมาที่กลิ่นตดมีฤทธิ์ร้ายแรงมากๆ - เป็นหมาที่เหมือนตายแล้วฟื้นใหม่ด้วยโรคปอดชื้นเฉียบพลัน หัวใจโต (นิดหน่อย) และพยาธิในเม็ดเลือด ทำเอาหมอเก่งๆ อย่างที่โรงพยาบาลสัตว์เกษตรยังถึงขั้นเลือกแทบไม่ถูกว่าจะรักษาโรคไหนก่อนดี - เป็นหมาที่ต้องไปหาหมอโดยเฉลี่ยทุกสองเดือน เพราะยังไม่แน่ใจไอ้อาการคันคะเยอนั้นเกิดจากอะไร แต่ที่แน่ๆ หลังจากการขุดผิวหนังไปตรวจไม่พบเชื้อขี้เรื้อน (ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้ว) - เป็นหมาที่เล่นกับหมาด้วยกันไม่เป็น ทั้งๆ ที่ ที่บ้านก็ไม่ได้มีเปียกปูนตัวเดียว - เคยมีหมารุ่นลุงที่เปียกปูนทั้งชอบแกล้ง ชอบแห่ยด้วยการเห่า เดินเอาขาหน้าไปเหยีบตอนเขานอน ฯลฯ - ชอบอ่านจดหมายเป็นชีวิตจิตใจ จมหมายฉบับไหนมาแล้วถึงปากเปียกปูน อย่าหวังว่าจะได้รอดถึงมือเจ้าของ - ชอบนั่งรถเที่ยวมากที่สุด - ชอบทานฟักทองนึ่งเป็นชีวิตจิตใจ เคยทานวันหนึ่งเป็นกิโล อ้อ ชอบแทะใบตะไคร้ด้วย เนื้อมะพร้าวก็ชอบ แต่ท่าทางทั้งเกลียดทั้งกลัวเปลือกส้มเอาการ - ใครไม่เคยรู้จักหมาขี้งอน เปียกปูนนี่แหละขี้งอนอันดับหนึ่ง ตั้งชื่อน่ารักเหลือเกิน "เปียกปูน"
โดย: nathanon วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:11:46:08 น.
อูยทำไมคนใจร้ายกะน้องหมาได้ขนาดเนี๊ยอ่ะ
ใจร้ายโค่ดโค่ด โดย: Gigg_Pat วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:12:48:51 น.
555555 วีรกรรมเพียบ
ยินดีที่ได้รู้จัก เปียกปูน คร้า โดย: iam_zuzie (iam_zuzie ) วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:13:41:44 น.
น่ารักน่าฟัดซะจริงๆ ดูท่าทางจะซนไม่ใช่เล่นนะเนี่ย
โดย: แม่มินมิน (nardlada ) วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:15:43:45 น.
ชอบนั่งรถเที่ยวเหมือนกันเลย รถอะไรก็ได้ไม่เกี่ยงค่ะ ทานข้าวเองไม่เป็นเหมือนกัน แล้วจะมาหาอีกนะ บ๊าย บาย
โดย: superss วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:7:14:21 น.
|
Kaewapi
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] ปั้นฝันให้เป็นตัว เที่ยวไปเรื่อยๆ ทำขนมตามใจตัวเอง "If I can stop one heart from breaking, I shall not live in vain." Friends Blog
Link |