บนเส้นทางสายพระนิพพาน 171 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 171 171/01 ไม่มัวหมอง..มองคนสัตว์..ด้วยเมตตา ต่างเกิดมา..ชดใช้กรรม..ตามวิถี รักษาศีล..คือการปลูก..ถูกวิธี ให้ต้นดี..งดงาม..ตามธรรมชาติ 171/02 ตามธรรมชาติ..ศีลแห่งตน..คนรักษา ปรารถนา..ไม่ฆ่าสัตว์..ตัดชีวิต อันเป็นการ..ไม่ก่อกรรม..เพิ่มความผิด แม้แต่คิด..ก็อย่ามี..ที่จิตตน 171/03 ที่จิตตน..บนเมตตา..อย่าอยากได้ ทรัพย์ของใคร..คนนั้น..หมั่นเพียรหา เขาอาจเลือก..มาด้วยเลือด..หยาดน้ำตา ขอจงอย่า..ขโมยเขา..คว้าเอาไป 171/04 คว้าเอาไป..ครอบครอง..มองถ้วนถี่ มันไม่ดี..ผัวเมียใคร..อย่าไปสน ผิดทางกาม..เขาหยามเหยียด..เบียดเบียนตน เราเป็นคน..เกิดทั้งที..มุ่งดีงาม 171/05 มุ่งดีงาม..คำพูดจา..การพาที ไม่ควรมี..ลวงหลอก..ให้ชอกช้ำ คำเยาะเย้ย..ถากถาง..อย่างตอกย้ำ จงอย่าทำ..ทิ้งไป..มันไม่ดี 171/06 มันไม่ดี..เบียร์สุรา..ของมึนเมา จะพาเรา..พลั้งพลาด..ขาดสติ มีมากมาย..ทำคนตาย..จงอย่าริ มีสติ..อย่าแตะต้อง..ของมึนเมา 171/07 อ้าวเฒ่าจอย..พลั้งพลาด..ขาดสติ ไม่ใช่นิ..วันพรุ่งนี้..ถึงวันพระ จึงน้อมจิต..ขออภัย..ด้วยนะจ๊ะ แต่อย่าละ..ศีลห้า..รักษาดี 171/08 รักษาดี..มีแต่คุณ..บุญกุศล อันส่งผล..ไม่ประมาณ..กาลเบื้องหน้า ปัจจุบัน..มันก็สุข..เมื่อรักษา เมื่อต้องการ..สมปรารถนา..รักษาศีล 171/09 รักษาศีล..รักษาสัตย์..ปฏิบัติธรรม เป็นการนำ..จิตตน..พ้นบ่วงทุกข์ เมื่อตั้งจิต..ปรารถนา..จะหาสุข ต้องรบรุก..ที่จิตตน..ค้นหาทาง 171/10 ค้นหาทาง..วางเป้าหมาย..ในชีวิต พูดทำคิด..ล้วนแต่ดี..มีเหตุผล ไม่ชี้ทุกข์..กล่าวโทษใคร..นอกจากตน จงอดทน..ค้นหาชั่ว..ในตัวเอง 171/11 คำว่ารัก..มักไปติด..แค่กามา รักเมตตา..มีอยู่นั่น..พรหมวิหารสี่ ผู้ต้องการ..พระนิพพาน..ยึดตัวนี้ เป็นการชี้..ทางเป็น..เห็นทางไป 171/12 เห็นทางไป..ตั้งแต่ใจ..ยอมรับธรรม แล้วน้อมนำ..ศีลเข้ามา..รักษาไว้ ทำการฝึก..ขัดเกลา..เราต่อไป ให้ดวงใจ..เอี่ยมอ่อง..ผ่องกว่าเดิม 171/13 ผ่องกว่าเดิม..มากดี..ที่ใจตัว เคยมืดมัว..หมั่นขัด..ชัดมองเห็น ถ้ามุ่งมั่น..ขัดเกลา..ทุกเช้าเย็น จะยิ่งเห็น..วาวใส...ที่ใจตน 171/14 ที่ใจตน..ใช้อัตนา..โจทยัตตานัง เป็นผู้นั่ง..พิจารณาตัว..ความชั่วตน หาความชั่ว..ตัววันนี้..ทำกี่หน รู้ฝึกฝน..หาความชั่ว..ของตัวเอง 171/15 พร้อมครับผม..ทุกข์ขื่นขม..มันเป็นยา กระทบมา..หูออกควัน..นั่นสอบตก นั่งสงบ..ที่จิตตน..พ้นนรก อย่าสอบตก..ง่ายเกินไป..มันไม่ควร 171/16 สวัสดี..ยามเช้า.เพื่อนน้องพี่ แล้ววันนี้..ก็วันพระ..นะเจ้าค่ะ ก็ควรมี..กำหนด..เลิกลดละ เสียสละ..แห่งตน..เพื่อผลบุญ 171/17 เพื่อผลบุญ..คุณผม..สะสมเถิด เป็นผู้เปิด..ใจรับ..ไม่คับข้อง มุ่งฝึกฝน..ตนแน่..อย่าแค่มอง หวังเป็นทอง..เป็นเพชร..เช็ดถูใจ 171/18 เช็ดถูใจ..ใช้สติ..ใช้ปัญญา ใช้เมตตา..เราเถิด..เปิดเป็นช่อง ใช้ความคิด..พิจารณา..รู้ใตร่ตรอง เพื่อนพี่น้อง..สงบเย็น..นั่นเป็นธรรม 171/19 นั่นเป็นธรรม..นำเรา..เดินถูกทาง จิตเราวาง..ไว้ตรง..ไม่หลงทิศ ไม่มีใด..เร็วไว..เท่าดวงจิต พูดทำคิด..พึงระวัง..พังได้ง่าย 171/20 พังได้ง่าย..ใช้สติ..ควบคุมจิต ประกบติด..ถ้าเผลอ..เจอปัญหา รู้กลั่นกรอง..ใช้สมอง..ใช้ปัญญา แก้ปัญหา..ที่หนักหนา..ให้คลายตัว 171/21 ให้คลายตัว..จากหมองมัว..หรือมืดมน ก็เมื่อตน..สงบนิ่ง..ไม่วิ่งวุ่น คิดทำดี..มีทางออก..บอกแก่คุณ ผู้มีบุญ..สิ่งกระทบ..จบง่ายดาย 171/22 จบง่ายดาย..แม้ความตาย..รอตรงหน้า ก็ยังกล้า..เผชิญหน้า..ไม่หวั่นไหว อยู่ที่จิต..ตนสัมผัส..ตัดสินใจ อยู่หรือไป..ใช้บุญนำ..มากกำไร 171/23 มาคันทิยา..จ้างคนด่า..พระพุทธองค์ ไม่ประสงค์..จะตอบโต้..หรือหลีกเร้น ทรงมาไป..ไม่สนใจ..เดินเห็นเห็น แต่กลับเป็น..ที่ระอา..พระอานนท์ 171/24 พระอานนท์..ทนไม่ไหว..กราบทูลว่า พระเจ้าข้า..ขออำลา..เถิดเมืองนี้ ไปทางใด..คนไล่ด่า..ท่าไม่ดี ดีอย่างนี้..ยังตามด่า..พระพุทธองค์ 171/25 พระพุทธองค์..ทรงตรัส..อานันทะ แล้วเราจะ..หนีไป..เมืองใดเล่า ไปเมืองไหน..ถ้าเมืองนั้น..ก็ด่าเรา เราจะเอา..แผ่นดินใด..ใช้เหยียบยืน 171/26 เราคือผู้..บริสุทธิ์..หยุดคิดหนี อยู่ที่นี่..ให้เขาด่า..อย่าหวั่นไหว จำไว้ว่า..ปัญหาเกิด..นะจุดใด จงแก้ไข..ไร้ปัญหา..นะจุดนั้น 171/27 นะจุดนั้น..มันไม่จริง..สิ่งที่ด่า ก็ไร้ค่า..เกินกว่า..นำไปคิด เพราะวาจา..พูดออกมา..นั้นมันผิด ก็เป็นพิษ..ที่ตัวเขา..ใช่เราเลย 171/28 ใช่เราเลย..อานนท์เอย..อย่ากังวล ปล่อยให้คน..ด่าว่าเรา..เขาทุกข์ทน เราบริสุทธิ์..แจ่มใส..ใยต้องสน เขาคือคน..ก่อไฟ..ให้เขาดับ 171/29 ให้เขาดับ..กองไฟ..ในใจจิต เขาคนผิด..ต้องรับพิษ..ไฟเขาก่อ เขาไม่ดับ..ปล่อยให้ไหม้..เสียให้พอ จงอย่าต่อ..ไปจากเขา..ให้เราร้อน 171/30 ให้เราร้อน..ทำไม..อานันทะ จำไว้นะ..มองข้างใน..ใจเรานี่ มองข้างนอก..บอกได้เลย..ร้อนทุกที ใจเรานี้..ทำให้เย็น..เป็นปกติ 171/31 บนเส้นทาง..ของศีลห้า..ก็ผาสุข เป็นผู้ปลุก..ชีวา..หาความหวัง เมื่อรู้ว่า..สุดท้าย..กายก็พัง แล้วจะยัง..ไขว่คว้า..หาอะไร 171/32 หาอะไร..วุ่นวาย..จนเกินเหตุ ปฏิเสธ..เสียหน่อย..ปล่อยเสียบ้าง มีเท่าไหร่..ยิ่งกลุ้ม..ทุ่มทุนสร้าง ได้แต่อ้าง..อนาคต..จนหมดลม 171/33 จนหมดลม..สมหวัง..อะไรเล่า มัวแต่เอา..เวลา..ไล่ล่าทรัพย์ บ้างทั้งวัน..ทั้งคืน..ไม่ได้หลับ พอล้มพับ..หามส่ง..โรงพยาบาล 171/34 โรงพยาบาล..เจ็บไข้..ใครเข้ามา ใกล้เวลา..เข้าโลง..ปลงดีมาก นอนพิจารณา..เคราะห์กรรม..ความลำบาก การพรากจาก..จะเห็นได้..ถ้าไม่หาย 171/35 ถ้าไม่หาย..ทิ้งกายนี้..ไปที่ใหม่ อยู่ที่ใจ..ก่อนจิตพราก..ลำบากไหม ถ้าจิตดี..จิตใส..ไปสบาย ร้องโวยวาย..จิตหม่นหมอง..ท่องโลกันต์ 171/36 เมื่อคิดผิด..ก็ทำผิด..เป็นมิจฉา ที่ค้นหา..ล้วนแต่ผิด..จิตไปข้อง ส่วนที่ดี..เป็นกุศล..ตนไม่มอง คอยประคอง..บาปชั่ว..กลัวมันหนี 171/37 กลัวมันหนี..อยู่กับดี..เงียบเหงาตาย ชอบวุ่นวาย..สับสน..เดินวนหา งานเหนื่อยนัก..พักค่ำ..ร่ำสุรา ตีหัวหมา..ทายท้า..จนกว่าหลับ 171/38 จนกว่าหลับ..จับอานา..ดีกว่าเด้อ ไม่ว่าเธอ..ว่าฉัน..พึ่งมันได้ จับภาพพระ..ยิ่งดีครับ..หลับสบาย ถ้าต้องตาย..ขณะนั้น..มันสุดดี 171/39 มันสุดดี..ไม่มีหล่น..ขึ้นบนเลย จงคุ้นเคย..ทำอย่างนี้..ได้ดีแน่ ถึงเวลา..ป่วยกาย..ก็ไม่แคร์ บอกอย่าแก่..อย่าป่วยกาย..ไม่เคยฟัง 171/40 ไม่เคยฟัง..เลี้ยงอย่างดี..ไม่มีอด ของทั้งหมด..รสอร่อย..ค่อยใส่ปาก ถนุถนอม..กล่อมเกลี้ยง..เลี้ยงอย่างยาก มันยังอยาก..แก่เจ็บกาย..ตายชั่งมัน 171/41 ตายช่างมัน..มันไม่ใช่..ของเราแน่ มันก็แค่..ยืมเขา..ของชาวโลก เพื่อหมุนเวียน..มาเรียนรู้..สุขทุกข์โศก ถูกสับโขก..จากเวรกรรม..เคยทำเอง 171/42 เคยทำเอง..จะกลัวเกรง..ทำไมกัน ตอนทำมัน..ไม่เคยคิด..ชีวิตชั่ว เป็นอย่างไร..เมื่อกรรมเก่า..ย้อนเข้าตัว ร้องเป็นวัว..เลยหรา..อย่าจองเวร 171/43 อย่าจองเวร..จองกรรม..ธรรมดา ทำเขามา..ที่โดนนี้..นี่แค่เศษ เมื่อคิดได้..อย่าลืมหลง..ปลงสังเวช ดับที่เหตุ..คือตัวเรา..ไม่เอาความ 171/44 ไม่เอาความ..งามจิต..ปิดบัญชี ไม่ต้องมี..กรรมต่อกัน..ผูกพันใหม่ กรรมผูกพัน..อันเก่า..ใช้เขาไป กรรมเก่าใหม่..เอาจิตน้อม..พร้อมอภัย 171/45 พร้อมอภัย..ให้ทุกท่าน..ทำแก่เรา จะหนักเบา..เท่าไร..ยกให้หมด ไม่จองเวร..ไม่จองกรรม..ไม่จำจด พอเราปลด..ทิ้งไป..สุขใจจัง 171/46 สุขใจจัง..มุ่งหวัง..ไม่หวนคืน เป็นผู้ตื่น..เบิกบาน..งานฝึกจิต ไม่ร้อนรุ่ม..กลุ้มใจ..ทำลายมิตร เมื่อดีจิต..หัวค้อม..น้อมกราบลง 171/47 น้อมกราบลง..บนพื้นได้..ไม่อายใคร เพราะว่าใจ..หมดมานะ..ยอมละลด ไม่ว่าเด็ก..ผู้ใหญ่..กราบได้หมด ถึงไร้ยศ..ถ้าเขามี..ดีกว่าเรา 171/48 เอาธัมมะ..ดีกว่า..มาบอกกล่าว ไม่เอาอ่าว..จิตตน..ฝึกฝนใหม่ จนเป็นผู้..รอบรู้..และเข้าใจ หวังจะไป..ถึงจุดหมาย..ในชาตินี้ 171/49 ในชาตินี้..ไปไม่ได้..ไม่ยอมละ จำไว้นะ..เดินทางไกล..ไม่ไหวพัก พอหายเหนื่อย..พร้อมมีทุน..ลุกตั้งหลัก จิตที่ปัก..ไม่ท้อถอย..ค่อยเดินต่อ 171/50 ค่อยเดินต่อ..ก่อดีจริง..ทิ้งความชั่ว เป็นทุนตัว..เดินทาง..ไปข้างหน้า พอหมดทุน..เดินทาง..นั่งพิจารณา พักจนกว่า..มีทุนใหม่..ไปให้ถึง 171/51 ไปให้ถึง..อันดับแรก..ทำลายโลภ ผู้ละโมบ..โลภมาก..อยากไปหมด จงค่อยตัด..ทีละหน่อย..ค่อยค่อยลด ไปจนหมด..โลภะ..ชนะใจ 171/52 ชนะใจ..ขั้นต่อไป..ทำลายโกรธ ความเหี้ยมโหด..สติตั้ง..รู้ยั้งคิด ผู้ผูกโกรธ..มากมาย..ทำลายมิตร คนใกล้ชิด..แตกกระเจิง..เพลิงโทสะ 171/53 เพลิงโทสะ..ละลายได้..ใจย่อมเย็น และมองเห็น..โทษทัณฑ์..ของการโกรธ มีสติ..ยับยั้งไว้..ไม่เป็นโทษ หยุดพิโรท..ก็ร่มเย็น..เป็นสายธาร 171/54 เป็นสายธาร..ประหาร..ความโกรธหาย ขั้นสุดท้าย..ทำลาย..เจ้าความหลง เรียนวิชชา..ธัมมะ..พระพุทธองค์ ไม่มีหลง..ทางแน่..สุดแค่ดี 171/55 สุดแค่ดี..ไม่มี..การยึดติด รู้ถูกผิด...ชีวิตวัย..ด้วยใจนี่ รู้เจ้ากรรม..นายเวร..ท่านตามจี้ ชำระหนี้..เป็นรายราย..ตายจบกัน 171/56 ตายจบกัน..ฉันไม่กลับ..มาเวียนว่าย หนีง่ายง่าย..ขึ้นข้างบน..ไปจนสุด โดยไม่หวน..กลับมา..แดนมนุษย์ กลัวจะมุด..ลงต่ำ..คงขำกลิ้ง 171/57 คงขำกลิ้ง..ผู้เฒ่ายิ่ง..ทำพลาดผิด ไม่จบกิจ..สักที..มีปัญหา พอมีสิ่ง..กระทบใจ..ไฟติดมา ถึงเวลา..ร่วงหล่น..ก้นอบาย 171/58 ก้นอบาย..ไปบ่อยเกิน..เพราะเดินผิด จงตั้งจิต..ขัดเกลา..เราให้ได้ เกิดมาที..ไม่หาดี..น่าเสียดาย เกิดเพื่อตาย..เท่านั้น..มันขาดทุน 171/59 มันขาดทุน..บุญก็มี..ที่เป็นคน ไม่ฝึกตน..จะค้นหา..จะอยู่ไหน ไม่รู้คิด..มองไม่เห็น..ทางเย็นใจ ไม่เห็นใน..มองแต่นอก..ออกทะเล 171/60 ออกทะเล..ก็เห็นชัด..ผู้ขัดเกลา ชั่วที่เรา..มองเห็น..เป็นธรรมดำ นั่นคงเป็น..เป้าประสงค์..ลงทางต่ำ คงดื่มด่ำ..ความทุกข์ยาก..มากไม่พอ
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
