บนเส้นทางสายพระนิพพาน 188 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 188 188/01 หลวงพ่อสอน..เราไว้..ให้รู้ละ จำไว้นะ..ปล่อยไป..ไม่ยึดติด ตามหาญาติ..พี่น้อง..ไม่ต้องคิด เพราะชีวิต..ไม่นาน..มันก็ตาย 188/02 มันก็ตาย..คว้าอะไร..ไว้ไม่ได้ จึงต้องใช้..ปัญญา..หาทางพ้น อันเป็นทาง..ที่เหมาะ..เฉพาะตน แต่ละคน..ต่างจริต..ต่างจิตใจ 188/03 ต่างจิตใจ..ทั่วไป..หลักเหมือนกัน คือยึดมั่น..พระรัตนตรัย..ไม่เสื่อมถอย รักษาศีล..ยิ่งชีวิต..ไม่ด่างพร้อย ตั้งใจคอย..พระนิพพาน..สถานเดียว 188/04 จิตของเรา..จำไว้..ก็ไม่เที่ยง ไม่ต้องเถียง..มันปรุงแต่ง..ตลอดเวลา มีความทุกข์..ความสุข..ผ่านไปมา ไปจนกว่า..เป็นผู้..รู้เท่าทัน 188/05 รู้เท่าทัน..มันได้..ก็ไชโย มันจะโผล่..เอาสติ..ซิฉุดดึง เป็นผู้รู้..เข้าใจ..เข้าไปถึง จิตเป็นหนึ่ง..เป็นนาย..มั่นในดี 188/06 มั่นในดี..ภายใน..ใจเป็นพระ เป็นผู้ละ..กิเลส..ปฏิเสธชั่ว ทำจิตใส..ใจสว่าง..ไม่หมองมัว ผู้ไม่กลัว..ความตาย..ที่ปลายทาง 188/07 ที่ปลายทาง..สุดท้าย..ต้องตายจาก ต้องพลัดพราก..จากรัก..จากชอบใจ ต้องทิ้งทรัพย์..ยศตำแหน่ง..ทุกแห่งไป ไม่มีใคร..หอบไปได้..สักคนเดียว 188/08 ค้นให้ทั่ว..จิตของตัว..กลัวอะไร กลัวสุขไป..ได้ทุกข์..มาแทนที่ กลัวอะไร..ได้อย่างนั้น..มาทุกที ขอจงมี..ความกล้า..อย่ากลัวมัน 188/09 อย่ากลัวมัน..เหมือนเราท่าน..กลัวความแก่ ที่แน่แน่..คือวันแก่..ลงทุกวัน จะหนีแก่..หนีชรา..อย่าเพ้อฝัน แต่จงหัน..มาดู..ตามรู้แก่ 188/10 ตามรู้แก่..ก็แค่..ธรรมดา คนเกิดมา..แก่เจ็บตาย..วิ่งไปหน้า ถ้าตายก่อน..ใช่แน่..แก่ไม่มา ฉันว่าคง..ไม่อยากตาย..ก่อนกายแก่ 188/11 ก่อนกายแก่..แน่นอน..มีทุกข์สุข มีสนุก..เฮฮา..มีร่ำไห้ มีพลัดพราก..จากของรัก..ของชอบใจ มีเสียไป..มีได้มา..ไม่แน่นอน 188/12 ไม่แน่นอน..ชีวิตวัย..จำไว้เถิด บ้างมีเกิด..มีตาย..ใจว้าวุ่น มีกรรมเก่า..กรรมใหม่..ส่งให้คุณ จะเป็นบุญ..เป็นบาป..ทราบกันเอง 188/13 ทราบกันเอง..บุญกรรม..เคยทำมา ชุ่มอุรา..เย็นใจ..บุญไงส่ง ถ้าเป็นกรรม..ตกอับ..หลับไม่ลง ขอท่านจง..รู้ทัน..มันธรรมดา 188/14 มันธรรมดา..เกิดมา..เป็นมนุษย์ บริสุทธิ์..ผุดผ่อง..ไม่มานี่ ผู้เกิดมี..ติดตัว..ทั้งชั่วดี เกิดทั้งที..ทำแต่ดี..เพื่อไม่มา 188/15 เพื่อไม่มา..หาทางผ่าน..ด่านมนุษย์ ด้วยการหยุด..ทำชั่ว..เกรงกลัวบาป รักษาศีล..ปฏิบัติธรรม..รู้กำหราบ จิตที่หยาบ..ให้ละเอียด..เบียดมาแทน 188/16 เบียดมาแทน..ทุกที่..จนดีล้วน คิดถี่ถ้วน..ถากถาง..ทางไปหน้า ตามที่ตน..อธิษฐาน..ปรารถนา เป็นผู้หา..ทางพ้น..ด้วยตนเอง 188/17 ด้วยตนเอง..รู้ตัวเอง..ดีที่สุด ว่าจะหลุด..ติดบ่วง..หรือร่วงหล่น ผู้หาทาง..รู้แท้..มีแต่ตน แสนล้านคน..หวังดีด้วย..ช่วยไม่ได้ 188/18 ช่วยไม่ได้..ไม่หลอก..บอกตรงตรง พระพุทธองค์..ทรงชี้ทาง..ให้เท่านั้น ส่วนจะไป..ได้หรือไม่..อยู่ที่ท่าน ว่ามุ่งมั่น..ถูกทางไหม..ในการฝึก 188/19 เกิดแก่กาย..ตายลง..ไม่คงอยู่ ถึงข่มขู่..ขัดขืน..ฝืนไม่ได้ อันคนเรา..ธรรมดา..ชีวาวาย ชื่อว่ากาย..มีสิ้นสุด..มนุษย์เอย 188/20 มนุษย์เอย..ล่วงเลย..สู่ชรา คือเกิดมา..เป็นมนุษย์..ใกล้สุดทาง ถ้าใจรก..เร่งขัดเกลา..เข้าถากถาง เพื่อทำทาง..เดินตรง..อย่าหลงทรัพย์ 188/21 อย่าหลงทรัพย์..ยศศักดิ์..หนักรีบปลด เดี๋ยวลืมหมด..ดีงาม..ธรรมทั้งหลาย ลองนั่งนึก..อยู่ที..นี่คือกาย พอเราตาย..เผาทิ้ง..เหลือสิ่งใด 188/22 เหลือสิ่งใด..เอาไป..ด้วยได้บ้าง แม้แต่ร่าง..ยังเอา..เผาทิ้งไป ทั้งที่รัก..แท้จริง..เหนือสิ่งใด ยังเอาไป..ไม่ได้..ให้คิดดู 188/23 ให้คิดดู..ดีดี..อันชีวิต ผลผลิต..ก็มี..ทั้งดีชั่ว รวมบาปบุญ..หนุนนำ..กรรมติดตัว มีหมองมัว..มืดสว่าง..ไม่ว่างเว้น 188/24 ไม่ว่างเว้น..เช่นนี้..เองชีวิต ใช้ความคิด..ปัญญา..หาเหตุผล ผู้บริสุทธิ์..จิตใส..ไม่เป็นคน ไปเริ่มต้น..เทพพรหม..ชมนิพพาน 188/25 ชีวิตตน..วุ่นวน..จนลืมวัย จนกายไป..ไม่ไหว..มาหวนคิด กลับมานอน..ตรองตรึก..สำนึกผิด ตอนชีวิต..ใกล้ตาย..เสียดายวัน 188/26 เสียดายวัน..เวลา..พาเตลิด ใจไม่เปิด..รับธรรม..องค์สัมมา ไม่สนอก..สนใจ..จะศึกษา ปรารถนา..ยศทรัพย์..จึงยับเยิน 188/27 จึงยับเยิน..สิ่งมายา..พาไปไกล สิ่งอื่นใด..ในหล้า..ข้าไม่สน วิ่งไล่คว้า..ทุกวิธี..นี้เพื่อตน เหยียบหัวคน..ขึ้นมา..ข้าก็ยอม 188/28 ข้าก็ยอม..เหยียบย่ำ..หมิ่นน้ำใจ ทำไปได้..อย่างไร..เมื่อหวนคิด เพราะอยากดี..อยากเด่น..จนเห็นผิด มันเป็นพิษ..มหันต์..วันเสื่อมยศ 188/29 วันเสื่อมยศ..เสื่อมทรัพย์..เสียยับเยิน อันผู้เพลิน..ความอยาก..ยากถอนจิต ไม่เคยมี..คุณธรรม..ไร้น้ำมิตร เมื่อเจอพิษ..กฏแห่งกรรม..โคตรช้ำใจ 188/30 โคตรช้ำใจ..โทษใคร..เขาได้เล่า โทษตัวเรา..เท่านั้น..ท่านเจ้าขา ถึงสำนึก..เสียใจ..เรื่องผ่านมา สายเกินกว่า..แก้ไข..อย่าไปคิด 188/31 อย่าไปคิด..ให้เป็นพิษ..กัดจิตใจ ปล่อยมันไป..ทำปัจจุบัน..ให้มันดี แม้เวลา..จะเหลือ..น้อยเต็มที แต่ความดี..ปัจจุบัน..มันช่วยได้ 188/32 มันช่วยได้..ด้วยจิต..คิดสำนึก จากส่วนลึก..จริงใจ..มั่นในธรรม ที่ผ่านมา..มองเห็น..ถึงเวรกรรม มุ่งมั่นทำ..จิตให้ใส..ใจงดงาม 188/33 เมื่อตัวเรา..เมาชีวิต..คิดด้านเดียว เป็นผู้เทียว..เกิดตาย..ไม่รู้จบ เมื่อเป็นผู้..หาทาง..ยังไม่พบ ยังต้องรบ..กับกาย..ไปอีกนาน 188/34 ไปอีกนาน..พานพบ..ทั้งทุกข์สุข บางชาติจุก..ทุกข์ทน..จนแสนเข็ญ บางชาติรวย..มากล้น..จนไม่เป็น แต่ไม่เห็น..พ้นตาย..สักรายเดียว 188/35 สักรายเดียว..ไม่มี..ที่ไม่ตาย พอเกิดกาย..ความตาย..รอคอยท่า วันเกิดรู้..เดือนปี..มีเวลา วายชีวา..เมื่อไร..ไม่รู้เลย 188/36 ไม่รู้เลย..บ้างเกิดกาย..ก็ตายจาก บ้างลำบาก..ลุกนั่งเดิน..อยู่เกินร้อย อย่าประมาท..รู้ไหม..ความตายคอย จงค่อยค่อย..เรียนรู้ธรรม..คลำหาทาง 188/37 คลำหาทาง..ชีวิต..ให้จิตสุข รู้จักปลุก..ตนตื่น..อยู่เสมอ อันเคราะห์กรรม..เรามี..จะต้องเจอ ประมาทเหรอ..หงายท้อง..อาจต้องหาม 188/38 อาจต้องหาม..ยามดี..จงฝึกจิต ด้วยการคิด..พูดทำ..แต่กรรมดี หนีห่างบาป..สาปชั่วหนอ..พอกันที ขอจงมี..แสงธรรม..นำทางไป 188/39 นำทางไป..อยู่ในศีล..กินในธรรม ไม่ก่อกรรม..อกุศล..ให้ตนหมอง สิ่งกระทบ..หลบมา..อย่าไปมอง จิตจับจอง..พระนิพพาน..วันทิ้งกาย 188/40 สุขทางโลก..หาเท่าไร..ไม่สิ้นสุด ต้องใจหยุด..ไม่สนใจ..จะใฝ่หา สุขทางใจ..ภายใน..หลั่งไหลมา อนิจจา..ตามหา..แต่นอกกาย 188/41 แต่นอกกาย..มิใช่..สุขจริงแท้ สุขที่แพ้..กิเลส..แพ้ตัณหา ไม่จีรัง..ยั่งยืน..เป็นมายา มันบังตา..บังใจ..ธรรมไม่เจอ 188/42 ธรรมไม่เจอ..จิตไม่จับ..ทรัพย์ภายใน มัวสนใจ..ทรัพย์ภายนอก..ที่หลอกเรา ทรัพย์ภายใน..ถาวรกว่า..ผ่าไม่เอา จงอย่าเมา..มืดบอด..ตลอดกาล 188/43 ตลอดกาล..ชีวาวาย..ไม่ดีแน่ คงมีแต่..ร่วงหล่น..แล้ววนกลับ ก็วนไป..เวียนมา..ไม่ลาลับ เพราะไม่ดับ..กิเลสร้าย..ที่ใจตน 188/44 ที่ใจตน..ที่เดียว..จงเทียวดับ คอยกำกับ..จิตตน..จนมันนิ่ง สงบกาย..สงบใจ..ได้จริงจริง นั่นคือสิ่ง..มากคุณค่า..หาให้เจอ 188/45 หาให้เจอ..สิ่งดี..ที่ในตน จงอดทน..ค้นหา..จนกว่าพบ แม้ลำบาก..ยากทำให้..ใจสงบ หาทางจบ..ให้ได้..ก่อนตายลง 188/46 ก่อนตายลง..ฝึกตน..จนจิตใส ไม่หวั่นไหว..กับทุกข์..รุกกระหน่ำ ความป่วยไข้..ไม่สบาย..มาประจำ ถูกกระทำ..ธรรมดา..ธรรมชาติ 188/47 ธรรมชาติ..แห่งมนุษย์..ลองหยุดคิด ทุกชีวิต..เกิดมานี้..ดีตรงไหน ต้องนั่งนอน..ยืนเดิน..มันเรื่อยไป ต้องหายใจ..ทุกวัน..ไม่งั้นตาย 188/48 ไม่งั้นตาย..หายใจ..เข้าและออก เป็นการบอก..ยังอยู่ดี..มีชีวิต เกิดเป็นคน..มีกาย..จงใช้สิทธิ์ ฝึกฝนจิต..ใช้ปัญญา..พาเดินไป 188/49 พาเดินไป..ตามทาง..อันชอบธรรม หรือให้ธรรม..พาไป..สบายจิต อย่าไปติด..เลยดี..มากมีฤทธิ์ องค์บพิตร..ตรัสจริงแท้..แค่จิตดี 188/50 แค่จิตดี..มีศีล..บริสุทธิ์ เป็นผู้หยุด..ก่อกรรม..ทำคนสัตว์ จงหมั่นดู..จิตตน..ทนฝึกหัด ปฏิบัติ..จนเห็น..เป็นธรรมดา 188/51 หลวงพ่อบอก..ทางออก..แห่งชีวิต ไม่ต้องฤทธิ์..ต้องเดช..เป็นตัวนำ เพียงรักษา..ศีลสัตย์..ปฏิบัติธรรม ไม่ก่อกรรม..ทำจิตใส..ใจสงบ 188/52 ใจสงบ..รู้ระงับ..อารมณ์ตน เป็นบุคคล..ละโลภ..ลืมโกรธหลง ให้ฆ่าลัก..ทำร้าย..ทำไม่ลง เมื่อรู้ปลง..รู้ปลด..กฏแห่งกรรม 188/53 กฏแห่งกรรม..ธรรมดา..ธรรมชาติ เมื่อไม่ขาด..ปัญญา..ก็มาคิด เกิดมาแก่..เจ็บตายห่า..น่าจะผิด น่ามีกิจ..ล้ำค่า..มากกว่านี้ 188/54 มากกว่านี้..มีธรรม..พิจารณา เราเกิดมา..หาทางหยุด..เพื่อหลุดพ้น ไม่ต้องหา..วิเศษใด..ที่ในตน เป็นแค่คน..ธรรมดา..มุ่งหาทาง 188/55 มุ่งหาทาง..ธรรมดา..รักษาศีล การอยู่กิน..ธรรมดา..แบบเรียบง่าย จงมองเห็น..ธรรมดา..ว่าต้องตาย เป็นผู้ใช้..ธรรมดา..พาหลุดพ้น 188/56 พาหลุดพ้น..ชาติภพ..จบชีวิต เป็นผู้คิด..ค้นธรรม..นำสู่ผล ปฏิบัติ..ฝึกหัด..อย่างอดทน คือฝึกตน..หาทาง..ไม่วางมือ 188/57 ไม่วางมือ..ฝึกปรือ..จนชาชิน ไม่ยลยิน..สิ่งยั่ว..กลัวร่วงหหล่น ยากนักหนา..กว่าได้สิทธิ์..มาเป็นคน ไม่รู้หล่น..ไม่มากมาย..เท่าไรชาติ 188/58 เท่าไรชาติ..พลาดหล่น..ไปทนทุกข์ ต้องการลุก..หนีพ้น..ทนหมั่นฝึก เป็นผู้หาญ..กล้าเผชิญ..เกินใจนึก หวังเป็นศึก..สุดท้าย..ต้องไม่ถอย 188/59 ต้องไม่ถอย..คอยเวลา..ทอดร่างลง จิตมั่นคง..ไม่ไหวหวั่น..วันสิ้นสุด ปรารถนา..ลาที..กายมนุษย์ เป็นผู้หยุด..เกิดตาย..ได้เสียที 188/60 ได้เสียที..มีแต่..ทรงกับทรุด ไม่เคยหยุด..แก่กาย..จนตายจาก พอแก่กาย..รอแต่เหตุ..เป็นเศษซาก ความพลัดพราก..ธรรมดา..ผู้มาเกิด
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |