บนเส้นทางสายพระนิพพาน 198

 บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 198

198/01

เมื่อเรารู้..ว่าชีวิต..นี้ต้องตาย

จงรู้คลาย..ยึดมั่น..อันกายนี้

ซึ่งย่ำแย่..แก่ลง..ไม่คงที่

อีกบางที..ก็ตาย..ก่อนวัยควร

198/02

ก่อนวัยควร..อันล้วน..เกิดแต่กรรม

ผู้ถึงธรรม..ถึงไปไว..แต่ไปดี

ผู้ประมาท..ไม่หาธรรม..นำชีวี

จะไปดี..นิดหน่อย..น้อยเหลือเกิน

198/03

น้อยเหลือเกิน..เดินหลง..ดงกิเลส

ปฏิเสธ..สงบนิ่ง..เที่ยววิ่งวุ่น

เสียเงินทอง..มากมาย..ไม่ใช่บุญ

ยิ่งขาดทุน..เสียเวลา..การมาเกิด

198/04

การมาเกิด..แต่ละครั้ง..จงยั้งคิด

ว่าชีวิต..จริงแท้..แน่แค่ไหน

ไม่เคยเลือก..อายุกัน..วันสิ้นใจ

ไม่มีใคร..รู้ล่วงหน้า..จนกว่าตาย

198/05

จนกว่าตาย..เสียดาย..ที่ผ่านมา

ถึงมีตา..แต่มืดมิด..คิดไม่ถึง

พอคิดได้..ตรงนี้เอง..ใกล้เท่งทึง

คิดนิดนึง..ก่อนตาย..ใช้ได้แล้ว

198/06

ใช้ได้แล้ว..ปัญญา..มาถึงคุณ

ยังมีบุญ..ตามส่ง..พอปลงได้

จงตั้งใจ..มั่นคง..ไม่หลงตาย

เป็นผู้คลาย..ยึดมั่น..วันสุดท้าย

198/07

วันสุดท้าย..เฮือกสุดท้าย..ใช้ให้คุ้ม

เต็มใจทุ่ม..สุดกำลัง..ยังมีอยู่

ขอลาแล้ว..เจ้ากาย..ไปแล้วกู

เมื่อยิ่งอยู่..ยิ่งทุกข์จัง..พังจบกัน

198/08

โลกกับธรรม..นำเดิน..คนละทาง

ธรรมให้วาง..โลกให้ยึด..ไว้ให้มาก

อันธรรมะ..บอกให้..สงบปาก

โลกปากมาก..ยิ่งดี..ยิ่งมีคุณ

198/09

ยิ่งมีคุณ..ผู้มีบุญ..สงบนิ่ง

ทางโลกวิ่ง..ตะโกนก้อง..ต้องร้องเรียน

ส่วนทางธรรม..อดทนไว้..ให้พากเพียร

เป็นผู้เรียน..จากใน..ใช้ปัญญา

198/10

ใช้ปัญญา..เรียนรู้..เป็นผู้ละ

เอาชนะ..ตนได้..ใช้สติ

สงบนิ่ง..ยิ่งเย็น..เป็นสมาธิ

รู้ตรองตริ..รู้ตัด..ปฏิบัติธรรม

198/11

ปฏิบัติธรรม..เป็นไท..แก่ใจตน

เป็นผู้ทน..จนชิน..ด้วยยินดี

สงบนิ่ง..ไม่วิ่งพล่าน..ทานศีลมี

เปิดบัญชี..บุญตน..จนวันตาย

198/12

จนวันตาย..ใจจิต..ไม่ติดกาย

เบาสบาย..อย่างยิ่ง..สิ่งที่พบ

เมื่อไร้สิ่ง..ผูกพัน..ในการจบ

ได้ฝังกลบ..เฉพาะกาย..ใจขึ้นบน

198/13

ธรรมโอสถ..น่าจดจำ..เอาไว้บ้าง

ดุจหน้าต่าง..ประตู..ผู้เป็นปราชญ์

เพียงแค่มอง..ก็รู้..ผู้ฉลาด

ยังสามารถ..มองเห็น..ความเป็นจริง

198/14

ความเป็นจริง..อย่าถามสิ่ง..ที่หายไป

จงพอใจ..ในสิ่ง..ที่มีอยู่

อย่าอยู่อย่าง..สิ้นหวัง..นั่งหดหู่

ขอจงอยู่..อย่างมีหวัง..กำลังใจ

198/15

กำลังใจ..อย่าขาด..ฉลาดคิด

ทรงชีวิต..เราไว้..ใช้ความสุข

ถ้าใช้เงิน..เป็นใหญ่..ไม่สนุก

อาจต้องทุกข์..ใช้เงิน..เกินหาได้

198/16

เกินหาได้..แพ้พ่าย..เจ้าความอยาก

อย่าหวังมาก..เบื้องหน้า..ว่าจะได้

คิดกลับกัน..ให้มากกว่า..เขาหวังไว้

เป็นผู้ให้..ดีแน่..มีแต่สุข

198/17

มีแต่สุข..พูดไป..ไม่เป็นโทษ

เขาไม่โกรธ..ไม่เสียใจ..ไม่หม่นหมอง

ไม่หลอกล่อ..เสียคน..จนเงินทอง

เป็นผู้มอง..ด้วยเมตตา..มาร่วมโลก

198/18

มาร่วมโลก..ด้วยเวลา..อันแสนสั้น

จงมุ่งมั่น..ทำกิจ..อันจำกัด

อยู่อย่างผู้..ประมาท..พลาดถนัด

กรรมมาตัด..ก่อนเวลา..เสียท่าเลย

198/19

เสียท่าเลย..ไม่เคยเป็น..ตัวเราเอง

คอยแต่เล็ง..เอาอย่างเขา..ไม่เข้าท่า

จงเป็นตัว..ของตัวเอง..จะดีกว่า

จงอุตส่าห์..พยายาม..เดี๋ยวงามเอง

198/20

เดี๋ยวงามเอง..ปกติเขา..เราต่างกัน

อย่าพัวพัน..เอาเรา..เข้าไปด้วย

อย่าผูกติด..ดีกว่า..จะพาซวย

คนเป็นมวย..ถอยห่าง..มาตั้งหลัก

198/21

อย่าอารมณ์..เสียใส่..ใครเขาเลย

มันจะเคย..ปากเรา..เอาไม่อยู่

อารมณ์เสีย..ใส่เรา..ก็จงรู้

จงเป็นผู้..อย่าใส่ใจ..ในเขาเลย

198/22

ผู้ทำดี..ทำแล้ว..เป็นสุขใจ

เมื่อทำไป..พอใจ..วางไว้เลย

เรื่องของบุญ..ทำไว้..ให้คุ้นเคย

ทำไปเลย..อย่าหวัง..จนฝังใจ

198/23

จนฝังใจ..นี่ไง..เสาศาลา

เวลามา..จองนั่ง..แต่ข้างเสา

เสาต้นนี้..ดีเหลือเกิน..เงินของเรา

จิตจับเอา..ไว้แน่น..บ่แม่นทาง

198/24

บ่แม่นทาง..ที่ถูก..ปลูกฝังใหม่

เกิดตายไป..เกาะเสา..เอาไว้แน่น

เป็นจิ้งจก..ตุ๊กแก..เกาะเสาแทน

มันบ่แม่น..หนทาง..วางสาเด้อ

198/25

วางสาเด้อ..อย่าเผลอ..ไปโดดงับ

ห่วงสินทรัพย์..เป็นงู..เฝ้าอยู่นาน

ห่วงลูกหลาน..มาเกิด..กับลูกหลาน

น่าสงสาร..ลูกหลาน..คอยอบรม

198/26

คอยอบรม..บ่มนิสัย..เลยกลายกลับ

ต้องยอมรับ..กลับหลัง..ยังไงได้

เพราะคิดผิด..ติดห่วง..เขาเกินไป

ไปผูกใจ..ไว้ที่เขา..ไม่เข้าท่า

198/27

ไม่เข้าท่า..เป็นที่น่า..เสียดายนัก

ถูกความรัก..ปิดตา..พาเดินไป

คิดว่าเดิน..ไปหน้า..ผ่าถอยไกล

รักห่วงใย..ใครมาก..ฉุดลากดึง

198/28

ฉุดลากดึง..พึงนั่ง..คิดไตร่ตรอง

เป็นผู้มอง..จากใน..ให้รอบคอบ

จึงเป็นผู้..รู้ง่าย..ได้คำตอบ

บททดสอบ..ถามตอบ..ด้วยจิตตน

198/29

ด้วยจิตตน..มีคำตอบ..ไร้ครอบงำ

เป็นผู้ทำ..จิตมั่น..ไม่หวั่นไหว

แม้จะรัก..เมตตา..มากเพียงใด

ต้องทำใจ..ยอมรับ..กับต้นกรรม

198/30

กับต้นกรรม..คนละก้อน..แตกต่างกัน

แต่ผูกพัน..บาปบุญ..ที่หนุนส่ง

เมื่อไม่ยอม..เสียท่า..ให้พาหลง

จิตมั่นคง..แน่วแน่..แต่นิพพาน

198/31

แต่นิพพาน..เท่านั้น..อันจิตตั้ง

จะฉุดรั้ง..อย่างไร..ก็ไม่สน

ไม่ยอมให้..ใครขวาง..หนทางตน

รู้อดทน..อดกลั้น..มั่นในธรรม

198/32

มั่นในธรรม..นำสู่..เป็นผู้ละ

เอาชนะ..ใจจิต..รู้ผิดชอบ

จึงละเมียด..ละเอียด..และรอบคอบ

ผู้รู้ชอบ..เท่านั้น..จึงมั่นใจ

198/33

จึงมั่นใจ..ในวิถี..ไม่หนีกรรม

เพราะมีธรรม..พันผูก..ปลูกต้นดี

จึงยืนหยัด..อยู่ได้..อย่างสุขี

ถึงคิดหนี..เกิดเป็นคน..หาพ้นไม่

198/34

หาพ้นไม่..กรรมรุกไล่..ตามประชิด

กว่าชีวิต..จะหาไม่..จำไว้นะ

ทุกคนมี..กรรมประดัง..กระทั่งพระ

ผู้ชนะ..จิตตน..ก้าวพ้นได้

198/35

ก้าวพ้นได้..เป็นผู้..รู้อภัย

ไม่ติดใจ..เอาความ..งามทุกสิ่ง

เมื่อพร้อมอยู่..สู้รบ..สงบนิ่ง

และรู้ทิ้ง..ทุกปัญหา..ไม่คาใจ

198/36

ไม่คาใจ..ทิ้งทั้งหมด..ปลดละวาง

เป็นผู้กาง..ธรรมดัก..เป็นหลักใหญ่

รู้เห็นชัด..ตัดเยื่อ..ไม่เหลือใย

ผู้ยิ่งก้าว..ยิ่งใกล้..ไปทุกที

198/37

ผู้มาเกิด..รู้ไว้เถิด..ล้วนมีกรรม

เป็นผู้ทำ..กรรมไว้..ในกาลก่อน

อาจไม่ใช่..ชาตินี้..มีแน่นอน

มีทั้งร้อน..ทั้งเย็น..ล้วนเป็นกรรม

198/38

ล้วนเป็นกรรม..ดีชั่ว..ตัวผู้สร้าง

อย่าเที่ยวอ้าง..ไม่เคยทำ..อันกรรมชั่ว

ไม่เคยทำ..ไฉนกรรม..เข้าถึงตัว

กรรมของตัว..ทั้งนั้น..จงมั่นใจ

198/39

จงมั่นใจ..ยิ่งอภัย..จะยิ่งหลุด

ในที่สุด..หลุดพ้น..ไปจนได้

เป็นผู้เบา..สบายจริง..ยิ่งชดใช้

เป็นผู้ได้..ชำระหนี้..บัญชีกรรม

198/40

บัญชีกรรม..ยิ่งชำระ..ยิ่งกระจ่าง

ยิ่งสว่าง..ที่จิต..กิจใกล้จบ

ถึงกิเลส..เสนอหน้า..มาท้ารบ

ไม่ขอคบ..กิเลส..ปฏิเสธมัน

198/41

ปฏิเสธมัน..ดีกว่า..อย่าไปยุ่ง

จะออกทุ่ง..ท่าไหน..ก็ไม่สน

มาก่อความ..ยุ่งยาก..มากกังวล

ยอมอดทน..อดกลั้น..มันดีกว่า

198/42

มันดีกว่า..ใครแช่งด่า..หรือชอบชัง

จะลับหลัง..ต่อหน้า..ไม่ว่าเขา

นั่นเขาชี้..ขุมทรัพย์..ให้กับเรา

อย่าเที่ยวเอา..อารมณ์ร้าย..เข้าไปแลก

198/43

เข้าไปแลก..ทำไมเล่า..เจ้าอารมณ์

โง่บรม..เสียของ..มองไม่ขาด

เอาไปแลก..เป็นความคิด..ที่ผิดพลาด

ตัดภพชาติ..ไม่ขาด..เสียชาติเกิด

198/44

เสียชาติเกิด..ได้กำเนิด..มาเป็นคน

ไม่ทำตน..ให้สูงส่ง..มาหลงติด

ให้มาเกิด..ทำดีกัน..ดันไม่คิด

พาชีวิต..ตกต่ำ..ถลำลึก

198/45

ถลำลึก..นึกไม่ถึง..ดึงไม่กลับ

พอน้อมรับ..ความจริง..นิ่งสงบ

ที่คิดว่า..ไม่มีวัน..ก็พานพบ

สุขสงบ..อยู่นี่..ที่จิตตน

198/46

ที่จิตตน..จงรู้ค้น..หาเอาเถิด

เมื่อใจเปิด..ปัญญา..ตามมาติด

ดึงช้าลง..เมื่อมีธรรม..พูดทำคิด

ให้ชีวิต..มีโอกาส..ไม่พลาดผิด

198/47

ไม่พลาดผิด..ได้ง่าย..ใช้สติ

ทุกดำหริ..ไม่เร่งรีบ..บีบจนรน

ยืนอยู่บน..ความดี..มีเหตุผล

ผู้ฝึกฝน..มามาก..ยากจะหลุด

198/48

ยากจะหลุด..ทุกจุด..คุมด้วยจิต

ที่กั้นปิด..ด้วยธรรม..นำด้วยศีล

มีสติ..ตลอดเวลา..เป็นอาจิณ

ไม่ยลยิน..แม้กายฉัน..มันยังหลอก

198/49

มันยังหลอก..ลวงใจ..ให้ไหลหลง

ว่ามั่นคง..เที่ยงแท้..ไม่แก่ได้

พอเดินผ่าน..กระจก..ก็ตกใจ

นี่มันใช่..กูไหมนี่..ที่ยืนอยู่

198/50

ที่ยืนอยู่..ดูยังไง..ก็ใช่ฉัน

แต่ว่ามัน..ดันแก่..กว่าที่คิด

จะดึงปิด..ยังไง..ไม่สนิท

จงลิขิต..ชีวิต..ด้วยตัวเอง

198/51

ด้วยตัวเอง..เรียนรู้..ธรรมชาติ

รู้ผิดพลาด..รู้อภัย..แก้ไขตน

ถึงเวลา..ทุกข์หนัก..รู้จักทน

รู้ฝึกตน..เตรียมตัว..ไว้ก่อนตาย

198/52

ไว้ก่อนตาย..ก่อนกาย..จะทอดร่าง

เป็นผู้วาง..เป้าหมาย..ในชีวิต

พิจารณา..ธรรมดา..ไม่ยึดติด

รู้มีกิจ..ต้องทำ..คลำหาทาง

198/53

คลำหาทาง..ของตน..ฝึกฝนใจ

หนทางไป..มีใจ..ช่วยเปิดทาง

ประคองใจ..ไม่เพลิน..เดินสายกลาง

อารมณ์วาง..เบาเบา..เอาจิตดู

198/54

เอาจิตดู..ทำแต่ดี..มีสติ

อีกคติ..แน่วแน่..แต่ในธรรม

หนทางอื่น..พอที..มีแต่กรรม

มีแต่นำ..เราออก..ไปนอกทาง

198/55

ไปนอกทาง..ห่างธรรม..กรรมฉุดลาก

เป็นเรื่องยาก..จะดึงกลับ..คืนทางเก่า

คงเหลือแต่..ตำนาน..การบอกเล่า

มันน่าเศร้า..สำหรับผู้..รู้ไม่ทัน

198/56

รู้ไม่ทัน..กิเลสตน..ก็โดนหลอก

กลายเป็นหอก..ของตน..แทงตนมิด

จิตวุ่นวน..ทนไม่ได้..ตายสนิท

รู้ว่าผิด..ยังไม่สาย..กลับใจทัน

198/57

กลับใจทัน..หันหลัง..เปลี่ยนฝังใหม่

ที่ยิ่งใหญ่..เพราะใจ..มันผลิกกลับ

รู้ทำใจ..ไม่หดหู่..รู้ระงับ

ใจยอมรับ..กายแค่เปลือก..เฮือกสุดท้าย

198/58

เฮือกสุดท้าย..ตัดกาย..ไปจากจิต

ย่อมได้สิทธิ์..ตามกำลัง..ละเอียดหยาบ

เมื่อจิตดี..จิตใส..ถอยไปบาป

เป็นผู้ทราบ..จิตตน..ไปหนใด

198/59

ไปหนใด..ตามใจ..ปรารถนา

แม้มืดมา..สู้อดทน..จนสว่าง

สู้จากร้อน..จนเย็น..เห็นหนทาง

จึงยอมวาง..ทุกอย่าง..แม้ร่างกาย

198/60

แม้ร่างกาย..ไม่เกาะ..เพราะประสงค์

ขอมุ่งตรง..ผ่านประตู..สู่นิพพาน

จะขอมุ่ง..หน้าเดิน..แม้เนิ่นนาน

พระนิพพาน..คือที่สุด..แห่งจุดหมาย

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2558 Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2558 18:16:41 น. Counter : 995 Pageviews.		0 comments
Share Tweet