บนเส้นทางสายพระนิพพาน 189 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 189 189/01 ผู้มาเกิด..มากกรรม..เขาตามติด อันเป็นกิจ..แห่งตน..ต้องทนรับ ทำใจไม่..คิดมาก..ภาคบังคับ จิตน้อมรับ..ขอขมา..พาสุขใจ 189/02 พาสุขใจ..ความเป็นไป..แห่งชีวิต พอไม่คิด..วุ่นวาย..ก็ไม่ร้อน แค่เศษกรรม..ทำเก่า..เข้ามาย้อน ความเดือดร้อน..ไม่นาน..ก็ผ่านไป 189/03 ก็ผ่านไป..ไม่นาน..มีมาใหม่ จะเล็กใหญ่..อย่างไร..ก็ยอมรับ จึงเป็นผู้..กินอิ่ม..นอนก็หลับ เอาจิตจับ..พระนิพพาน..อย่างมั่นคง 189/04 อย่างมั่นคง..ตรงนี้..คือที่สุด ที่มนุษย์..ควรตั้งจิต..อธิษฐาน แล้วนำจิต..ของคุณ..สู่บุญทาน จนถึงกาล..ทิ้งกาย..ไปตามทาง 189/05 ไปตามทาง..สายนี้..ที่ตั้งใจ ฝังอยู่ใน..ดวงจิต..ติดเป็นผัง สิ่งที่เรา..ทำไว้..ก่อนกายพัง ไม่หยุดยั้ง..ส่งผล..เปิดหนทาง 189/06 เปิดหนทาง..มุ่งไป..ตามกำลัง ไปหยุดยัง..จุดไหน..ไม่สำคัญ เมื่อตั้งจิต..อธิษฐาน..แล้วมุ่งมั่น จากจุดนั้น..ท่านก็..ต่อไปเลย 189/07 เพราะว่าโง่..จึงอยาก..มันตะพึด จิตไปยึด..เพราะอยาก..ลำบากแย่ ถ้าติดอยาก..มากมาย..ไปยันแก่ ก็มีแต่..ความทุกข์..รุกกระหน่ำ 189/08 พอหายโง่..ก็ไม่ยึด..ไร้ความอยาก ความลำบาก..ไม่รุก..ทุกข์ก็น้อย เมื่อทุกข์กาย..ทุกข์จิต..เหลือนิดหน่อย ฝึกให้บ่อย..จนชิน..สิ้นทุกข์เอง 189/09 คำว่าทุกข์..อาการคน..ทนได้ยาก มันเกิดจาก..ไม่สบาย..กายและใจ ความเกิดแก่..เจ็บตาย..ทางกายไง ส่วนทางใจ..พร่ำรำพัน..อันพลัดพราก 189/10 อันพลัดพราก..ไม่สมดั่ง..ปรารถนา ทรัพย์ลาภยศ..ไม่มา..แห้งแล้งใจ ได้ไม่อยาก..อยากไม่ได้..ผลักไสไป นี่แหละใจ..เปลี่ยนแปรไป..ทุกนาที 189/11 ทุกนาที..เดี๋ยวหัวเราะ..เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวก็ไล่..เดี๋ยวเรียกหา..เดี๋ยวหุนหัน เดี๋ยวโมโห..โกรธาใหญ่..อะไรกัน ควบคุมมัน..อยู่ได้..สบายเลย 189/12 สบายเลย..เพื่อนเอย..สงบเย็น จิตทำเป็น..หนึ่งเดียว..ต้องเคี่ยวหนัก ฝึกจิตเรา..ตัวเดียว..เลยเพื่อนรัก มั่นในหลัก..พรหมวิหาร..มันดีเอง 189/13 มันดีเอง..ไม่ต้องเกรง..ไม่มีดี เดี๋ยวก็มี..แบบฝึกหัด..จัดสรรให้ จะรู้ได้..เฉพาะตน..คนฝึกใจ ลุกเป็นไฟ..ควันออกหู..หรือสูเย็น 189/14 ถ้าสูเย็น..เห็นสวรรค์..พรหมนิพพาน ถ้าอาการ..ควันออกหู..สูไม่ผ่าน แต่ถ้าลุก..เป็นไฟ..ไปอีกนาน แต่ละด่าน..อยู่ที่ใจ..ฝึกให้ชิน 189/15 ฝึกให้ชิน..จงยินดี..นี่เป็นฌาน เป็นสะพาน..ทอดไป..ไม่หวนกลับ เป็นหนทาง..ล้ำค่า..มาเลยครับ มาเริ่มนับ..ถอยหลัง..สู่ฝังฝัน 189/16 สู่ฝั่งฝัน..อันตัวท่าน..ต้องทำเอง ไม่ต้องเกรง..บาปชั่ว..จะมัวหมอง ทำแต่ดี..เดินหน้า..ชั่วอย่ามอง การเอาทอง..ไปเทียบขี้..นี่ไม่ควร 189/17 นี่ไม่ควร..ชักช้า..มาสู่ดี เป็นผู้มี..คุณธรรม..ประจำใจ แค่ศีลห้า..ก็แสนคุ้ม..มาคลุมไว้ เป็นผู้ใช้..ประจำ..ทำการวัด 189/18 ทำการวัด..ชีวิต..วัดจิตใจ ศีลข้อใด..ขาดตก..หรือบกพร่อง ให้ยิ่งบีบ..กระชับ..จับตามอง ขอรับรอง..ไม่นานไป..คลุมได้หมด 189/19 หลวงพ่อบอก..ลูกผลักดัน..ให้เต็มที่ ทำความดี..ให้ถึงขั้น..อย่างมั่นใจ จึงจะได้..คณานับ..ทรัพย์ภายใน ไม่มีใคร..แย่งไป..มันของเรา 189/20 มันของเรา..โดยตรง..จงมั่นใจ ความดีใคร..ทำไว้..ได้คนนั้น กายใจบุญ..ตามคุณ..ดุจเงานั่น เป็นของท่าน..ดุจกระจก..ไม่ตกหล่น 189/21 ไม่ตกหล่น..ตามจิตตน..ละเอียดหยาบ ถอยห่างบาป..ให้ไกล..ใจไม่ขุ่น ทำกระจก..ส่องใจ..ใสละมุน มีแต่บุญ..เท่านั้น..นำท่านไป 189/22 นำท่านไป..สู่ทาง..อันมุ่งตรง ไม่มีลง..คงมั่น..ดันไปหน้า ตามกุศล..อันตน..ปรารถนา สิ่งได้มา..ยิ่งลำบาก..ยิ่งมากคุณ 189/23 ยิ่งมากคุณ..ไล่ขุ่น..ออกให้หมด จิตใสสด..ร่มเย็น..เป็นประจำ ผลตอบแทน..แห่งตน..อดทนทำ เรียนรู้กรรม..เรียนรู้กาย..เรียนรู้ใจ 189/24 เรียนรู้ใจ..ทรัพย์ภายใน..อันร่มเย็น เมื่อก่อนเป็น..ภูเขาไฟ..ในร้อนเร่า เข้าหาธรรม..ปฏิบัติ..ฝึกขัดเกลา บัดนี้เรา..จิตใส..ใจร่มเย็น 189/25 ใจร่มเย็น..เห็นทุกข์..ที่ในตน สู้อดทน..อดกลั้น..จนมันนิ่ง อารมณ์ใจ..สอดส่าย..ไม่ไหวติง นับเป็นสิ่ง..ล้ำค่า..กว่าอื่นใด 189/26 กว่าอื่นใด..คือใจ..ที่สงบ สิ่งกระทบ..รู้พลัน..ไม่หวั่นไหว มีสติ..ปัญญา..ก็มาไว พาตัวใจ..ห่างไกล..กิเลสครอง 189/27 กิเลสครอง..ไม่ได้..ใจผู้ฝึก เรียนรู้ลึก..รู้จริง..ทุกสิ่งอัน รู้แยกแยะ..ดีชั่ว..ทำรั้วกั้น ตั้งจิตมั่น..บอกตัว..ชั่วไม่ทำ 189/28 ชั่วไม่ทำ..กำหนดจิต..ปิดบัญชี กำหนดดี..เป็นอารมณ์..ข่มเช้าค่ำ ตรวจหาชั่ว..ในตัว..เป็นประจำ อยู่กับธรรม..นี่แหละคุณ..มันอุ่นใจ 189/29 มันอุ่นใจ..อยู่ในศีล..ไม่สิ้นคิด มีชีวิต..ธรรมดา..ก็ผาสุข เมื่อไม่อยาก..มากมาย..ก็ไม่ทุกข์ มีความสุข..ตามประสา..ตนหาได้ 189/30 ตนหาได้..ใช้จ่าย..รู้ประมาณ ทำบุญทาน..ตามกำลัง..ไม่เป็นหนี้ พึงพอใจ..ใช้ชีวิต..คิดทำดี ทุกข์ถึงมี..รู้เข้าใจ..ไม่ทุกข์มาก 189/31 ไม่ทุกข์มาก..ทำเรื่องยาก..ให้มันง่าย ไม่แพ้พ่าย..กิเลส..และตัณหา มาเป็นผู้..อยู่เรียบง่าย..ธรรมดา ผู้หามา..มากมาย..ตายเหมือนกัน 189/32 ตายเหมือนกัน..ฉันจึงหา..ทรัพย์ภายใน ฝึกทำใจ..ยอมรับ..กับปัญหา ตั้งใจไว้..ทุกข์เพียงใด..ไม่นำพา ใช้ปัญญา..เปิดประตู..สู่นิพพาน 189/33 สู่นิพพาน..เจาะให้ผ่าน..ด่านมนุษย์ เทพบุตร..นางฟ้า..ด่านสวรรค์ สู่ด่านพรหม..จงรู้..ผู้มีฌาน พระนิพพาน..ที่สิ้นสุด..จุดมุ่งหมาย 189/34 จุดมุ่งหมาย..ไม่หาย..วางเป็นผัง ด้วยการฝัง..ติดไว้..ในดวงจิต แล้วออกเดิน..ไปตาม..ธรรมลิขิต พูดทำคิด..มีชีวิต..ในอู่บุญ 189/35 ในอู่บุญ..คุณบางคน..อาจคิดผิด เขาใช้จิต..จำไว้..ไม่ใช่เงิน ปฏิบัติดี..บุญมี..มากเหลือเกิน ค่าของเงิน..เทียบไม่ติด..แค่นิดเดียว 189/36 แค่นิดเดียว..อย่าเพลิน..ใช้เงินหว่าน จงคิดอ่าน..ใช้ปัญญา..พาปฏิบัติ แค่รู้ลม..สมใจ..เห็นได้ชัด ทำให้เป็น..ปรมัต..ก็ยิ่งดี 189/37 ก็ยิ่งดี..ที่สุด..ใกล้จุดหมาย ไม่เคยสาย..สำหรับผู้..สู้เพื่อหยุด น้อยความสุข..ทุกข์เหลือแสน..แดนมนุษย์ หาทางหยุด..หลุดพ้น..ค้นให้เจอ 189/38 ค้นให้เจอ..ตรงจุด..หยุดให้ได้ เป็นผู้ใช้..ปัญญา..คุมอารมณ์ ปฏิบัติธรรม..ตามกาล..สานผสม ทุกข์ขื่นขม..ล้ำค่า..ถ้ารู้คิด 189/39 ถ้ารู้คิด..ชีวิต..ที่ผ่านมา จนชรา..มีวันไหน..ที่ไม่ทุกข์ ทั้งทุกข์หนัก..ทุกข์เบา..ไร้เงาสุข หิวก็ทุกข์..ลุกไขว่คว้า..ไล่หากิน 189/40 ไล่หากิน..อิ่มมา..หนังตาหย่อน งานเหนื่อยอ่อน..หลับสักครู่..ตื่นสู้ใหม่ ทำอย่างนี้..วนไปมา..ไม่ว่าใคร นี่ยังไง..กายคน..ผู้ทนทุกข์ 189/41 ผู้ทนทุกข์..ปลุกใจตื่น..ขึ้นมามอง เมื่อเราลอง..พิจารณา..กายานี้ ตั้งแต่หัว..จรดเท้า..ที่เรามี มันมีดี..อย่างไร..ลองใคร่ครวญ 189/42 ลองใคร่ครวญ..หวนคิด..ตั้งแต่เกิด เหมือนกับเปิด..ตำรา..ยาหม้อใหญ่ ให้เรารู้..เราเห็น..ความเป็นไป หาอะไร..คงที่..ไม่มีเลย 189/43 ไม่มีเลย..คลอดมา..ออกจากท้อง ถ้าไม่ร้อง..ตีก้น..จนมีเสียง ร้องไห้จ้า..ยิ้มร่า..มีสำเนียง นี่แค่เพียง..เริ่มต้น..ตนออกมา 189/44 หิวก็ร้อง..อิ่มก็หลับ..สิครับท่าน ฉี่ไม่อั้น..เปียกผ้าอ้อม..แม่พร้อมเปลี่ยน กินขี้ฉี่..ทั้งคืนวัน..แบบหมุนเวียน แม่ก็เพียร..ทั้งคืนวัน..หมั่นดูแล 189/45 ท่านดูแล..เอาใจใส่..ไม่เคยห่าง งานต่างต่าง..รอบตัว..มีทั่วบ้าน พอลูกหลับ..ก็ขยับ..รีบทำงาน ทำไม่นาน..ชะแง้มอง..ลูกร้องไหม 189/46 ลูกร้องไหม..ห่วงใย..จนหูแว่ว ไปดูแล้ว..หลับปุ๋ย..ลุยงานต่อ ถ้าเจ็บไข้..ไม่สบาย..วิ่งหาหมอ มนุษย์หนอ..ใครว่าสุข..ทุกข์ประจำ 189/47 ทุกข์ประจำ..มองเห็นกรรม..ผู้เกิดกาย ต้องวุ่นวาย..ตามลำดับ..สุดคับข้อง พอเติบใหญ่..ก็ลำบาก..เรื่องปากท้อง ตอนเด็กร้อง..หิวนี่นั่น..จัดสรรให้ 189/48 จัดสรรให้..เติบใหญ่..หาเพื่อตน ยังเพิ่มคน..ในครอบครัว..ว่าตัวสุข แถมยังเพิ่ม..ผลผลิต..ไม่คิดทุกข์ ต้องคอยลุก..ผลัดเปลี่ยน..เวียนดูแล 189/49 ขอผ่านมา..ชรามาก..ลากสังขาร ออกอาการ..เปลี่ยนแปลง..เรี่ยวแรงลด ผ่านกระจก..ที่ใด..ใจหายหมด ด้วยปรากฏ..เห็นตาแก่..ชะแง้มอง 189/50 ชะแง้มอง..จ้องดู..กูนี่หว่า อ้าวตายห่า..ผมหงอก..ออกเต็มหัว บ้างหัวล้าน..กบาลใส..ไม่มีมัว ทั้งที่ตัว..มันรดน้ำ..ทุกค่ำเช้า 189/51 จากเส้นผม..ลงมา..หูผ่าตึง ไม่ได้ดึง..พึงรู้..หูมันดับ ลูกถามว่า..พ่อกินข้าว..หรือยังครับ ไม่ได้หลับ..ไม่มีมุ้ง..ยุงมันชุม 189/52 ผ่านจากหู..มาถึงตา..ที่ฟ่าฟาง ไม่สว่าง..แจ่มใส..เหมือนหนุ่มแน่น อ่านหนังสือ..ดูหน้าใคร..ต้องใส่แว่น จำได้แม่น..เรียกลูกชาย..ไอ้เพื่อนเกลอ 189/53 ผ่านจากตา..มาปาก..ก็อยากตาย ฟันฉันหาย..ไปสิ้น..กินยังไง เมื่อหนุ่มนี้..ฟันเรียงขาว..แวววาวใส หายไปไหน..ทีละซี่..เดี๋ยวนี้หมด 189/54 เดี๋ยวนี้หมด..เหงือกอย่างเดียว..เคี้ยวยังไง ตัดสินใจ..ใส่ฟันปลอม..ยอมเสียตังค์ ของขบเคี้ยว..อร่อยลิ้น..ได้กินบ้าง ฟันปลอมวาง..ไว้ไหน..หาให้ที 189/55 ต่อจากปาก..อยากให้ดู..ที่ใบหน้า อ้าวตายห่า..ตีนกา..มาเหยียบย่ำ หนุ่มไม่มี..นี่หว่า..การะยำ แอบมาย่ำ..แต่เมื่อไร..ไม่รู้เลย 189/56 ไม่รู้เลย..เพื่อนเอย..ตัวแขนขา เต็มด้วยฟ่า..ตกกระ..ทั้งด่างดำ กับผิวหนัง..เหี่ยวย่น..จนน่าขำ นี่แหละธรรม..ของแท้..แค่รู้คิด 189/57 แค่รู้คิด..เห็นชีวิต..ด้วยปัญญา ธรรมดา..ธรรมชาติ..ของมนุษย์ เดินไปหา..แก่เจ็บตาย..ในที่สุด ตายคือจุด..สุดท้าย..ทิ้งกายนี้ 189/58 ทิ้งกายนี้..ที่รอเน่า..รู้เข้าใจ ไม่อาลัย..อาวร..ก่อนตายจาก กายนี้พัง..ยับเยิน..เกินฉุดลาก เป็นแค่ซาก..แท้จริง..ทิ้งไปเลย 189/59 ทิ้งไปเลย..กายเอย..ขอขมา ถึงเวลา..ต้องไป..ไม่หวนกลับ แยกหมดสิ้น..ดินน้ำลมไฟ..ไปแล้วครับ น้อมคำนับ..ซากนี้..ที่ให้คุณ 189/60 ที่ให้คุณ..ได้ทำบุญ..ทำกุศล จนส่งผล..ต่อดวงจิต..ไม่ติดค้าง มีปัญญา..โดดเด่น..มองเห็นทาง แสงสว่าง..แห่งพระธรรม..ส่องนำไป
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |