บนเส้นทางสายพระนิพพาน 205

 บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 205

205/01

รู้ว่าจิต..สร้างบ้านไว้..ไร้ต่อต้าน

มาเนิ่นนาน..รู้ไหม..ใครจะรื้อ

ต้องเป็นจิต..ของเรา..ที่ลุกฮือ

ตั้งใจรื้อ..มันลง..ประสงค์เรา

205/02

ประสงค์เรา..ไม่เอา..แล้วเกิดกาย

เกิดแล้วตาย..ก่อนตาย..แสนทุกข์ยาก

หลงตามใจ..มันเข้า..เจ้าความอยาก

จึงลำบาก..ไม่สิ้น..มากดิ้นรน

205/03

มากดิ้นรน..ทนทุกข์..ทรมาน

สิ่งต้องการ..คือสุข..กลับเลือนหาย

ถึงเวลา..อนิจจา..หากันตาย

ไม่เคยคลาย..ทุกข์ตรม..ขมขื่นใจ

205/04

ขมขื่นใจ..แต่เกิด..จนตายแล

อันตัวแก..มีปัญญา..มองเห็นใหม

ว่าคนเรา..กำเนิด..เกิดทำไม

ไม่เข้าใจ..มองไม่เห็น..ก็เหม็นเปล่า

205/05

ก็เหม็นเปล่า..ไม่เอาอ่าว..ขี้เถ้าแกลบ

ทำเหมือนแอบ..มาเกิดกาย..อายมัจฉา

มองไม่เห็น..แสงธรรม..อันงามตา

แค่ผ่านมา..ผ่านไป..ไร้ค่าคน

205/06

ไร้ค่าคน..ทำตน..ยิ่งตกต่ำ

มาดื่มด่ำ..ความอยาก..มากตัณหา

มาหลงผิด..ติดนิ่ง..สิ่งมายา

หมดราคา..ค่าตน..คนทั่วไป

205/07

คนทั่วไป..มั่วกาม..จนงามหน้า

เป็นผู้กล้า..ทำชั่ว..กลัวความดี

เห็นสิ่งชั่ว..เร็วเกิน..บุญเดินหนี

จนเป็นผี..ก็สาย..ตายเสียแล้ว

205/08

ตายเสียแล้ว..แก้ไข..ไม่ได้ดอก

กลายเป็นหอก..แทงตน..จนสาสม

ไม่เหลือดี..มากมี..หนี้ทุกข์ตรม

ถูกดึงจม..ตาแจ้ง..เห็นแสงธรรม

205/09

เห็นแสงธรรม..จำจด..จนหมดเวร

เหลือแค่เดน..เศษกรรม..ทำเท่านั้น

ถ้าได้กลับ..มาเกิดใหม่..เขาไล่ทัน

ก็เป็นอัน..ปิดบัญชี..หนี้อีกราย

205/10

หนี้อีกราย..เท่านั้น..ท่านเจ้าขา

ปรารถนา..หลุดพ้น..ต้องทนรับ

สิ่งกระทบ..แค่นั้น..อย่าหันควับ

ค่อยค่อยนับ..ปัญญา..พิจารณาเอา

205/11

พิจารณาเอา..จำจด..ต้องอดทน

ทนไปจน..สิ้นสุด..มนุษย์เอ๋ย

อันความสุข..โลกนี้..ไม่มีเลย

จงคุ้นเคย..เฉยเมย..กับทุกข์ตรม

205/12

กับทุกข์ตรม..ตามติด..ชีวิตตัว

ความหมองมัว..อันนี้..บ่งชี้ชัด

เรานี่แหละ..ใช้แล้วสู..ผู้ปฏิบัติ

เขาก็จัด..ส่งคืนให้..รับไปสู

205/13

รับไปสู..รู้รสชาด..นี้ไหมเล่า

เคยทำเขา..เอาไว้..เป็นไงบ้าง

แค่เศษกรรม..ถึงต้อง..ร้องครวญคราง

จงหาทาง..ข้ามพ้น..ไปจนสุด

205/14

ไปจนสุด..จุดหมาย..ถึงปลายทาง

เป็นผู้วาง..ทุกสิ่ง..ทิ้งทั้งหมด

รักชอบชัง..ผูกพัน..อันทรัพย์ยศ

เป็นผู้ปลด..จากใจ..ได้ด้วยตน

205/15

ได้ด้วยตน..ทุกข์ทน..จนรู้แจ้ง

เป็นผู้แทง..ถูกเป้า..เข้าตรงจุด

เพื่อเป็นผู้..ไม่ใช้..กายมนุษย์

เป็นผู้หลุด..โลกา..หานิพพาน

205/16

หานิพพาน..ด่านต่อไป..เทวาพรหม

ผู้ไม่จม..ต่อข้างบน..ไปจนสุด

ปฏิบัติจน..จิตใส..ใจบริสุทธิ์

พุทธบุตร..เป็นไป..ได้ด้วยจิต

205/17

ได้ด้วยจิต..แห่งเรา..ขัดเกลาดี

จนไม่มี..หมองมัว..เป็นตัวกั้น

การจะไป..ฝึกใจ..เพียงเท่านั้น

ให้เป็นขั้น..เป็นตอน..การฝึกตน

205/18

การฝึกตน..มรรคผล..เป็นสำคัญ

โสดาบัน..ปฏิมรรค..ปฏิผล

คือผู้ฝึก..สู่เส้นทาง..ในเบื้องต้น

เพื่อไปชน..พระนิพพาน..กาลเบื้องหน้า

205/19

กาลเบื้องหน้า..สกิทา..คามีมรรค

ไม่นานนัก..หลักดี..ผลมีผล

ทางนี้แหละ..ถูกต้อง..ทางแห่งตน

ละเอียดจน..มุ่งหา..อนาคามี

205/20

อนาคามี..ยิ่งใกล้..ไม่กลับหลัง

เป็นผู้หวัง..มรรคผล..แห่งตนได้

จิตมุ่งมั่น..ปล่อยวาง..ย่างสบาย

เป็นผู้คลาย..ความอยาก..เพื่อจากลา

205/21

เพื่อจากลา..ด้วยดี..หวังหนีทุกข์

เป็นผู้ลุก..เดินหน้า..หาทางหนี

เกิดทีไร..ไร้สุข..ทุกข์มากมี

ตายทุกที..หนีดีกว่า..ไม่มาเกิด

205/22

ไม่มาเกิด..ต่อไปเถิด..อรหัตมรรค

ไม่นานนัก..อรหัตผล..วิ่งชนเอง

แม้ความตาย..วิ่งถึงตัว..ไม่กลัวเกรง

แค่นี้เอง..ตายจนชิน..ด้วยยินดี

205/23

ด้วยยินดี..ครั้งนี้..ครั้งสุดท้าย

จะตายร้าย..ตายดี..ไม่มีผล

ไม่มัวหมอง..ผ่องใส..แล้วใจตน

หมื่นแสนคน..กวนไม่ขุ่น..ถ้าคุณวาง

205/24

ถ้าคุณวาง..มันได้..ไม่ผูกมัด

ก็เด่นชัด..ทุกที..ดีคอยหนุน

เป็นผู้ไป..ไกลบาป..หาบแต่บุญ

มีต้นทุน..ตุนมาก..ยากดึงต่ำ

205/25

ยากดึงต่ำ..ทำดี..ปัจจุบัน

อดีตอัน..ชั่วบาป..ขอสาปส่ง

แต่น้อมรับ..โทษทัณฑ์..ที่ดันลง

จิตมั่นคง..ในดี..ไม่มีคลอน

205/26

ไม่มีคลอน..นั่งนอน..จิตสงบ

มันจะจบ..เมื่อไร..ไม่สำคัญ

ขอเพียงใจ..มั่นดี..ก็แล้วกัน

รู้แบ่งปัน..มีน้ำใจ..อภัยทาน

205/27

ให้ทุกวัน..แต่นี้..ดีนำหน้า

ไปจนกว่า..ชีวิต..จะหาไม่

ถูกกระทำ..แก่ตน..ไม่สนใจ

ขออภัย..ขอขมา..ถ้าล่วงเกิน

205/28

ถ้าล่วงเกิน..ด้วยกาย..วาจาใจ

ทำลงไป..แต่ต้น..จนบัดนี้

ด้วยเจตนา..ไม่เจตนา..ประมาทก็ดี

หรือบางที..พลาดพลั้ง..ไม่ตั้งใจ

205/29

ไม่ตั้งใจ..หรือรู้เท่า..ไม่ถึงการณ์

ไม่เป็นพาล..แก่ใคร..อภัยเถิด

น้อมรับกรรม..ทุกบัญชี..ที่เคยเกิด

รู้ไว้เถิด..เราคิด..ปิดบัญชี

205/30

ปิดบัญชี..หนี้สิน..เคยสิ้นคิด

เกิดแต่ฤทธิ์..กิเลส..ตัณหาตน

ทุกเรื่องราว..เหลือรับ..อัปมงคล

หวังก้าวพ้น..เสียที..หนี้ทั้งมวล

205/31

หนี้ทั้งมวล..ตามบรรจบ..ข้ามภพชาติ

มันเกินคาด..เกินคิด..ตามติดตัว

เขาจองเวร..จองกรรม..เราทำชั่ว

ไปเกลือกกลั้ว..รับกรรม..เราทำเอง

205/32

เราทำเอง..ข้ามชาติภพ..ยากหลบเลี่ยง

กรรมมันเที่ยง..ยิ่งนัก..ทั้งหนักเบา

ความรู้สึก..จิตสำนึก..อยู่ที่เรา

น้อมรับเอา..ไม่จองเวร..ย่อมเป็นคุณ

205/33

ย่อมเป็นคุณ..แก่ตน..ทนรับกรรม

รู้จักจำ..เข็ดหราบ..แล้วสาปส่ง

เกิดเป็นคน..อีกไหม..ไม่ประสงค์

กลัวจะลง..ลึกเกิน..เดินหลงทาง

205/34

เดินหลงทาง..ห่างธรรม..ก่อกรรมหนัก

ไม่มีหลัก..ยึดไว้..ย่อมไหลร่วง

ไม่ค้นหา..ความจริง..หลงสิ่งลวง

กลับเป็นบ่วง..รัดตน..วนไปมา

205/35

วนไปมา..หาทาง..ออกไม่พบ

พอเลิกคบ..กับกิเลส..และตัณหา

สว่างใจ..ไปได้สวย..ด้วยปัญญา

ถึงมืดมา..สว่างไป..ด้วยใจตน

205/36

ด้วยใจตน..ค้นหาธรรม..คลำถูกทาง

รู้จักวาง..ของหนัก..มีหลักการ

สิ่งไม่ดี..ไม่เก็บไว้..ในกบาล

ดัดสันดาน..จิตตน..จนมันตรง

205/37

จนมันตรง..ไม่หลงออก..จึงตอกมุด

ไม่ให้หลุด..จากจุด..ที่หวังไว้

เป็นหนทาง..โล่งเตียน..ไม่เวียนว่าย

เป็นผู้ได้..เห็นธรรม..ตามพุทธองค์

205/38

ตามพุทธองค์..ตรงที่สุด..หลุดพ้นแน่

ที่มันแย่..เพราะจิต..คิดต่อต้าน

เพราะกิเลส..ข้นเข้ม..เต็มกบาล

จึงรับทาน..แต่ทุกข์..คลุกน้ำตา

205/39

คลุกน้ำตา..ทุกที..ที่มาเกิด

พอกำเนิด..ร้องลั่น..ท่านเจ้าขา

เรียนรู้ทุกข์..พลัดพราก..มากน้ำตา

ใช้ปัญญา..หาทางผ่าน..ด่านมนุษย์

205/40

ด่านมนุษย์..สู่หลุดพ้น..ค้นหาเถิด

เป็นผู้เกิด..มาที..มีปัญญา

มีจิตผ่อง..เห็นถ่องแท้..แก้ปัญหา

อุเบกขา..ต่อทุกข์..ที่รุกเร้า

205/41

ที่รุกเร้า..กรรมเก่า..เราทั้งสิ้น

การจะดิ้น..หลีกหนี..ไม่มีผล

แม้แต่องค์..พระสุคต..ทศพล

กรรมตามจน..ทิ้งกาย..ทำลายขันธุ์

205/42

ทำลายขันธุ์..พระองค์ท่าน..สู่นิพพาน

แม้ยาวนาน..ถึงบัดนี้..มีคำสอน

ให้รู้ว่า..มีสุขอัน..นิรันดร

ไม่ต้องย้อน..กลับมา..หาความทุกข์

205/43

หาความทุกข์..ทำไม..เมื่อใจดี

เขาก็มี..แต่มุ่ง..ไปหาสุข

ทำจิตใส..ใจสว่าง..ออกห่างทุกข์

มีแต่รุก..คืบหน้า..หานิพพาน

205/44

หานิพพาน..หลุดพ้น..ค้นให้ทั่ว

มีความชั่ว..ซ่อนซุก..ชุกตรงไหน

จงค้นหา..รุกคืบ..ทุกหลืบใจ

กำจัดไป..ให้สิ้น..ดิ้นให้หลุด

205/45

ดิ้นให้หลุด..ขุดให้เจอ..อย่าเผลอตาม

มีแต่ทราม..ทั้งนั้น..อันกิเลส

แล้วจำจด..กดไว้..ตัวหาเหตุ

ปฏิเสธ..ทุกอย่าง..ถอยห่างมา

205/46

ถอยห่างมา..หาธรรม..นำทางตน

เป็นบุคคล..บนเส้นทาง..สายนิพพาน

น้อมรับกรรม..เคยทำ..อย่างกล้าหาญ

รู้เผาผลาญ..กิเลสตน..จนหมดแรง

205/47

จนหมดแรง..สิ้นฤทธิ์..ไม่คิดสู้

จึงเป็นผู้..ชนะใจ..ในที่สุด

สมคุณค่า..เกิดมา..เป็นมนุษย์

หาทางขุด..กิเลสตน..ขนทิ้งไป

205/48

ขนทิ้งไป..จากใจ..ให้มันหมด

กิเลสกด..ทับไว้..หลายภพชาติ

จงกำจัด..ออกไป..ให้เด็ดขาด

ใช้โอกาส..ชาตินี้..หนีไปเลย

205/49

หนีไปเลย..ลาลับ..อย่ากลับมา

เพราะโลกา..น่าเอือม..เสื่อมสลาย

มากมายทุกข์..คอยรอ..ฉันขอบาย

น่าละอาย..เดินทางผิด..ด้วยจิตเขลา

205/50

ด้วยจิตเขลา..หาเหา..ใส่หัวตน

จึงเวียนวน..ชดใช้..ไม่รู้จบ

เมื่อชาตินี้..เกิดมา..หาธรรมพบ

ทำการรบ..แตกหัก..ปักหลักลุย

205/51

ปักหลักลุย..เต็มที่..หนีการเกิด

เมื่อรู้เปิด..ทางธรรม..นำตนหนี

ใช้เวลา..ให้คุ้มค่า..ทุกนาที

ใช้ความดี..นำร่อง..ไม่ต้องกลัว

205/52

ไม่ต้องกลัว..ความชั่ว..มันหงอยเหงา

ไม่หาเหา..ใส่หัวใหม่..ใจก็นิ่ง

ส่วนของเก่า..ใช้เขา..ไปทุกสิ่ง

เพื่อจะวิ่ง..ตามลู่..สู่จุดหมาย

205/53

สู่จุดหมาย..ปลายทาง..ที่วางไว้

ถึงจะใช้..เวลานาน..ฉันไม่สน

ถึงกรรมเก่า..ล้อมหมด..รู้อดทน

ต่อข้างบน..ก็ได้..ถ้าไม่ถึง

205/54

ถ้าไม่ถึง..พึงรู้ใจ..ไม่ใสพอ

หมั่นถักทอ..ใจเรา..ขัดเกลาจิต

ไม่ติดสุข..ข้างบน..จนเป็นพิษ

ก็มีสิทธิ์..ร่วงหล่น..จนลึกสุด

205/55

จนลึกสุด..จึงได้ผุด..ได้เกิดใหม่

นานเท่าไหร่..กันหนา..ไม่กล้าคิด

เกิดในยุค..ไร้ศาสนา..ยิ่งพาผิด

ต้องการปิด..บัญชี..ชาตินี้เลย

205/56

ชาตินี้เลย..คุณเอย..อย่าพลัดผ่อน

ว่าเดี๋ยวก่อน..รักห่วงจัง..วางไม่ได้

แก่อีกหน่อย..ก็แล้วกัน..ในบั้นปลาย

ไม่ยอมคลาย..อาจยิ่งรัด..มัดไว้แน่น

205/57

มัดไว้แน่น..บนแท่นหลัก..ความรักห่วง

อันเป็นบ่วง..ผูดมัด..ตัดไม่ขาด

จึงไม่มี..วันจบ..กันภพชาติ

ย่อมเป็นทาส..กิเลสตัณหา..พาเดินทาง

205/58

พาเดินทาง..คนละทิศ..กับทางธรรม

หลงก่อกรรม..ทำเข็ญ..เห็นว่าสุข

ใช้ฆ่าเข่น..เป็นกีฬา..ว่าสนุก

บนความทุกข์..ของคนสัตว์..จัดว่าเลว

205/59

จัดว่าเลว..ว่าชั่ว..ทำผิดพลาด

สร้างอาฆาต..จองเวร..ไว้เป็นเข่ง

กฏแห่งกรรม..จะตาม..เราไปเอง

ไม่ต้องเกรง..ที่ทำไว้..ไร้ความผิด

205/60

ไร้ความผิด..ชาตินี้..อาจหนีได้

ชาติต่อไป..เกิดอีก..หลีกไม่พ้น

เปิดบัญชี..ทุกที..ที่เป็นคน

ทางหลุดพ้น..ยังมี..อยู่ที่เรา

 

 

Create Date : 20 มิถุนายน 2558 Last Update : 27 มิถุนายน 2558 16:18:48 น. Counter : 1392 Pageviews.		0 comments
Share Tweet