บนเส้นทางสายพระนิพพาน 225 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 225 225/01 ชีวิตคน..วุ่นวน..กับความอยาก ทั้งเรื่องปาก..เรื่องท้อง..ของจำเป็น รถบ้านทรัพย์..เงินทอง..ที่มองเห็น เกียรติก็เป็น..ปัจจัย..เที่ยวไล่คว้า 225/02 เทียวไล่คว้า..หามา..ไม่ประมาณ ความต้องการ..เพิ่มพูน..คูณทวี ทุกข์หรือสุข..เพื่อนเอย..เลยพอดี ทุกข์ทวี..มากมาย..ไม่ได้สม 225/03 ไม่ได้สม..ขมขื่น..คณานับ ไม่ยอมรับ..ยิ่งพา..ชีวิตพัง ถ้ายอมรับ..กลับดี..มีพลัง ชีวิตยัง..กลับร้าย..กลายเป็นดี 225/04 กลายเป็นดี..มีขึ้น..ย่อมมีลง มีทั้งตรง..ทั้งอ้อม..เมื่อน้อมรับ มีบาปบุญ..เวรกรรม..ตามกำกับ มีทั้งหลับ..ทั้งตื่น..ฟื้นและฟุบ 225/05 ฟื้นและฟุบ.ยุบพอง..ของธรรมดา มีกลับมา..กลับไป..ไม่คงมั่น มีป่วยไข้..ไม่สบาย..เรื่องกายมัน เกิดตายนั้น..ธรรมดา..มาเพื่อตาย 225/06 มาเพื่อตาย..กายนี้..ที่ไม่แน่ บ้างเกิดแค่..เพียงวัน..ก็พลันตาย บ้างป่วยไข้..ทั้งปี..ไม่มีหาย เช้าสบาย..พอสาย..ตายก็มี 225/07 ตายก็มี..ชั่วดี..อยู่ที่จิต มีความคิด..ปัญญา..พาผ่านพ้น อยู่ที่คุณ..ต้นทุน..บุญกุศล มันส่งผล..เร็วช้า..หาให้พบ 225/08 หาให้พบ..พร้อมรบ..ภายในจิต ด้วยความคิด..ธรรมดา..ธรรมชาติ ยอมรับได้..จิตใจ..ใสสะอาด ความเป็นปราชญ์..ผู้รู้..อยู่ที่ตน 225/09 อยู่ที่ตน..คนทั่ว..ย่อมกลมกล่อม ที่เป็นหย่อม..ดีร้าย..คนไม่ทั่ว มีเหตุการณ์..มากมาย..พุ่งใส่ตัว จงอย่ากลัว..ทายท้า..กล้ายอมรับ 225/10 กล้ายอมรับ..ปัญหา..ครามันเกิด เป็นการเปิด..ใจรับ..กับเวรกรรม จิตรับรู้..กูเอง..เคยกระทำ มันจึงนำ..มาสู่..เป็นผู้รับ 225/11 เป็นผู้รับ..กรรมมี..ทั้งดีชั่ว ไม่มีมั่ว..ตัวตน..คนผู้รับ ที่ช่วงนั้น..บาปหรือบุญ..คุณกำกับ ก็ขยับ..ตามกำลัง..อยู่ฝั่งใด 225/12 อยู่ฝั่งใด..ใจตน..คนรู้เอง นั่งร้องเพลง..หรือทุกข์ทน..จนร่ำไห้ พิจารณา..สักนิด..สะกิดใจ มันเป็นไป..ตามกรรม..จำไว้เลย 225/13 จำไว้เลย..เพื่อนเอย..ให้เคยชิน เป็นผู้กิน..ข้าวร้อน..นอนเป็นสุข ครองชีวิต..อยู่ได้..แม้กายทุกข์ นายกรรมรุก..ไม่ร้อนเร่า..รู้เข้าใจ 225/14 รู้เข้าใจ..ชีวิตวัย..ธรรมดา แก่ชรา..ป่วยไข้..กายมันทุกข์ จิตยอมรับ..ได้ไว..ใจเป็นสุข ถูกกระตุก..ไม่ฮืออือ..ฉันคือคน 225/15 ฉันคือคน..บนโลก..มากโชคเคราะห์ มีหัวเราะ..ร้องไห้..ธรรมดา มีพานพบ..พลัดพราก..มากปัญหา ปรารถนา..ไม่สม..ไม่จมฟู 225/16 ไม่จมฟู..มองดู..ความเป็นไป ไม่เอาใจ..ไปจับ..ปรับสมดุลย์ มีจิตดี..จิตใส..ไว้เป็นทุน ย่อมเป็นคุณ..แก่ตน..จนพ้นเคราะห์ 225/17 จนพ้นเคราะห์..หัวเราะ..โชคชะตา ผ่านเข้ามา..ชั่วคราว..ราวกับฝัน ยังไม่ตาย..ย่อมสลาย..ไปสักวัน รู้เท่าทัน..อยู่ได้..ไม่ทุกข์เลย 225/18 ไม่ทุกข์เลย..เคยชิน..กินน้ำตา รอเวลา..ทุกข์อิ่ม..ยิ้มรับได้ อยู่ไม่ช้า..ไม่นาน..มันก็ไป ทุกข์อะไร..กันเล่า..นะเจ้าคน 225/19 นะเจ้าคน..อดทน..และอดกลั้น ทีละขั้น..ละตอน..ย้อนครุ่นคิด หยุดที่ต้น..นั้นไว้..นะใจจิต ค่อยค่อยปิด..บัญชี..หนี้เวรกรรม 225/20 หนี้เวรกรรม..ลำบาก..ไม่มากหรอก เขามาหลอก..ให้ยุ่ง..มุ่งที่จิต เอาสติ..ปัญญา..นำมาคิด ช่วยล้างพิษ..แผลกรรม..ชำระใจ 225/21 ชำระใจ..ใครเล่า..ก็เราเอง ไม่ต้องเกรง..ใจใคร..ใส่เต็มที่ ถ้าอยากให้...ใจเรา..เขาได้ดี กระหน่ำตี..ให้เชื่อง..เรื่องของเรา 225/22 เรื่องของเรา..เอาดี..ให้มันได้ เพื่อถึงป้าย..ปลายทาง..พระนิพพาน มุ่งทำให้..จิตดี..มีพื้นฐาน เพื่อประหาร..กิเลส..ใช้เศษกรรม 225/23 ใช้เศษกรรม..แก่กัน..ให้มันหมด ค่อยค่อยปลด..ชดใช้..ทีละเปาะ หากแม้กรรม..ประดัง..นั่งหัวเราะ รับเนาะเนาะ..กรรมเก่า..ของเราเอง 225/24 ของเราเอง..อย่าเกรง..จะหมดง่าย ยอมรับได้..บางเบา..เอาให้หนัก ชาติก่อนเก่า..ของเรา..คงแย่นัก คงมากรัก..โลภโกรธหลง..เข้าดงดอน 225/25 เข้าดงดอน..แรมรอน..นรกโลก พอมีโชค..เกิดกาย..ได้คราวนี้ จงตั้งจิต..ปรารถนา..หาแต่ดี หวังจะมี..ทางหลุด..หยุดเกิดกาย 225/26 หยุดเกิดกาย..ตายจบ..ศพไม่มี ต้องเอาดี..นำหน้า..ฆ่ากิเลส รักษาศีล..อุ้มชู..รู้ปฏิเสธ รู้ขอบเขต..แห่งตน..ค้นหาธรรม 225/27 ค้นหาธรรม..กำไร..ในการเกิด การกำเนิด..ครั้งนี้..มีสำนึก มุ่งทำดี..จากใน..ใจรู้สึก จงหมั่นฝึก..ทำดี..จึงมีผล 225/28 จึงมีผล..ฝึกฝน..ไม่ประมาณ ที่ต้องการ..ผลใหญ่..ไปไม่กลับ เมื่อตั้งจิต..ปรารถนา..ขอลาลับ ลุยเลยครับ..แต่นี้ไป..ใจดวงเดียว 225/29 ใจดวงเดียว..เคี่ยวเข็ญ..ให้เห็นผล บุญกุศล..รวมตัว..มัวก็ใส อะไรเล่า..จะดีกว่า..รักษาใจ ไม่มีใคร..ยื้อแย่ง..แบ่งไปได้ 225/30 แบ่งไปได้..อย่างไร..บุญกุศล ย่อมส่งผล..แก่คน..ผู้บำเพ็ญ ปรารถนา..ปัจจุบัน..มันยิ่งเย็น เพื่อมองเห็น..นิพพาน..กาลสิ้นใจ 225/31 กาลสิ้นใจ..ไปอยู่..ในอู่บุญ ที่ลงทุน..ไว้มาก..จากเบื้องหลัง ไม่กลับมา..เวียนว่าย..เมื่อกายพัง ยามกายยัง..สะสมบุญ..ลงทุนไว้ 225/32 อย่าฆ่าสัตว์..ตัดชีวิต..พึงเคารพ ถ้าอยากพบ..นิพพาน..ไม่นานเกิน เป็นทางตรง..ให้เรา..ได้ก้าวเดิน จงเพลิดเพลิน..ในศีล..ด้วยยินดี 225/33 ด้วยยินดี..มีจิต..อันสงบ หนทางจบ..แจ่มแจ้ง..ในดวงจิต เอาแต่ดี..ประจำ..พูดทำคิด ไม่มีพิษ..มีภัย..เมื่อใจดี 225/34 เมื่อใจดี..มีค่า..กว่าสิ่งใด มองข้างใน..ให้เห็น..เป็นขุมทรัพย์ เพราะหนทาง..ข้างใน..ไปไม่กลับ เอาจิตจับ..ลมไว้..ไม่ปรุงแต่ง 225/35 ไม่ปรุงแต่ง..ทุกอย่าง..วางสงบ สิ่งกระทบ..รู้ขบ..ด้วยปัญญา ทุกสิ่งอัน..มันเกิด..ธรรมดา เราเกิดมา..แก้ไข..ชีวิตเรา 225/36 ชีวิตเรา..หรือใคร..ได้เกิดมา จนชรา..แก่เฒ่า..นะเจ้าเอย อย่าปล่อยใจ..วายวุ่น..จนคุ้นเคย หรือละเลย..บังคับ..ระงับจิต 225/37 ระงับจิต..เบือนบิด..เหตุและผล ไม่เคยสน..จิตใจ..ใครรอบข้าง อารมณ์ร้าย..ขึ้นมา..ก็ตาค้าง ลูกหลานร้าง..ห่างหาย..ก่อนสายเกิน 225/38 ก่อนสายเกิน..เจริญจิต..ภาวนา ใช้ปัญญา..แห่งตน..มุ่งค้นหา ก่อนกายพัง..ใช้พลัง..แห่งเมตตา ช่วยนำพา..หลานลูก..มาผูกพัน 225/39 มาผูกพัน..ชิดใกล้..มากใยรัก มาทายทัก..คลุกคลี..ไม่หนีหน้า แม้ยามอยู่..ห่างไกล..ใคร่มาหา เป็นปู่ย่า..ตายาย..ได้ใจชน 225/40 ได้ใจชน..บนจิต..คิดดีงาม มีแต่ความ..เมตตา..ปราณีคน การสอนสั่ง..ขอบเขต..ล้วนเหตุผล อารมณ์ตน..เย็นเยือก..เลือกแต่ดี 225/41 เลือกแต่ดี..นำหน้า..เมตตาตาม จึงงดงาม..เพรียบพร้อม..น้อมส่งผล อุเบกขา..จิตใส..ใส่กมล ให้บุคคล..คบหา..มากราบไหว้ 225/42 มากราบไหว้..ด้วยใจ..อย่างจริงแท้ ของผู้แพ้..ความดี..มีเมตตา อันผู้คน..ทุกเหล่า..ปรารถนา ไม่ต้องหา..ทำได้..เขาให้เอง 225/43 เขาให้เอง..ลูกหลาน..พากันล้อม เราดีพร้อม..ทุกสิ่ง..เขาวิ่งใส่ ช่วยดูแล..ทั้งปวง..ด้วยห่วงใย ด้วยเต็มใจ..หลานลูก..ที่ผูกพัน 225/44 ที่ผูกพัน..ห่วงโซ่..ร่มโพธิ์ไทร อันใครใคร..อาศัย..อย่างอบอุ่น เป็นผู้ไร้..ทุกข์ตรม..ร่มใบบุญ ทดแทนคุณ..ผู้เฒ่า..ก่อนเข้าโลง 225/45 ก่อนเข้าโลง..อำลา..ไปเดียวดาย เป็นผู้คลาย..ทุกห่วง..บ่วงร้อยรัด วางทุกสิ่ง..ลงได้..ไม่ผูกมัด เป็นผู้ตัด..กายตน..ก้าวพ้นไป 225/46 ก้าวพ้นไป..ดีกว่า..อย่ายินดี โลกนี้มี..แต่ทุกข์..สุขที่ไหน เกิดมาเห็น..ไหมเล่า..มันเน่าใน พอตายไป..แม่เจ้า..เน่าทั้งตัว 225/47 เน่าทั้งตัว..ตอนตาย..กลายเป็นศพ หาไม่พบ..กายนี้..ดีตรงไหน เมื่อทุกส่วน..ร่างกาย..สลายไป เหลือจิตใจ..บาปบุญ..คุณความดี 225/48 คุณความดี..ไงเล่า..ผู้เฒ่าเอย ทำให้เคย..ให้ชิน..ให้ยินดี มากเมตตา..อุเบกขา..บารมี ให้ความดี..ซึมซับ..จับที่จิต 225/49 จับที่จิต..ติดแน่น..เป็นแม่นมั่น เพื่อพาท่าน..เดินทาง..สู่จุดหมาย ให้จิตนี้..มีพลัง..หลังความตาย เบาสบาย..บุญกุศล..นำตนไป 225/50 นำตนไป..บนทาง..สายนิพพาน ทางบุญทาน..เจนจบ..สงบจิต รักษาศีล..ภาวนา..มาถูกทิศ พูดทำคิด..ประเสริฐ..เกิดปัญญา 225/51 เกิดปัญญา..รู้แจ้ง..แทงตลอด จนไปจอด..ประตู..สู่นิพพาน คอยเรียนรู้..ธรรมดา..มาเพื่อผ่าน แต่ละด่าน..ปะทะ..ละกิเลส 225/52 ละกิเลส..แห่งตัว..ที่มัวเมา อยู่ที่เรา..เอาออก..ทีละนิด ต้องคอยแคะ..คอยเขี่ย..ค่อยค่อยคิด อาจพิชิต..ได้ชัย..ไม่รู้ตัว 225/53 ไม่รู้ตัว..รู้ตน..จนมันใส มองทางไหน..กระจ่าง..ต่างกันมาก ให้ค่อยเป็น..ค่อยไป..กลับไม่ยาก กิเลสพราก..จากจิต..ชีวิตใคร 225/54 ชีวิตใคร..ไม่ใหญ่..ไปกว่าโลง มีใครโกง..ความตาย..ไปได้เล่า แก่ชรา..เดินบึ่ง..จนถึงเรา ผู้ไม่เมา..มุ่งทำ..แต่กรรมดี 225/55 แต่กรรมดี..เท่านั้น..ท่านทั้งหลาย ไม่เคยสาย..เลยสู..ผู้กลับจิต รู้กระทำ..ดีได้..ปลายชีวิต คือพิชิต..จิตได้..ไม่สายเกิน 225/56 ไม่สายเกิน..เดินหน้า..หาทางออก หลวงพ่อบอก..ทางไว้..ไปลูกเอย หนทางสู..สู้นะ..อย่าละเลย เดินคุ้นเคย..จนคล่อง..ต้องสำเร็จ 225/57 ต้องสำเร็จ..เสร็จกิจ..ด้วยจิตดี เมื่อจิตมี..หิริ..โอตัปปะ ตั้งจิตมุ่ง..บรรลุ..มุมานะ หาทางละ..โลกีย์..หนีโลกา 225/58 หนีโลกา..พาจิต..ปิดอบายฯ รู้ละอาย..เพียงนิด..จิตสกปรก หาทางล้วน..ไม่หวน..ลงนรก หาทางยก..จิตตน..พ้นถาวร 225/59 พ้นถาวร..สอนจิต..คิดพูดทำ ล้วนแต่นำ..สิ่งดี..มีเหตุผล มุ่งแต่ศีล..แต่ธรรม..นำสู่ตน อิทธิพล..โลกา..หามีผล 225/60 หามีผล..ต่อจิต..ที่เบื่อหน่าย ต่างก็บ่าย..หน้าสู้..ปูพื้นฐาน มีจุดหมาย..ปลายทาง..พระนิพพาน นิรันกาล..สุขยิ่ง..อย่างจริงแท้
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
