บนเส้นทางสายพระนิพพาน 175
บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 175

175/01

อยากจะดี..ต้องมีศีล..ดีถูกจุด

เป็นมนุษย์..เกิดแล้วตาย..คิดได้ไหม

ไม่ทำดี..เพื่อหนีเปิด..ต้องเกิดใหม่

ดีใจใหญ่..คือนายกรรม..จำให้ดี

175/02

จำให้ดี..มีโอกาส..หนีพ้นได้

ไม่ทำลาย..ศีลตน..ทนรักษา

ไม่ยุใคร..ให้ทำลาย..หมดราคา

ไม่ปรีดา..ถ้าเห็นใคร..ทำลายศีล

175/03

ทำลายศีล..เหมือนตั้งใจ..ทำลายตน

เป็นแค่คน..ที่มืดมน..หนทางไป

เพราะอาจมี..นายเวรกรรม..ตามบังไว้

ต้องชดใช้..กรรมเก่า..ของเราก่อน

175/04

ของเราก่อน..ถอนตัว..จากมัวเมา

ยอมรับเรา..ทำกรรม..ตามผูกพัน

ถูกเขาทำ..เข้าบ้าง..ตามล้างกัน

รู้เท่าทัน..สุขใจ..อภัยทาน

175/05

อภัยทาน..งานง่ายง่าย..ไม่อภัย

กลับผูกใจ..เจ็บช้ำ..ทำกูได้

ก็คือการ..ติดผัง..ฝังที่ใจ

เจ็บกันไป..เจ็บกันมา..บ้ากันจัง

175/06

บ้ากันจัง..ชีวิตพัง..จิตแพ้พ่าย

ที่ท่านได้..คือทุกข์..บุกกระหน่ำ

เพราะว่าจิต..ตัวดี..นี่แหละนำ

ไปก่อกรรม..ด้วยกาย..วาจาใจ

175/07

วางภาระ..หน้าที่..ที่มีอยู่

เพราะเรารู้..แก่ใจดี..หนีไม่พ้น

หายวันนี้..วันหน้า..เข้าตาจน

หนีไม่พ้น..ทอดกาย..วายชีวัน

175/08

วายชีวัน..อันทุกคน..ไม่พ้นแน่

มีก็แต่..ทำจิตดี..ที่มีอยู่

กายป่วยนี้..คืนโลกไป..ไม่ใช่กู

ยิ่งมิงดู..มันยิ่งแย่..รอแค่พัง

175/09

รอแค่พัง..ฝังหรือเผา..เพียงเท่านั้น

ถ้าจิตมั่น..ในดี..มีกายใหม่

อันเกิดจาก..ดีของคุณ..บุญทำไว้

เอาไปใช้..หลังทิ้งกาย..ไปจากกัน

175/10

ไปจากกัน..ไม่วันนี้..ก็วันหน้า

พิจารณา..ดูเถิด..เปิดใจหน่อย

แก่ไปหน้า..วันเวลา..ยิ่งเหลือน้อย

พอบ่ายคล้อย..เย็นมืดค่ำ..อย่าร่ำไร

175/11

อย่าร่ำไร..ในวงเวียน..ไม่รู้จบ

ได้มาพบ..แล้วพราก..จากอย่างนี้

เกิดทุกครั้ง..ชีวาวาย..ตายทุกที

ทำจิตดี..จิตใส..ไปนิพพาน

175/12

ไปนิพพาน..ตัดกาย..ไม่ใช่เรา

ไม่มัวเมา..กายนี้..ที่ไม่เที่ยง

เกิดเพื่อแก่..เจ็บตาย..ไม่ต้องเถียง

โดดขึ้นเขียง..รอดกี่ครั้ง..ก็ยังตาย

175/13

ก็ยังตาย..ตายสบาย..ตายก็ช่าง

เมื่อกายยัง..ให้อาหาร..การรักษา

ยามเจ็บไข้..กายนี้..แสนทรมา

เป็นเพราะว่า..นายกรรม..ตามถามทวง

175/14

ยามกระทบ..กระทั่ง..รู้ยั้งคิด

อย่าปล่อยจิต..รื่นไหล..ไปตามเขา

สงบกาย..สงบใจ..ไว้เถิดเรา

พร้อมกับเอา..มือปิดปาก..แม้ยากเย็น

175/15

แม้ยากเย็น..เป็นยาแก้..อันได้ผล

ตาถลน..ปากด่า..ไม่น่าฟัง

ขาดสติ..ไร้ปัญญา..อนิจจัง

ไม่รู้ยั้ง..หยุดไว้..คล้ายยักษ์มาร

175/16

คล้ายยักษ์มาร..ยังต้องการ..เห็นอีกหรือ

นี่แหละคือ..สิ่งที่ใคร..ไม่ปรารถนา

แต่ต้องพบ..เอาชนะ..ด้วยปัญญา

แกะออกมา..จากใจ..ทำลายมัน

175/17

ทำลายมัน..ให้สิ้นฤทธิ์..ด้วยจิตมั่น

เพื่อให้ท่าน..ชนะมัน..ในที่สุด

เป็นอิสระ..ตั้งแต่ได้..กายมนุษย์

เป็นการหยุด..กิเลสตัณหา..อย่างถาวร

175/18

มีคู่มือ..ดับทุกข์..ลุกดูหน่อย

ให้เราค่อย..พิจารณา..หาเหตุผล

รู้ค้นหา..ความสุข..ในทุกข์ทน

บำเพ็ญตน..อย่างไร..ให้ใจสุข

175/19

ให้ใจสุข..ใจดี..มีศีลคุม

ธรรมเกาะกุม..ไว้มั่น..ไม่หวั่นไหว

แค่ศีลห้า..น่าจะพอ..ก็เริ่มใหม่

เอาใจใส่..พิจารณา..ไม่ละวาง

175/20

ไม่ละวาง..แบ่งเวลา..ให้พอดี

คือให้มี..เวลา..อย่างหลากหลาย

ให้ครอบครัว..ให้ทำงาน..พักผ่อนกาย

รู้ผ่อนคลาย..โลกไม่ช้ำ..ธรรมไม่หมอง

175/21

ธรรมไม่หมอง..มองชีวิต..อย่างเข้าใจ

ตั้งอยู่ใน..อุเบกขา..หาทางพ้น

สำรวมกาย..สำรวมใจ..สำรวมตน

เป็นบุคคล..ผู้สบาย..ใจเป็นสุข

175/22

ใจเป็นสุข..ใสสะอาด..วิปัสสนา

เราเกิดมา..เพื่อจะตาย..ใช่ใหมหนอ

เมื่อเกิดกาย..นายกรรม..ท่านมารอ

เราผู้ก่อ..เอาไว้..ใช่ใหมเอย

175/23

ทำทุกวัน..ให้มันดี..พี่น้องเอย

อย่าละเลย..พระอรหันต์..ที่ในบ้าน

หมั่นดูแล..พ่อแม่เรา..ทั้งคาวหวาน

เสริพอาหาร..กายใจ..ให้เต็มที่

175/24

ให้เต็มที่..นี่แหละ..คือโอกาส

อย่าให้พลาด..พ่อแม่นี้..มีชีวิต

ท่านตายแล้ว..เรียกยังไง..ไม่มีสิทธิ์

จงรู้คิด..ก่อนสาย..ท่านวายวาง

175/25

ท่านวายวาง..จัดอย่างดี..วางหน้ารูป

แล้วจุดธูป..เรียกหา..มาได้ไง

พ่อแม่อยู่..พวกหนู..ไปอยู่ไหน

กินยังไง..กันหนอ..พ่อแม่ตาย

175/26

พ่อแม่ตาย..ไปจาก..อยากให้ฟื้น

มันจะคืน..ได้ไง..ท่านตายแล้ว

จะรู้ค่า..ก็เวลา..สูญเสียแก้ว

ท่านไปแล้ว..ลาลับ..ไม่กลับคืน

175/27

ไม่กลับคืน..ฟื้นไม่มี..หนีไม่พ้น

เกิดเป็นคน..สุดท้าย..กายก็พลี

มีบาปบุญ..ฝากไว้..ในบัญชี

มากความดี..จิตก็พุ่ง..มุ่งวิมาน

175/28

มุ่งวิมาน..ไปตามสิทธิ์..จิตกำหนด

ไปตามกฏ..บุญกุศล..ตนทำไว้

อันบาปบุญ..บัญชีคุณ..ฝากที่ใจ

ไม่มีใคร..ตกหล่น..ผลบาปบุญ

175/29

ผลบาปบุญ..คุณท่าน..ทั้งฉันเธอ

ได้พบเจอ..มาทั้งสิ้น..ต่างดิ้นหนี

ตกระกำ..ลำบาก..มากบัญชี

บ้างก่อร่าง..สร้างความดี..ใช้หนี้กรรม

175/30

ใช้หนี้กรรม..ขัดเกลาใจ..ห่างไกลชั่ว

ทั้งเกลียดกลัว..ละอายใจ..ไม่ทำใหม่

ใช้ดีล้าง..มีทางออก..ทั้งนอกใน

จงตั้งใจ..พอถึงจุด..ก็หลุดเอง

175/31

ก็หลุดเอง..ไม่อาลัย..กายเน่าเน่า

ทุกเรื่องเล่า..อันเรื่องราว..ของชีวิต

สิ่งที่เรา..เพียรปลูก..ทั้งถูกผิด

มาจากจิต..แห่งตน..ค้นหาดู

175/32

ค้นหาดู..ผู้ยังคง..ทรงชีวิต

พูดทำคิด..ถูกทำนอง..ครองธรรมไหม

อย่าปล่อยให้..ชั่วมาก..ลากเราไป

จะยิ่งไกล..ความดี..ที่ตรงข้าม

175/33

ที่ตรงข้าม..กับความดี..มีแต่ชั่ว

มันเข้าตัว..ทุกที..หนีไม่พ้น

อย่าปล่อยให้..ใจชั่ว..มันไหลล้น

เมื่อท่วมท้น..มากโทษ..โปรดทำดี

175/34

โปรดทำดี..ที่มนุษย์..พึงทำได้

เมื่อทำไป..ใจร่มเย็น..จิตเป็นสุข

อันชั่วบาป..จงทราบไว้..ใจเป็นทุกข์

ดุจไฟลุก..อยู่ที่ใจ..ไม่เคยดับ

175/35

ไม่เคยดับ..สักที..มีแต่ร้อน

ไม่มองย้อน..พิจารณา..หาเหตุผล

จะยิ่งมาก..ลุกไหม้..ใจมืดมน

จะพาตน..ลึกถลำ..ย้ำจุดเดิม

175/36

ย้ำจุดเดิม..คือเติมชั่ว..หลงมัวเมา

ดีไม่เอา..ทำอย่างไร..ทำไม่เป็น

กฏแห่งกรรม..ยิ่งบังไว้..มองไม่เห็น

ความชุ่มเย็น..เป็นอย่างไร..ไม่พบเจอ

175/37

ไม่พบเจอ..ก็เหมือนเธอ..ตกนรก

ไม่อาจยก..จิตตน..พ้นปากเหว

ย้อนดูตัว..ตาค้าง..กูอย่างเลว

พ้นปากเหว..อย่างไร..ใช้ปัญญา

175/38

ใช้ปัญญา..แห่งตน..คนหนักบาป

จิตเคยหยาบ..คิดละเอียด..เฉียดไม่ตก

แค่รู้ไว้..ชั่วดุจไฟ..ใจตกนรก

หมอกควันปก..มองไม่เห็น..ชั่วเป็นกรรม

175/39

ชั่วเป็นกรรม..นำไปสู่..เป็นผู้หลง

ผู้ประสงค์..จะหลบหนี..มีทางอยู่

กลับหลังหัน..จากไปพลัน..ความชั่วกู

พิจารณาดู..ทำแต่ดี..มีแต่เย็น

175/40

มีแต่เย็น..เป็นนิจ..จิตเป็นน้ำ

ดีซ้ำซ้ำ..เป็นอาจิณ..ชินเป็นฌาน

ย้ำแต่ดี..ใจมีสุข..จนชำนาญ

แม้พระกาล..มาตามกลับ..น้อมรับได้

175/41

น้อมรับได้..ไม่ห่วงใย..กายสังขาร

รู้สังหาร..กิเลสตน..จนจิตสุข

อยู่ทำไม..ดลกวุ่นวน..ระคนทุกข์

เป็นผู้ปลุก..จิตตื่น..ไม่ฝืนกรรม

175/42

ไม่ฝืนกรรม..ถูกกระทำ..รู้อภัย

ไม่ผูกใจ..ต่อกัน..อันกรรมใหม่

ถือว่าเป็น..กรรมเก่า..ใช้เขาไป

สบายใจ..กว่ากันเยอะ..เถอะลองดู

175/43

เถอะลองดู..ผู้ใช้ธรรม..นำปัญญา

พิจารณา..ง่ายง่าย..ไม่ซับซ้อน

ผูกใจเจ็บ..ต่อกัน..กรรมมันย้อน

ดุจลูกศร..ยิงเข้าใส่..ใจตัวเอง

175/44

ใจตัวเอง..ผู้เกรงกลัว..ความชั่วบาป

ผู้เข็ดหราบ..ความร้อนรุ่ม..กลุ่มดวงจิต

มุ่งกระทำ..แต่กรรมดี..สุดชีวิต

พูดทำคิด..ไม่ผิดศีล..ไม่ผิดธรรม

175/45

ไม่ผิดธรรม..ใช้กรรมเก่า..ไม่ก่อใหม่

จึงยิ่งใหญ่..กว่าที่คิด..จิตแห่งตน

จึงอยู่เพื่อ..สะสมทุน..บุญกุศล

เพื่อมรรคผล..เบื้องหน้า..ถ้าทิ้งกาย

175/46

ถ้าทิ้งกาย..ตายไป..ใจไม่เกาะ

นั่นเป็นเพราะ..รู้แก่ใจ..กายยืมเขา

กายของโลก..รู้ไม่ใช่..กายของเรา

จะยึดเอา..เป็นที่พึ่ง..จึงไม่ได้

175/47

จึงไม่ได้..ยึดติด..เพราะผิดหลัก

เอาจิตปัก..ที่พระธรรม..คำสั่งสอน

จงใช้ธรรม..ล้างชำระ..ชะนิวรณ์

เพื่อไม่ย้อน..กลับมาอีก..หลีกให้พ้น

175/48

หลีกให้พ้น..วนมาใหม่..ชดใช้กรรม

ตรึกตรองธรรม..พิจารณา..ให้ถ้วนถี่

มากมีทุกข์..รุกเข้าใส่..ไปเสียที

เอาจิตดี..ช่วยชักจูง..มุ่งสูงสุด

175/49

มุ่งสูงสุด..จุดหมาย..ใจตีตั๋ว

อย่าหวาดกลัว..ตั้งเป้าไว้..ไปให้ถึง

พระพุทธองค์..ทรงกล่าวไว้..ใจเป็นหนึ่ง

จิตจงบึ่ง..ไปทางตรง..ที่ทรงชี้

175/50

ที่ทรงชี้..มีจุดเดียว..สุขชั่วกาล

พระนิพพาน..ตีตั๋วใจ..ไว้ให้มั่น

ไปเชียงใหม่..อย่าไปลง..นครสวรรค์

ไม่เพ้อฝัน..จิตหนึ่งนี้..ที่ไปได้

175/51

ที่ไปได้..คือไม่ละ..ขัดเกลาใจ

หนทางไป..ก็ยิ่งใกล้..เมื่อยิ่งก้าว

ปฏิบัติ..ตัดทุกห่วง..ให้ร่วงกร่าว

ทุกเรื่องราว..คือผลกรรม..ตามผูกพัน

175/52

ตามผูกพัน..กันในรูป..ความรักหลง

กรรมเจาะจง..ให้ผูกพัน..กันลึกซึ้ง

เป็นคนรัก..เป็นพ่อแม่..ลูกเมียหนึ่ง

ต้องหงายผึ่ง..สุดท้ายหรือ..คือนายกรรม

175/53

คือนายกรรม..กระทำ..ต่อคนรัก

เจ็บช้ำนัก..ฆ่าตัวตาย..ไปก็มาก

เพราะอยู่ไป..ก็ทำใจ..แสนลำบาก

ก็ขอจาก..ลาไกล..ไปตามกรรม

175/54

ไปตามกรรม..ผัวเมียกัน..ดันเลิกลา

บุตรภรรยา..ของตัว..ไปคนละทิศ

กฏแห่งกรรม..ชักนำ..ทำแต่ผิด

มีแต่จิต..พิจารณา..รู้หาทาง

175/55

รู้หาทาง..ยังไม่พ้น..โดนเช่นกัน

ผู้รู้ทัน..อุเบกขา..เข้ามาปิด

เป็นเช่นนี้..แหละหนอ..โลกชีวิต

เห็นภัยพิษ..โลกมนุษย์..หยุดก่อกรรม

175/56

หยุดก่อกรรม..ทำเข็ญ..เห็นกันทั่ว

พ่อแม่ตัว..พี่น้องตัว..ยังฆ่าได้

ปลูกต้นฆ่า..ได้ลูกฆ่า..ชีวาวาย

ผู้ทำลาย..คือลูกรัก..ปักดวงใจ

175/57

ปักดวงใจ..ทำไมหนอ..ฆ่าพ่อแม่

นี่ก็แค่..เหตุการณ์หนึ่ง..ซึ่งเกิดบ่อย

เป็นที่ซึ่ง..สะเทือนใจ..มิใช่น้อย

เพื่อเรียงร้อย..กฏแห่งกรรม..กระทำการ

175/58

กระทำการ..ผ่านพ้น..จนเกิดผล

บุญกุศล..เท่าไร..ช่วยไม่ได้

ปลูกต้นกรรม..ผลกรรม..มาทำลาย

ทุกความตาย..ตรองดูเถิด..เกิดปัญญา

175/59

เกิดปัญญา..ศัตรูมา..ในรูปมิตร

อยู่ใกล้ชิด..ผูกพัน..จนวันหนึ่ง

จากความรัก..เป็นความร้าย..หงายท้องตึง

คาดไม่ถึง..คิดไม่ทัน..มันเนียนเกิน

175/60

มันเนียนเกิน..เพลินรัก..หัวปักปำ

ลูกเราทำ..อะไร..ไม่เคยผิด

ก็เพราะลูก..คือใจเรา..จ้าวชีวิต

แม้มากผิด..ยังอภัย..ได้ลูกเอย





Create Date : 26 มีนาคม 2557
Last Update : 10 เมษายน 2557 7:20:35 น.
Counter : 1034 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เฒ่าจอย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]



New Comments
มีนาคม 2557

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
17
18
19
21
23
24
25
27
28
29
30
31
 
 
All Blog