บนเส้นทางสายพระนิพพาน 175 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 175 175/01 อยากจะดี..ต้องมีศีล..ดีถูกจุด เป็นมนุษย์..เกิดแล้วตาย..คิดได้ไหม ไม่ทำดี..เพื่อหนีเปิด..ต้องเกิดใหม่ ดีใจใหญ่..คือนายกรรม..จำให้ดี 175/02 จำให้ดี..มีโอกาส..หนีพ้นได้ ไม่ทำลาย..ศีลตน..ทนรักษา ไม่ยุใคร..ให้ทำลาย..หมดราคา ไม่ปรีดา..ถ้าเห็นใคร..ทำลายศีล 175/03 ทำลายศีล..เหมือนตั้งใจ..ทำลายตน เป็นแค่คน..ที่มืดมน..หนทางไป เพราะอาจมี..นายเวรกรรม..ตามบังไว้ ต้องชดใช้..กรรมเก่า..ของเราก่อน 175/04 ของเราก่อน..ถอนตัว..จากมัวเมา ยอมรับเรา..ทำกรรม..ตามผูกพัน ถูกเขาทำ..เข้าบ้าง..ตามล้างกัน รู้เท่าทัน..สุขใจ..อภัยทาน 175/05 อภัยทาน..งานง่ายง่าย..ไม่อภัย กลับผูกใจ..เจ็บช้ำ..ทำกูได้ ก็คือการ..ติดผัง..ฝังที่ใจ เจ็บกันไป..เจ็บกันมา..บ้ากันจัง 175/06 บ้ากันจัง..ชีวิตพัง..จิตแพ้พ่าย ที่ท่านได้..คือทุกข์..บุกกระหน่ำ เพราะว่าจิต..ตัวดี..นี่แหละนำ ไปก่อกรรม..ด้วยกาย..วาจาใจ 175/07 วางภาระ..หน้าที่..ที่มีอยู่ เพราะเรารู้..แก่ใจดี..หนีไม่พ้น หายวันนี้..วันหน้า..เข้าตาจน หนีไม่พ้น..ทอดกาย..วายชีวัน 175/08 วายชีวัน..อันทุกคน..ไม่พ้นแน่ มีก็แต่..ทำจิตดี..ที่มีอยู่ กายป่วยนี้..คืนโลกไป..ไม่ใช่กู ยิ่งมิงดู..มันยิ่งแย่..รอแค่พัง 175/09 รอแค่พัง..ฝังหรือเผา..เพียงเท่านั้น ถ้าจิตมั่น..ในดี..มีกายใหม่ อันเกิดจาก..ดีของคุณ..บุญทำไว้ เอาไปใช้..หลังทิ้งกาย..ไปจากกัน 175/10 ไปจากกัน..ไม่วันนี้..ก็วันหน้า พิจารณา..ดูเถิด..เปิดใจหน่อย แก่ไปหน้า..วันเวลา..ยิ่งเหลือน้อย พอบ่ายคล้อย..เย็นมืดค่ำ..อย่าร่ำไร 175/11 อย่าร่ำไร..ในวงเวียน..ไม่รู้จบ ได้มาพบ..แล้วพราก..จากอย่างนี้ เกิดทุกครั้ง..ชีวาวาย..ตายทุกที ทำจิตดี..จิตใส..ไปนิพพาน 175/12 ไปนิพพาน..ตัดกาย..ไม่ใช่เรา ไม่มัวเมา..กายนี้..ที่ไม่เที่ยง เกิดเพื่อแก่..เจ็บตาย..ไม่ต้องเถียง โดดขึ้นเขียง..รอดกี่ครั้ง..ก็ยังตาย 175/13 ก็ยังตาย..ตายสบาย..ตายก็ช่าง เมื่อกายยัง..ให้อาหาร..การรักษา ยามเจ็บไข้..กายนี้..แสนทรมา เป็นเพราะว่า..นายกรรม..ตามถามทวง 175/14 ยามกระทบ..กระทั่ง..รู้ยั้งคิด อย่าปล่อยจิต..รื่นไหล..ไปตามเขา สงบกาย..สงบใจ..ไว้เถิดเรา พร้อมกับเอา..มือปิดปาก..แม้ยากเย็น 175/15 แม้ยากเย็น..เป็นยาแก้..อันได้ผล ตาถลน..ปากด่า..ไม่น่าฟัง ขาดสติ..ไร้ปัญญา..อนิจจัง ไม่รู้ยั้ง..หยุดไว้..คล้ายยักษ์มาร 175/16 คล้ายยักษ์มาร..ยังต้องการ..เห็นอีกหรือ นี่แหละคือ..สิ่งที่ใคร..ไม่ปรารถนา แต่ต้องพบ..เอาชนะ..ด้วยปัญญา แกะออกมา..จากใจ..ทำลายมัน 175/17 ทำลายมัน..ให้สิ้นฤทธิ์..ด้วยจิตมั่น เพื่อให้ท่าน..ชนะมัน..ในที่สุด เป็นอิสระ..ตั้งแต่ได้..กายมนุษย์ เป็นการหยุด..กิเลสตัณหา..อย่างถาวร 175/18 มีคู่มือ..ดับทุกข์..ลุกดูหน่อย ให้เราค่อย..พิจารณา..หาเหตุผล รู้ค้นหา..ความสุข..ในทุกข์ทน บำเพ็ญตน..อย่างไร..ให้ใจสุข 175/19 ให้ใจสุข..ใจดี..มีศีลคุม ธรรมเกาะกุม..ไว้มั่น..ไม่หวั่นไหว แค่ศีลห้า..น่าจะพอ..ก็เริ่มใหม่ เอาใจใส่..พิจารณา..ไม่ละวาง 175/20 ไม่ละวาง..แบ่งเวลา..ให้พอดี คือให้มี..เวลา..อย่างหลากหลาย ให้ครอบครัว..ให้ทำงาน..พักผ่อนกาย รู้ผ่อนคลาย..โลกไม่ช้ำ..ธรรมไม่หมอง 175/21 ธรรมไม่หมอง..มองชีวิต..อย่างเข้าใจ ตั้งอยู่ใน..อุเบกขา..หาทางพ้น สำรวมกาย..สำรวมใจ..สำรวมตน เป็นบุคคล..ผู้สบาย..ใจเป็นสุข 175/22 ใจเป็นสุข..ใสสะอาด..วิปัสสนา เราเกิดมา..เพื่อจะตาย..ใช่ใหมหนอ เมื่อเกิดกาย..นายกรรม..ท่านมารอ เราผู้ก่อ..เอาไว้..ใช่ใหมเอย 175/23 ทำทุกวัน..ให้มันดี..พี่น้องเอย อย่าละเลย..พระอรหันต์..ที่ในบ้าน หมั่นดูแล..พ่อแม่เรา..ทั้งคาวหวาน เสริพอาหาร..กายใจ..ให้เต็มที่ 175/24 ให้เต็มที่..นี่แหละ..คือโอกาส อย่าให้พลาด..พ่อแม่นี้..มีชีวิต ท่านตายแล้ว..เรียกยังไง..ไม่มีสิทธิ์ จงรู้คิด..ก่อนสาย..ท่านวายวาง 175/25 ท่านวายวาง..จัดอย่างดี..วางหน้ารูป แล้วจุดธูป..เรียกหา..มาได้ไง พ่อแม่อยู่..พวกหนู..ไปอยู่ไหน กินยังไง..กันหนอ..พ่อแม่ตาย 175/26 พ่อแม่ตาย..ไปจาก..อยากให้ฟื้น มันจะคืน..ได้ไง..ท่านตายแล้ว จะรู้ค่า..ก็เวลา..สูญเสียแก้ว ท่านไปแล้ว..ลาลับ..ไม่กลับคืน 175/27 ไม่กลับคืน..ฟื้นไม่มี..หนีไม่พ้น เกิดเป็นคน..สุดท้าย..กายก็พลี มีบาปบุญ..ฝากไว้..ในบัญชี มากความดี..จิตก็พุ่ง..มุ่งวิมาน 175/28 มุ่งวิมาน..ไปตามสิทธิ์..จิตกำหนด ไปตามกฏ..บุญกุศล..ตนทำไว้ อันบาปบุญ..บัญชีคุณ..ฝากที่ใจ ไม่มีใคร..ตกหล่น..ผลบาปบุญ 175/29 ผลบาปบุญ..คุณท่าน..ทั้งฉันเธอ ได้พบเจอ..มาทั้งสิ้น..ต่างดิ้นหนี ตกระกำ..ลำบาก..มากบัญชี บ้างก่อร่าง..สร้างความดี..ใช้หนี้กรรม 175/30 ใช้หนี้กรรม..ขัดเกลาใจ..ห่างไกลชั่ว ทั้งเกลียดกลัว..ละอายใจ..ไม่ทำใหม่ ใช้ดีล้าง..มีทางออก..ทั้งนอกใน จงตั้งใจ..พอถึงจุด..ก็หลุดเอง 175/31 ก็หลุดเอง..ไม่อาลัย..กายเน่าเน่า ทุกเรื่องเล่า..อันเรื่องราว..ของชีวิต สิ่งที่เรา..เพียรปลูก..ทั้งถูกผิด มาจากจิต..แห่งตน..ค้นหาดู 175/32 ค้นหาดู..ผู้ยังคง..ทรงชีวิต พูดทำคิด..ถูกทำนอง..ครองธรรมไหม อย่าปล่อยให้..ชั่วมาก..ลากเราไป จะยิ่งไกล..ความดี..ที่ตรงข้าม 175/33 ที่ตรงข้าม..กับความดี..มีแต่ชั่ว มันเข้าตัว..ทุกที..หนีไม่พ้น อย่าปล่อยให้..ใจชั่ว..มันไหลล้น เมื่อท่วมท้น..มากโทษ..โปรดทำดี 175/34 โปรดทำดี..ที่มนุษย์..พึงทำได้ เมื่อทำไป..ใจร่มเย็น..จิตเป็นสุข อันชั่วบาป..จงทราบไว้..ใจเป็นทุกข์ ดุจไฟลุก..อยู่ที่ใจ..ไม่เคยดับ 175/35 ไม่เคยดับ..สักที..มีแต่ร้อน ไม่มองย้อน..พิจารณา..หาเหตุผล จะยิ่งมาก..ลุกไหม้..ใจมืดมน จะพาตน..ลึกถลำ..ย้ำจุดเดิม 175/36 ย้ำจุดเดิม..คือเติมชั่ว..หลงมัวเมา ดีไม่เอา..ทำอย่างไร..ทำไม่เป็น กฏแห่งกรรม..ยิ่งบังไว้..มองไม่เห็น ความชุ่มเย็น..เป็นอย่างไร..ไม่พบเจอ 175/37 ไม่พบเจอ..ก็เหมือนเธอ..ตกนรก ไม่อาจยก..จิตตน..พ้นปากเหว ย้อนดูตัว..ตาค้าง..กูอย่างเลว พ้นปากเหว..อย่างไร..ใช้ปัญญา 175/38 ใช้ปัญญา..แห่งตน..คนหนักบาป จิตเคยหยาบ..คิดละเอียด..เฉียดไม่ตก แค่รู้ไว้..ชั่วดุจไฟ..ใจตกนรก หมอกควันปก..มองไม่เห็น..ชั่วเป็นกรรม 175/39 ชั่วเป็นกรรม..นำไปสู่..เป็นผู้หลง ผู้ประสงค์..จะหลบหนี..มีทางอยู่ กลับหลังหัน..จากไปพลัน..ความชั่วกู พิจารณาดู..ทำแต่ดี..มีแต่เย็น 175/40 มีแต่เย็น..เป็นนิจ..จิตเป็นน้ำ ดีซ้ำซ้ำ..เป็นอาจิณ..ชินเป็นฌาน ย้ำแต่ดี..ใจมีสุข..จนชำนาญ แม้พระกาล..มาตามกลับ..น้อมรับได้ 175/41 น้อมรับได้..ไม่ห่วงใย..กายสังขาร รู้สังหาร..กิเลสตน..จนจิตสุข อยู่ทำไม..ดลกวุ่นวน..ระคนทุกข์ เป็นผู้ปลุก..จิตตื่น..ไม่ฝืนกรรม 175/42 ไม่ฝืนกรรม..ถูกกระทำ..รู้อภัย ไม่ผูกใจ..ต่อกัน..อันกรรมใหม่ ถือว่าเป็น..กรรมเก่า..ใช้เขาไป สบายใจ..กว่ากันเยอะ..เถอะลองดู 175/43 เถอะลองดู..ผู้ใช้ธรรม..นำปัญญา พิจารณา..ง่ายง่าย..ไม่ซับซ้อน ผูกใจเจ็บ..ต่อกัน..กรรมมันย้อน ดุจลูกศร..ยิงเข้าใส่..ใจตัวเอง 175/44 ใจตัวเอง..ผู้เกรงกลัว..ความชั่วบาป ผู้เข็ดหราบ..ความร้อนรุ่ม..กลุ่มดวงจิต มุ่งกระทำ..แต่กรรมดี..สุดชีวิต พูดทำคิด..ไม่ผิดศีล..ไม่ผิดธรรม 175/45 ไม่ผิดธรรม..ใช้กรรมเก่า..ไม่ก่อใหม่ จึงยิ่งใหญ่..กว่าที่คิด..จิตแห่งตน จึงอยู่เพื่อ..สะสมทุน..บุญกุศล เพื่อมรรคผล..เบื้องหน้า..ถ้าทิ้งกาย 175/46 ถ้าทิ้งกาย..ตายไป..ใจไม่เกาะ นั่นเป็นเพราะ..รู้แก่ใจ..กายยืมเขา กายของโลก..รู้ไม่ใช่..กายของเรา จะยึดเอา..เป็นที่พึ่ง..จึงไม่ได้ 175/47 จึงไม่ได้..ยึดติด..เพราะผิดหลัก เอาจิตปัก..ที่พระธรรม..คำสั่งสอน จงใช้ธรรม..ล้างชำระ..ชะนิวรณ์ เพื่อไม่ย้อน..กลับมาอีก..หลีกให้พ้น 175/48 หลีกให้พ้น..วนมาใหม่..ชดใช้กรรม ตรึกตรองธรรม..พิจารณา..ให้ถ้วนถี่ มากมีทุกข์..รุกเข้าใส่..ไปเสียที เอาจิตดี..ช่วยชักจูง..มุ่งสูงสุด 175/49 มุ่งสูงสุด..จุดหมาย..ใจตีตั๋ว อย่าหวาดกลัว..ตั้งเป้าไว้..ไปให้ถึง พระพุทธองค์..ทรงกล่าวไว้..ใจเป็นหนึ่ง จิตจงบึ่ง..ไปทางตรง..ที่ทรงชี้ 175/50 ที่ทรงชี้..มีจุดเดียว..สุขชั่วกาล พระนิพพาน..ตีตั๋วใจ..ไว้ให้มั่น ไปเชียงใหม่..อย่าไปลง..นครสวรรค์ ไม่เพ้อฝัน..จิตหนึ่งนี้..ที่ไปได้ 175/51 ที่ไปได้..คือไม่ละ..ขัดเกลาใจ หนทางไป..ก็ยิ่งใกล้..เมื่อยิ่งก้าว ปฏิบัติ..ตัดทุกห่วง..ให้ร่วงกร่าว ทุกเรื่องราว..คือผลกรรม..ตามผูกพัน 175/52 ตามผูกพัน..กันในรูป..ความรักหลง กรรมเจาะจง..ให้ผูกพัน..กันลึกซึ้ง เป็นคนรัก..เป็นพ่อแม่..ลูกเมียหนึ่ง ต้องหงายผึ่ง..สุดท้ายหรือ..คือนายกรรม 175/53 คือนายกรรม..กระทำ..ต่อคนรัก เจ็บช้ำนัก..ฆ่าตัวตาย..ไปก็มาก เพราะอยู่ไป..ก็ทำใจ..แสนลำบาก ก็ขอจาก..ลาไกล..ไปตามกรรม 175/54 ไปตามกรรม..ผัวเมียกัน..ดันเลิกลา บุตรภรรยา..ของตัว..ไปคนละทิศ กฏแห่งกรรม..ชักนำ..ทำแต่ผิด มีแต่จิต..พิจารณา..รู้หาทาง 175/55 รู้หาทาง..ยังไม่พ้น..โดนเช่นกัน ผู้รู้ทัน..อุเบกขา..เข้ามาปิด เป็นเช่นนี้..แหละหนอ..โลกชีวิต เห็นภัยพิษ..โลกมนุษย์..หยุดก่อกรรม 175/56 หยุดก่อกรรม..ทำเข็ญ..เห็นกันทั่ว พ่อแม่ตัว..พี่น้องตัว..ยังฆ่าได้ ปลูกต้นฆ่า..ได้ลูกฆ่า..ชีวาวาย ผู้ทำลาย..คือลูกรัก..ปักดวงใจ 175/57 ปักดวงใจ..ทำไมหนอ..ฆ่าพ่อแม่ นี่ก็แค่..เหตุการณ์หนึ่ง..ซึ่งเกิดบ่อย เป็นที่ซึ่ง..สะเทือนใจ..มิใช่น้อย เพื่อเรียงร้อย..กฏแห่งกรรม..กระทำการ 175/58 กระทำการ..ผ่านพ้น..จนเกิดผล บุญกุศล..เท่าไร..ช่วยไม่ได้ ปลูกต้นกรรม..ผลกรรม..มาทำลาย ทุกความตาย..ตรองดูเถิด..เกิดปัญญา 175/59 เกิดปัญญา..ศัตรูมา..ในรูปมิตร อยู่ใกล้ชิด..ผูกพัน..จนวันหนึ่ง จากความรัก..เป็นความร้าย..หงายท้องตึง คาดไม่ถึง..คิดไม่ทัน..มันเนียนเกิน 175/60 มันเนียนเกิน..เพลินรัก..หัวปักปำ ลูกเราทำ..อะไร..ไม่เคยผิด ก็เพราะลูก..คือใจเรา..จ้าวชีวิต แม้มากผิด..ยังอภัย..ได้ลูกเอย |
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |