ชายหนุ่มหญิงสาวชาวฝรั่งเศส แอร์เว ฌองกูร์ และ เอแลน ได้ตกลงปลงใจแต่งงานกัน หลังจากที่แอร์เวตัดสินใจจะเดินทางไปอัฟริกาเพื่อนำไข่ของหนอนไหมมาเพาะเลี้ยง เพราะในระหว่างนี้ช่วงต้นศตวรรษ 1860แถบยุโรปเกิดโรคระบาดทำลายไข่หนอนไหม จนโรงเลี้ยงไหม โรงปั่นไหมหลายแห่งเสียหายและธุรกิจซบเซา

บาลดาบิอู เจ้าของโรงเลี้ยงไหมหลายแห่งในเมืองลาวิลดิเยอ ยกเหตุผลต่างๆนาๆ เพื่อให้นายกเทศมนตรีของเมือง ยินยอมให้แอร์เวลูกชายของเขาเดินทางไปซื้อไข่หนอนไหม การไปอัฟริกาและครั้งต่อมาเป็นอียิปต์ไม่มีปัญหาอย่างใด แต่ไม่ช้าโรคคระบาดก็แพร่ลามไปถึง แต่ก็ยังมีอีกทางเลือกหนึ่งที่เป็นไปได้ว่าไข่หนอนไหมยังแผ้วพานต่อโรคระบาดและยังให้ไหมคุณภาพดีเยี่ยม คือที่ตลาดมืดในญี่ปุ่น

ในยุคที่ชาวตะวันตกนึกภาพไม่ออกว่าญี่ปุ่นอยู่ส่วนใดของแผนที่โลก การเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปในแดนที่ไม่มีใครรู้จักจึงเป็นการเดินทางไกลและเสี่ยงอันตรายต่อชีวิต แอร์เวออกเดินทางอีกครั้งพร้อมกับรายชื่อของคนที่เขาจะต้องติดต่อตามที่บาลดาบิอูให้ไว้

เมื่อถึงญี่ปุ่น แอร์เวถูกปิดตาและถูกพาไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งบนเขา ที่นั่นแอร์เวได้พบกับ ฮาระ จูเบอิ เจ้าของหมู่บ้าน ทั้งสองคนตกลงต่อรองการซื้อไข่หนอนไหม แอร์เวถูกต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี และเดินทางกลับฝรั่งเศสด้วยใจที่ยังถูกตรึงอยู่กับจดหมายพับฉบับหนึ่งบนกระดาษมีตัวอักษรสีดำ2 -3 ตัวเขียนในแนวตั้งที่เขาได้รับจากหญิงสาวนางหนึ่งที่คอยรับใช้เขาในช่วงวันที่เขาพำนักอยู่ที่หมู่บ้านนี้ จากไปทั้งๆที่ยังฉงนกับสายตาคู่นั้นของเธอที่จับจ้องมองเขาไม่วาง ยังค้างใจกับเรือนร่างและสุ้มเสียงของเธอที่เขาไม่เคยได้สัมผัสและไม่เคยได้ยิน ที่สำคัญเธอเป็นหญิงสาวของ ฮาระ จูเบอิ

Silk สร้างจากนวนิยายชื่อเรื่องเดียวกันนี้ อันเป็นผลงานการเขียนของ อเลซซานโดร บาริกโก นักเขียนชาวอิตาเลี่ยนที่เคยได้รับรางวัลผลงานวรรณกรรมต่างชาติยอดเยี่ยมจากประเทศฝรั่งเศสเมื่อปี 1995 จากเรื่อง Castelli di rabbai ซึ่งเป็นผลงานการเขียนเรื่องแรกของเขา ส่วน Silk เป็นผลงานการเขียนเรื่องที่ 3 และได้รับการแปลเป็นภาษาไทยในชื่อ " ไหม " ล่าสุดจากเรื่อง Senza sangue (ปี 2002) ได้รับการแปลเป็นภาษาไทยในชื่อ " ไร้เลือด " โดยสำนักพิมพิ์ผีเสื้อทั้ง 2 เรื่อง

ด้วยความกระชับของถ้อยคำจากนวนิยายอันเป็นเอกลักษณ์ของอเลซซานโดร บาริกโก ที่คงไว้เฉพาะใจความที่ต้องการส่งสาร ละเว้นคำพร่ำพรรณาและส่วนขยายต่างๆ ฉะนั้นงานด้านจินตภาพจึงเป็นส่วนที่ผู้อ่านจะต้องต่อเติมและสร้างมันขึ้นเอง

ดังนั้น ส่วนที่ต้องขยายและการให้ความหมายที่ต้องสร้างเพิ่มสำหรับ Silk เวอร์ชั่นหนังใหญ่นั้น จึงกลายเป็นส่วนที่ก่อให้เกิดปัญหาในการดำเนินเรื่องอยู่พอสมควร

หากหนังต้องการให้เราเชื่อว่า แอร์เวรักเอแลนหมดหัวใจเพื่อให้ความขัดแย้งในตัวเขารุนแรงชัดเจนในยามที่เขาต้องกลับไปญี่ปุ่นอีกครั้งนั้นล่ะก็ หนังทำไม่สำเร็จ เพราะยังขาดอารมณ์ของความผูกพันจากตัวละครทั้งสอง หรือหากหนังต้องการให้เราเห็นความในใจเห็นความเจ็บร้าวลึกๆของแอร์เว ที่เขาเคยเพียรจะสานต่อกับหญิงสาวชาวตะวันออกนั้น น้ำหนักที่ถ่ายเทมาด้านนี้ก็เบาบางเสียจนแทบไม่รู้สึกอะไร

หรือแม้หนังจะมีเรื่องราวประวัติศาสตร์เป็นฉากหลัง โดยเฉพาะในช่วงที่เกิดสงครามกลางเมืองในญี่ปุ่นคราวที่แอร์เวต้องกลับไปที่นั่นอีกครั้ง ซึ่งมีผลต่อเนื้อเรื่องเพราะเป็นช่วงที่แอร์เวไม่สามารถหาซื้อไข่หนอนไหมได้แล้วไปได้จากพ่อค้าที่ประเทศอื่นและส่งผลเสียต่อธุรกิจ ส่วนนี้หนังก็ทำออกมาแบบตกหล่นในความต่อเนื่อง หรือแม้จะแสดงให้เราเข้าใจว่าเกิดปัญหารุนแรงขึ้นนั้นก็ไม่มี เห็นก็แค่เพียงแว่นตาของพ่อค้าชาวอังกฤษคนหนึ่งหล่นแตกที่พื้นและหมู่บ้านนั้นเงียบเชียบ เท่านี้ถือว่าไม่พอต่อการส่งสารของหนังและขาดไปเยอะสำหรับคนดูที่ต้องรับข้อมูล

ไมเคิล พิทท์ (Murder by Numbers,2002 , Last Days,2005) ในบทของ แอร์เว ฌองกูร์ ด้วยบุคลิกส่วนตัวของพิทท์ ขอมองว่านี่เป็นการเลือกนักแสดงนำที่ถูกตา แต่แค่เพียงครึ่งหนึ่งหรือประมาณหนึ่งเท่านั้น เพราะแม้ว่าแอร์เวจะไม่ใช่นักเดินทางและชอบผจญภัยในต่างแดน แต่เป็นตัวละครที่บุคลิกต้องมีความเป็นนักกวี เห็นและชื่นชมความงามในธรรมชาติ ทั้งแววตาต้องบอกได้ว่าเป็นคนที่สามารถเปิดใจรับวัฒนธรรมอื่นใดได้อย่างดูแล้วไม่ขัดเขิน ในส่วนนี้พิทท์ทำได้ดี แต่กับความเป็นหนังย้อนยุคของเรื่องนี้ พิทท์ยังดูไม่เข้ายุคเข้าสมัย

บทของ เอแลน รับบทโดย เคียร่า ไนท์ลี่ย์ เธอเคยรับบทหญิงสาวในยุคพีเรียด (Period) มาหลายเรื่องอย่างเช่นใน Pride & Prejudice (2005) หรือใน Atonement (2007) แต่กับ Silk เรื่องนี้กลับดูประดักประเดิด ทั้งสอง (ไนท์ลี่ย์และพิทท์) เหมือนไม่มีเคมีคู่ต่อกัน กระทั่งฉากโชว์เนื้อหนังมังสาภายใต้แสงเทียนที่อบอุ่น ทั้งสองก็ยังดูแปลกตา

ฮาระ จูเบอิ นำแสดงโดย โคจิ ยาคุโช (Doppelganger, 2003, Babel,2006) นักแสดงชาวญี่ปุ่นที่คุ้นหน้าตากันดี บทบาทที่ได้รับเป็นหัวหน้าหมู่บ้านบนเกาะแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น การแสดงของแกไม่มีปัญหา ภาษาอังกฤษที่ต้องสื่อสารก็ไม่มีปัญหา ปัญหาจริงๆคือหนังเล่าเรื่องขอแกเพียงแค่ผิวเผิน มองไม่เห็นถึงอำนาจและความดุดัน การลักลอบทำมาค้าขายและการย้ายอพยพคนทั้งหมู่บ้านจึงให้ความรู้สึกหลักลอย ไม่หนักแน่น

พูดถึงการใช้ภาษาอังกฤษของนักแสดง เป็นที่แปลกใจอยู่ว่าเหตุการณ์ตามเนื้อเรื่องนั้นเกิดที่ประเทศฝรั่งเศส แต่ตัวละครทั้งหมดกลับใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลัก เหมือนอย่างใน Memoirs of a Geisha (2005) ที่ทั้งเรื่องเกิดขึ้นในประเทศญี่ปุ่นแต่ทุกคนกลับส่งภาษาอังกฤษกัน ... ในส่วนนี้ ส่วนตัวมองว่าหนังทำให้ขาดเสน่ห์ของความเป็นชาติตะวันออกไปเยอะพอสมควร และกับเรื่อง Silk ก็เช่นกัน ถ้าตัวละครพูดภาษาฝรั่งเศสก็น่าจะได้อรรถรสที่อิ่มกว่านี้

ผลงานการกำกับก่อนหน้าของ François Girard ผู้กำกับชาวคาเนเดี้ยนคนนี้ทิ้งระยะห่างจากเรื่องก่อนหน้า The Red Violin (1998) อยู่ถึงเกือบ 10 ปี

และแม้...

ผ้าไหมผืนนี้จะไม่ได้มีคุณสมบัติดีเด่นหรือคุณภาพดีเยี่ยมจับต้องแล้วนวลเนียนมือ แต่ก็อาจถือได้ว่าไม่ได้เป็นผืนผ้าที่กระด้าง ขี้ริ้วขี้เหร่และหยาบมือเท่าไร เพราะอย่างน้อย บรรยากาศและอารมณ์ของภาษาภาพจากการถ่ายทอดความเป็นตะวันออกและความเป็นญี่ปุ่นยังกรุ่นกลิ่นอยู่ได้ในทุกฉากที่ต้องปรากฏ เลยยังพอจับเชื่อมชนกับคำว่า ไหม แบบเอาตัวรอดไปได้อย่างหวุดหวิด

Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 5 มีนาคม 2551 15:59:43 น.		24 comments
Counter : 9608 Pageviews.
Share Tweet