ขอให้เพียงพอ เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมได้ยินแม่กับลูกสาวกล่าวลากันในช่วงสุดท้ายที่สนามบิน ก่อนที่ลูกสาวจะต้องขึ้นเครื่องบินตามการประกาศเรียกเตือนครั้งสุดท้าย  ทั้งคู่ยืนอยู่ใกล้ประตูรักษาความปลอดภัย ทั้งคู่กอดกันและแม่กล่าวคำอาลาว่า " แม่รักลูกและหวังว่าลูกจะเพียงพอ " ลูกสาวตอบว่า " แม่ชีวิตของเราอยู่ร่วมกันมายาวนานมากเกินเพียงพอแล้ว ความรักของแม่ที่มีต่อลูก คือ การให้ความรักทุกสิ่งทุกอย่างที่ลูกต้องการ  ลูกขอให้แม่เพียงพอด้วยเช่นกัน”  แม่ลูกจูบอำลากันก่อนจากกันไป แม่เดินไปที่หน้าต่างใกล้ที่ผมนั่งอยู่    ยืนรอดูลูกจนกว่าเครื่องบินจะบินจากไปที่นั่น  ผมรู้สึกถึงความในใจของเธอและอยากจะร้องไห้ ผมพยายามที่จะไม่ก้าวก่ายโลกส่วนตัวของเธอ   แต่เธอกลับบอกคำตอบด้วบคำถามกับผมอย่างเต็มใจว่า  " เธอเคยบอกลาใครบางคนที่รู้ว่าจะต้องจากกันตลอดกาลแล้วบ้างไหม "  " เคยครับ ผมเคยเช่นกัน" ผมตอบ  " ขอโทษสำหรับคำถามนี้   แต่นี่คือการบอกลาในครั้งสุดท้าย ฉันแก่แล้ว ส่วนลูกก็อยู่ห่างไกล    ฉันรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ท้าทายกับชีวิตในวันหน้า  และเรื่องจริงที่ว่าครั้งหน้าที่ลูกสาวกลับมา คือ งานศพของฉันแน่นอน " เธอกล่าว " แล้วที่คุณพูดว่า ลาก่อน พร้อมกับคำว่า  ขอให้เธอเพียงพอ ผมขอทราบความหมายครับ " เธอเริ่มจะยิ้มพร้อมตอบว่า " นั่นคือความปรารถนาดีที่ได้รับการส่งมอบมาจากรุ่นสู่รุ่น   พ่อแม่ของฉันมักจะพูดกับทุกคน ๆ "   เธอหยุดชั่วคราวสักครู่และเงยหน้าขึ้นบน ราวกับว่าพยายามที่จะนึกถึงภาพความทรงจำต่าง ๆ ในอดีตพร้อมรอยยิ้มมากกว่าเดิม " เมื่อตอนที่เราบอกว่า ขอให้เธอเพียงพอ เราต้องการและหวังอย่างยิ่งว่า คนคนนั้นจะได้มีชีวิตที่เพียบพร้อมกับสิ่งดีดีที่เพียงพอ และตลอดไป "  จากนั้นเธอก็หันหน้ามาทางผม   พร้อมท่องจำคำบอกลาจากความทรงจำให้ผมฟังว่า " ขอให้มีแสงอาทิตย์เพียงพอเพื่อให้ดวงตาดวงใจได้สดใส ขอให้ฝนตกเพียงพอเพื่อให้ชื่นชมกับแสงอาทิตย์มากขึ้น ขอให้มีความสุขเพียงพอเพื่อให้จิตวิญญาณที่ดียังคงอยู่ ขอให้ความปวดร้าวเพียงพอเพื่อให้ความสุขเล็ก ๆ ในชีวิตเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ ขอให้ได้รับสิ่งต้องการมากเพียงพอเพื่อให้พอใจกับสี่งที่มีอยู่ ขอให้ความสูญเสียเพียงพอเพื่อจะได้ชื่นชมกับสิ่งที่ยังหลงเหลืออยู่บ้าง ขอให้กล่าวคำสวัสดีเพียงพอเพื่อให้การบอกลาครั้งสุดท้ายเป็นเรื่องที่สมบูรณ์ " จากนั้นเธอก็เริ่มร้องไห้และเดินจากไปในฝูงชน บางครั้ง คนเรามีเวลาเพียงหนึ่งนาทีกับคนพิเศษบางคน  หนึ่งชั่วโมงที่มีเวลาจะชื่นชอบกับพวกเขา  หนึ่งวันที่มีเวลาจะแสดงความรักความสุขร่วมกับพวกเขา  สุดท้ายของชีวิต คือ การลืม นิรนาม ที่มา   Create Date : 25 พฤศจิกายน 2555 2 comments Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2557 17:26:10 น. Counter : 1001 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วนึกถึง หลวงพ่อชา ค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 26 พฤศจิกายน 2555 12:49:16 น.

ฝันเราคืออยากไปให้ครบทุกจังหวัดในไทยค่ะ ตอนนี้ก็เหลือนราธิวาสกับปัตตานีค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 26 พฤศจิกายน 2555 12:50:31 น.