หินยักษ์เดินได้

รูปปั้นหินขนาดยักษ์ของชาวโพลินีเซีย
บนเกาะอีสเตอร์ ที่มีขนาดเกาะ 163 ตารางกิโลเมตร
(หรือเนื้อที่ประมาณ 101,875 ไร่)
มีขนาดน้ำหนักมากที่สุด 74 ตันและสูงกว่า 10 เมตร
อาจจะเพียงแค่ "เดิน" ออกจากเหมืองหิน
ตามทฤษฎีวิพากษ์ใหม่ที่แสดงให้เห็นว่า
ร่างมนุษย์เสาหินขนาดยักษ์
ถูกเคลื่อนย้ายไปยังทุกจุดของเกาะ

รูปแบบของการทดลองทางโบราณคดี
ที่ประกอบด้วยทีมงานท้องถิ่น
และนักวิจัยสหรัฐได้แสดงให้เห็นว่า
รูปปั้นขนาดใหญ่ที่รู้จักกันในนามว่า MOAI
สามารถเคลื่อนย้ายจากทางด้านข้าง
ด้วยคนจำนวนเล็กน้อยเช่นเดียวกับวิธีการย้ายตู้เย็น

" พวกเราสร้างได้สร้างแบบจำลองสามมิติ
ตามแบบอย่างรูปแบบเดิมหนักขนาด 4.35 ตัน
เลียนแบบรูปปั้นที่มีอยู่แต่เดิมแล้ว
และแสดงให้เห็นว่าการวางตำแหน่งตรง
จุดศูนย์กลาง(ศูนย์ถ่วง) ของรูปปั้น
ปล่อยให้มันขยับไปข้างหน้า
และแกว่งจากด้านหนึ่งไปอีกด้าน
ทำให้รูปปั้นเดินได้ "
Carl Lipo นักโบราณคดีจาก
มหาวิทยาลัยรัฐแคลิฟอร์เนียลองบีช
กับเพื่อนร่วมงาน Tery Hunt
จากมหาวิทยาลัยฮาวาย ในฮอนโนลูลู
ได้เขียนบทความลงในวารสารวิทยาศาสตร์โบราณคดี
The Statues That Walked

ผลการวิเคราะห์ ไม่มีมนุษย์ต่างดาวมาเยี่ยมเกาะอีสเตอร์

รูปปั้นขนาดยักษ์จำนวนเกือบ 1,000 รูป
ที่ยืนตระหง่านอยู่บนระยะไกลที่ Rano Raraku
ซึ่งเป็นชื่อพื้นเมืองของเกาะอีสเตอร์
มีขนาดความสูงตั้งแต่ 6 ถึง 33 ฟุต
รูปจำลองหินร่างมนุษย์จะมีรูปร่างลักษณะ  
ส่วนบนของหินจะมีหัวขนาดใหญ่ ใบหูยาวและเม้มริมฝีปาก

นักวิชาการหลายนายได้ถกเถียงกันมานานแล้วว่า
รูปปั้นขนาดหลายตันเหล่านี้จะถูกย้ายจากเหมืองหิน
ใน  Rano Raraku  ที่เป็นภูเขาไฟที่ดับแล้ว
โดยพวกมันจะถูกแกะสลักขึ้นมา 
แล้วขนย้ายผ่านเส้นทางภูมิประเทศ
ที่ขรุขระของเกาะมาได้อย่างไร

แม่ว่าจะมีข้อเรียกร้องมากมายหลายเรื่อง
ตั้งแต่เรื่องการเข้าไปแทรกแซง/
รบกวนเป็นกรณีพิเศษกับรูปปั้นในแหล่งกำเนิด
อย่างไรก็ตามนักโบราณคดีส่วนใหญ่
ยอมรับว่ารูปปั้นหินขนาดมหึมาที่ถูกย้าย
โดยการเลื่อนไถลพวกมันมาตามท่อนซุง 
ในการทำเช่นนี้กับรูปปั้น Rapa Nui
คนพื้นเมืองบนเกาะ
จะต้องทำลายไม้ในป่าจนหมดเกาะ
จึงจะำนำไม้มาใช้งานดังกล่าวได้

อย่างไรก็ตามทีมของ Carl Lipo
ได้เสนอหลักฐานใหม่ที่ท้าทายว่า
" พัฒนาการที่ยาวนานของ
การทำลายสิ่งแวดล้อมของคน
และการล่มสลายของประชากร
ก่อนการติดต่อกับพวกคนยุโรป "

แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีเบาะแส
หรือร่องรอยถึงวิธีการขนย้ายหินยักษ์มาก่อน
จากการสรุปเปรียบเทียบของพวกเขาว่า
วิศวกรการบินสามารถอธิบาย
เกี่ยวกับเรื่องการบินได้
แต่คุณคงไม่ต้องการให้
ใครก็ได้มาขับเครื่องบินให้กับคุณ

นักวิจัยได้ตรวจสอบการที่รูปปั้น
ถูกนำมาวางไว้ในตำแหน่งหลากหลาย
ที่ประสบความสำเร็จบนพื้นที่รอบเกาะและที่อื่นๆ บนเกาะ
จะอยู่รอบ ๆ ด้านข้างของถนนของเกาะ 
โดยวางรูปปั้นในแบบการวางสุ่มอย่างเห็นได้ชัด

เหตผลของ Carl Lipo คือ 
การที่วางตำแหน่งของ MOAI
ไม่ถูกต้องสมบูรณ์เป็นระเบียบบนถนน
แสดงให้เห็นว่าพวกมันบางส่วนล้มลงมา
จากตำแหน่งที่ตั้งให้ยืนขึ้นไว้
ทำให้มันไม่สอดคล้องกับทฤษฎีที่ว่า
พวกมันถูกกลิ้งมาบนท่อนไม้ซุง

"รูปปั้นส่วนมากที่พบ
จะมีร่องรอยว่าหน้าคว่ำลง
เมื่ออยู่บนถนนลาดลงเนิน
และพวกมันจะมีร่องรอยว่า
จะหงายหลัง
เมื่ออยู่บนทางขึ้นเนิน"

เพื่อทดสอบสมมติฐานดังกล่าว
Carl Lipo และเพื่อนร่วมงาน
ได้สร้างรูปปั้นคอนกรีตขึ้นมา
ขนาดหน้ำหนัก 4.35 ตัน
ซึ่งพวกเขากล่าวว่า
"ใช้แบบจำลองปรับตามสัดส่วน
ที่ถูกต้องของรูปปั้น MOAI
ที่เป็นรูปจริงและเหมาะสม
สำหรับการเคลื่อนย้าย "

แล้วพวกเขาทำการทดสอบ
การเคลื่อนไหวบนเส้นทางตรง
ที่ไร่ Kualoa ในฮาวาย

พร้อมกับร้องเพลง "้heave-ho"
ทีมงาน 18 คนได้จัดการ
ให้รูปปั้นยักษ์เดินได้
ด้วยเชือกป่านสามเส้นดึงรั้งไว้ทั้งสามด้าน

เชือกป่านเส้นหนึ่งจะถูกผูกติด
ที่ด้านหลังบนที่อยู่ด้านบนของหัวเหนือลูกตา
เพื่อป้องกันไม่ให้รูปปั้นล้มไปทางด้านหน้า
ส่วนเชือกป่านอีกสองเส้นผูกติด
กับตำแหน่งเดิมที่ดวงตา
ด้วยการผ่อนรั้งให้เชือกป่านหย่อนหรือตึกทั้งสองข้าง
และดึงสลับไปมาเหมือนการเดินแฟชั่นของหินรูปปั้น

Carl Lipo กล่าวว่า
" เชือกแต่ละเส้นทำให้รูปปั้นก้าวย่างได้  
ภายในเวลาหนึ่งชั่วโมง
รูปปั้นเดินทางได้ถึง 100 เมตร "
ซึ่งมีความเป็นไปได้สำหรับการขนย้าย
ด้วยวิธีการนี้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล
โดยประชากรชาวเกาะจำนวนไม่มากนัก
ในช่วงว่างเว้นจากภาระกิจงานประจำวันแล้ว

เป็นวิธีการใหม่ที่แตกต่างกับพัฒนาการ
ที่นิยมกันว่าใช้ล้อเลื่อนกลิ้ง
หรือการเลื่อนของต้นไม้

มีหลักฐานแสดงว่ารูปปั้น MOAI 
ใช้หลักวิศวกรรมโดยเฉพาะเพื่อการเดิน 
รูปปั้นในตำแหน่งที่ตั้งตรง
ทำให้เดินได้ด้วยใช้เชือก แรงงานมนุษย์ 
และการทำให้ทางเดินสะดวกเท่านั้น" 
นักวิจัยกล่าวสรุป

พวกเขาสังเกตและพบว่า
วัสดุสำหรับการผลิตเชือก
มีความอุดมสมบูรณ์ทั่วไปบนเกาะ
เริ่มตั้งแต่พวกเขาทำจากเชือก
จากไม้พุ่มยืนต้น
ดังนั้น "การทำรูปปั้นและการขนส่งแบบนี้
จึงไม่อาจเชื่อมโยงไปถึงการตัดไม้ทำลายป่า"

"พยานหลักฐานหลายแห่ง
ที่ประกอบด้วยหลักวิศวกรรม
ที่แยบยลเพื่อทำให้รูปปั้นเดินได้
เป็นการชี้ชัดว่า ชาวเกาะอีสเตอร์
มีประวัติศาสตร์ความสำเร็จที่น่าทึ่ง
ในสถานที่ไม่น่าจะเหมาะสมที่สุด"
พวกเขาให้ข้อสรุปไว้

ที่มา 

//news.discovery.com/history/easter-island-statues-walked-121025.html

//www.nature.com/news/easter-island-statues-walked-out-of-quarry-1.11613

มีการคัดค้านและโต้แย้งจาก
Anne Van Tilburg ผู้อำนวยการ
สถาบันโครงการรูปปั้นของอีสเตอร์
มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย , ลอสแองแจลลิส
Director of the Easter Island Statue Project
at the University of California, Los Angeles
" รูปร่างของรูปปั้นและแบบของทีม Carl Lipo
ไม่ได้สัดส่วนและถูกต้องเหมือนสำเนารูปั้น MOAI "
ดังนั้น ข้อสรุปใด ๆ ที่ได้มา อาจจะไม่เกี่ยวข้องกันเลย
เพราะการสร้างรูปปั้นยักษ์ควรมีความเป็นอิสระ
จากบริบททางโบราณคดี และควรคิดว่า
เวลาที่คุณทำสิ่งใด ที่คุณใส่ใจ
ควรพิจารณาว่ามันเป็นเรื่องจินตนาการ
และนอกเหนือจากเกณฑ์วัดทางวิทยาศาสตร์
Anne Van Tilburg  และทีมงานได้แสดงให้เห็นว่า
MOAI สามารถเคลื่อนย้ายด้วยการใช้ไม้และล้อเลื่อน

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2555		2 comments
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2557 17:30:04 น.
Counter : 1465 Pageviews.
Share Tweet