ความทรงจำเก่า ๆ ก่อนจะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
20 ธันวาคม 2556
 
All Blogs
 
ภาพถ่ายชนะเลิศปี 2013 ของ National Geographic

ในช่วงเดือนพฤศจิกายน นิตยสารเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิก  
ได้เชิญชวนช่างภาพจากทั่วทุกมุมโลกให้ส่งภาพถ่ายเข้าชิงรางวัล
มีรางวัลที่ประกวด 3 ประเภท : บุคคล สถานที่ และ ธรรมชาติ 
ทำให้มีภาพถ่ายมากกว่า 7,000 ภาพ  ส่งมาจาก 150 ประเทศเป็นอย่างต่ำ
โดยมีทั้งช่างภาพมือสมัครเล่น และช่างภาพมืออาชีพจากทั่วโลก
เข้ามามีส่วนร่วมในการแข่งขันชิงรางวัลครั้งนี้

คณะกรรมการผู้พิจารณาภาพถ่ายชิงรางวัล

เราได้สอบถาม Senior Photo Editor(บรรณาธิการช่างภาพอาวุโส) Susan Welchman
Stephanie Sinclair กับ Ed Kashi ผู้รับผิดชอบในการพิจารณาภาพถ่ายต่าง ๆ 
ก่อนที่จะส่งภาพถ่ายไปตีพิมพ์เผยแพร่ในนิตยสารของ National Geographic
เกี่ยวกับการตัดสินการประกวดภาพถ่ายในปีนี้ที่ สำนักงานใหญ่ของสมาคม ในกรุงวอชิงตัน ดีซี 
เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 2556  ได้ให้ข้อมูลว่า

ลองนึกภาพถึงห้องมืดที่มีภาพฉายบนหน้าจอขนาดใหญ่ และมีความเงียบมากในห้องนั้น 
ยกเว้นแต่เสียง  yeas ' และ ' nays (ได้ และ ไม่) ของผู้ตัดสินภาพถ่าย
มีเสียงอภิปรายถกเถียงกันเป็นครั้งคราว
หลายชั่วโมงผ่านไป
หลังจากภาพที่ได้ผ่านเข้ารอบการพิจารณากันหลายครั้งแล้ว
ในที่สุดก็เริ่มมีความชัดเจนขึ้นเกี่ยวกับภาพที่จะได้รับรางวัล
เสียงอภิปรายถกเถียงกันอย่างจริงจังก็เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

ในที่สุด  ผู้ตัดสินมีมติเอกฉันท์มอบรางวัลชนะเลิศให้กับ Paul Souders 
สำหรับภาพหมีขั้วโลกเหนือที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ทะเลน้ำแข็งที่กำลังละลาย
ใน Hudson Bay  (อ่าวฮัดสัน) ประเทศแคนาดา



รางวัลชนะเลิศประเภทธรรมชาติ
Paul Souders, Seattle, Washington
หมีน้ำแข็ง

หมีขั้วโลกเหนือ ปรากฏตัวขึ้นราง ๆ จากใต้ทะเลน้ำแข็งที่กำลังละลาย
ใน Hudson Bay อ่าวฮัดสัน ประเทศแคนาดา 
ขณะที่เป็นเวลาเที่ยงคืน
ดวงอาทิตย์ฉายแสงสีแดง เพราะผลจากควันไฟที่อยู่ไกลออกไป
ในช่วงที่อุณหภูมิทำลายสถิติสภาพภูมิอากาศที่ร้อนขึ้น
จำนวนประชากรหมีขั้วโลกเหนือในแคว้น Manitoba  
ที่อาศัยอยู่ในแถบเกือบใต้สุดของโลกกำลังถูกคุกคาม
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสภาพภูมิอากาศที่ร้อนขึ้น
และการลดลงของน้ำแข็งในทะเล




รางวัลชนะเลิศประเภทบุคคล
Cecile Baudier, Jylland, Denmark 
อยู่ด้วยกันตามลำพัง

ภาพพี่น้องฝาแฝด (Nils กับ Emil วัย 15 ปี) 
ใน Fyn  ประเทศเดนมาร์ก
ภาพนี้เป็นตัวแทนของภาพอีกหลายภาพ 
แสดงถึงผู้คนที่มีมิตรภาพที่ดีงามมอบให้กับคนอื่น
คนที่คิดกับตนเองอยู่เสมอว่า 
เรา แทนที่จะเป็น ฉัน




รางวัลชนะเลิศประเภทสถานที่
Adam Tan, Selangor, Malaysia
สายทางที่ยาวไกลยามเช้ามืด

เป็นที่ทราบกันว่าเมืองเก่าแห่งนี้  (Laocheng หมายถึงเมืองเก่าในภาษาจีน) 
อีกไม่นานก็จะกลายเป็นเมืองใหม่  เพราะความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ
อย่างรวดเร็วในประเทศจีน และบางทีอาจจะต้องสูญเสียความงดงาม
แบบดั้งเดิมของเมืองไปในเวลาอีกไม่นานนัก

ผมรู้สึกดีใจที่จับภาพแม่ที่หลังแบกลูกเธอไว้ในตะกร้า 
ขณะที่กำลังเดินผ่านหมอกหนาในตอนเช้ามืดในปี  2012
หลังจากที่รู้ว่าช่างภาพคนใดที่ได้รับรางวัลชนะเลิศ
ในการประกวดภาพทั้งสามประเภทครั้งนี้  
เราคิดว่า มันน่าสนใจที่จะได้ยินคำพูด/
การบอกเล่าเรื่องราวจาก Paul Souders  โดยตรง

MONICA CORCORAN : นานแค่ไหนแล้วที่คุณถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่า  
และใช้วิธีการ/ทำงานอย่างไร  จึงยิงภาพถ่ายเหล่านี้ได้ 

PAUL SOUDERS : ผมทำงานเป็นช่างภาพอาชีพมาเกือบ 30 ปีแล้ว
มันเป็นงานเดียวที่ผมทำ  ผมไม่เคยทำงานอื่น
หรือยุ่งเกี่ยวกับการเติมน้ำมันหรือการใช้เครื่องตัดหญ้า

แต่เดิม  ผมไม่เคยคิดหรือตั้งใจที่จะเป็นช่างถ่ายภาพธรรมชาติ
ผมอยากจะเป็นช่างภาพข่าวกีฬา 
และผมเริ่มงานครั้งแรกที่หนังสือพิมพ์รายวันขนาดเล็ก
ใน Rockville , Montgomery รัฐ Mayland
ด้วยความฝันถึงความรุ่งโรจน์ของการเป็นช่างภาพหนังสือพิมพ์
ผมถ่ายภาพมากมายเกี่ยวกับ กีฬาในโรงเรียนมัธยม ภาพถ่ายคน 
ภาพถ่ายภูมิประเทศและภูมิอากาศทั่ว ๆ ไป
มันเหมือนกับการบอกเล่าเรื่องราวของชุมชนแห่งหนึ่งของผม  ในวันหนึ่งในเวลาหนึ่ง

และแล้วก็ถึงจุดเปลี่ยนชีวิต
ผมตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงการถ่ายภาพ
โดยไม่เหลือทางเลือกอื่นอีกต่อไปแล้ว
ผมบรรทุกสัมภาระและข้าวของที่จำเป็น
ต้องใช้ในการเดินทางและย้ายที่อยู่ขึ้นบนรถยนต์ของผม
แล้วขับแล่นออกไปไกลถึง 4,300 ไมล์(6,920.18 กิโลเมตร)
ไปที่  Anchorage รัฐ Alaska
เพื่อทำงานที่หนังสือพิมพ์ที่ใหญ่ที่สุดของรัฐนั้น  

อุณหภูมิในวันที่ผมเดินทางมาถึง 
มันติดลบ  27 องศาเซนเซียสต่ำกว่าศูนย์
แต่มันเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่และเป็นเรื่องน่ามหัศจรรย์  
ผมมองเห็นกวางมูสตัวหนึ่งอยู่บนสนามหญ้าหลังบ้านของผม
และผมยังได้เห็นนกอินทรีหัวล้าน
บินอยู่เหนือหัวของผมในตอนเช้าของการเดินทาง

หลังจากนั้น ผมก็เริ่มทำงานห่างไกลจากการเป็นช่างภาพข่าวหนังสือพิมพ์
แต่เริ่มเดินหน้าถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่า 
แต่ก็ยังเป็นภารกิจที่เหมือนกัน
คือการบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่และชีวิตสัตว์ป่าที่ผมพบเห็น
ผมไม่ได้ใช้กระดาษมากว่า 20 ปีแล้ว
แต่ผมยังเดินทางและยังทำงานเป็นช่างภาพชีวิตสัตว์ป่า 
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

MONICA : รางวัลที่คุณชนะเลิศจากการประกวดภาพถ่ายประจำปี 2013
เป็นภาพชีวิตสัตว์ป่ากับสิ่งแวดล้อม  ช่วยบอกเล่าเรื่องราวเบื้องหลังของภาพนี้ได้ไหม 

PAUL : ผมมีภาพถ่ายหมีใต้น้ำที่คมชัดสองภาพ  และกรอบภาพ(เฟรม)
มีความแตกต่างกันเป็นเพียงเล็กน้อย 
ผมส่งภาพเข้าประกวดชิงรางวัลที่ BBC ทันกำหนดเวลาเส้นตาย  
แต่ยังไม่เคยนำภาพทั้งสองภาพนี้มาเปรียบเทียบกันก่อนส่งภาพเข้าประกวด 
(ผลคือภาพถ่ายที่ส่งไม่ได้รับรางวัลชนะเลิศ)
ผมเลยลองสังเกตที่มุมด้านล่างด้านขวาของขอบน้ำแข็งที่มีรอยตัด
ภาพนี้มันเริ่มทำให้ผมต้องใจจดใจจ่อกับมัน  ผมชอบกรอบภาพนี้
เพราะในภาพมีขอบน้ำแข็งเกือบทั้งหมด  
มันเป็นภาพเดียวที่มีรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดูดีกว่ามาก  
เป็นภาพที่ผมไม่เคยสังเกตมาก่อน หรือสนใจอย่างจริงจังในตอนแรก

หมีตัวนั้นกำลังว่ายน้ำขึ้นบนก้อนภูเขาน้ำแข็ง  
แล้วหลบลงอยู่ใต้น้ำเป็นเวลาหลายวินาที
ในขณะที่ผมค่อย ๆ แล่นเรือยางติดเครื่องยนต์ไปในตำแหน่งที่เหมาะสม  
แล้วถือกล้องถ่ายภาพซูมขนาดหกฟุต  ใกล้กับหลุมที่หมีขึ้นลง  
ผมไม่ได้ยิงภาพถ่ายจนกระทั่งหมีได้ขึ้นมาหายใจ และจ้องมองดูที่ผม 
ผมกดชัตเตอร์(ยิงภาพถ่าย)อีกครั้ง  ขณะที่หมีได้จมอยู่ใต้น้ำอีกครั้ง
หมีลอยตัวอยู่ที่นั่นด้านล่างพื้นผิวน้ำแข็ง กำลังจ้องมองผม  
แล้วก็ขึ้นมาหายใจอีกครั้ง  ก่อนที่จะว่ายน้ำหนีออกไป

ผมเลยไม่สามารถมองเห็นหมีได้จากที่นั่งในเรือยางติดเครื่องยนต์ของผม  
ผมเลยยิงภาพถ่ายแบบคนตาบอดในมุมกว้างไปก่อน
ผมรู้สึกว่ามันเป็นสถานการณ์ที่พิเศษอย่างยิ่ง
ความคิดครั้งแรกในใจของผมคือ  
ผมไม่ต้องการพลาดโอกาสถ่ายภาพนี้เลยจริง ๆ
ผมเลยจุ่มชุดส่งสัญญาณระยะไกลด้วยวิทยุ remote radio trigger
พร้อมกับกล้องถ่ายภาพลงไปในน้ำทะเล  
แล้วใช้สายระโยงเรือแทนสายเคเบิลเป็นการชั่วคราว
มัดรวมเข้ากับสายเคเบิ้ลที่มีสายทองแดงอยู่ข้างใน
ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำลงไปอย่างไร แต่มันทำงานได้

MONICA : คุณพอจะมีคำแนะนำสำหรับช่างภาพชีวิตสัตว์ป่าคนอื่น ๆ บ้างหรือไม่ ?

PAUL :  สำหรับคำแนะนำตามมาตรฐานของผมคือ  การแต่งกับงาน
อย่าทอดทิ้ง/ละเลยการทำงานทุก ๆ วัน
แน่นอนเรื่องจริงก็คือ
มันเป็นเรื่องยากจริง ๆ ที่จะใช้ชีวิตแบบนี้

แต่ผมค่อนข้างโชคดีที่เริ่มต้นอาชีพช่างภาพในเวลาที่เหมาะสม
คุณพอจะมีรายได้บ้างเล็กน้อยสำหรับการทำงานในอาชีพนี้
แต่เงินเดือนของช่างภาพหนังสือพิมพ์ไม่มากนัก  
แต่อย่างน้อยมันก็เป็นงานและเป็นการฝึกอบรม
ที่น่าตื่นตาตื่นใจเกือบทุกวัน (เป็นการสร้างสมประสบการณ์)
ผมออกไปถ่ายภาพทุกวัน  ผมยังทำงานร่วมกับคนอื่น ๆ
ช่างภาพที่ดีจะช่วยให้ผมได้พัฒนาเรียนรู้ฝีมือถ่ายภาพของผม 
และผมพร้อมจะทุ่มเทอย่างเต็มที่สำหรับการถ่ายภาพ   

ผมกังวลเหมือนกัน และกังวลเป็นอย่างมากว่า 
อาชีพนี้มันเริ่มยากขึ้นเรื่อย ๆ 
ในการเป็นช่างภาพของคนรุ่นต่อไป  
ในการใช้ชีวิตและการทำเป็นอาชีพ
ผมคิดว่า ตัวผมเองโชคดีมากที่ใช้ชีวิตทำงานกับงานที่ผมรักจริง ๆ 

MONICA : อะไรคือความคิดของคุณที่ส่งภาพเข้าแข่งขันชิงรางวัล

PAUL : ผมชอบคิดว่า  ผมได้ใช้ชีวิตผ่านจุดที่ผมยังมีชีวิตอยู่
แล้วสิ้นสุดลงด้วยผลการประกวดภาพถ่ายชิงรางวัล  
นี่เป็นการเพิ่มอัตตาชั่วครั้งชั่วคราวของผม
จากการได้รับรางวัลที่พวกเขามอบให้

สิ่งที่ผมชื่นชอบจริง ๆ ก็คือ 
วิธีการแข่งขันสามารถนำรูปถ่ายไปเล่าเรื่องราวต่าง ๆ  
ให้ผู้ชมได้อย่างกว้างขวางมากขึ้น  
และเป็นวิธีการที่สามารถจับใจผู้ชมอีกนับล้านคน
ที่จะได้มองเห็นความสวยงามของธรรมชาติที่เปราะบางของโลก
เป็นการกระตุ้นเตือนให้พวกเขาหันมาดูแลเอาใจใส่
กับประสบการณ์ในภาพถ่าย  แล้วร่วมมือกันปกป้องธรรมชาติ


ผู้เขียนบทความเรื่องนี้


//proof.nationalgeographic.com/2013/12/19/the-2013-national-geographic-photography-contest-winners/

Clip การพิจารณาภาพถ่ายประจำปี 2013 ของ National Geographic  ตาม link ด้านบนนี้



เรียบเรียงจาก
//goo.gl/pokkwh
//translate.google.com
//dict.longdo.com/



Create Date : 20 ธันวาคม 2556
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2557 16:37:03 น. 4 comments
Counter : 1434 Pageviews.

 
ชมภาพถ่ายชนะเลิศทั้งสามประเภทแล้ว
ชื่นชมช่างภาพมากค่ะ
แต่ละภาพดูมีความลึก มีความหมาย
ไม่ใช่ประเภทภาพสวยงามธรรมดา
เหมาะสมกับรางวัลจังค่ะ

ขอบคุณคุณ ravio ที่นำมาให้ชมนะคะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 20 ธันวาคม 2556 เวลา:23:55:12 น.  

 
สวัสดีค่ะ หนูก็เหมือนกันค่ะ เพราะขาลงเราต้องคอยประคอง ค่อยจับมือยึด เพราะทางชันกลัวเค้าล้มกลิ้ง หนูเลยข่เดี้ยง
ส่วนอ้วนน้อยไม่เป็นไรเลยค่ะ


โดย: หนูซายูริ วันที่: 21 ธันวาคม 2556 เวลา:11:21:04 น.  

 
จะว่าไปตัดสินยากนะคะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 21 ธันวาคม 2556 เวลา:21:41:13 น.  

 
สุดยอดเลยค่ะ กว่าจะได้ภาพสวยๆมาแต่ละภาพน่ะ ยากเย็นแสนเข็ญ
แถมจังหวะก็ต้องได้ด้วย งามค่ะ งามๆๆๆๆ ขอบคุณที่หามาฝากกันค่ะ


โดย: schnuggy วันที่: 23 ธันวาคม 2556 เวลา:0:29:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ravio
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 32 คน [?]




เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา

เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง

ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้

ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน






Friends' blogs
[Add ravio's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.