"ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช" องค์ประกันหงสา ... จุดเริ่มต้นที่เยิ่นเย้อ แต่สนุก ถ้าจะดู "สุริโยไท" เพื่อเอาประวัติศาสตร์ ผมยอมรับเลยว่า เป็นการเรียนการสอนนอกห้องเรียนที่ดีมากๆ ...แต่ถ้าจะดู สุริโยไท เพื่อเอาความบันเทิง ผมขอเห็นด้วยว่า นี่เป็นหนังที่ไม่สนุก สุริโยไท เล่าเรื่องได้ตรงไปตรงมาในความเป็นสารคดี ซึ่งดีสำหรับคนที่อยากจะเรียนรู้เรื่องราวประวัติศาสตร์บทสำคัญ แต่ก็เพราะการเล่าเรื่องที่ดำเนินเป็นเส้นตรง ไม่มีบิดพริ้ว มันก็คือ ผลเสียที่ส่งให้ความเป็นหนังเสียสูญไปด้วย ... แม้ว่า สุริโยไท จะเป็นหนึ่งในหนังไทยที่น่าจดจำสำหรับพวกเราทุกคนก็ตามที (จดจำว่าเป็นหนังไทยที่ทุ่มทุนสร้างหลายร้อยล้าน หรือจดจำว่าเป็นหนังที่มีดาราทั่วฟ้าเมืองไทยมารวมตัวกันมากเป็นที่สุด) แต่ความจดจำในที่นี้ อาจไม่ได้หมายรวมถึง ความประทับใจที่มีต่อหนัง ... "ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช" ตอน องค์ประกันหงสา ... เป็นภาคแรกในสามภาค ซึ่ง "ม.จ.ชาตรีเฉลิม ยุคล" หรือ "ท่านมุ้ย" ได้จัดแบ่งสรรปันเรื่องเอาไว้ เนื่องด้วยความยาวและเยอะในช่วงประวัติศาสตร์อีกหนึ่งบทสำคัญบทนี้ องค์ประกันหงสา ว่าด้วยเรื่องราวในช่วงเวลาวัยพระเยาว์ของ "พระองค์ดำ" หรือที่เรารู้จักท่านกันในพระราชนาม "สมเด็จพระนเรศวรฯ" ... นี่คือตอนที่ว่ากันด้วย การปูเรื่องของตัวละคร การอ้างความเป็นมาเป็นไปที่นำไปสู่การเสียเอกราชให้กับพม่า (กรุงหงสาวดี) ในครั้งที่ 1 และเป็นการทำให้เราเห็นจุดเริ่มต้นในความตั้งมั่นที่จะกู้ชาติของพระองค์ดำนั้น มีแอบซ่อนเอาไว้ในความรู้สึกแม้พระองค์จะยังไม่แสดงออกก็ตามที โดยภาพรวมของ ภาคแรกนี้ ...ผมยังไม่สามารถเรียกคำว่า "ดี" ได้เต็มปากเต็มคำ แต่ก็บอกได้ว่าสิ่งที่ผมเห็นใน พระนเรศวร เรื่องนี้ มีอะไรให้น่าจดจำมากไปกว่า สุริโยไท เรื่องก่อน ท่านมุ้ย ทรงทำ พระนเรศวร ให้ออกมาเป็น'หนัง' มากกว่า การเป็น'สารคดี' ...สิ่งที่รู้สึกได้ตลอดเวลาดู คือ ความน่าติดตามของเรื่องราว ซึ่งรู้ทั้งรู้ว่าเราเองก็เคยคุ้นกับเรื่องสาระนี้กันมาก่อน แต่ภาษาหนังที่เล่าอย่างเป็นระบบระเบียบก็ชวนทำให้เราลืมความคุ้นนั้น และพาเราไปตามติดกับเรื่องราวที่ดำเนินตลอดช่วงเวลา 2 ชั่วโมง 40 นาที อันแสนยาวนานนี้ เรื่องของความยาวอาจจะเป็นอุปสรรคต่อความบันเทิงของใครหลายๆคน แต่สำหรับผม มันจะไม่ใช่เรื่องที่มีปัญหาอะไรเลย ถ้าตัวหนังสามารถหลุดพ้นจากวัฏจักรเก่าๆ ไปได้ อันหมายถึง การที่หนังยังคงมีความเยิ่นเย้ออยู่มาก แม้จะยังน้อยกว่าที่ สุริโยไท เป็นก็ตาม แต่ความรู้สึกเฉยๆระคนเบื่อที่เกิดขึ้นนี้ มันก็พาลทำให้ผมเกิดอารมณ์อยากให้หนังจบลงเร็วกว่านี้ ...ในความคิดและความรู้สึกของผมมันบอกว่า ยังมีฉากบางฉากที่ยาวมากไป มีช่วงบางช่วงที่รู้สึกไม่ค่อยจำเป็น มีตอนไปตอนที่น่าจะรวบรัดให้ดีกว่านี้อีกสักนิด (โดยเฉพาะกับช่วงแรกๆของหนัง ที่มีใครเผลอหลับแล้ว อาจจะหลับล่วงเลยไปกันนานแสนนาน) แต่อย่างไรก็ตามที ด้วยความที่นี่เป็นภาคแรก และเป็นการปูทางเพื่อสานรอยต่อในภาคสอง และสาม ...ผมก็พอจะอนุโลมในความไม่ดีส่วนนี้ได้อยู่ แต่ที่อนุโลมไม่ได้ และเป็นข้อด้อยที่ควรแก้ในภาคต่อเลย ก็คือ การตัดต่อเสียง ... หนังพยายามเร่งเร้าในส่วนของบทพูดเร็วเกินไป ในขณะที่คนหนึ่งเพิ่งพูดจบ ไม่ถึงเสี้ยววินาที คนต่อไปก็แทรกเสียงขึ้นประโยคต่อมาให้คนดูไม่ทันตั้งตัว ฟังไม่ทันแล้วก็ยังไม่รู้เรื่อง กับบางประโยคสนทนาสำคัญๆ ที่ผมหลุดไป ก็ทำให้ผมตามติดหนังได้ไม่ครบถ้วน ...อีกทั้งการตัดต่อภาพ การสร้างความน่ารำคาญ กับแสงขาวที่วาบไปวาบมาระหว่างการเปลี่ยนไปสู่อีกฉากหนึ่ง หนังใช้ฟุ่มเฟือย หนังเล่นมากไป มันเป็นการตัดความต่อเนื่องของอารมณ์ที่คนดูเพิ่งมีมาในฉากก่อนเสียสิ้นเชิง (ใครที่เพิ่งน้ำตาไหลในฉากก่อน พอแสงวาบมาฉากต่อไป อารมณ์เศร้าก็ชะงักกึกแทบปรับตัวจะไม่ทัน) ในส่วนของการแสดง ก็ไม่มีอะไรให้ผิดหวัง ทั้งในคนที่อยู่ในขั้นอาวุโส รุ่นกลาง และตัวเล็ก ล้วนก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี ...อาวุโส ให้ความเข้มข้นจากการแสดงคุณภาพที่เล่นได้ถึงพร้อม (โดดเด่นเป็นพิเศษ ยกให้ บท "พระเจ้าบุเรงนอง" ของ อาสมภพ เบญจาทิกุล... เป็นศัตรูของเราก็จริงอยู่ แต่คนดูกลับรู้สึกหลงรักความเป็นยอดกษัตริย์ของผู้ชนะสิบทิศคนนี้) , รุ่นกลาง ทำหน้าที่เป็นตัวเสริมอารมณ์ให้เรื่องราวของหนังเดินหน้าได้สนุก (โดดเด่นเป็นพิเศษ ยกให้ บท "พระเทพกษัตรี" ของ น้ำผึ้ง-ณัฐฐิกา ธรรมปรีดานันท์... ออกน้อย แต่ให้มากในฉากฆ่าตัวตาย) และ ตัวเล็ก ก็ให้อารมณ์การแสดงได้อยู่ในระดับที่ดี โดยพิจารณาจากความเป็นมือใหม่ (โดดเด่นเป็นพิเศษ คือบท "พระองค์ดำ" ...น้องคนนี้ ให้สีหน้าแววตาที่ฉายความจริงจังอยู่ในทีได้น่าเชื่อ) "ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช" ตอน องค์ประกันหงสา ... แม้จะยังมีจุดบกพร่องให้รู้สึกไม่ดีอยู่ก็ตาม แต่สิ่งที่ท่านมุ้ยทำในครั้งนี้ ผมรู้สึกสนุก และได้ความบันเทิงเป็นชิ้นเป็นคำ ที่น่าจดจำยิ่งไปกว่า "สุริโยไท" ...ถ้าคุณอยากจะดูความมันส์ของฉากแอ๊คชั่น ผมขอแนะนำให้รอภาคสอง แต่ถ้าคุณอยากจะซึมซับกับความเป็นดรามา และทบทวนความจำประวัติศาสตร์ให้เห็นเป็นรูปธรรมกันแต่เนิ่นๆแล้ว ภาคแรกนี้ ก็ถือว่า น่าดูในระดับหนึ่งครับ เกรด B... ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน... 1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ   Create Date : 24 มกราคม 2550 11 comments Last Update : 24 มกราคม 2550 0:06:49 น. Counter : 5558 Pageviews. Share Tweet

ไปดูมาแล้ว ก็สนุกดี รู้สึกว่ากว่าจะได้ชาติไทยมาเป็นของเรา ต้องต่อสู้ และฆ่าฟัน เพื่อศักดิ์ศรี และเพื่อเอกราชชาติไทย ยอมรับนับถือ "พระเทพกษัตรี" ที่เด็ดเดี่ยวยอมตายดีกว่าเสียกายให้ชายชาติอื่น สมเป็นแม่หญิงแท้ๆ   โดย: อมฤตาลัย 24 มกราคม 2550 2:06:02 น.

โดย: STAR ALONE (STAR ALONE ) 24 มกราคม 2550 2:28:28 น.

ฉากท้าย ๆ ที่ว่าปล่อยองค์ดำให้หนีไปนั้น ควรเปิดฉากด้วยการให้สุพรรณกัลยา เดินเข้าไปหาบายินหน่อง (จริง ๆต้องคลานเข่าเข้าไป แต่หนังเรื่องนี้มีฉากคลานเข่าน้อยมาก) แล้วก็ตัดฉากมาที่องค์ดำหนี แล้วมีคนมาบอกให้ปล่อย แล้วจึงค่อยเฉลยทีหลังว่าเป็นเพราะพระสุพรรณกัลยาใช้ตัวเองต่อรองกับบายินหน่อง..... แต่หนังเล่าตามลำดับเหตุการณ์ไปเลย คนไม่เซอร์ไพรส์ตอนปล่อยบายินหน่อง   โดย: null (chaiwatmsu ) 24 มกราคม 2550 10:03:16 น.

เฮ้ย ไม่ใช่ ... ปล่อยองค์ดำ   โดย: null (chaiwatmsu ) 24 มกราคม 2550 10:17:44 น.

เรื่องนี้ชอบสันติสุขน่ะ   โดย: รัตตะ IP: 58.8.185.71 24 มกราคม 2550 11:56:29 น.

ยังไม่ได้ดูเลยเราคิดแล้วเศร้า ไม่มีเวลาเลยค่ะช่วงนี้   โดย: icebridy 24 มกราคม 2550 22:51:26 น.

ชอบน้องมณีจันทร์ เล่นได้น่ารักมากๆ   โดย: bigwores 26 มกราคม 2550 15:18:28 น.

ไปดูมาแล้ว ก็สนุกดี รู้สึกว่ากว่าจะได้ชาติไทยมาเป็นของเรา เราต้องต่อสู้ และฆ่าฟัน เพื่อศักดิ์ศรี และเพื่อเอกราชชาติไทย น้องบี เจ แสดงได้สมบทบาทมาก แสดงก็เก่ง ทั้งน่ารักสุด ๆ เลย และพี่ขอให้น้องบี เจ ได้แสดงนะคร และ ภาพยนตร์ อีกหลาย ๆ เรื่องเลยนะครับ เพราะพี่อยากดูน้องบี เจ เล่นอีนะ...ครับ...   โดย: คนสุดหล่อ IP: 203.146.37.41 30 มกราคม 2550 22:28:14 น.

โดย: เคน IP: 124.157.174.101 9 กุมภาพันธ์ 2550 16:39:40 น.

ก็ชอบบีเจนิก็แบบว่าน่ารัก   โดย: ฟ้า IP: 203.113.51.196 16 กุมภาพันธ์ 2550 21:27:22 น.

ชอบดู   โดย: มารชนู IP: 203.118.110.106 21 กันยายน 2550 16:37:06 น.