ช้าที่จะพูดประโยคว่า “สวัสดีปีใหม่” เสียแล้วล่ะ ..แต่กระนั้น นี่ก็ยังไม่พ้นเดือนแรกของปี 2012 ผมจึงถือว่า คงไม่ช้าเกินไปที่เราจะยังคง ยินดีต้อนรับ เข้าสู่ปี 2012 ได้อยู่

แล้วเมื่อถึงเวลาประมาณนี้ ในทุกๆปี ก็เป็นเรื่องปกติตามธรรมเนียมไปแล้วที่จะหยิบยกเอาเรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อปีที่แล้ว นำมาพูดถึงอีกครั้ง ในฐานะของการย้อนรำลึกถึงความทรงจำ ..และเป็นความทรงจำที่ผมมีต่อ การดูหนัง
นับตามสถิติที่บันทึกเอาไว้ โดยที่ไม่ต้องพึ่ง สวนดุสิต สวนนงนุช หรือสวนจตุจักรโพล และไม่ต้องไปเชิญ Guinness Book มาร่วมพิสูจน์ ..ในปีที่ผ่านมา ผมเสร็จสรรพกับโปรแกรมหนังหลากตาหลายแนวแบบไม่มาก ไม่น้อย ถือว่ากลางๆ เป็นค่าตัวเลขที่ 91 โดยจัดแบ่งก้อนเค้กเป็นหนังในโรงเสีย 49 ส่วนที่เหลืออีก 42 คือหนังดูในบ้าน (หรือจะดู something ที่ไหนก็ตาม แต่ยังไงก็อยู่นอกโรงหนังทุกกรณี!)

ด้วยความหลายปีที่ผ่านมา สังเกตว่า เวลาเขียนรีวิวเหล่านี้ จะดูเยิ่นเย้อยืดยาดยวดย้วยยุ่งยาก จนอ่านไปก็พาลตาลายไป (ไม่ใช่เฉพาะกับคนที่อ่าน คนเขียนมาอ่านเองอีกที ก็รู้สึก งง ว่าพิมพ์ไปขนาดนั้นได้จะได?) ก็เลยคิดว่า ปีนี้ ผมจะจัดการรวบรัดเนื้อหาให้อ่าน แบบสรุปเอาใจความสำคัญกันไปเลย ลองที่จะไม่อารัมภบทอะไรให้มาก เขียนแต่สิ่งที่อยากให้รู้จริงๆว่าคิดอะไร ..แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ก็ยังยินยันจะจัดหนักจัดเต็ม ครบถ้วนทุกกระบวนความของการแบ่งหมวดหมู่รางวัลที่อยากจะให้ เช่นเดิมกับทุกๆปี

โดยปีนี้ จะแบ่งออกมาเป็น 4 ตอนถ้วนๆ กับ 4 หมวดหมู่รางวัลเล็กๆ แต่ความชอบพอใหญ่โต กับการเล่าแบบคู่ขนานยาวๆทั้ง 4 ตอน ที่จะสรุปให้รู้ว่า ปี 2011 ที่ผ่านมา ..หนังที่ผมได้ดู 20 เรื่องใดบ้าง ที่มีโปรแกรมฉายในโรง (ย้ำว่า! มีโปรแกรมฉายในโรงเมื่อปีที่แล้ว) จะถูกจัดมาเป็นอันดับความชอบพอที่มีต่อหนังจากค่ามากไปหาค่าน้อย ตัวเลขสองตัว ยันไปถึงตัวเลขตัวเดียว!

ไม่รอช้าอีกต่อไป ขออนุญาตเปิดตัวอย่างเป็นทางการกับ รีวิวพิเศษประจำปี 2011 ในชื่อ “ดู{หนัง} วิธ มายเซลฟ์ : Best of the Year 2011” นับแต่บรรทัดนี้ เป็นต้นไป

---

WORST Movie of the Year 2011
ที่สุดแห่ง หนังไม่สนุก ให้อยากลืม


แทนที่จะเปิดตัวมาด้วยเรื่องราวดีๆ ตามความชื่นชอบเรื่องมงคลของคนไทย ก็มิวายจะอุตริเปิดรีวิวพิเศษชุดนี้ ด้วยบทความสุดกล้ำกลืนฝืนทนจะอยากบอก ไม่ได้อยู่ดี แล้วก็เป็นอย่างนี้มาทุกปี

แต่ให้คิดซะว่า เมื่อเรื่องร้ายๆผ่านไป เรื่องดีๆ จะเข้ามาแทน ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ..แต่ก่อนเมฆสีเทาจะจางลงไป มันต้องมีมรสุมลูกใหญ่โซซัดโซเซ พาให้เราหงายเงิบเสียก่อน!!

และหากถาม ถ้าเป็นหนังล่ะ!!? เรื่องไหนหนอ ที่พาให้ผมหงายเงิบได้ เสมือนเป็นมรสุมที่ทำให้ชีวิตการดูหนังต้องอดสู นั่งคุ้ดคู้อยู่กับเก้าอี้ แบบไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน เห็นแต่นาฬิกาที่เดินหน้าไปอย่างรีบร้อน เพราะตัวคน มันขี้เกียจจะดูแล้ว!!

เมื่อให้สรุปออกมาเป็น 5 อันดับที่ไม่น่าโสภาสถาพรในปี 2011 ก็จะมีรายชื่อหนังที่ได้เข้าชิงรางวัลอันทรง(รัง)เกียรติครั้งนี้ ที่ผมได้ตั้งชื่อ Theme เอาไว้ ในปีนี้ว่า “The Deathly Hallows” (ผู้เสพความตาย ..โดยนัยคือ หนังที่เสพสมความไม่มีชีวิตชีวาอย่างจัดหนัก!) อันจะประกอบไปด้วย






อันดับ 5 : สะบายดี วันวิวาห์

ภาคแรก อาจว่าดูเพลิน วิวสวย นางเอกน่าฮัก(ที่แปลว่า กอด) และโรแมนติกกำลังดี ..ส่วนภาคสอง นางเอกก็ยังมีดีที่น่าฮัก แต่ตัวหนังเริ่มจะย้วย อ่อนระทวยเรื่องความน่าชม ...ที่สุดก็ยังสู้ภาคที่สาม ภาคจบนี้ไม่ได้ ที่นอกจากจะอ่อนด้อยไปแทบทุกทาง ตัวนางเอก ก็เริ่มดูไม่น่าฮักเสียนี่!!

คือถ้า สะบายดี มีภาคเดียว ..มันก็จะเป็นหนังร่วมทุนสร้าง ไทย-ลาว ที่น่าจดจำอีกนานแสนนาน ...แต่พอไม่จบในภาคเดียว มีต่อแบบที่เหมือนไม่มีก็ไม่ต่าง (เปลี่ยนตัวพระ ส่วนตัวนางคงไว้ ด้วยคาแรกเตอร์ที่แตกต่าง แต่ทำตัวเหมือนอยู่ในแม่พิมพ์เดียวกันตลอด) ก็กลายเป็นผลลบ ที่ไม่ให้ผลลัพธ์อันน่าพอใจ กลายเป็นหนัง ไทย-ลาว ที่ขัดแย้ง(ในแต่ละภาค)อย่างน่าใจหายซะงั้น






อันดับ 4 : สาระแนเห็นผี

ปกติ ก็ไม่ได้แอนตี้หนังในตระกูล “สาระแน” หนำซ้ำยังรู้สึกว่ามันก็สนุกในทางของมัน(ที่ไม่ต้องคิดหวังอะไร นอกจากเรื่องตลกที่ไร้สาระ) ..แต่คงต้องยกเว้นกับหนังของทีม สาระแน เรื่องนี้ ที่มันคือ หายนะ ของจริง แบบไม่ต้องพึ่งเสียงคนที่แอนตี้แต่อย่างใด

แม้ว่าความน่าเชื่อถือของสถานการณ์ใน สาระแน เรื่องก่อนๆ ก็ไม่ได้ดูดำดูดีอะไรอยู่แล้ว ..แต่พอมาจับประเด็นเล่นกับผี ลำพังแค่แยกความจริงออกมาจากความหลอก(แบบฉบับทำตัวเป็นหนัง candid) ก็ยุ่งแล้ว นี่ยังต้องแยกความแฟนตาซีจ๋า แบ่งชั้นกับการทำตัวเป็นหนังผีมีหัวคิดที่พยายามจะจบหักมุมให้ได้ บอกตามตรงว่าดูแล้ว เหนื่อย ...แล้วก็ไม่ใช่ฮาจนเหนื่อยนะ ใจมันนี่สิ ที่เหนื่อยหน่ายกับหนังซึ่งไม่ให้สาระไม่ว่า แต่ยังให้กับสิ่งที่เน้นแต่เรื่อง non sense เต็มประดาจนเกินจะรับไหว!!







อันดับ 3 : ลัดดาแลนด์

นี่คงเป็นความเห็นที่แตกต่างจากใครหลายๆคนซึ่งดูจะเป็นปลื้มกับหนังผี GTH เรื่องนี้ ที่ยำดรามาได้เนียนเอาเรื่อง ..แต่กับผม ไม่รู้สิว่าทำไมถึงคิดต่าง รู้แต่ว่า มันเต็มไปด้วยสิ่งที่ตัวเองมองว่า ดัดจริต!!

ดัดจริต ในที่นี้ คือ ความรู้สึกที่ว่าหนังเรื่องนี้ มันเต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่เป็นธรรมชาติ และมันยังล้นปรี่ไปด้วยความพยายามจะบีบจะรัดจะคั้นคนดูให้รู้สึกตามสิ่งที่หนังพาไป ..คือ บางอย่างอาจพอรับได้ เพราะมันคือจังหวะขายของหนังผี แต่หลายอย่างที่รับไม่ได้ มันคือความเกินจะรับไหว ในอากัปกิริยา การคิด การกระทำของตัวละคร ที่ดูจะอินกับความเป็นคนเหนือขนาดหนัก จึง “จ๊าดง่าว” ได้อย่างไม่ถือสาคนดู(อย่างผม)เลย ...โดยเฉพาะช่วง 20 นาทีสุดท้าย คือ ความ chip หาย ที่ตัวเองมีแต่จะส่ายหน้า มากกว่าจะทำใจ ให้เข้าใจในธรรมชาติของมันได้ลง ดูจบก็ต้องปลง ว่าเราคงอยู่คนละโลกกับหนังเรื่องนี้!!







อันดับ 2 : Immortals

มันคือหนังนักกล้ามหงุดหงิด กับเทพเจ้าซาดิสม์ ที่ไม่ได้ช่วยยกระดับจิตใจคนดูให้สูงขึ้น อย่างที่หนังพยายามช่วงท้ายแต่อย่างใด

ตลอดทั้งเรื่องนี้ ที่เราได้รับ นอกจากภาพที่เหมือนจะสวย (แค่เหมือนจะ..นะ!) กับงาน 3D ที่ดูไม่แตกต่างจาก 2D (และอย่าได้เทียบกับระดับ Avatar เป็นอันขาด) ..สิ่งที่ได้สัมผัสมากกว่านั้น ก็คงจะมีแค่ ความว่างเปล่า อย่างเว่หว้า รู้สึกสงสัยว่า เรามาทำอะไรที่นี่ว้า!!







อันดับ 1 : อีเห็ดสด เผด็จศึก

ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากคำว่า “อีเห็ดสดดดดดดดดดดดดดดดด!” (นี่คือคำตำหนิ มิได้ชม!)


และเหล่านี่ ก็คือ หนังที่........เอาเป็นว่า ลืมไปเสียเถอะ ว่าเคยได้ดู!

---

Best Movie of the Year 2011 ..in Cinema : No. 16-20
หนังที่เป็นที่สุดแห่งความประทับใจ..ในโรง : อันดับ 16-20

จากที่โดยปกติในปีก่อนๆ ผมจะนำเสนอส่วนนี้ เพียงแค่คัดตัวเด็ดๆ 10 อันดับแรก ออกมาเท่านั้น (อาจจะพ่วงด้วยการให้เกียรติ หนังอีกจำนวนหนึ่งซึ่งพอดีว่าได้เกรด A แต่ต้องตกจากการประเมินคะแนนโดยละเอียดไปในขั้นสุดท้าย) ..ปีนี้ ก็อยากจะทำอะไรพิเศษๆกับรีวิวสุดพิเศษ จึงรังสรรค์จัดอันดับเพิ่มแบบหนักๆ ซัดเต็มๆที่ 20 อันดับ กันไปเลย (ส่วนปีหน้า จะมามุขนี้อีกไหม ค่อยสำนึกกันอีกที)

โดยจะยังรวมทั้งหนังที่ถูกประเมินเป็นเกรด A- เอาไว้ แต่ก็ยังอยู่ในความเข้าใจว่า เป็นกลุ่มหนังที่ตัวผมเองชอบเป็นอย่างมาก จึงจะติดอยู่ใน 20 อันดับนี้อีกด้วย

แต่ด้วยความที่มันมีตั้ง 20 อันดับ!! ผมก็คงต้องค่อยๆนำเสนอ อย่างใจเย็นกันไป แบบปล่อยเป็นชุด ชุดละ 5 อันดับ เพิ่มระดับความหนัก อย่างสงวนท่าที

ว่าแต่ เริ่มจะเยิ่นๆแล้วนะ ..เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า กับ 5 อันดับแรก ตั้งแต่อันดับที่ 20 ไปจนถึงอันดับที่ 16 หนังเรื่องไหนจะปล่อยหมัดจะจ้วง ได้เข้าตากรรมการ คนที่นั่งกดแป้นพิมพ์คนนี้นี่เอง



อันดับ 20 : Sherlock Holmes : A Game Of Shadows

หนังภาคต่อที่สนุกกว่าภาคแรก มีแค่ไม่กี่เรื่อง ..แต่หนังคู่หูนักสืบชวนจิ้นวาย เรื่องนี้ ก็ถือว่าเป็นหนึ่งในนั้นด้วย

อาจด้วยเพราะว่าส่วนตัวก็เคยอ่านฉบับหนังสือมาอยู่บ้าง (แม้จะไม่ได้ด้วยใจรัก ตามภักดีครบทุกเล่ม ทุกเซ็ตซะขนาดนั้น) และรู้สึกว่า ภาคแรก มันเป็นภารกิจที่ไม่สมศักดิ์ศรีนายโฮล์มส์เสียเท่าไหร่... การที่ภาคนี้ ปล่อยให้คู่ฉกาจ ร้ายฉกรรจ์ ฉบับอัจฉริยะผู้ทัดเทียม เยี่ยง “มอริอาตี้” ได้เกิด ก็คือ สิ่งที่ตอบโจทย์คนเคยอ่านหนังสือคนนี้ ได้อย่างฟินาเล่! พร้อมๆกันนั้น ยังพาเราไปผจญภัยพบกับความผิดพลาด(ตามสำนวน สี่ตีนรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง) แบบที่มนุษย์ปุถุชนต้องเจอกัน ชีวิตถึงจะได้อรรถรสมันส์อย่างรื่นรมย์ ..เช่นที่หนังภาคนี้ พาผมไปถึงจุดที่เกินความพอใจได้ยิ่งกว่า ภาคที่แล้ว ที่ก็ดูห่างไกลคำว่า ขี้เหร่ อยู่หลายขุมแล้วนะ






อันดับ 19 : Midnight in Paris

ส่วนตัว ก็เป็นคนที่มีความรัก และใฝ่ฝันว่าชีวิตนี้ ที่มีชีวิตเดียว(ในชาตินี้) จะต้องได้ไปเยือน แดนดินถิ่น Eiffle สักครั้ง ..ฉะนั้นแล้ว หนังเรื่องไหนที่เกี่ยวพันข้องโยงกับ “Paris” อย่าให้รู้นะ เป็นดูหมด!! (เว้นแต่ว่า หนังมัน Shit แตก มากๆ ก็ขอละเว้นเถอะ!)

ซึ่งก็ไม่ใช่ทุกเรื่องหรอกนะ ที่ดูแล้วยิ่งตอกย้ำความรักที่มีต่อเมืองศิวิไลซ์แห่งนี้ได้หนักแน่นยิ่งขึ้น ..แต่ถ้ามัน ใช่ อย่างหนังของลุง “วู้ดดี้ อัลเลน” เรื่องนี้ละก็ นั่นเท่ากับเป็นการตีตั๋วบินไปเที่ยวแบบเงียบๆคนเดียว ที่คุ้มค่ากับการความหลงที่มีให้อย่างไม่มีวันเสื่อมคลาย ...เออ! แต่ถ้าไม่รวมกับ ความอินใน ปารีส หนังเรื่องนี้ ก็ยังดูเอาเก๋ไก๋ บนความเปรี้ยว แบบที่มีศิลปะชั้นสูง มาช่วยยกระดับความมีอารมณ์ร่วมได้อย่างสุนทรีย์ ..และนี่นะวคือ หนังที่นำพา ความแฟนตาซี มาบรรจบพบกับโลกความจริง ได้น่าเชื่อถือสุดๆ (ทั้งที่มันดูไม่น่าเชื่อเลย) เพียงไม่กี่เรื่องที่โลกนี้มีเลยทีเดียว







อันดับ 18 : พุ่มพวง

อาจเป็นหนังที่ไม่ได้ทำให้เราเข้าใจโลกของผึ้ง แบบที่เราอยากจะเข้าใจ (ในความลึกลับสุดดำทะมึนของกรณีขัดแย้งที่มีอายุความแทบเท่ากับอายุของลูกชาย) ..แต่อย่างน้อยๆ สิ่งที่หนังชีวิต ที่ว่าด้วยชีวประวัติของคนดังเรื่องนี้ ทำได้ ก็คือ การทำให้คนทุกๆคน ต้องตกหลุมรักเธอผู้นี้ได้อีกครั้ง ...ไม่ใช่แค่เธอเป็นแรงบันดาลใจของคนที่สู้เพื่อฝัน เท่านั้น แต่เธอยังเป็นตำนานของลูกทุ่งที่ยังคงมีลมหายใจ แม้ร่างกายเธอจะจากไปนานแล้ว

ส่วนหนึ่งก็อาจต้องชม ความเหมือน ทำตีเนียนที่เป็นมืออาชีพสุดๆของ “เปาวลี” ซึ่งคู่ควรกับการได้รับฉายา พุ่มพวงคนต่อไป ในวงการลูกทุ่งวันนี้ อย่างงามสง่า ...แต่ถึงที่สุด ทุกๆอย่างมันส่งให้เด่น ด้วยการใช้ความเป็นหนังโคตะระเชยในแนวทางเดินเรื่อง บอกเล่าล้วนแต่ใจความที่แสดงความจริงใจจากก้นบึ้งของคนรักลูกทุ่ง ที่ไม่เสแสร้งแกล้งว่ารัก แต่ทำให้เห็นเป็นภาพที่ขัดเจน และมิวายพาคนดูไปสำรวจจิตใจตัวเองว่า เรายังมีความเป็นลูกทุ่งอยู่ในตัวมากแค่ไหน รวมทั้งเหตุผลว่าทำไม เราถึงควรอนุรักษ์เพลงลูกทุ่งให้คงอยู่สืบไป ..แม้อาจไม่ใช่หนังที่สร้างปรากฏการณ์ให้วงการลูกทุ่งกลับมาคึกคัก แต่ที่ทำได้เต็มที่ ก็คือ การทำให้คนไทย ต้องยอมรับว่า ยังคงรู้สึกดีๆ กับเพลงลูกทุ่ง






อันดับ 17 : Source Code

แม้ชั้นความยากจะไม่หนาเทียบเท่ากับที่เราเจอใน “Inception” แต่หนังไซไฟพลิกอดีต เปลี่ยนโลกเรื่องนี้ ก็เป็นอีกครั้งที่พลิกแพลงรูปแบบการนำเสนอของหนังสักเรื่อง ออกมาได้อย่างน่าอัศจรรย์

มันก็นึกสงสัยในจังหวะความเหมือน ความเป๊ะ หลายๆอย่างที่หนังเรื่องนี้มี (โดยเฉพาะการแสดงของ “มิเชลล์ โมนาแกน” ที่จะเป๊ะทุกทีเกินไปมั้ย?) ว่ามันมีกลไกใดๆกันหรือ จึงทำให้แทบทุกอย่างดูกลับมาอยู่ในร่องรอยเดิมได้แนบเนียนนัก ..แต่ไม่ว่าศาสตร์ใดที่หนังเลือกนำมาใช้เพื่อให้สอดคล้องกับสิ่งที่หนังต้องการจะเล่าแล้ว ก็ไม่เนียนไปกว่า ความสนุก ลุ้นระทึก น่าเอาใจช่วย และไปถึงที่สุดของความเนียน คือ การทำให้เราเชื่อในโลกที่หนังสร้างขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็นโลกใบเดิม หรือโลกอีกใบหนึ่ง!







อันดับ 16 : Fast Five (Fast & Furious 5)

สำหรับหนังเรื่องนี้ ไม่ต้องคาดหวังเอาอะไรให้มาก นอกไปจาก ความมันส์ระห่ำ บ้าดืเดือด ที่อยู่เหนือเหตุและผล จนพาเราไปพบกับเทพเจ้าแห่งความเหลือเชื่อ เมื่อหนังไปถึงจุดพีคของมันในตอนใกล้จบ!

ถ้าจะให้บอกว่าหนังเรื่องนี้ มีอะไรที่เป็นความผิดพลาดในความเป็นหนังอยู่บ้าง ก็คงจะลิสต์ได้ยาวๆ ถ้าตั้งใจนึก ..แต่ถ้าใจเราไม่นึกซะอย่าง แล้วปล่อยมันไปพร้อมกับตรรกะที่ในหัวคอยระแวดระวังให้เราไม่วอกแวกกับสิ่งที่เรียกว่า ความเป็นจริง ...ความน่าจะเป็น ทั้งหลายแหล่ที่หนังเรื่องนี้ประเคนใส่เข้ามากันโครมๆ ก็ถือว่า เป็นความสร้างสรรค์ชั้นดี ที่มาพร้อมกับวัตถุดิบสุดเร้าใจ ที่รวมกันเป็น ความสนุกโดนใจวัยเกรียน แบบที่คนไม่รักรถ คลั่งรถ ก็คงอยากเกรียนบนท้องถนนให้ได้แบบนี้บ้าง ...คือ ได้แค่คิดนะ ..ถ้าทำ ก็คงตายตั้งแต่ออกเส้น Start!!







5 อันดับแรก จากท้ายไปหน้า ถูกเปิดออกมาแล้วเรียบร้อย ทีนี้ก็ยังเหลืออีก 15 ให้ต้องตามดูกันต่อไปว่าจะมีรายไหนมาแรงแซงโค้งได้ ..แต่ที่จะเจอกันแน่ในคราหน้า นอกเหนือจากอันดับที่ 15 ไล่ไปจนถึง 11 ก็คือ การพูดถึงดารานักแสดงในหนัง ที่ให้การแสดงสุดประทับใจในรอบปีที่ผ่านพ้นไป แล้วใครบ้างหนอ จะได้อยู่ในลิสต์สุดพิเศษนี้บ้าง?

พบกันอีกในเร็ววัน กับ Part 2 ของ “ดู{หนัง} วิธ มายเซลฟ์ : Best of the Year 2011” ครับผม


นอกจากติดตามตัวผมในบล็อกนี้แล้ว ก็ขอชวนไปสนุกกันในอีกช่องทางกับ "Facebook" และ "Twitter" ด้วยครับ

Like Me @ //www.facebook.com/Onc3.UPoN.a.MaN

และ Follow Me @ //twitter.com/once_upon_a_man

ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

ผมยินดีเสมอในมิตรภาพของทุกท่าน และบล็อคของผมก็ต้อนรับเสมอในความน่ารักของทุกคน ขอขอบคุณ และสวัสดีครับ

Create Date : 23 มกราคม 2555
Last Update : 23 มกราคม 2555 4:35:45 น.		2 comments
Counter : 2448 Pageviews.
Share Tweet