Bloggang.com : OncE UPoN'-'a MaN : "Ratatouille" ... Pixar จานเด็ด กินแล้วอิ่มทั้งน้ำตา

"Ratatouille" ... Pixar จานเด็ด กินแล้วอิ่มทั้งน้ำตา

ผมเป็นคนหนึ่ง ที่ชื่นชอบ 'อาหาร' ...ทั้งในรูปแบบ การกิน และ การทำ

การกินอาหารของผม ...จะเป็นอะไรที่แปลกอยู่อย่าง ประมาณเหมือนเป็นสาลิกาลิ้นทอง ที่พอลองได้กินอะไรถูกปากเข้าไปหน่อย ก็ร้อง "Oh, Delicious" ออกมาได้แล้วแต่ถ้าเกิดดันบังเอิญโชคร้าย ไปพลาดพลั้งกินอะไรที่ผิดลิ้นขึ้นมา ก็ไม่สามารถยับยั้งปาก ไม่ให้พูดว่า "หมาไม่***" ได้เลย

การทำอาหารของผม ...ผมชอบที่จะพัฒนา ดัดแปลง สร้างสูตรอาหารขึ้นมาใหม่ๆอยู่เสมอ ชอบที่จะลองผิดลองถูก (โดยส่วนใหญ่ ผลลัพธ์มักจะออกมา ผิด (-_-')) เป็นพ่อครัวอย่างกับนักวิทยาศาสตร์ที่จับสารนู้นสารนี่ มาผสมปนมั่วรวมกัน ดูว่าอันไหนมันถูกต้องทางเคมีกันขึ้นมา ก็ยึดถือเป็นความสำเร็จ(แบบฟลุ๊คๆ)ที่ยิ่งใหญ่ (หากอันไหน มันไม่ใช่ มันเละเทะ ก็ช่างมันเถ้อ เรามาฉลองความล้มเหลว ด้วยการต้มไวไว ใส่ไข่ กันเถอะ...สูตรสำเร็จ จงเจริญ!!! (#_#''))

ผมอาจจะไม่ใช่แม่ช้อยนางรำ หรือ คุณหมึกแดง ที่มีความเชี่ยว และชาญ เป็นกูรู กรูรู้ อย่างเทพอะไร ในเรื่องอาหาร ...แต่ผมก็กล้าจะชมตัวเองว่า "ผมเป็นคนรักอาหาร" ที่เชี่ยว และชาญ ในความใส่ใจ กินแต่ละคำ ทำแต่ละที ล้วนแล้วต้องมีความตั้งใจ เป็นที่ตั้ง

แต่ความตั้งใจที่ว่านี่ มันก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะมีอยู่ในทุกๆรายละเอียด ... เพราะผมไม่ใช่คนที่กินแต่ละคำ แล้วรู้หมดว่า ใส่ไอ้นี่มากไป ใส่ไอ้นั่นน้อยไป ถ้าไม่ใส่จะดีกว่านี้ และ ก็ไม่ใช่คนที่ทำแต่ละที แล้วจะตรงกับสูตร จะถูกวิธี จะดีทุกขั้นตอนไปซะทั้งหมด ...ผมก็เป็นแค่มือสมัครเล่นที่มีความตั้งใจในการจะกิน การจะทำ อาหารจานหนึ่ง ด้วยความหวังว่ามันจะดีพอ และสามารถกลืนลงกระเพาะได้คล่องคอ สะดวกใจ ...ผมมันก็ยังเพียง 'หนู' ตัวเล็กๆตัวหนึ่ง ที่วิ่งไปวิ่งมาในห้องครัวอันใหญ่โต เท่านั้นเอง

ในโลกความเป็นจริง ผมคงไม่สามารถพอจะขออัพเกรดตัวเองไปเป็นคนทำอาหารให้คนกินอีกนับร้อยนับพันได้ลิ้มลอง ...ผมจะขอหวังเอาแค่น้อยๆ เป็นเพียงเจ้าหนูที่ทำอาหารให้คนหมู่เล็กๆ ในครอบครัวผม ได้กิน และกินได้ก็พอใจมากมายแล้ว (...หากแต่จะพอใจมากไปกว่านี้อีกสักนิด ถ้าในอนาคต ผมจะเป็นเจ้าหนูใหญ่ ที่ทำอาหารให้อีกสองสามชีวิต ภรรยาหนู กับคุณ(ลูก)หนู ได้กินทุกๆเย็น ...ตอนนี้นึกภาพตามแล้วก็สุขใจจนอยากจะลงมาจากคานไวๆแล้วเนี่ย)

"Ratatouille" ... อนิเมชั่นของ Pixar Studio ประจำปี 2007 ทำให้จี๊ดโดนใจเหลือเกินตั้งแต่ตัวอย่างทีเซอร์ ที่ได้เห็น เจ้า'หนู' สัตว์สกปรกในครัวเรือน สร้างความอลหม่านยุ่งเหยิง จนเกือบวางวายไม่รอดคมมีด ...เห็นเพียงแค่นี้ ก็น่าสนุก น่าตื่นเต้น และน่าดูมากมาย

ผู้กำกับ "แบรด เบิร์ด" ที่เคยฝากความตื่นเต้นเร้าใจไว้กับเหล่าครอบครัวพลพรรคซูเปอร์ฮีโร่ "The Incredibles" ...หวนกลับมากับพิกซาร์เป็นหนที่ 2 (แต่ถือเป็นเรื่องที่ 3 เน้อ ...เรื่องแรกคือ "Iron Giant" ที่ผมยังไม่ได้ดู และเขาก็ว่ากันว่าซึ้งมั่กๆ) ด้วยเรื่องราวที่ไม่ใช่เขาเป็นต้นคิด (เคยอ่านข้อมูลเบื้องหลังมา) แต่ก็ยอมเป็นคนลงมือทำ เพราะจี๊ดใจในรายละเอียดเรื่องราวมากมาย

เจ้าหนูตัวที่ว่านี้ มีชื่อว่า "เรมี่" ...มันได้พรสวรรค์พิเศษมาเหนือชาวหนูทุกตัว ที่สามารถดมกลิ่นอาหารตรวจหาสารพิษ เพื่อให้ชาวประชาอยู่ดีกินดีไม่ถึงแก่ชีวิต แต่ที่เรมี่ยังเหนือไปกว่านั้นอีกก็คืออีกหนึ่งพรสวรรค์ที่คงจะมี 1 ใน Infinity ของชาวหนู (พูดง่ายๆ Impossible) เท่านั้นที่เป็นไปได้ คือ การที่มันสามารถทำอาหารของมนุษย์ได้

เรมี่ มีแรงบันดาลใจในการทำอาหาร จากการได้ดูรายการทีวี ของยอดเชฟแห่งฝรั่งเศส "กุสโตว์" ...นั่นทำให้เขาได้ลองฝึกฝนตัวเอง เพื่อรู้จักกับ การผสมผสานรสชาติที่แตกต่างของเครื่องปรุงที่แปลกแยก ให้ออกมาลงตัว และอร่อย ...หากแต่น่าเสียดายที่ยังไม่ทันจะได้เจอตัวจริง กุสโตว์ ก็ด่วนจากไปเสียก่อน เพราะต้องตรอมใจให้กับ การเสียดาวและชื่อที่โดน ยอดนักวิจารณ์อาหาร "อังตวน อีโก้" ทำปี้ป่นซะไม่เหลือชิ้นดี

แล้วโชคก็ได้เข้าข้างเรมี่ ให้เขาได้มีโอกาสไป(บังเอิญ)เจอกับภัตตาคาร "กุสโตว์" ที่เขาเคยใฝ่ฝันจะได้ไปเห็นกับตา ...หากที่เรมี่จะมีปัญหาก็ตรงที่ ดันมีไอ้หนุ่มเก็บขยะหน้าซื่อ "ลิงกุยนี่" มาจ๊ะเอ๋เจอตัวเป็นๆของมัน แต่สุดท้าย เรมี่ก็ยังรอดชีวิตมาได้ เพราะความเฮง(ซวย)บางอย่างที่ ไอ้หนุ่ม ไปก่อเอาไว้ ได้ พ่อครัวน้อยเรมี่ ขี่ม้าขาวมาช่วยไว้ได้ทัน

ซึ่งความที่ ลิงกุยนี่ ไม่เอาไหนเลยกับการทำอาหาร แต่ดั้นต้องมาทำอาหารเพื่อเป็นการพิสูจน์ในตัวเขาเอง ...นั่นจึงเป็นเหตุให้ต้องเกิดความร่วมมืออย่างลับๆ ระหว่าง เรมี่ และ ลิงกุยนี่ ที่ถ้าขืนมีใครแพร่งพรายออกไปรับรองได้ว่า ครัวกุสโตว์ได้แตกยับพังเยินเป็นแน่แท้ ...(ที่เล่ามานี่แค่เรื่องราวในเบื้องต้นเท่านั้น เพราะถ้าขืนให้ผมแพร่งพรายอะไรไปมากกว่านี้ ผมคงเป็นหน้าม้าที่นิสัยแย่น่าดูเชียวล่ะ)

Ratatouille (ชื่อหนังที่พิมพ์แต่ละที ต้องมีผิดซะทุกทีเถอะน่า) ก็คือ อีกหนึ่ง พิกซาร์ ที่ไม่ทำให้ผมผิดหวัง (ซึ่งจริงๆมันก็ไม่เคยพานพบความผิดหวังเลย แม้กับเรื่องไหนก่อนหน้า) ...หนังสนุก น่าติดตาม และน่ารัก ในแบบฉบับของพิกซาร์ไม่ผิดเพี้ยน ...หากแต่หนังอาจจะดูสนุกน้อยกว่าที่คาด สำหรับเด็กๆ เพราะ เนื้อหาโดยรวม มีความเป็นผู้ใหญ่อยู่สูง

อะไรต่อมิอะไรทั้งหลายแหล่ ที่เห็นในหนังเรื่องนี้ แทบทั้งนั้นจะเป็นอะไรที่ดูคนมีวัยวุฒิ จะดูแล้วเก็ทได้มากกว่า ...แล้วยิ่งกับคนที่มีประสบการณ์ชีวิตที่ไปพ้องต้องเกี่ยวกับเรื่องราวในหนัง ก็ยิ่งจะเข้าใจอะไรต่อมิอะไรได้ง่าย ทั้งยังเข้าถึงแก่นสาระที่หนังหวังจะทำให้โดนกันอย่างรู้ซึ้ง

คนที่รักการทำอาหาร ...จะรู้ซึ้งถึง ภาพต่างๆ อย่างที่ตัวเองเคยทำในครัว ทั้งบรรยากาศความชุลมุนเวลาที่ลูกค้าเข้ามากันแย่งที่นั่งและสั่งอาหารอย่างหิวโหย หรือจะเป็นการเอาใจใส่ในรายละเอียดที่ต้องมีความเหมือนกันในทุกๆจาน ห้ามผิดเพี้ยนไปแม้สักขั้นสักตอน

คนที่รักการกินอาหาร ...จะรู้ซึ้งถึง ความยากเย็นกว่าจะมาเป็นอาหารจานหนึ่ง ที่ต้องมีพิธีรีตองหลายสิบขั้น แล้วไอ้ที่เราเคยบ่นๆ ต่างๆนานา (ส่งช้ามั่ง...ทำนานมั่ง...กินอันนี้ไม่ได้มั่ง...) ก็ยังได้รู้ซึ้งว่า มันไม่ได้ลำบากเข้าปากอะไรเราเลย ในเมื่อคนทำนี่สิ ที่ต้องลุ้นระทึก กลัวใจหายเสียมากกว่า

คนที่ชีวิตไม่เคยฝัน ไม่มีจุดหมายอะไร ...จะรู้ซึ้งถึง ความอีเรื่อยเฉื่อยแฉะ ของ ลิงกุยนี่ ที่จู่ๆก็บังเอิญมี เรมี่ เข้ามาช่วยเปลี่ยนชีวิตอย่างกะทันหัน

คนที่เคยทำลายความฝันใครบางคน ...จะรู้ซึ้งถึง การทำตัวเป็นนักวิจารณ์อย่างเทพ ของ อังตวน อีโก้ ที่มีความคิดแต่จะดับชีวิตผู้อื่น ไม่เคยสนหัวจิตหัวใจอะไรเลย

คนที่มีความฝัน แล้วสู้สุดใจ ...จะรู้ซึ้งถึง การกระทำอันใหญ่เกินตัวของ เรมี่ และ การต่อสู้กับคำปรามาสจากพวกผู้ชาย ของแม่ครัวเฟมินิสต์ "คอลเล็ตต์"

และคนที่เคยปรามาสตัวเอง ว่าไอ้นู้นก็ทำไม่ได้ ไอ้นี่ก็ทำไม่ได้ ...จะรู้ซึ้งถึง ความเป็นจริงว่า "ใครๆ ก็ทำได้" ขอเพียงแค่ลองได้ทำ

ผกก. เบิร์ด เข้าถึงเรื่องราวในส่วนของสาระและความเป็นดรามาได้อย่างเข้มข้น ที่แม้จะเป็นเพียงส่วนเล็กน้อยที่ผสมเจือเข้ามา แต่มันก็สามารถทำจี๊ดโดนใจได้มากมาย ...ผมว่าผมอินกับความจี๊ดตรงนี้ มากกว่าที่เคยจี๊ดมาจากเรื่องก่อนๆของ พิกซาร์ เสียอีก และที่สำคัญกว่านั้น บทสรุปที่มีความสุขของมัน ยังทำให้ผมต้องเสียน้ำตาออกมาด้วยความปลาบปลื้ม (ยังสำคัญกว่านั้นอีกที ในฉากที่ว่านี้ มันคือฉากเด่น ของตัวละครที่น่าหมั่นไส้ที่สุด "อังตวน อีโก้"...ผมต้องเสียน้ำตาให้กับเขา แทนที่ในใจคิดถึง เรมี่ ซะมากกว่า)

ถึงจะเป็นหนังผู้หญ่าย ผู้ใหญ่ ซะเกือบเต็มขั้น แต่อย่างไรก็มีเหตุมีผลพอจะสนับสนุนให้เด็กๆได้ดูด้วย เพราะ Ratatouille ก็ยังถือเป็นหนังการ์ตูนเรื่องหนึ่ง ที่ให้ความหรรษาเพลินใจ ในภาพและเสียง(หัวเราะ) ...กับมุขตลกโดยส่วนมาก จะเป็นมุขที่เล่นกับลีลาท่าทาง (แตกต่างไปจากพิกซาร์เรื่องก่อนๆ ที่มักจะออกมาเป็นคำพูดขโมยซีน) ซึ่งมันก็เป็นอะไรที่เรียกความสนุกได้ไม่ยากไปกว่าการออกเสียงเลย อย่างในรอบที่ผมดู ก็ได้ยินเสียงขำดังเล็ดลอดออกมาจากน้องๆวัยใส ไม่แพ้วัยรุ่นขุ่นๆเลย ...และก็ไม่ต้องกลัวว่าเด็กจะเบื่ออะไรในความหนักของเนื้อหา เอาเวลาชั่วโมงกว่าๆไปแค่ดูแค่เห็น เจ้าหนูขนสีฟ้า 'เรมี่' แสดงความน่ารักแอ๊บแบ๊ว (จะมีใครในกระทรวงวัฒนฯ ผ่านมาอ่านแล้วแบนตูมั้ยเนี่ย อิอิ) ก็เป็นอะไรที่เพลิดเพลินเจริญใจคุณหนูๆแล้ว

หรือ ถ้าคุณหนูๆ มีความ(อาร์ต)ติสต์ อยู่หน่อยๆ ก็คงจะนั่งมองภาพอนิเมชั่นที่สวยสด ดูงามทุกมิติ โดยไม่รู้จักเบื่อ ...อย่างผมเอง(ที่เห็นว่ามันเป็นภาพการ์ตูนมาชาชิน)ก็ชอบมาก ในพัฒนาการงานเทคนิคของพิกซาร์ ที่ดูดีขึ้นกว่าเดิม(อีกแล้ว) ...ในขณะที่ภาพอาหารตากำลังยั่วใจได้เสมือนว่ามันจริง ตอนนั้นผมก็ได้แต่ปาดน้ำลาย ลูบท้องไปพลาง หิวเกินประมาณอยากสวาปามแรททาทูอี้เหลือกิน

และอีกอย่างที่รู้สึกเพลินใจอย่างมากมายก็คือ โลเคชั่นของเรื่อง 'เมืองปารีส' ที่ผมกำลังตกหลุมรักอย่างเอาเป็นเอาตาย อันเนื่องจากความอินเดิมใน "Paris Je T'aime" ยังค้างคาตกตะกอนฝังใจอยู่ ...ในเรื่องนั้นดูแล้วอยากไปเที่ยว มาในเรื่องนี้ดูแล้วก็อยากจะทำตัวอินเป็นอย่างไฮโซ เข้าภัตตาคารหรู รับทานปลาทู(น่า)กลั้วเหล้า(องุ่น)ขาว แล้วตบท้ายด้วยจิ้มแจ่ว(ฟองดูร์) ..."Oh, Deilicious หลายเด้ออออ"

"Ratatouille" ... นี่คือ หนังที่ทุกคนในครอบครัว ควรจะไปตีตั๋วดูโดยพร้อมเพรียงกัน ...ในขณะที่ทั่นๆผู้ใหญ่ก็ซาบซึ้งไปกับเนื้อหา เหล่าคุณหนูตัวน้อยๆ ก็จะได้สนุกสนานเฮฮากับเรื่องราวสุดหรรษาน่ารักบริสุทธิ์ รับรองว่าออกจากโรง แล้วต้องอิ่มอกอิ่มใจกันถ้วนทั่ว...ส่วนตัวในความชอบของผม จะขอสรุปได้เป็นภาษาหน้าม้าว่า "นี่คือ 1 ใน 10 หนังดีในรอบปีที่ผมรักเป็นที่สุด"

คนที่รักพิกซาร์ คนที่รักอาหาร และคนที่รักหนังดี ห้ามพลาดเป็นเด็ดขาด!!! ...ขอแนะนำเป็นอย่างยิ่ง...ครับ

เกรด A ... {

}

ส่วนที่เป็นฟอนท์สี เขียว-แดง เพิ่มเข้ามา... ซึ่งที่เน้นนั้นจะเป็นที่ผมพูดถึง ส่วน ดูดี(เขียว)-ดูด้อย(แดง) ของหนังแต่ละเรื่องครับ ...สำหรับบางคนที่ยังไม่ได้ดูหนัง แล้วอยากจะรู้ว่าหนังมีอะไรดีอะไรด้อยบ้าง ก็อ่านเอาจากที่ผมทำไฮไลท์ไว้ก็ได้เลยครับ ตามแต่สะดวกละกัน

ปล.1 หนังสั้นปะหน้า "Lifted" ...ตลกมากมายครับ ขนาดจบเรื่องจบเครดิตไปแล้ว ผมยังขำค้างนาน ไปถึงตอนโชว์โลโก้ดิสนีย์ กันเลยทีเดียว
ปล.2 "Paris Je T'aime" ...1 หนังยาว จาก 18 หนังสั้น อีกหนึ่งหนังดีที่ผมให้ติดอันดับ 1 ใน 10 ของปีนี้ ...ขอแนะนำเป็นอย่างยิ่งให้ทุกคนได้ดูกันครับ ฉายที่ "สกาลา" (ดูควบกับ Rat แล้วรับรอง ว่าจะปลาบปลื้ม ปารีส หัวปักหัวปำ)

"Le Festin" โดย "Camille"
เพลงประกอบหนังน่ารักๆ ที่มีเสียงร้องอันแอ๊บแบ๊วหวานใส
เคล้าคลอไปกับดนตรีฝรั่งเซดฝรั่งเศสของ "ไมเคิล จิแอกชิโน"

ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

Create Date : 30 กรกฎาคม 2550

Last Update : 5 สิงหาคม 2550 2:23:14 น.

20 comments

Counter : 6572 Pageviews.

เห็นภาพและชื่อเรื่องตอนแรกก็อยากดูแล้ว
ราตาตูย เป็นชื่ออาหารชนิดหนึ่ง
เขาก็เข้าใจเอามาเล่นกับคำว่า rat=หนู
ดูท่า เจ้าหนูRemyจะแก่นเซี้ยวน่าชม

โดย: นางไม้หน้า3

วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:29:55 น.

พลาดไม่ได้... เนอะๆ

โดย: หนอนน้อย IP: 58.9.59.194 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:07:41 น.

กำลังคิดจะไปดูเชียวค่ะ อย่างงี้ไม่พลาดแน่

โดย: may IP: 124.121.16.81 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:20:30 น.

น่าดูมากค่ะ...จะไม่ยอมไม่พลาดเช่นกัน

โดย: annie (annie_martian

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:46:21 น.

ดูแล้ว ชอบมากเลยครับ ทำให้อยากทำอาหารเก่งแบบเรมี่

โดย: pangjang IP: 58.8.107.90 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:19:07 น.

อยากไปดูอยู่เลยค่ะ

โดย: Too Optimistic

วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:30:03 น.

อยากดูเหมือนกันค่า

โดย: ต า ก ล ม ก ล ม คู่ นั้ น IP: 124.120.140.57 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:07:55 น.

แอบพูดให้จขทก.อิจฉาเล่น ได้ไปเดินเล่นในปารีสมาเดือนนึงด้วยหละ(ความจริงคือไปเรียน) อิอิ รู้ซึ้งถึงความงามของปารีสจนตกหลุมรักหมดทั้งใจไปเหมือนกัน สาเหตุนึงที่อยากดูRatatouilleในตอนแรกนอกจากความน่ารักของเรมี่กับนี่คือหนังของPixarแล้ว ก็เพราะโลเกชั่นในเรื่องนี่แหละ ตอนที่ปล่อยภาพนิ่งออกมา ภาพกรุงปารีสจากยอดตึก...สวยเหมือนอยู่ในความฝัน

หลังจากดูแล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ เป็นหนังในดวงใจอีกเรื่องไปเรียบร้อยแล้ว

ตอนนี้กำลังรอเวลาว่าง จะรีปไปดูParis Je T'aimeค่ะ

โดย: ข้าวฟ่าง&ม่านแพร IP: 202.28.181.10 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:58:49 น.

ประทับใจสุด ๆ ๆ ๆ ตอนแรกลากเพื่อนไปมันก็ไม่ยอมไป มันบอกว่าไร้สารระ ผมนี้แทบจะกราบ...พอหนังจบผมแอบเห็นมันยิ้มกรุ้มกริ่มออกมา...เวรจริง ๆ ๆ

โดย: bkk IP: 124.121.164.188 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:04:35 น.

เป็นการ์ตูนในดวงใจอีกเรืองเลยครับ
อ่านบทวิจารณ์ของคุณ อย่างมีความสุขครับ

โดย: bigwores

วันที่: 1 สิงหาคม 2550 เวลา:22:38:20 น.

+ อืม ... ตอนแรกว่าจะเขียนตั้งแต่วันอังคาร แต่นึกไปนึกมาไหนๆ ก็จะดูอยู่แล้ว (ซึ่งพี่ก็ได้ดูไปย่ำค่ำเมื่อวานนี้ 1 ส.ค.) ก็เลยรออ่านและเขียนตอนดูแล้วทีเดียวเลยดีฝ่า จะได้มีอารมณ์ร่วมไปด้วย ... ซึ่งน้อง OncEฯ ก็เขียนได้น่าอ่านทีเดียวนะครับเนี่ย ใส่เกร็ดต่างๆ เข้าไปมากมายเลย (สงสัยได้เชื้อจาก Remy มา อุๆๆ

)

+ ปารีส ... เป็นเมืองที่สร้างความประทับใจให้พี่เช่นกัน เป็นเพราะเมืองนี้ถือเป็น "เมืองนอก" (อย่างแท้จริง ไม่นับการข้ามไปพม่า, มาเลย์) เมืองแรกของพี่ที่มีโอกาสได้ไปเหยียบ ... เนื่องจากยุคพี่จบใหม่ๆ ฟีลด์พี่ยังเฟื่องฟูอยู่ บริษัทเลยมีกะตังค์ส่งพนักงานไปฝึกงานกับ Operator ถึงถิ่น ... ให้บังเอิญว่าในส่วนที่พี่ต้องดู Supplier เป็นบริษัทเทเลคอมชื่อดังของฝรั่งเศส (มีอยู่เจ้าเดียวแหละ) ซึ่ง Training center เค้าตั้งอยู่ในแคว้น Brittany ทางตต.เฉียงเหนือ แต่เวลาจะไป ยังไงก็ต้องลงเครื่องที่ปารีสก่อนอยู่ดี (ไว้อารมณ์ดีๆ จะเขียนบล็อกย้อนเวลากลับไปเล่าถึงตอนนั้นอ่ะครับ

)
+ แค่ลงจากเครื่องได้ไม่ทันไร ก็ได้ไปยืนอยู่ตรงหน้า หอไอเฟล 1 ในสิ่งก่อสร้างระดับ Land mark ของโลก มันเป็นอะไรที่เหมือนภาพฝันเลยจริงๆ ... และนอกจากนั้น ที่เที่ยวอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น อาร์คเดอทริออง (ประตูชัย), ชองป์ เอลิเซ่(ย่านช็อปปิ้ง), มิวเซียมเดอลูฟ, มหาวิหารนอตเตรอดาม, แม่น้ำแซนน์, วังแวร์ซาย, ยูโรดีสนีย์แลนด์, ย่านมองมาร์ต, ฯลฯ ... ก็ยังอยู่ในความทรงจำไม่เคยลืมเลยครับ

+ เหอๆ เผลอย้อนอดูตไปซะไกลเชียว กลับมาสู่ปัจจุบันดีฝ่า ... เพิ่งรู้นะครับเนี่ย ว่าน้อง OncE ชอบทั้งปรุงและทำอาหาร พี่เองก็เพิ่งจะเริ่มมาสนใจเอาช่วงหลังๆ นี่เอง ยังอยากจะไปเรียนเลยอ่า (โดยเฉพาะของหวานๆ จะชอบทานเป็นที่สุด) เวลาไปงานหนังสือที เห็นหนังสือพวกนี้ลดราคา ก็อดใจไม่ไหว ซื้อกลับมาเพียบเยย

... กร๊ากกก แต่ช่วง "จินตนาการของพ่อหนู" นั่น ระวังจะมีสาวๆ แห่มาขอบัตรคิวสมัครเป็นแม่หนูนะครับ สาวๆ ยุคนี้หลายๆ คน ไม่ค่อยรักการเป็นแม่ครัวกันอยู่ด้วยอ่า

+ ชอบ Lifted เช่นกันครับ (ลูก)มนุษย์ต่างด่าวมือใหม่ หัดลักพาตัวมนุษย์ไปทดลอง ... ช่างคิดซะจริงจริ๊งงง ฮากระจายเลยอ่า

+ ภาพในเรื่องนี้โดดเด่นมั่กๆ ครับ มันสวยละมุนเนียนนุ่มตา เหมือนจริงไปซะหมด ... ทั้งภาพเมือง ภาพน้ำในท่อตอน Remy ตกท่อ ภาพอาหารต่างๆ ฯลฯ แทบจะเหมือนเป็นภาพถ่ายเลยทีเดียวอ่ะ ... และบทหนังก็เขียนได้ซาบซึ้ง มีสาระ แต่ขณะเดียวกันก็ชวนหัว ดี (รวมทั้งฉลาดที่หาทางออก สำหรับ "ความจริง" ที่เกิดขึ้นให้ออกมาเป็นแบบนั้น)
+ หนังใส่รายละเอียดเกี่ยวกับการเป็นเชฟ และกรรมวิธีการปรุงอาหารอย่างไรให้อร่อยและดูดีเข้าไป ได้อย่างน่าเชื่อถือ เลยยิ่งทำให้อนิเมชั่นเรื่องนี้ ดูมีความพิเศษมากขึ้นไปอีก (ดูไฮโซ มีคลาส ว่างั้นเหอะ)

+ คนพากย์ ไม่ได้ใช้ดาราดังเท่าไหร่ แค่ชื่อพอคุ้นๆ หู เช่น ลู โรมาโน, จีนิน กาโรฟาโล, เซอร์เอียน โฮล์มส์ เป็นต้น ... แต่มีตัวนึงที่ใช้คนดังมาพากย์ (เป็นตัวละครที่น้อง OncE ชอบเสียด้วย) ซึ่งเค้าเพิ่งจะมาเปรี้ยงอีกครั้งเอาช่วงหลังๆ นี่เอง ถึงจะเป็น ส.ว. (สูงวัย) แต่ก็ยังมีไฟอยู่ ได้แก่คุณปู่ ปีเตอร์ โอทูล ที่มาพากย์เป็น Anton Ego นักวิจารณ์อาหารปากร้าย หยิ่งยโส ผู้เกิดมาสำนึกผิดเอาตอนหลังนั่นเอง

+ พี่ก็ชอบเช่นกันครับกับเรื่องนี้ ... สำหรับปีนี้ในสาขาอนิเมชั่นของพี่ ตีคู่กันมาเลยกับ Flushed away จากค่ายอาร์ตมัน (บังเอิญพี่จะขำกับมุกสไตล์อังกฤษเป็นพิเศษ) ที่ได้ดูไปตอนต้นปีอ่า

โดย: บลูยอชท์

วันที่: 2 สิงหาคม 2550 เวลา:12:19:26 น.

ขออนุญาตโฮกอนิเมชั่นเรื่องนี้ครับ
ปลื้มกว่า Cars มากมาย

ผมดีใจที่ Ratatouille คืออนิเมชั่นที่ "โต" ขึ้น
เพราะหนังพูดถึงเรื่องชนชั้นได้น่าสนใจดีทีเดียว
มันเหมือนสังคมอินเดียนะ ที่แบ่งชั้นวรรณะว่าเอ็งเกิดมาต่ำก็จงอยู่แบบต่ำๆ (เอ็งเกิดเป็นหนู ก็จงกินขยะ)
แต่ก็มีเรื่องราวของ ดร.เอ็มเบ็ดการ์ ที่เกิดมาในวรรณะอย่างจัณฑาล แต่ในที่สุดก็มีคนเมตตาส่งเขาเรียนจนจบออกมาเป็นศาสตราจารย์ได้ในที่สุด
(แต่จริงๆ มันไม่จำเป็นต้องเป็นสังคมที่แบ่งวรรณะชัดเจนโจ่งแจ้งแบบอินเดียหรอก ที่ไหนก็มีการแบ่งชนชั้นกันทั้งนั้น แค่ไม่มีใครยอมรับแบบภูมิใจเหมือนที่อินเดียเท่านั้นเอง)

งานด้านภาพถือว่าเรื่องนี้เทพเลยครับ ทั้งผลไม้ อุปกรณ์เครื่องครัว วิวเมืองฝรั่งเศส
ฉากที่โชว์เทพในงานด้านภาพคือ "กองทัพหนู" ครับ
(จบเรื่องนี้ไปเด็กๆ จะรบเร้าขอพ่อขอแม่เลี้ยงหนูบ้านเหมือนขอเลี้ยงปลาการ์ตูนหลังกระแสนีโม่มั้ยหว่า)

อยากให้เรื่องนี้สร้างเป็นหนังคนแสดงจัง
แล้วก็เอาปู่ Peter O'Toole มาเล่นเป็นอังตวน อีโก้นั่นแหละ ท่าทางจะดูดีไม่หยอก ^^

ส่วน Lifted ก็ฮาดีนะครับ แต่มันสามช่าไปนี้ดดดนึง

โดย: nanoguy

วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:2:57:28 น.

^
^
+ 555 คงม่ายหวายมั้งครับ นีโมน่ะน่ารัก ... หนูแฮมสเตอร์ก็พอรับไหว แต่ถ้าเป็นหนูเถื่อนๆ ตามท่อ (แถวๆ หอพี่จะอยู่ตามพงหญ้า ตัวโตมากกกก ยังกะลูกแมวแน่ะ!) นี่ก็

+ ปู่ปีเตอร์ โอ'ทูล แกไฟยังไม่มอดจริงๆ นะครับเนี่ย แล้วแถมก็ยังมีบทดีๆ ให้ปู่แกได้แสดงฝีมือเจ๋งๆ ของแกอยู่เรื่อยๆ ซะด้วยจิ ... นี่เด๋วก็คงจะได้เห็นปู่ใน Stardust อีกแย้วอ่ะครับ เจ๋งเจงๆ

โดย: บลูยอชท์

วันที่: 6 สิงหาคม 2550 เวลา:14:31:00 น.

จะพยายามหาเวลาไปดูครับ

แล้วก็เพลงเพราะมากครับ ฟังแล้วเคลิ้มเลย

โดย: Nutty IP: 125.24.76.1 วันที่: 8 สิงหาคม 2550 เวลา:21:40:21 น.

อยากได้เพลงอะค่า....
ไม่ทราบจะไปโหลดได้จากไหนค้า...คุณพ่อหนู(ในอนาคต)

ไปดูหนังมาแล้วค่ะ...ชอบมากกกกกกกกกกกกกกก
ยังไงๆก็ต้องซื้อแผ่นเก็บไว้แน่ๆ
ฉากสวยจับใจยังกะไม่ได้ทำจากคอม...ของเค้าดีจริงๆนะเนี่ย

โดย: = It's not EasY to Be ... = IP: 202.44.8.100 วันที่: 8 สิงหาคม 2550 เวลา:22:38:22 น.

^ ^ ^
ผมให้เลยครับ ...//www.siamcode.com/wara/01%20Le%20Festin.mp3

โดย: OncE UPoN'-'a MaN

วันที่: 8 สิงหาคม 2550 เวลา:23:03:15 น.

เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน เยี่ยมมากเลยครับ ทำให้เห็นภาพของหนังเป็นอย่างดี ชื่นชมมากๆครับ

โดย: ซอร์บอนน์ IP: 81.67.72.208 วันที่: 29 สิงหาคม 2550 เวลา:5:11:35 น.

น่ารักมากค่ะ

โดย: น่ารัก IP: 125.26.14.96 วันที่: 18 เมษายน 2551 เวลา:23:12:28 น.

หนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ผมชอบที่สุดเลยอ่า

เป็นหนังการ์ตูนที่สมจริงและ

หนุกกว่าเรื่องอื่นๆเลยทีเดว

โดย: nooMmii3z IP: 125.24.53.101 วันที่: 24 เมษายน 2551 เวลา:20:18:54 น.

เพิ่งได้ดูหนัง Ratatouille เมื่อ2-3วันที่ผ่านมา งงมากว่าผ่านตาเรื่องนี้ไปได้ยังงัย พอดีแฟนเคยดูในโรงและซื้อดีวิดีมา เอิ่มต้องบอกว่าดูแล้วชุ่มชืื่นหัวใจ มีความสุขเอ่อล้นระหว่างการชม และเมือชมจบแล้วก็ยังหล่อเลี้ยงความสุขในใจอยู่อย่างนั้น หนังทำให้เรารักเจ้าหนูขนสีฟ้า จมูกสีชมพูขึ้นมาอย่างแนบแน่นหัวใจ ยกให้เป็นการ์ตูนที่รักที่สุด Top3 ในชีวิตที่เคยดุมาค่ะ

โดย: Paula IP: 182.52.237.110 วันที่: 17 เมษายน 2559 เวลา:11:29:38 น.