เพลงศึกอยุธยา (๔๔)
จนยามดึกสงัดคืนถัดมา
ช้างตื่นตามองดาวสกาวใส
ครวญคะนึงถึงแต่แพรสไบ
ยอดดวงใจคนดีของพี่ช้าง
ถามดาวได้จะถามดาวตามตรง
ว่าทางดงพงไพรเป็นไรบ้าง
โดยเฉพาะโฉมแม่เจ้าแพรบาง
เจ้าจะอ้างว้างทรวงไหมดวงดาว
เคราะห์กระหน่ำกำหนดเศร้าหดหู่
พี่มาอยู่กรุงไกรห่างไกลสาว
ฝากคำไขไปกับแสงวับวาว
ฝากส่งข่าวข้าแก่เจ้าแพรที
ปล่อยหัวใจไหวหวามในยามดึก
ก็ยินเสียงสะอึกไอถี่ถี่
เป็นเสียงของอ้ายหนุ่มถูกรุมตี
ดังจากที่เคหารักษาตัว
ช้างย่างเข้ากระต๊อบหลังคาต่ำ
แสงคลุ้มคล้ำรำไรไต้สลัว
เห็นคนไอขลุกขลุกขมุกขมัว
ระริกรัวร้าวรานกับการไอ
จนเสียงสุดหยุดนิ่งสวิงสวาย
มันเหยียดกายหงายแผ่พื้นแคร่ไผ่
มีเอวกลมคมขำชื่อกำไล
มาเฝ้าไข้คอยท่าดูอาการ
เห็นช้างย่างเข้าใกล้กำไลเอ่ย
อ้ายนี้เอยเลยลุพ้นสุสาน
เห็นท่าจะรอดตายพ้นวายปราณ
แต่ยังอานไอหอบด้วยบอบช้ำ
บาดแผลกายหลายแห่งเลือดแห้งแล้ว
เหลือแต่แนวเนื้อเห็นเป็นจ้ำจ้ำ
ข้าเอาลูกประคบคอยนวดคลำ
ที่คล้ำคล้ำค่อยค่อยเป็นรอยจาง
หนุ่มวิเศษกล่าวคำว่ากำไล
นี่เมื่อใดเอ็งจักไปพักบ้าง
เฝ้าไข้ในหับห้องจนหมองปราง
ไม่เห็นนางไหนเวียนมาเปลี่ยนเวร
กำไลกล่าวคำขานวันวานนี้
ผู้คนรี่ไปแลลาวเขมร
ตะแล๋นแปร๋นแหนแห่ตั้งแต่เพล
หลวงเขาเกณฑ์ตั้งครัวย่านหัวรอ
กลับมาแห่งแหล่งเหย้าตอนเข้าไฟ
ก็หาใครไหนห่วงรับช่วงต่อ
พากันบ่นปอดแปดร้อนแดดทอ
เหนื่อยแท้หนอมุดมุ้งแผ่พุงนอน
ข้าจะทิ้งคนไข้แล้วไปด้วย
ห่วงคนป่วยจำจอดจิตทอดถอน
ใคร่สนุกสนานการตะลอน
อยากเที่ยวจรจำอดสะกดใจ
ข้างพี่ช้างบ้างล่ะคงสนุก
ได้เที่ยวซุกเที่ยวซนตำบลไหน
ฉลองตรุษเขาจัดทุกวัดไป
คงไถลเตลิดเที่ยวเพลิดเพลิน
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
