เพลงศึกอยุธยา (๘๗)
พลสุพรรณแม้ว่าตายกว่าสิบ
ก็มิวิปโยคเศร้าโศกศัลย์
ถือเป็นธรรมดาการฆ่าฟัน
เมื่อห้ำหั่นราวีต้องมีตาย
อ้ายลือร่ำรำพึงคิดถึงเพื่อน
ยามไปเยือนเรือนนางเอาร่างขาย
ขาดอ้ายทรัพย์แล้วเทียวคงเดียวดาย
ใครจะคอยตะกายแอบดูเกลอ
อ้ายหวังฮือลือนะมึงทะลึ่ง
อ้ายเรืองอึงเอ็ดว่าข้าเสนอ
แทนพี่ทรัพย์แล้วข้ายอมบ้าเบลอ
ใครคะเย่อข้าย่องแอบมองเอง
ข้างเสือผันยิ้มพรายด่าอ้ายเรือง
อันว่าเรื่องระยำแล้วทำเก่ง
เรื่องรบราข้าเห็นมิเป็นเพลง
หน้าที่เอ็งเฉพาะนั้นเหมาะแล้ว
คอยช่วยบริการงานนานา
ดูแลม้าทั้งกองมึงคล่องแคล่ว
ดูแลเรือทั้งหลายทั้งพายแจว
ไม่ต้องเข้าสู่แนวยุทธนา
คุยมโนสาเร่กันเวโว
นายผลโผล่พร้อมกับสำรับผ้า
แจกให้เป็นบำเหน็จแก่บรรดา
ผู้ที่ฝ่าณรงค์ผ่านสงคราม
ส่วนอ้ายช้างนายผลกล่าวก่นว่า
มึงแกร่งกล้าเกรียงไกรในสนาม
หมื่นทรงประสงค์สรรรางวัลงาม
ให้มาถามมึงมีประสงค์ใด
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
