เพลงศึกอยุธยา (๑๔)
ย้อนถึงถิ่นสถานบ้านธารทราย
ล่วงยามสายแสงแดดเริ่มแผดกล้า
แต่ลมยังหอบเอาความหนาวมา
ต้องกายายังเฮือกยะเยือกเย็น
เจ้าแพรช่วยนางแดงลงแปลงผัก
เอาปุ๋ยหมักคลุกดินทนกลิ่นเหม็น
นางแดงเอ็นดูรักปักประเด็น
ด้วยขะมักเขม้นช่วยงานดี
ช่วยขุนข้าวหมูหมาเลี้ยงกาไก่
มิร่ำไรนำพาทุกหน้าที่
หุงต้มตั้งเตาหม้อไม่รอรี
แพรไม่มีอาการจะเกี่ยงงอน
งานเรือนไม่เชือนแชเชียวแม่คุณ
ทั้งเก็บนุ่นแยกคัดไว้ยัดหมอน
ตัดกกทอเสื่อสาดไว้ลาดนอน
ทั้งหิ้วคอนหามหาบน้ำอาบกิน
ทั้งงานไร่งานสวนไม่รวนเร
งานทั้งเพเจ้าแพรดูแลสิ้น
กวาดถูเรือนเคหาเป็นอาจิณ
สมถวิลสมอย่างใจนางแดง
เสียงเกือกม้าจากหุบดังกุบกับ
พวกไหนขับอาชามาในแหล่ง
ชะเง้อจ้องมองเมียงเอียงตะแคง
ผละจากแปลงผักพลันในทันใด
เห็นเป็นพวกปล้นทรัพย์นับสิบสิบ
พวกนั้นหยิบเงินทองมากองให้
นางแดงบอกอ้ายดำอย่าร่ำไร
บอกลูกลูกรีบไปยกข้าวปลา
เฮ้ย..อ้ายเปียอ้ายจุกไยขลุกนั่ง
เร็วระวังเดี๋ยวม้าจะกัดหมา
อีด่างแฮ่เข้ายังหลังอาชา
เลยโดนม้าดีดปังเสียงดังเอ๋ง
ยินเสียงครางกระเส่าในเหล่าโจร
บางคนโดนดาบฝานกบาลเฉ่ง
รี่ปฐมพยาบาลอลเวง
ส่วนแพรเองแลสอดหายอดชาย
เห็นอ้ายลืออ้ายพวงก็ท้วงถาม
เจ้าโจรห่ามไม่เห็นไยเร้นหาย
ทั้งพี่ไวพี่หวังหรือวอดวาย
ตกเคราะห์หามยามร้ายหรืออย่างไร
อ้ายทรัพย์มาข้างหลังเสียงดังว่า
พี่แพรข้าอ้ายทรัพย์ขอขับไข
ว่าพี่ช้างพี่หวังทั้งพี่ไว
แวะหาหลวงตาไผ่..เดี๋ยวคงมา
อ้ายทรัพย์ชี้โน่นไงที่ไหล่ลาด
อัศวะผงาดโลดถลา
กำลังลัดลาดไหล่ตัดไร่ยา
แต่ทว่าไม่มีอ้ายพี่ช้าง
ควายเฒ่า