Group Blog All Blog
|
เพลงศึกอยุธยา (๗)  เพลงศึกอยุธยา (๗) อ้ายช้างเหลียวหน้าแลหาแพรผ่อง เจ้านวลน้องอนงค์น่าสงสาร หากแม้นปล่อยโฉมยงเจ้านงคราญ ให้อยู่บ้านเรือนเขาไม่เข้าที เขาคงแค้นเคืองโกรธแล้วโหดร้าย เจ้าไม่วายถูกแส้เจ้าแพรพี่ แค้นเขาเต็มเข้มข้นท้นทวี หากเหลือที่อาจฆ่ากานดาทิ้ง จึงบอกเลศเหตุผลแก่คนรัก ก็ประจักษ์แจ้งแก่ใจแม่หญิง ข้อประเด็นเป็นอยู่เรื่องชู้ชิง เท็จหรือจริงอย่างไรเล่าใครรู้ เมื่อเรื่องเป็นฉะนี้แล้วไฉน ตกกระไดพลอยโผนกระโจนสู่ ไปเสี่ยงตายภายหน้าดีกว่ากู ดีกว่าอยู่ให้สามีทารุณ แล้วเหลือบแลเรือนกายผัวนายทาส นึกอนาถในจิตเมื่อคิดครุ่น อโหสิกันหนอนะพ่อคุณ เราสิ้นบุญเป็นคู่จะอยู่กิน เมื่อเห็นเป็นเมียทาสขาดเอื้อเฟื้อ ก็ไม่เหลือเยื่อใยให้ถวิล ทำอับอายขายหน้าต่อฟ้าดิน เราก็สิ้นสุดกันแต่วันนี้ ช้างเข้าประคองนางอย่างถนอม เถิดเจ้าจอมใจพรากไปจากนี่ พวกเรือแข่งพากันไปทันที จุดหมายที่ริมท่าหน้าอาราม ข้างอ้ายพวงเห็นผองพรรคพวกมา วางกะลากะแช่ชะแง้ถาม ว่าทำไมไปกันไม่ทันยาม อ้าว..ไยหามกันมาดูน่ากลัว อ้าว..แล้วนั่นพี่ไวหน้าไยเบ้ เดินเฉียงเฉเหงื่อชุ่มมือกุมหัว อ้าว..อ้ายลือเลือดเลอะเปื้อนเปรอะตัว อ้าว..อ้ายนกพุงรั่วไส้ทะลัก อ้ายช้างว่าอ้ายพวงอย่าห่วงกล่าว ร้องเอ็ดอ้าวเอื้อนออกอ้ายหอกหัก เกิดรบรันฟันแทงร้ายแรงนัก โซ่คล้องหลักรีบปลดแล้วรีบไป ลำชะล่ารี่ผางสู่กลางชล เห็นผู้คนบนฝั่งโบกมือไขว่ นายท้ายปรับจับร่องชลาลัย ชะล่าไหลล่องลำกลางน้ำน้อย คนไม่เจ็บจ้วงจ้ำกระหน่ำพาย น้ำกระจายพรายฟ่องเป็นฟองฝอย อ้ายไวเบนท้ายล่องตัดคลองซอย เรือลิ่วลอยแรงล้าไม่ราพาย ซอกแซกไปตามทางรางสาขา ซอกซอนมาจนล่วงเข้าช่วงบ่าย อ้ายนกนอนบิดตนทุรนทุราย มือขวาซ้ายกุมท้องพร่ำร้องคราง สุดจะทนกับทุกขเวทนา ก็ผวาตาเหลือกกระเสือกร่าง สิ้นลมเฮือกสุดท้ายก็วายวาง ในท่ามกลางสายตาบรรดามิตร อ้ายช้างวางวาทังอย่างคลั่งแค้น ว่ากูแสนโศกศัลย์อัดอั้นจิต อ้ายนกเอ๋ยวันนี้เสียชีวิต ต้องปลดปลิดมอดม้วยลงด้วยกู อ้ายลือเล่าโดนขวานเข้าฝานไหล่ เป็นอย่างไรบ้างเล่านั่งไหล่ลู่ ข้างอ้ายลือเอาไหล่เอียงให้ดู แผลไม่สู้ลึกหนอข้าพอทน พี่แพรเอาแพรพรรณช่วยพันแผล ผืนผ้าแพรพันรัดตามขัดสน เสียงอ้ายหวังดังว่าอย่ากังวล เรามันคนลงเรือลำเดียวกัน จะรอดหรืออับปางเป็นอย่างไร ต้องร่วมใจไปกว่าจะอาสัญ พวกฝีพายพร้อมพร่ำถ้อยจำนรรจ์ ให้คำมั่นคำหมายพร้อมตายเคียง ลงมติเห็นชอบคำปลอบปลุก จะร่วมโศกร่วมสุขกันทุกเสียง ถึงบ้านใหม่เห็นบ้านเรือนรายเรียง หลบเรือเลี่ยงลัดเลาะละเมาะไป แล้วหารือกันต่อมิรอรี ต่อจากนี้เราจะทำไฉน เห็นทีต้องบากหน้าเข้าป่าไพร ลี้หนีให้ไกลบทกฎอาญา ควายเฒ่า
|
Oldbuff 1222
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
Link MY VIP Friends      |
|||||||||||||
