เพลงศึกอยุธยา (๓๕)

เพลงศึกอยุธยา (๓๕)


ยามรวิทิวาใกล้ลาจาก
แดดพรายตากผ้าอ้อมฟ้าย้อมสี
วุ่นวายปลายไม้หมู่สกุณี
บินแย่งที่พำนักเพื่อพักนอน

ตลาดท่าขุนนางทิศข้างเหนือ
คราฟ้าเรื่อแลล้วนคนสลอน
หลากหลายชาวพาราพระนคร
ต่างสัญจรซื้อขอต่อราคา

ร้านรวงขายของสดแลลดหลั่น
ที่ลือลั่นล้นเหลือคือเสื้อผ้า
เหล่าราชการนั้นชวนกันมา
เลือกสรรหาพอสมนุ่งห่มกาย

มีผ้าปักเชิงปูมชั้นภูมิฐาน
ชั้นชาวบ้านทาสไพร่เขาไม่ขาย
เป็นผ้าตั้งสำรับสำหรับนาย
ขุนนางฝ่ายในพระราชวัง

มีผ้าฝ้ายลายก่ำยำมะหวาด
สักหลาดรังรองดิ้นทองฝัง
มีผ้าห่มผ้านุ่งห้อยรุงรัง
ผ้าไหมทั้งขนสัตว์ขนัดร้าน

ถัดจากห้างผ้าขายเจ้านายแล้ว
เป็นห้องแถวผ้าขายไพร่ทหาร
เครื่องอาภรณ์เหล่าพลาธิการ
จึงเป็นย่านชุมนุมหลายกลุ่มคน

ลูกค้าแม่ขายขลุกกันพลุกพล่าน
ชื่อว่าย่านท่าทรายกรายถนน
ประตูข้าวเปลือกป้อมจำปาพล
ประชาชนทุกหมู่เขารู้กัน

พอแสงลำสุดท้ายลับปลายฟ้า
ชวาลาไสวดุจสวรรค์
สว่างทั่วเวียงวัดอัศจรรย์
แข่งบุหลันเรื่อเรืองทิศเบื้องบูรพ์

ที่เรือนหรูอยู่ท้ายตรอกขายผ้า
หมื่นทรงเดชโกษาหน้าอสูร
ก้าวขี้นเรือนออกพระธรรมนูญ
จิตจำรูญแลมองเจ้าของเรือน

ฝ่ายพระธรรมนูญแหงนหน้าแน่ว
ร้องอ้ายแคล้วไปไงมาไงเพื่อน
มึงแรมร้างห่างหายนานหลายเดือน
วันนี้ไยมาเยือนถึงเรือนกู

แล้วเรียกหาข้าไทเสียงให้อึง
แขกมาถึงชายคาอย่าช้าอยู่
ทั้งอีสาวอีแก่ช่วยแลดู
เมี่ยงหมากพลูบุหรี่เร่งรี่มา

หมื่นทรงส่งจำนรรจ์สันถวะ
กับออกพระสรวลสันต์สุขหรรษา
ถามสุขทุกข์กันตามธรรมดา
ถามการค้าผ้าพรรณเป็นฉันใด

ออกพระว่าค้าขายสบายมาก
รับผ้าจากฝรั่งลังใหญ่ใหญ่
จากสำเภาหลากลำเอากำไร
เงินเหลือใช้เต็มเหยียดไม่เบียดกรอ

สองคนสนทนาประสาเพื่อน
บนพื้นเรือนชานครัวต่างหัวร่อ
สนิทกันพันผูกคุยถูกคอ
จนถึงข้อข่าวศึกที่ครึกโครม


“ควายเฒ่า”

Create Date : 15 ตุลาคม 2558 Last Update : 15 ตุลาคม 2558 5:48:59 น. Counter : 661 Pageviews.		0 comments
Share Tweet