เพลงศึกอยุธยา (๖๐)
เย็นพระพายผายมาเวลาค่ำ
ฟ้าคลุ้มคล้ำวิหคบินผกผัน
ย่างย่ำสนธยาทว่าจันทร์
งามผ่องพรรณเพริศพร่างกระจ่างฟ้า
ช้างนั่งฝืนกลืนกล้ำยามย่ำเย็น
เหม่อมองเพ็ญเด่นพริ้งหลังพิงฝา
ทอดอาลัยใคร่ครวญคีบมวนยา
ใต้ชายคาหน้าห่อมกระท่อมน้อย
ได้เป็นอาทมาตออกลาดเลาะ
เที่ยวสืบเสาะข่าวศึกไม่อ้อยสร้อย
จึงได้สืบข่าวเค้าของเจ้ากลอย
แต่ร่องรอยแพรพี่ไร้วี่แวว
ข่าวพม่าก่อกรรมภูมิลำเนา
ปล้นเรือนเหย้าเผาไฟพี่ใจแป้ว
แถบธารทรายทั้งสิ้นทั่วถิ่นแนว
ละเอียดแล้วด้วยกองอ้ายหม่องโจร
มันข่มขืนฉุดคร่าอนาจาร
ล้างหมู่บ้านเบียดเบียนตายเหี้ยนโกร๋น
ยึดเหล้าหมักกลักเกลือทั้งเรือโกลน
ครกกระโถนกระทะไม่ละเว้น
ห่วงยอดรักหนักแท้เจ้าแพรพี่
ป่านฉะนี้พม่าคงฆ่าเข่น
หรือว่าโฉมบังอรหลบซ่อนเร้น
ตายหรือเป็นเช่นไรก็ไม่รู้
ส่วนข่าวแจ้งกิจจาหลวงตาไผ่
ว่าท่านไปก่อนพม่าจะมาสู่
เดินทางออกธุดงค์ตามพงภู
ไปตามลู่ทางธรรมชื่นฉ่ำเอย
เสียงร้องกลอนยอนหูดังอยู่ใกล้
เห็นกำไลยิ้มร่าโผล่หน้าเผย
กล่าวละไมละมุนอย่างคุ้นเคย
พี่ช้างเอ๋ยซึมซึ้งคิดถึงใคร
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
