เพลงศึกอยุธยา (๑๑)
ขอตัดเรื่องราวร่นย่นระยะ
ตามฉันทะกระบวนการครวญใคร่
เมื่อเสือผันกล่าวตรงจำนงใจ
ทั้งหมดไซร้จึงเข้าร่วมเหล่าโจร
นับแต่นั้นชุมนุมกลุ่มเสือผัน
ก็ลือลั่นเก่งกาจเพิ่มผาดโผน
เสียงอ้ายเสือเอาวากู่ตะโกน
ดังไกลโพ้นถึงแคว้นแดนสุพรรณ
กล่าวถึงย่านบ้านช่องคลองขนาก
อกอ้ายนากสุดอดสะกดกลั้น
ดั่งถูกสุมด้วยไฟประลัยกัลป์
แค้นมาตั้งแต่วันกำนันตาย
กูขนเอาบ่าวไพร่ออกไล่ล่า
อ้ายพวกห่ารู้ตัวเร้นหัวหาย
ไม่รู้หลักรู้แหล่งข่าวแพร่งพราย
ไปซ่อนกายหนใดก็ไม่รู้
ล่วงเป็นเดือนแล้วที่ไม่มีข่าว
อ้ายนากร้าวอุราคิดหาลู่
เรื่องให้แล้วแล้วไปไม่ใช่กู
ความอดสูจึงพาลคิดการร้าย
กูจะเป็นโจรปล้นตำบลบาง
แล้วเอ่ยชื่ออ้ายช้างให้ฉิบหาย
ให้ข้าหลวงส่งคนค้นทำลาย
ให้วอดวายตายตกทั้งก๊กมึง
แล้วเรียกเหล่าบรรดาพวกข้าทาส
แผนอุบาทว์ถ่ายทอดตลอดถึง
พอได้คนล้นหลากอ้ายนากจึง
ยกตะบึงเที่ยวปล้นตำบลไกล
เลือกรุกรานบ้านที่ด้อยฝีมือ
มันบุกรื้อฆ่าเผาพังเตาไห
หมู่บ้านที่มีชื่อระบือชัย
มันเว้นไว้ไม่ปล้นให้เปลืองแรง
แล้วเอาชื่ออ้ายช้างมาอ้างอำ
คนก็ร่ำเรียงร้อยถ้อยแถลง
ว่าอ้ายช้างเที่ยวพาพวกฆ่าแกง
ตามชายแขวงรอบเขตวิเศษไชยชาญ
กล่าวถึงชื่ออ้ายช้างอย่างเสียขวัญ
เขาพากันเกลียดกลัวทุกครัวบ้าน
ใจมันเกรียมเหี้ยมโหดเสียงโจษจาน
คนขับขานครหาคณานับ
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
