เพลงศึกอยุธยา (๕)
เมื่ออ้ายนากยิ่งฟังยิ่งคลั่งแค้น
อยากจะแล่นเอาหมัดเข้าอัดใส่
แต่มองเห็นอ้ายหวังทั้งอ้ายไว
ยืนไม่ไกลนั่นอ้ายทรัพย์กับอ้ายลือ
ข้างหลังเล่าอ้ายนกยืนยกไหล่
แล้วข้าไทกับกูจะสู้หรือ
พวกกูแค่นี้หนอไม่พอมือ
ขืนทำหือคงโดนกระทืบตาย
คิดเสร็จพลันหันหนีมันดีกว่า
เอื้อมมือคว้าผมแพรกระชากหงาย
แล้วแสยะฉีกยิ้มอย่างพริ้มพราย
ขอระบายแค้นนี้กับอีแพร
มึงมานี่อีแรดแพศยา
ดูสิว่ามีใครไหนแยแส
เรื่องผัวเมียใครหนอกล้าตอแย
ลากผมแถถูไถไถลดิน
นางแพรร้องก้องโหยเสียงโอยโอด
พี่นากจ๋าอย่าโหดโปรดถวิล
รวดร้าวร่างปรางพร่าน้ำตาริน
คนยลยินสมเพชเวทนา
อ้ายช้างเห็นแล้วให้ขัดใจล้น
สุดจะทนโดดผางเข้าขวางหน้า
เออมึงทำช่างชาติอุบาทว์ตา
เอามือคว้าข้อมือนากยื้อยุด
พิศดูแพรเนื้อเย็นใจเต้นรัว
เจ้าถูกผัวลากล้มจนผมหลุด
โธ่เอ๋ยอ้ายนากใจอมนุษย์
ขืนไม่หยุดกูจะฆ่าไม่ปรานี
กล่าวฝ่ายกำนันนิ่มคลองขนาก
เดินถึงฟากเมรุเตาใช้เผาผี
ชะเง้อแลใต้ร่มจามจุรี
คนมากมีมามุงกันทำไม
พากันหุ้มรุมแลชะแง้ชะโงก
เสียงเหวกโหวกโวเวกันไหวไหว
ดังระเบ็งเซ็งแซ่มาแต่ไกล
เกิดเรื่องไรกันหรือคนฮือฮา
บอกอ้ายทาสคู่กายชื่ออ้ายเกิด
เร่งเท้าเถิดไวไวไปกับข้า
เดินเบียดเสียดเบียดแทรกแหวกประชา
เสียงร้องกำนันมาดังฮาฮือ
กำนันเห็นเหตุการณ์ก็ขานไข
วิวาทในอารามนี้งามหรือ
ไยขึ้นเสียงเถียงกันให้บันลือ
ไม่นับถือขื่อขีดจารีตเลย
แม้ในวัดในวาไม่ละเว้น
ดูสิเป็นลูกเต้าใครเล่าเหวย
อ้ายโคตรเหง้าเผ่าพงศ์คงมิเคย
จะเอื้อนเอ่ยสอนสั่งหรือยังไง
แต่พอเหลียวเห็นหน้า อ้าว..อ้ายนาก
มึงมาลากอ้ายช้างอยู่ไฉน
อีผู้หญิงหน้าเง้านั่นเล่าใคร
อ้าว..อีแพรสไบสะใภ้กู
เกิดเรื่องราวเรื่องไรกันล่ะหวา
เออ..น้ำตาไหลรั่วท่วมหัวหู
ไยมาด่าว่าก่นให้คนดู
ว่าชิงชู้ชิงชัยอะไรกัน
อ้ายนากขึ้นเสียงก้องกล่าวฟ้องอ้าง
ว่าอ้ายช้างทำชู้สู่เมียฉัน
อีแพรเล่าสมรู้กับชู้มัน
พ่อกำนันดูซีอัปรีย์นัก
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
