19th November 2017เนิ่นนาน... ที่ไม่ได้อัพเรื่องของโมเสสเลย แต่คำว่าครอบครัวยังชัดเจนเสมอ ๆ ระหว่างเรา แม้ว่ามนุษย์แม่คนนี้จะยุ่ง ๆ หลง ๆ ลืม ๆ ไปกับงาน ไม้หนาม เดินทาง บลา ๆ ๆ ช่วงที่เบลอ ๆ เพราะเอกสาร บวกกับอากาศที่เชียงใหม่สายนั้น... (สายไหน) อ้อ สายวันอาทิตย์ที่เราโดดโบสถ์ไปหาพื้นที่สีเขียวกันนั่นไง... จริง ๆ กะไปสะเมิง แต่ได้ยินคำว่า "โก้ง 7 ต๊บ" (โค้ง 7 ตลบ) แล้ว "ถอนตัวสิ" จะไปให้เหงื่อแตกทำไมกัน  | วนหา...
ที่แดร๊กกาแฟแทนการแดร๊กบรรยากาศบนดอย
ตาของมนุษย์แม่เหลือบไปเห็น
อะไรม้า ๆ ....
ซึ่งจริง ๆ ก็รู้จักที่นี่นานแล้ว
แต่... ตอนกะโน้นนั้น โมเสสยังเด็ก และเล็กมาก
ตอนนี้เจ้าตัวโตพอที่จะเลือกเองได้แล้วว่าจะลอง และจะเรียน ไม่ขัดนะ
ให้โอกาสค้นหาตัวเองจ๊ะ |
.
.
.
ที่นี่... เท่าที่รู้ ๆ ไม่มีเว็บไซต์ ไม่มีเฟส ไม่มีเพจ
เราอาศัยว่า.. คุ้นเคยแถว ๆ นี้ดีเพราะดงกาแฟเยอะเลยได้มาแถวนี้อยู่บ่อย ๆ มีโอกาสผ่านที่ฝึกขี่ม้าที่นี่อยู่บ่อย ๆ เช่นกัน เจ้าของไม่ได้ทำเป็นธุรกิจขนาดใหญ่อะไรเบอร์นั้น ที่ทำนั้นก็เพราะใจรักการขี่ม้านั่นเอง
เราไม่ได้ถามจำนวนม้าของเขา... แต่ดันไปถามจำนวนหมา
นี่บ้าหรือเปล่าขร่ะ
คุยกันถึงอายุม้าแทน ไป ๆ มา ๆ หมาก็มาอยู่ในประเด็นอีกแล้ว อย่างตัวนี้ เจ้าถิ่นซ่าส์ จนตัวเสียขาไป 1 ข้าง น่าสงสาร แต่มันก็ยังซ่าได้อยู่
เข้าเรื่องม้า ๆ กันบ้างเนาะ แฮร่
เด็กหนุ่มคนนี้ เราไม่ได้ถามแม้ชื่อของเขาอีกนั่นแหล่ะ รู้แต่ว่าเขารักม้า และเข้าใจม้าเป็นอย่างดีรู้วิธีฝึกม้า อารมณ์ม้า และกำกับอารมณ์ตัวเล็กของเราได้อยู่หมัด น่าชื่นชมจุงเบย ตบมือรัว ๆ
นำม้ามาหาโมเสส แล้วให้โมเสสป้อนกล้วย ทำความรู้จักกันก่อนทั้งคนทั้งม้า และครูฝึก
รู้ที่มา ของหน้าม้ายัง ????
เสริมสวย
สวยแล้ว เชิดได้
คนล่ะ? พร้อมยัง
...........
รู้จักกันแล้ว มั่นใจแล้ว จ่ายเงินแล้ว ไปได้
วันที่เยือนนั้น เราไม่ได้ซื้อคอร์สเต็มไว้หรอกค่ะ เพียงแค่ให้เขาลอง หยั่ง ๆ ความชอบ หยั่งอารมณ์ไปก่อน
ซึ่ง 350 ที่จ่ายนั้นฝึกขี่วน ๆ ในสนามให้คุ้น ให้มั่นใจ
ถ้าพอไปได้แล้ว ก็พาขี่วนรอบหมู่บ้านระยะทาง 3 กม.ค่ะ
..........................
วนรอบที่ฝึกได้สักพักเขาเริ่มพาเดินรอบหมู่บ้าน
เราชั่งใจกันสักพักว่าจะเดินตามไหม... แต่ก็อดใจไม่ตามไม่ได้ เพราะห่วงโมเสสแหล่ะ เลยต้องเดินตาม แต่ก็ไม่เสียใจนะ ได้รูปสวย ๆ เยอะเลย
เดินไปก็ได้แต่อิจฉา.. ชาวบ้านแถวนั้นไป หมู่บ้านเล็ก ๆ ในป่าใหญ่ใกล้เมืองมากนะ อากาศก็ดี ที่สำคัญมีสายน้ำผ่านหมู่บ้านด้วยนี่สิ
.
.
.
ยินดีต้อนรับสู่บล๊อกคนโลกสวย
สามีเริ่มรำคาญ 555 ตามลูกไปโน้นละ
ปล่อยป้ารั้งท้าย ถ่ายโน้น นี่ นั่น ตามประสา
นี่มาถ่ายรูป หรือ มาส่งลูกเรียนขี่ม้ากันแน่
นี่ถ้ามีใครมาฉุด
อย่าคิดเสียดายอิชั้นล่ะ
ณ จังหวะที่ กลัวหมา กว่า กลัวคน
เอิ่ม.. ก้าวขายาว ๆ อีกนิดก็ดีเนาะ ส่วนม้ากะลูกชาย หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ววววว์
.................
ตามเด็กหลังตรงทันแล้ว
ดูตั้งใจเรียนดีเนาะ หรือมันกลัวตกม้า หว่า?
 | จังหวะที่ให้ม้าแวะเติมน้ำมัน (กินหญ้า) ครูฝึกบอกโมเสสอย่างนั้น เราได้ทีเก็บ ภาพ
สองภาพ กับดอกหญ้าที่ไปเถลไถลกับมันมา |
ขาวนกลับไปที่คอกม้า
เราเห็นร้านกาแฟใหม่ผุดขึ้นอีกเยอะเลย ร้านหม่าล่าในสายน้าก็มีด้วย
ดีเนาะ วันหลังจะลอง
หลายทีที่มาที่นี่ไม่เคยเดินเท้าอย่างนี้ พอได้เดิน 3 กม.มันก็ไม่ไกลหรอกนะ แต่ก็เถียงไม่ออกว่าไม่ร้อน น้ำห้วยที่นี่ใส มากเช่นกันคงเพราะหมดฝนแล้ว
ขอบคุณคอร์ส วันเดย์ ของเด็กหลังตรงที่ทำให้อาการ office syndrome ของมนุษย์แม่ดีขึ้นมากเลย
กลับบ้านกันพร้อมคำตอบของคอร์สว่า
โมเสสชอบขี่ม้ามากเลยคับ อยากให้ม้าพาวิ่งเร็ว ๆ แต่ขอเรียนว่ายน้ำก่อนได้ไหม ? เพราะโมเสสอยากไปทะเล
ขร่ะ.. เจริญ งานเข้าบองโก้แทน
.....
ผู้ติดตามบล็อก : 62 คน [
ภาพสวยมากจริง ๆ ค่าาา