เด็กชายซามูเอลวัยสี่ขวบกินอาหารเสร็จแล้วและขอลุกจากโต๊ะ เขาอยากออกไปเล่นข้างนอก แต่เขายังเด็กเกินกว่าจะออกไปคนเดียวแม่ของเขาจึงบอว่า “ไม่ได้ ลูกออกไปข้างนอกคนเดียวไม่ได้ ลูกต้องคอยให้แม่กินเสร็จก่อนแล้วออกไปด้วยกัน” เขาตอบอย่างรวดเร็วว่า“แต่แม่ครับ พระเยซูอยู่กับผมนะ”

ซามูเอลได้รับการสอนที่ดีจากพ่อแม่ว่าพระเจ้าทรงอยู่กับเขาตลอดเวลา จากข้อพระคัมภีร์ที่อ่านวันนี้ เราเห็นว่ายาโคบได้เรียนเรื่องนี้ด้วย อิสอัคพ่อของท่านได้อวยพรท่านและบอกให้ท่านหาภรรยาจากบรรดาญาติฝ่ายแม่ (ปฐมกาล 28:1-4) ท่านทำตามคำกำชับนั้นแล้วเดินทางไปยังฮาราน

เมื่อยาโคบหลับอยู่ พระเจ้าเสด็จมาหาท่านในความฝันและตรัสว่า “เราอยู่กับเจ้าและจะพิทักษ์รักษาเจ้าทุกแห่งหนที่เจ้าไป…เพราะเราจะไม่ทอดทิ้งเจ้า” (ปฐมกาล 28:15) เมื่อตื่นขึ้น ยาโคบรู้ว่าท่านได้ยินพระสุรเสียงของพระเจ้า และกล่าวว่า“พระเจ้าทรงสถิตณที่นี้แน่ทีเดียว”(ปฐมกาล 28:16) และด้วยความมั่นใจในการทรงสถิตอยู่ด้วยของพระเจ้า ท่านมอบถวายชีวิตเพื่อติดตามพระองค์ (ปฐมกาล 28:21-22)

หากเราได้ต้อนรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเราแล้ว (ยอห์น 1:12) เราก็สามารถมั่นใจและอุ่นใจได้ว่าพระองค์ทรงสถิตอยู่กับเราเสมอ (ฮบ.13:5)ขอให้เราตอบสนองต่อความรักของพระเจ้าด้วยการทุ่มเทเพื่อพระองค์หมดหัวใจ เช่นเดียวกับยาโคบ – AMC