Group Blog All Blog
|
24>>>มอญซ่อนรัก>>>ปราณธร<<<  มอญซ่อนรัก...ปราณธร...เล่มนี้เก็บดองไว้นานจนได้ที่ ฤกษ์งามยามดี...หยิบมาอ่าน...ก็แบบว่า...แหม...ดองไปตั้งนานเพิ่งมาอ่านได้ไงเนี่ย... เรื่องเริ่มที่สาวโนรี บุคลิกน่ารัก เป็นธรรมชาติ ใจดี จนใครเห็นก็ต่างเอ็นดูรักใคร่...กับผู้ชายสามคนที่เข้ามาพัวพันในชีวิต คนหนึ่งรักเธอมากเกินไปจนน่ากลัว เฝ้าตามติดแบบแทบจะไม่ให้คลาดสายตา...อีกคนเธอรักเขาและอยากที่จะให้เขารัก แต่เขาก็คิดกับเธอแค่เพื่อน ถึงแม้จะเป็นเพื่อนคนที่สำคัญที่สุดก็ตาม...และอีกคน...เข้ามาในชีวิตในช่วงที่เธอกำลังสับสนและวุ่นวายใจ... เนื้อเรื่องพูดถึงการทำงานในวงการไอที ซึ่งผู้อ่านเองก็ไม่ค่อยสันทัด...555 แต่เอาเป็นว่าอ่านเข้าใจอยู่บ้างแล้วกัน...ส่วนรายละเอียดลึกๆก็ปล่อยมันไป  โนรีมีความฝันร่วมกับเพื่อนสมัยเรียนที่สนิทด้วยกันว่าจะเปิดบริษัทร่วมกัน แต่...ตอนนี้เขาต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ทำให้โนรีต้องไปทำงานในบริษัทของรุ่นพี่ที่ตามตื๊อเธอ...จนน่าเวียนหัว ทั้งๆที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว...สถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไ่ม่ออกอย่างนี้ จู่ๆก็มีตัวละครมาเพิ่ม เมื่อรุ่นพี่ของเพื่อนสนิทกลับมาจากต่างประเทศและต้องเข้ามาใกล้ชิดกันเพราะเรื่องงาน...ทำเนียนเข้ามาใกล้ชิดเรื่อยๆ คอยอยู่เคียงข้างตลอด ความขี้เล่น เจ้าเล่ห์ของเขา...สุดท้ายกระต่ายก็หนีหมาป่าไม่พ้นอยู่ดี... เรื่องนี้กรี๊ดดดด พี่เคียวมากๆเลยค่ะ (อาจจะกรี๊ดช้าไปหลายปีแสง  ) คนอะไรไม่รู้เจ้าเล่ห์ ขี้เล่น มีเสน่ห์...555 ที่มาของชื่อพี่แกก็ฮา..."พ่อผมหลอกแม่ผมแต่งงาน แม่เลยตั้งชื่อผมว่าลวิตร์" "คะ" "ลวิตร์แปลว่าเคียว พม่าเขาว่าพวกมอญเจ้าเล่ห์เหมือนมีเคียวอยู่ในท้องเจ็ดเล่ม มีเข็มเจ็ดอัน แต่จริงๆแล้วก็คำว่ากระทบธรรมดา คนไทยออกจะเห็นขำ พอพ่อตามจีบแม่ด้วยเล่ห์กลสารพัด ถึงแม่จะรัก แม่ก็อยากตั้งชื่อผมเป็นที่ระลึกว่า คุณเจ้าเล่ห์" "แล้วเจ้าเล่ห์เหมือนชื่อหรือเปล่าคะ" "ไม่เลย พ่อบอกระด้บผมนี่ธรรมดามาก" ...ไม่เจ้าเล่ห์เล้ยยยยยยย  หรืออย่างตอนที่โมเมว่านางเอกเป็นแฟน ก็เนียนมากกกก จนนางเอกงงไปเลย...555 "ทำไมพี่เคียวไปรับลุงเขาว่าโน้ตเป็นแฟนพี่เคียว..." "ไม่ใช่แฟนแล้วเป็นอะไรล่ะ เป็นเพื่อนก็ไม่ใช่ เป็นน้องก็ไม่ใช่ เป็นอะไรล่ะเรา หือ"...นางเอกก็งงไป อึ้ง ตามไม่ทัน...คิดๆๆๆ "ตกลงเป็นอะไรรู้หรือยัง" "พี่เคียวจะแกล้งอะไรโน้ตอีก..." "แกล้งทำไม พี่ไม่ใช่เด็กนะถึงจะได้ชอบแกลังคนอื่น ตอนนี้กำลังจริงจังที่สุดเลย"......"อย่าเพิ่งคิดมาก"......"เอาไว้นอนคิดเป็นปริศนาเล่นๆแล้วกัน"...เอ่อ...อิจฉา เอ๊ย สงสารนางเอกนิดๆ ที่ต้องรับมือกับคนแบบนี้  ตอนขอความรัก...เค้าขอกันอย่างนี้เหรอ???...อยากได้มั่งอ่า...  "พี่จะบอกว่า...ถ้าไม่ตอบเรื่องที่พี่ถามเมื่อกี้ให้ตรงประเด็น พี่จะหอมแก้ม ถ้าไม่บอกว่ารักให้ดังๆชัดๆ พี่จะกอดแน่นๆ และถ้าไม่พูดอะไรก็ได้ออกมาในอีกสามวินาทีข้างหน้า พี่จะจูบ...ให้เข็ด" "สาม...สอง..." "พะ พี่เคียว เดี๋ยว"...แหม...เสียดาย เธอจะรีบพูดทำไมยะ ไม่รอให้เค้านับหนึ่งซะก่อน...วุ้ย...ขัดใจ "จะเอาหอม เอากอด หรือเอาจูบ" "ไม่เอาหมดเลย"...แหม... "รักพี่หรือเปล่า" "เอ่อ..." "ไม่ตอบดังๆ ชัดๆ มีกอด"...ขู่แบบนี้ น่ารักอ่ะ... "พี่เีคียว อย่ากดดันโน้ตนะ"......"ปล่อยโน้ตเลยนะพี่เคียว" "ไม่เอา แค่คำว่ารักเอง พูดหน่อยจะเป็นไรไป"...ในกรณีนี้...ต้องแน่ใจเท่านั้นว่าอีกฝ่ายใจตรงกันนะ ไม่งั้นคงมีสวนกันไปมั่งแล้ว...555 "รักก็ได้..." "ว่าไงนะ ไม่ได้ยินเลย" "โกรธพี่เคียวแล้ว"...นาทีนี้...คนอ่านตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดแล้วว่าสงสารนางเอก...เจอแบบนี้ทุกวันหัวหมุนจนไม่เป็นอันทำอะไรแน่...  ...ไม่ใช่แค่นางเอกคนเดียว...กับลูกน้องก็ไม่เว้น... "ไงพักของว่างอยู่เหรอ"...."มีเค้กมาสองกล่องพอดี" "สุดยอด! กำลังจะบ่นเรื่องขนมไม่พอกินอยู่เลยพี่!"...แล้วทุกคนก็มะรุมมะตุ้มขนมในกล่อง...จนเกือบจะหมดอยู่แล้ว...แต่... "เป็นไง อร่อยไหม" "อร่อยมากเลยพี่เีคียว ซื้อร้านไหนคะเนี่ย วันหลังหญิงจะได้ซื้อไปฝากผู้หลักผู้ใหญ่ รสชาติสุดยอดไปเลยพี่!" "อ๋อ ซื้อมาจากญี่ปุ่น นี่ตั้งใจจะเอาไปฝาก CEO โซนี่นะเนี่ย"...ย้ำ...เอาไปฝาก... "...เมื่อกี้พี่พูดว่าไงนะพี่เคียว" "ก็เค้กพวกนั้น..."......"กล่องนึงพี่ซื้อมาฝาก...แต่ไอ้กล่องที่กำลังกินกันอยู่นั่นน่ะ พี่ฝากเพื่อนซื้อมาจากญี่ปุ่นจะเอาไปให้ CEO โซนี่พรุ่งนี้" "กล่องนี้เหรอพี่" "ใช่" "กล่องนี้เลยเหรอ"...ยังถามย้ำเพื่อความมั่นใจ... "อือฮึ..." "แล้วทำไมพี่..." "ก็บอกว่ามีเค้กสองกล่อง ทำไมต้องไปเลือกกินกล่องแพงๆด้วยเล่า"......."ทำไงดี จะเอาไปฝากพรุ่งนี้แล้วด้วย นัดไว้กับท่าน สัญญาเอาไว้แล้วด้วยว่าจะเอาเค้กของโปรดร้านนี้ไปให้" "...ซื้อจากญี่ปุ่นจริงเหรอพี่เคียว"...ยังไม่เชื่่ออีก... "ใช่สิ เพื่อนพี่ก็ติดมือมาอีกกล่อง บอกจะเอาไปฝากผู้ใหญ่เหมือนกัน ใครกินไปก็จัดการด้วยนะ เป้กับพี่ต้องไปพบท่านพรุ่งนี้ ถ้าไม่มีของฝากรับรองเป้ต้องลาออกแน่ แต่ไม่เป็นไรนะ พี่รวย เอาไว้พี่ไปตั้งบริษัทใหม่"...อ๊ายยยย พี่เคียวโหดร้ายสุดๆ ทีนี้วุ่นกันไปทั้งบริษัท บ้างเช็คราคาเค้ก ชื่อร้าน เช็คตั๋วเครื่องบิน ขอเบอร์โทรเพื่อนพี่เคียวสุดหล่อ แสนเจ้าเลห์ จนสุดท้ายก็ติดต่อได้...และคุณพี่ก็แสนจะใจดียอมยกเค้กให้...แต่... "ไปกระตุกหนวดเจ้าเคียวมันเข้าล่ะสิเนี่ย เอาเหอะ มาเอาเค้กจากพี่ไปก็ได้ แต่ตอนนี้พี่กำลังจะจอดที่หลวงพระบางนะ"... ..."รีบเข้าเถอะพี่ เดี๋ยวเที่ยวบินไปหลวงพระบางจะหมดก่อน!" "สู้ๆนะ"...เลือดเย็นที่สุดเลยพี่เคียว... ...และ...แม้แต่แม่นางเอก...ก็ไม่เว้น... "สนใจล่ะสิว่าใส่เสน่ห์พ่อกับแม่โน้ตวิธีไหน"......"ก็แ่ค่บอกไปตามจริงว่าพยายามขวางใครบางคนไม่ให้นอนด้วยการขึ้นไปนั่งกันท่าบนเตียง ใครบางคนเลยโมโหกระโดดลงมาแต่หน้ามืดจับกบ" "เล่าไม่ครบ!" "เล่าครบก็ต้องยกขันหมากมาสู่ขอแล้วสิ" "พี่เคียว!" "อืม แต่เมื่อวานก็โดนแม่โน้ตอบรมนะ" "อะไรอีกล่ะ" "เห็นบอกว่าการขึ้นไปนั่งบนเตียงของผู้หญิงเป็นเรื่องไม่ควรทำ" "เอ๊ะ พี่เคียวก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" "รู้สิ" "แล้วทำไม..." "ไม่รู้เหมือนกัน พอแม่ไล่กลับบ้าน พี่ก็ถามว่าแม่โกรธอะไร แล้วพอแม่บอกว่าทำอย่างนี้กับลูกสาวแม่ไม่ได้นะ พี่ก็เลยเปรยๆไปว่า ตอนสิบขวบไปเยี่ยมเพื่อนผู้หญิงยังนั่งเล่นกันบนเตียงได้เลย คนไทยเขาถือเหรอ" "เอ๊ะ...พี่เคียวไปอยู่เมืองนอกตั้งแต่เด็กเหรอ" "เปล่า ไปตอนเรียนตรีกับโท" "แล้วทำไม...".....แม้แต่แม่...ก็ยังโดน...  อ่านจบ...แล้วชอบค่ะ ชอบมาก...เรื่องนี้จริงๆแล้วมีอะไรมากกว่าความเจ้าเล่ห์ของพระเอกนะคะ ความน่ารักของเพื่อนสนิทนางเอก ความน่ากลัวของความรักที่สามารถทำร้ายและทำลายทุกสิ่งทุกอย่างให้พังทลาย...จริงๆก็มีดราม่า่นิดๆนะคะ...แต่รีวิวแต่เรื่องฮา...เพราะชอบค่ะ...เรื่องนี้ยกคะแนนให้พระเอกเกินร้อยเลยค่ะ...น่ารักสุดๆ...แต่แอบหักคะแนนนางเอกนิดหนึ่งตรงที่ติดจะขี้เกรงใจและใจดีเกินไป...คิดมากเกินไป...และน่ารักเกินไป...จนพี่เคียวต้องหลงรัก...อันนี้เคืองที่สุด... 
ชอบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ น่ารักน่าหยิกดีจริงๆ พี่เคียวเนี่ยทำคนอ่านอิจฉาอยากแย่งพี่เคียวจากนางเอกกันเป็นแถว
พรุ่งนี้มาแปะหัวใจให้นะคะ วันนี้หมดสต็อกซะแล้ว >< ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ  โดย: lovereason
 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:22:12:06 น.เรื่องนี้ เป็นเรื่องแรกๆ ของปราณธร ที่ได้อ่าน แล้วติดใจ
จนไปตามอ่านงานอื่นๆ ของปราณธร เกือบครบทุกเล่ม ปลื้มคุณเคียวมาก ทึ่งคนแต่งมาก คิดได้ไงกับความเจ้าเล่ห์มหาโหดของคุณเคียว โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:23:52:29 น.มีแต่ความเห็นในทำนองเดียวกันทั้งนั้นเลย...ชอบพระเอกแบบนี้จริงๆค่ะ
 โดย: Aneem
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:19:56:16 น.เคยอ่านตอนสมัยพิ่มพ์กับสนพ.อื่น ปกไม่ค่อยงามเท่านี้ แต่อ่านสนุกดี
โดย: นัทธ์
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:04:06 น.เรากลับไม่กล้าซื้อเรื่องนี้ค่ะ โธ๋
 กลัวแบบแนวอาโนเน๊ะ เด็กๆเกินไป เคยตามหาเจอด้วยแต่ไม่ได้ซื้อ ต้องมาหาใหม่อีกแล้วสิเนี่ย โดย: Sab Zab'
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:22:38:46 น.คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ Aneem เรียบร้อยแล้วนะคะ
รูปหัวใจไม่มาค่ะ >< โดย: lovereason
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:0:18:50 น.คุณนัทธ์...เพิ่งรู้ว่าเคยออกกับสนพ.อื่นมาก่อนนะคะเนี่ย
คุณnanaspace...ยังไม่ถึงกับพลาดหรอกค่ะ น่าจะมีขายอยู่ คุณSab Zab'...ใช่ค่ะ ตอนแรกไม่กล้าซื้อ แต่พอเห็นลดราคา เลยตัดสินใจหยิบมา 555 คุณlovereason...ขอบคุณค่ะ โดย: Aneem
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:19:54:41 น.ซื้อเป็นเล่นได้ที่ไหนอ่าาา
โดย: บลาาๆๆๆๆ IP: 49.230.118.48 วันที่: 21 ธันวาคม 2564 เวลา:18:42:57 น.
|
Aneem
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] ปีนี้+++ตั้งเป้าไว้ว่าจะพยายามซื้อหนังสือให้น้อยลง...แต่จะอ่านของเก่าที่ดองอยู่ให้มากขึ้น...จำทำได้มั้ยนะ!!! Friends Blog
Link |
||||||||||||
...ก้าวแล้วล้มไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่...
แปะ