Picture says itself ถึงแม้ว่า...อยากให้ภาพ(เคลื่อนไหว)พูดแทนเรา แต่เรา... เอิ่ม...นัตตี้ หนูเปิดเผยน้อยกว่านี้ได้อีกลูก สร้างภาพบ้าง อะไรบ้าง มีจริตสาวกับเขาบ้างก็ดีลูกเอ๊ย (...ไมงั้นก็โดนอิป้าขี้แกล้ง กลั่นแกล้งแบบนี้อีกล่ะลูก) What time is it? ITs ICE time ~aGAIN n aGAIN n aGAIN n aGAIN na~ ครึ่งลูกควบ...อ๊ะ...ม่ายช่ายละ น้ำแข็ง น้องทำพี่แปลกใจกับความสามารถแฝงของเรามากกกกก เด็กแนวอย่างเรา คือแนว'เกาหลี'ใช่ไหมไอ้น้อง รู้ทั้งเพลงทั้งท่าของagain&again พี่ยังไม่แปลกใจเท่า (แม้จะตะลึงว่ารู้แม้กระทั่งจังหวะโชว์กล้ามท้องช็อกโกแลต(เรามีเหรอน้ำแข็ง!!)เลยเรอะก็ตามเต๊อะ) แต่นี่น้ำแข็งรู้จักแม้ท่าของเพลงAbracadabra ...กร๊ากกกก ขอให้รู้เพราะติดใจป้าๆBrown Eyed Girls นะน้อง ขอให้อย่าเป็นรู้มาจากความสนใจใน Dirty Eyed Girls เลยนะไอ้น้อง ...เป็นอย่างนั้นจริงพี่ตะลึงตึ่งตึ๊งแน่นอน ซามูไรพ่อลูกอ่อน จังหวะอักเสบทั้งคู่ ปิดท้ายด้วย aGain เวอร์ชั่นพ่อลูกอ่อนกัน ไอ้ตัวเล็กเปิดตัวเป็นแฟนคลับหมายเลขหนึ่งของพี่น้ำแข็งมาตั้งแต่วันแรก แบบนี้เขาเรียก "ปลื้มจนต้องประทุษร้าย" แล้วกลายเป็นพ่อ-ลูกกันตั้งแต่เมื่อไร(วะ) วลีเด็ดประจำดราม่าคืนวันอังคารของอิฉัน (อาจจะไม่เป๊ะ) "ชั้นเสียใจที่ทำให้ปั๋มเจ็บ ปั๋มเจ็บ ชั้นเจ็บกว่าปั๋ม" เอิ่ม...มันรักจริง อะไรจริงวุ้ย ป้ายอมแพ้ละ เจอเจ้าหนูนี่ปรับทุกข์ไม่ดูทิศทางลมกับคนที่เขาจมอย่างหนักกับเรื่องตัวเองอย่างเกรบ ทำเอาอยากกระชากตัวออกมาแล้วถีบ เอ๊ย กันออกไปให้ห่าง ...ไม่โดนเขาว้ากเพ้ยออกมาก็บุญรักษาแล้วลูกเอ๊ย จะสารภาพความในใจ ไปเลย ไปโน่น ไปสารภาพต่อหน้าเจ้าตัว มาบ่นงึมงำกับคนอื่น เขาจะไปรับความรู้สึกเราไว้เอาตอนไหนเล่านัตตี้เอ๋ย ...นึกไปนึกมา ถ้าสักวันนัตตี้เกิดมีความรักขึ้นมา คนที่หัวใจราวกับฟองน้ำ โอบอุ้มทุกความรู้สึกแบบนี้...คิดแล้วก็ห่วงแทน ห่วงล่วงหน้าไปอีกสิบปี อยากแตะเรื่องเกรบบ้างอะไรบ้าง คิดไงดี... ตอนนั่งฟัง มันมีความคิดหนึ่งแว้บมาตลอดว่า "อายุ 15 ใช่ไหม" แล้วทำไม...ทำไมเกรบถึงได้จิตแข็งได้ขนาดนี้ เก็บอาการได้เก่งขนาดนี้ น้องไม่ใช่แค่อายุ15นะ ยังเป็นเด็กผู้หญิงอีกด้วย นี่ไม่ใช่ว่าเพิ่งคิดแบบนี้นะ เราคิดแบบนี้มาตั้งแต่เช้าวันจันทร์ที่มีประกาศมาติด ซึ่งเราว่านั่นคือบทลงโทษขั้นแรกของเกรบเลยล่ะ ให้เวลารับรู้สองวันหนึ่งคืนเพื่อรอบทลงโทษ(แอ่ม...โหดว่ะ) แต่เกรบก็เก็บอาการได้ค่อนข้างดีเลยล่ะ จนต้องสงสัยว่า ใจหรือความคิดของเกรบกันแน่ที่แข็งกว่ากัน ไม่ต้องดูอื่นไกล คนอย่างเรานี่ล่ะ ผ่านเจออะไรมาเยอะกว่านับเป็นสิบปี เจอการใช้จิตวิทยาแบบนี้เข้าไป บอกตามตรงประสาทกินตายเสียศูนย์แน่นอน เราไม่อาจไปอ่านความคิดหรือความรู้สึกเกรบได้หรอกนะ แต่ในส่วนหนึ่งของความคิดเรา เราว่าเด็กคนนี้กลบเกลื่อนความรู้สึกตัวเองไว้เก่งมาก ราวกับว่าเป็นเด็กที่เคยชินกับการพบเจอเรื่องแบบนี้มาทั้งชีวิต เมื่อเรามองเห็นแววตาของเกรบ เราใจหายวาบเลยล่ะ เราว่าเราเป็นคนเก็บความรู้สึกจากแววตาคนรอบข้างเก่งพอตัวเลยล่ะ สายตาของเกรบ...มันไม่ได้แข็งกระด้างหรอกนะ แต่มันเหมือนผิวน้ำบนทะเลสาบที่ดูทั้งลึกทั้งนิ่งเรียบ มองลงไปเหมือนจะเห็นเบื้องลึก แต่กลับกลายเป็นสะท้อนแค่สภาวะแวดล้อมรอบข้าง เด็กผู้หญิงวัย15 เองนะ มีเกราะป้องกันตัวขนาดนี้แล้วเหรอ มันทำให้เราสะกิดใจอะไรบางอย่างว่าช่วงเวลาแค่ 15 ปีของเกรบเจอะเจออะไรมาบ้างนะ แล้วเรื่องที่เจออะไรนั่นหนักหนาขนาดไหนกัน ซึ่งคงได้แต่สงสัยล่ะ...เรื่องบางเรื่องคนภายนอกก็ไม่ควรไปแตะมัน จิตใจคนเราเป็นเรื่องน่ามหัศจรรย์ มันเยียวยาตัวเองได้เสมอ แม้มันจะไม่คืนความรู้สึกบางอย่างกลับมาก็ตาม แต่เรารู้สึกได้นะว่า เด็กอย่างเกรบนี่ล่ะ จะสามารถเอาตัวรอดในสังคมปัจจุบันนี้ได้เป็นอย่างดี เพราะเป็นคนประเภทที่หล่อหลอมตัวเองได้แกร่งกว่าเดิมเพื่อป้องกันหัวใจตัวเองไม่ให้เจ็บหนักปางตายได้ ถึงตัวเราเห็นเกรบตอนนี้แล้วจะใจหาย แต่ก็คิดว่าสามารถให้ความเข้าใจได้นะ   Create Date : 21 กรกฎาคม 2553 9 comments Last Update : 22 กรกฎาคม 2553 11:31:25 น. Counter : 575 Pageviews. Share Tweet

เรื่องเกรบ ทำเอาอึ้งไปเหมือนกันค่ะ   โดย: บางส้มเปรี้ยว 21 กรกฎาคม 2553 13:58:57 น.

ดีใจจังที่ได้อ่านความคิดเห็นดี ๆ เกี่ยวกับเกรปบ้าง คุณคิวไปเขียนในพันทิปบ้างสิคะ เขาจะตีกันตายเพราะเด็ก 15 กันอยู่แล้ว ทำไมโลก (พันทิป) มันช่างโหดร้ายนัก หรือเพราะเราเขียน ๆ ๆ ขาก ๆ ถุย ๆ ได้อย่างไม่ต้องนึกถึงจิตใจใคร ขอบคุณนะคะ คุณคิว ดีใจจริง ๆ ที่ได้รู้จักกัน เรื่องนัตตี้ อิอิ ... เด็กมันใส ๆ ดีนะคะ ... พี่น้ำแข็งเราก็ชอบ แมน ๆ ดิบ ๆ แบบนี้ อิอิ คุณคิว กระซิบ ๆ ปั๋ม ปั๋ม ... เราจำได้ดี เพราะตอนแรกกะตั้งกระทู้แซวว่าปีนี้มีทั้งกรีน ทั้งปั๊ม พอไล่คีย์เสียง อ้าว ปัม ปั่ม ปั้ม ปั๊ม ปั๋ม นี่นา แก้ด่วน อาย ๆ   โดย: for Family 21 กรกฎาคม 2553 19:56:39 น.

เราแก้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ ความจริงเราก็รู้ว่าเป็น "ปั๋ม" ล่ะ แต่สงกาสัยว่าจะชินกับการพิมพ์ชื่อ เจ้าปั๊ม (แก้ตัว แก้ตัว) ...ขอบคุณมากค่ะ เตือนข้อผิดพลาดแบบนี้ต้องเพิ่มขนาดฟ้อนท์ค่ะ ฮะ ฮะ ฮะ คราวหน้าจะได้ระวังตัวกว่านี้ เราน่ะกลัวห้องเรียลตอนปีห้าน่ะ จากนั้นก็ไม่อยากเข้าเลย เข้าแล้วมึนออกมา มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ปีนี้ยังไม่ได้เข้าเลย แต่จะมีพี่คนนึงจะส่งบางกระทู้มาให้อ่านหลังไมค์ ...อ่านแล้วกลุ้ม แล้ว...อยากแฉเพื่อเป็นการซ้ำเติมพี่สาว พี่เขาแค่เข้าไปตอบในกระทู้หนึ่ง ทั้งๆที่ให้ความเห็นอย่างสุภาพ แต่แตกต่างจากความเห็นจขกท. แค่นั้นเองก็โดนหลังไมค์มา...ต่อว่า คนเราเริ่มรับความแตกต่างทางความคิดกันไม่ได้ซะแล้ว ไม่รู้ว่าโลกมันง่ายหรือยากกว่าเวลามีปฎิสัมพันธ์กันโดยไม่เห็นหน้า ไม่ต้องรับผิดและชอบ   โดย: Quaver 22 กรกฎาคม 2553 11:43:46 น.

เรื่องการเขียน ... เราเอาตัวเองมาเป็นแบบให้คิด เราน่ะซุ่มอยู่นานเลย พอออกมาได้ ตอนแรกก็เหนียม ๆ เพราะกลัวเขียนไรผิดหูแล้วโดนด่า เหมือนที่คนอื่นเขาโดนกัน นี่ ... ครึ่งปีผ่านไปแล้ว ตอนนี้เริ่มกล้า เริ่มเกรียน ลืมความเหนียมไปเลย ... (ขนาดคนไม่สู้คนอย่างเรา ถึงตอนนี้ยังเปลี่ยนไปได้ นับอะไรกับคนบู๊ล้างผลาญ ที่จะพ่น ๆ อะไรออกไปกันบ้าง) เราจะเขียนอะไรก็พยายามคิด ตริตรอง และ ไม่พาดพิงถึงใคร ให้เคืองได้ ... เรามักไปเตือนเสมอ ๆ ว่า พูดกันดี ๆ คิดกันดี ๆ แต่พอมานั่งนึกอีกแง่ ถ้ามองแต่ดีหมด อวยเด็กหมด อีกหน่อย ก็ไม่มีแง่มุมมองน่าสนใจที่แตกต่างในพันทิปอีก ก็เลย เอ้อ นานาจิตตัง นานาทัศนะ ดี ๆ เราจะได้มองโลก มองคนได้กว้างไกลขึ้น สงสารแต่เป้านิ่งอย่างน้อง ๆ ไม่อยากจะพูดครั้งที่ร้อยเลยว่า เรายังจำภาพพี่นัทนั่งบนเตียง มีโน้ตบุ้ควางบนตัก แล้วร้องไห้ตัวโยนได้เลย เศร้ามาก ขนาดตอนนั้นเรายังไม่ค่อยได้มองนัทเลยนะ แล้วคุณคิวล่ะ ตอนนั้นใจขาดเปล่าเอ่ย   โดย: for Family 23 กรกฎาคม 2553 8:59:07 น.

พี่นัทเหรอคะ...พี่นัทน่ะเวลาร้องไห้ ให้ภาพของเด็กผู้ชายตัวเล็กๆที่พยายามเข้มแข็งเกินอายุทุกครั้งเลยค่ะ แล้วคนที่เฝ้ามองก็ได้แต่รออยู่เงียบๆรอเวลาให้เด็กคนนี้ฟื้นตัวเองอีกครั้ง เชื่อไหมคะว่าใจเราน่ะห่วงหัวใจของนัทมากกว่าห่วงต้อลอีกนะ แต่ทั้งสองคนต่างก็เป็นคนที่เราเชื่อว่าท้ายสุด ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ไม่เกินมือ(เขา)จะจัดการ ...หลงเด็กสองคนนี้มากไปละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า คงไม่สามารถเขียนถึงเด็กคนไหนแบบที่เขียนถึงนัทและต้อลได้อีกแล้วค่ะ ไอ้แบบถึงจะเน่าก็ยังเห็นเงาจันทร์น่ะ   โดย: Quaver 23 กรกฎาคม 2553 11:17:49 น.

คงเพราะความรักมังคะ ... รักที่มากถึงขนาดให้อภัยได้ในทุก ๆ เรื่อง ดีนะคะ ... เราว่า ... รักให้เป็น รักให้ถูกที่ถูกทาง ความรักทำให้โลกสวยงามเสมอ   โดย: for Family 23 กรกฎาคม 2553 16:18:57 น.

แวะเวียนเข้ามาทักทายคุณคิว...หลังจากห่างหายจากเอเอฟไปสองปีเต็มๆ กลับมาสู่วังวนของเอเอฟอีกครั้งเพราะเด็กเชียงใหม่สองคน (อีกแล้ว) คนแรกน้องเบนจามินของป้า... หน้าฝรั่งแต่อู้เมืองปนอังกฤษ เชียร์น้องเบนตั้งแต่รอบออดิชั่นภาคเหนือ.. รอบคัดตัวสิบสองคน..ท่ามกลาง NT ร่วมเจ็ดสิบชีวิต...อิป้าเป็นคนเดียวที่ตะโกนเรียกชื่อน้องเบนๆๆๆๆ ทั้งๆ ที่ไม่สบาย เสียงหาย ...แง๊ๆๆ ตอนหลังเริ่มข่มขู่เด็กวัยมหาลัยที่นั่งอยู่ในรัศมีความอำมหิต...บังคับให้กรี๊ดเชียร์น้องเบน.. ก็เผด็จการอ่ะ ๕๕๕+ และน้องเบนก็ได้เข้ารอบสิบสองคนจนได้..จะด้วยอะไรก็ตามแต่ ..แหะๆๆ บางทีปาฏิหาริย์ก็มีจริงเนอะ??? เด็กเข้าบ้านวีคแรก ...อิป้าไม่ได้ดูเล้ย วีคที่สอง...ก็ยังคงเชิด...เริ่ด...แก่ เอ๊ย! หยิ่ง... ไม่ดูว้อย !!! แต่เริ่มได้ยินเสียงรอบข้างพูดถึงน้องมาร์ควีสิบเอ็ด... แต่ละเรื่องที่ได้ยิน...ก็ไม่ใช่เรื่องดีเลยสักนิดเดียว เริ่มอยากรู้อยากเห็นตามสั.. เอ่อ.. นิสัยเดิมๆๆ ก็นะ...น้องมาร์คก็เคยเห็นหน้ากันอยู่ห้าวันเต็มๆ ตอนไปปักกิ่ง จำได้ว่ากลุ่มอิป้ายังทะเลาะกะน้องเค้าอยู่เลย...เด็กอะไร..ร้ายกาจ!! (แต่ตอนนี้รำลึกความหลังได้ว่า..ทะเลาะกะเด็กน่ะ พวกป้าผิดเอง..แหะๆ) และแล้วถึงคืนวันเสาร์... เด็กซ้อมมาทั้งอาทิตย์ แต่ไม่ได้ขึ้นคอนซะงั้น เฮ้ออออออออออออออออ....บ้านเมืองนี้มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย? สรุปคือ ..อิน้องมาร์คนี่เอง ที่ลากป้าเข้าวงโคจรเอเอฟอีกครั้ง ... ปาฏิหาริย์อีกแล้วนะเนี่ย...หุหุหุ เรื่องราวหลังจากวันนั้น...อย่าให้เล่าต่อดีกว่า... ช้ำใจเกิ๊นนนนน   โดย: lannapat 23 กรกฎาคม 2553 21:38:02 น.

ลืมบอกข้างบน...ตามมาเพิ่มเติม แค่จะบอกว่า...จากที่ดูเอเอฟมาห้าซีซั่น นอกจากซีซั่นที่สี่แล้ว ก็มีซีซั่นนี้แหละที่มันโดนสุดๆๆ ดราม่ากันถี่เกิ๊นนนน...หัวใจจะวาย คิดถึงคุณคิวนะ...ฝากบอกพี่น้าน้องพลอยด้วยว่าว่างๆ ทักทายกันบ้าง ๕๕๕+   โดย: lannapat 23 กรกฎาคม 2553 22:23:24 น.

แหม..โดนพาดพิง 555   โดย: NaNongPloy 27 กรกฎาคม 2553 13:59:45 น.