Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
9 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
รู้สึกใกล้ชิดกว่าที่เคย...ไหม???





แม้จะดูด้วยความงัวเงีย ก็เล่นถูกปลุกแบบไม่ปราณีปราศรัยขึ้นมา
แต่สมองพยายามรวบรวมไอ้อะไรก็ตามที่แตกกระจายกลับคืนมาอย่างสุดความสามารถ



ธีมแถลงข่าว AF6 ครั้งนี้คือ Closer Than Ever




มันหลงเหลือความรู้สึกนี้ไหม...หลังจากจบงานไปแล้ว

ขอนึกก่อนนะ จำอะไรได้บ้างนอกจากความรู้สึกที่ว่า นานจิฟ เยิ่นเย้อว่ะ ยัดเยียดสปอนเซอร์ตามเคย เคย

ขอสูดลมหายใจเพิ่มออกซิเจนให้สมองก่อน
ปลุกตัวเองให้ตื่นด้วย...



~There'll come a morning When we'll awaken

Closer than ever

Slowly but surely Sooner or later

Closer than ever

Breathing the same air Dreaming the same dreams

Closer than ever before~




อ้อ! อย่างแรก การเมคอัพ(ห่วยๆ)ทำให้อายุคนเพิ่มขึ้นไปอีกสิบปีเป็นอย่างต่ำ

นักล่าฝันแต่ละคนไม่ให้ความรู้สึกน่ารักน่าเอ็นดูสักคน ที่พูดเรื่องนี้คือ คราบที่ฉาบหน้านะ ไม่ได้โยงไปเรื่องนิสัยใจคอ เพราะใครจะไปสัมผัสในเรื่องแบบนี้กับคนแปลกหน้าล่ะ...จริงไหม
ทุกปี ตอนแถลงข่าว อย่างน้อยจะมีเด็กอย่างน้อยหนึ่งคนที่ให้ความรู้สึกว่า เอ๊อ~เด็กคนนี้น่ารักดีว่ะ
ถึงแม้ว่าจากนั้นไปจะไม่ได้รู้สึก ไม่ได้ตามเชียร์ก็ตาม
กฎทุกอย่างบนโลกมีข้อยกเว้นเสมอ เพราะอย่างงั้น ความรู้สึกแบบในปีนี้ถึงได้เกิดขึ้นมาจนได้


โทษใครล่ะเรื่องนี้...
ที่โทษไม่ได้เลยก็เป็นตัวนักล่าฝันเอง
นอกนั้นก็กวาดเอาเสื้อผ้าหน้าผม แสงสีบนเวทีที่ผ่านจอทีวีทำให้นักล่าฝันเป็นสีหม่นแทนสีสดใสตามวัยล่ะนะ


อย่าง V1 อิช์ค(เขียนชื่อถูกไหมวะเนี่ย!) น้องคนนี้ถ้าไม่ได้นับตอนออดิชั่นที่แต่งหน้าทำผมเองแล้ว จากนั้นมาเห็นผ่านจอทีวี ไม่กล้าทายอายุเลย เพราะคงบวกขึ้นไปอีกโขล่ะ

แล้วสงสัย น้องไม่ขึ้นสปอร์ตไลท์หรือเปล่า ทำไมดูดำคล้ำหม่นได้ขนาดนั้นทุกครั้ง หรือเพราะรองพื้นผิดเบอร์หวา~

...นี่เราสงสัยจริงๆนะเนี่ย



ไม่อยากเอาคำว่า “เกาหลี” มาใช่พร่ำเพรื่อเลยจริงๆ
แต่อย่างหนึ่งที่เรายอมรับและคิดว่าชอบมาก ก็คือ การแต่งหน้าแต่งตัวของนักร้องเกาหลี โดยเฉพาะนักร้องหญิง

ทำไมต้นสังกัดเค้าถึงได้ทำออกมาให้ศิลปินของตัวเองดูน่ารัก น่ามอง โดยที่ไม่ทำให้คนดูรู้สึกว่ากำลังมองผ่านเมคอัพหนาตึ้ก สารพัดสีบนใบหน้าได้ล่ะ

ไม่ใช่แค่ในMVนะ แต่เมื่อได้ดูบนเวทีคอนเสิร์ต ใบหน้าที่แต่งไว้เหมือนไม่ได้แต่งน่ะ

“ความเป็นธรรมชาติ” คือสิ่งที่หายไปในเด็กafทุกรุ่นเมื่อแต่งหน้าทำผม


แล้วพี่ไม่ได้แช่งนะน้อง
นุกนิก...หนูน่ะเตรียมตัวเป็นตัวตายตัวแทนของหนูพัดชาได้เลย
ความสยองของเสื้อผ้าหน้าผมแบบนั้น พี่รู้สึกได้ว่ามันกำลังจะกลับคืนมาอยู่บนตัวหนูอีกไม่ช้าไม่นานนี่ล่ะ

ขอให้พี่คิดผิดเถอะ!!!


นอกนั้น เด็กผู้หญิงไม่หลงเหลือความน่ารักสดใสสมวัยเลยสักคน...ผิดหวังไปอีกหนึ่ง



มาฝั่งผู้ชายมีน้อยใช้สอยอย่างประหยัด....เฮ้อออ

ก่อนอื่นเลย อยากพูดถึงข้อสงสัยหรือจะเรียกว่าความตงิดๆบางอย่างในใจ ที่ไม่รู้ว่ามันคือความบังเอิญที่จงใจหรือเปล่า

ก็คือตอนว้อยซ์เทรนเนอร์ค่อยทยอยเปิดตัวทีละคนสองคนน่ะ ข้อสังเกตที่มันเห็นชัดเบ้งเลยก็คือ ทำไมมีแต่ครูผู้หญิง ยกเว้น...ในฐานที่เข้าใจละกัน


ตอนนั้นก่อนจะคัดเลือกนักล่าฝันให้มีผู้ชายแค่ 5 คน

ไอ้ข้อสงสัยนี้ทำให้เรานึกล่วงหน้าไปว่า แล้วจะเอาครูฝ่ายชายที่เข้าใจโทนเสียงของผู้ชายที่ไหนให้พอสอน หรือว่าจะให้ครูผู้หญิงกดคีย์ตัวเองลงต่ำเวลาร้องไกด์ เวลาสอนงั้นเหรอ

ฉะนั้นพอ...มีนักล่าฝันฝ่ายหญิงโผล่มา 7 หน่อ...อืมมมม

...ก็แค่ตงิดล่ะ ความรู้สึก(ไปเอง)ส่วนตัว


ผู้ชายห้าคน โดยส่วนตัวอีกแล้ว ชอบผู้ชายที่หน้าตาคมเข้มมากกว่าน่ารัก
แต่...เอาคำเดิมมาอ้าง กฎทุกอย่างบนโลกมีข้อยกเว้น

โดยมีพื้นฐานคือ ไม่มีafรุ่นไหนเลยที่มีผู้ชายหน้าตาแบบที่ตรงสเป็คน่ะ คัดเลือกได้หายเกลี้ยงในแบบที่ชอบได้มันเอาทุกปีสิน่า ไปๆมาๆคงต้องสงสัยว่ารสนิยมของเรามันเป็นพวกส่วนน้อยหรือหาพวกไม่ได้เลยประมาณนั้นล่ะมั้ง

แต่ละคนที่คอยตามเชียร์ หน้าตาไม่ใช่ส่วนแรกที่มอง บางทีคงต้องบอกไม่ได้มองหน้าตาเลย
ย้ำอีกที! มันไม่ใช่สเป็คน่ะ!
เพราะงั้น จุดแรกเริ่มเลยคือ นิสัย ไม่ใช่แม้เสียงร้องด้วยซ้ำ
สารภาพแบบไม่อายด้วย
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่า เสียงร้องก็เป็นเรื่องรสนิยมส่วนตัวอีกนั่นล่ะ

คือถ้าเชียร์เพราะเสียง ป่านนี้เชียร์แต่ผู้หญิงมันทุกรุ่นไปแล้วล่ะ
แล้วดั๊นเป็นคนไม่ค่อยฟังเพลงนักร้องหญิงอีกต่างหาก ชอบเสียงแหบๆ สากๆ ทุ้มต่ำประมาณนั้นมากกว่าเสียงโซปราโน่ หวานแหลมน่ะ


งั้นกลับมาผู้ชายทั้งห้า หน้าตา...ก็ไม่มีอีกนั่นล่ะ...อีกแล้ว~

เสียงร้อง...ฟังแค่นี้ ก็ประมาณ ประมาณเดียวกันหมดล่ะ
ต่างจากต้อล จากอ๊อฟ2นะ ที่ฟังครั้งแรกแล้วชอบทันทีทั้งๆที่ยังไม่ได้ปักใจเชียร์

ก็คงเหลือ “นิสัย” เป็นส่วนสำคัญ
หวังว่า คงมีตรงรสนิยมบ้างนะ

แต่นักล่าฝันผู้ชายรุ่นนี้ คือที่ผ่านมาเราชอบใช้คำว่า “เด็กพวกนี้” กับนักล่าฝัน
แต่กับนักล่าฝันชายรุ่นนี้!!!?
หวัง(อีกแล้ว)แค่ว่า เข้าไปในบ้านแล้วจะเอาคำนี้กลับมาเรียกได้บ้างนะ



ย้อนนึกกลับไปถึงงานแถลงข่าว

นักล่าฝันชาย นึกตอนนี้นึกถึง "ที"
ความประทับใจหรือที่จริงต้องใช้คำว่า ความรู้สึกที่ส่งออกมาจนติดในความรู้สึกให้จำได้มากกว่าคนอื่นๆคือ “ความระวังตัว ความเครียด ความเกร็ง”
พวกนี้ล่ะ...มองไปเห็นรัศมีเฮ้ากวงแผ่ซ่านทะลุจอออกมา
ความกังวลทำไมมากจังฟะ
แล้วก็ไอ้ทรงผมแปะหน้าผากนั่น...
อ้อ! แล้วผมทรงเอลวิสที่วางแหมะลงบนหัวอ๊อฟ...love me tender,love me true~



จบความรู้สึกใกล้ชิดผ่านสายตา
มาที่โสตสัมผัสกันบ้างดีกว่า


ฟังแต่ละคนร้อง ก็เห็นภาพชัดว่าปีนี้เลือกระดับB+ขึ้นไป
เพลงเดี่ยวแต่ละคน ผู้ชายทุกคนด้อยกว่าผู้หญิงจน... ...โห~ มันไม่น่าต่างกันขนาดนี้นะ


เพลงชาตินักล่าฝัน เปิดด้วยแอน เสียงสวยนำมาเลย เปิดได้ประทับใจนำชัยไปกว่าครึ่ง
จากนั้น..ก็ตกหลุมอากาศเป็นระยะ ระยะ ด้วยน้ำเสียงฝ่ายชาย
เสียงประสานมีโดด มีแหล๋น มีกระทั่งบ่นกับตัวเอง...ประสานแบบนี้เงียบไปดีกว่าไอ้น้อง

แต่ก็ช่างเถอะ มีปีไหนบ้างที่นักล่าฝันไม่โดนด่าเรื่องการร้องเพลงธีม ทุกรุ่นโดนหมดช่วงแรกๆ บิ๊วกันจังเรื่องนี้ บิ๊วจนจำไดอะล็อคได้ บิ๊วจนร้องผ่าน(เกือบ)ทุกปี...



ก่อนจะได้ฟังเพลงธีมรุ่น6 คิดว่าคงอยู่ในใจหลายคน ไอ้ความรู้สึกลุ้นว่าพี่โอมจะทำดนตรีออกมาสไตล์ไหน
พอออกมาแบบนี้ ก็ไม่รู้ว่าเรียกว่าสไตล์อะไรนะ แต่มันให้ความรู้สึกเหมือนเพลงร็อคบัลลาดเพราะๆ
แล้วไอ้ที่เพราะจริงเพราะจังเพราะที่สุด ประทับใจที่สุด คือ ภาคดนตรีท่อนโซโล่ ฟังแล้วถึงกับใจสะดุด ร้องฮูวว์ แล้วบอกกับตัวเองว่า เพราะจัง~
เพราะขนาดลืมเสียงสวยๆของแอนตอนร้องเปิดขึ้นมาไปเลย

...ก็เป็นอีกครั้งที่ทำให้รู้สึกว่า ภาคดนตรีเด่นกว่าภาคการร้องแบบเห็นได้ชัด ไม่ต่างจากตอนAF5เลยล่ะ


มีหลายๆเสียงไม่ชอบร็อคเมื่อปีที่แล้ว
แต่โดยส่วนตัวแล้วเรากลับชอบมากนะ ดนตรีแน่น ริทึ่มนำ สาดด้วยกีตาร์บาดดดด ลูกเล่นในนั้นมีเพียบ ขนาดขอฟังแค่ภาคดนตรีก็พอ...ไม่ต้องเอาเสียงร้องเลยล่ะ
เพียงแต่ว่า...มันไปอยู่ผิดปี...ก็เท่านั้น
ไม่ได้เกี่ยวกับความสามารถทางการร้องเพลงของเด็กรุ่น 5
แต่มันผิดตรง เด็กรุ่น5 แต่ละคนไม่ว่าความสามารถระดับไหน หาความเป็นร็อคได้ยากลำบาก เมื่อดนตรีมันแรง แต่คนร้องแรงไม่เท่า ทุกอย่างก็เลยดูประดักประเดิกไปหมด
ทั้งๆที่มันคือการทำดนตรีแบบไว้ฝีมือของพี่โอมเอามากๆ จนคิดเสียดายแทน ที่หลายต่อหลายเสียงมองข้ามมันไปด้วยสาเหตุว่ามันไม่เข้ากับรายการ และไม่เข้ากับเด็ก




Closer Than Everไหม การเปิดตัวนักล่าฝันทั้งสิบสองคน
ไม่ได้รู้สึกอะไรเพิ่มเลยจากตอนออดิชั่น มาเป็นนักล่าฝัน บทสัมภาษณ์ต่างๆนาๆที่ทยอยหยอดทิ่มลูกหูลูกตาทุกครั้งที่มีเศษเวลาให้แทรกตามรายการของทรู
...ก็ยังมองเป็นแค่ “นักล่าฝันรุ่น 6”
ไม่ได้ชอบมากขึ้น ไม่ได้เกิดความรู้สึกแง่ลบ
เฉยเป็นปกติเช่นเคย เคย


แต่...ดันมีความรู้สึกหนึ่งผลุดขึ้นมาในใจเมื่อเห็นภาพสิบสองนักล่าฝันยืนโพสต์ท่าจบ

“ปลาที่หลุดมือไปจะใหญ่กว่าปกติ”



นอกจากนั้นล่ะ....
ครูรักเป็นครูใหญ่
ยิ้มนะตอนได้ยินการประกาศชื่อและตำแหน่ง
แล้วจากนั้นความรู้สึกหนึ่งก็ทะยานแซงนำมา

หนูขอพูดด้วยความเคารพรักครูรักมาโดยตลอดค่ะ
ปีนี้หวัง...หวังว่า ครูรักคงไม่พูดบิ๊วท์ให้โหวตนักล่าฝันฝ่ายหญิงนะคะ

...นี่คือสิ่งเดียวที่ไม่เคยยอมรับได้สักครั้งในการทำหน้าที่ “ครู” ของครูรัก
เมื่อได้ฟังครูรักพูดแบบนั้นออกอากาศไม่ว่าในคอน หรือในบ้าน มันจะสะอึกทุกครั้งที่ได้ยินและตามมาด้วยความรู้สึกที่ว่า


“ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย เด็กทั้งหมดที่ยืนนั่งหน้าสลอนอยู่ตรงนั้น คือลูกศิษย์ครูทุกคนนะคะ”


ถ้า...ถ้าหนูเป็นนักล่าฝัน หนูไม่ต้องการร้องขอเสียงโหวตโดยใช้ความเป็นผู้หญิงเพื่อให้ได้อยู่ต่อแม้สักคะแนนเดียว
ถ้าหนูเสียเปรียบเพราะความเป็นผู้หญิง หนูก็ไม่ขอ “ได้เปรียบ” เพราะความเป็นผู้หญิงค่ะครูรัก





แล้วก็มาถึงไฮไลท์ในค่ำคืนนี้

เป็นไฮไลท์ชนิดที่ทำให้ร้อง เฮ้ย!!! ออกมา จนอ้าปากค้างเมื่อได้ยิน พร้อมย้อนถามตัวเองว่า ที่ได้ยินนั่นน่ะเราฟังผิดหรือเปล่าวะ ขนาดนี้เลยเหรอวะ แล้วตามมาด้วยการหัวเราะครางออกมาอย่างเหลือเชื่อ


“ผมก็ยืนยัน”



นี่คือสุดยอดของสุดยอดวาทะแห่งวงการแฟนเทเชีย

ขอสบถหน่อยได้ป่ะ...กูจะบ้า!



เป็นไงบ้างคะคุณบอย
เมื่อตระหนักว่า คำพูดที่ออกมาจากปากตนเองนั้น...

“ไร้ซึ่งความน่าเชื่อถือ”

คำพูดที่คนฟัง ฟังแล้วคลางแคลง คอยประเมิน จนถึงไร้ราคาไม่มีค่าพอจะรับฟัง


ถ้าถามเราว่า เราเข้าใจ “ฐานะ” คุณบอย อรรถพลไหม
เราให้ความเข้าใจเต็มเปี่ยม
ในฐานะนักธุรกิจที่ทำการค้าแสวงผลกำไร โดยต้องขจัดคำว่า “ขาดทุน” ให้มีเหลือน้อยที่สุด
ยิ่งในระบบธุรกิจแบบดิ้นไปได้ด้วยกฎกติกามารยาทที่มันกว้างยิ่งกว่ากว้างและเอื้อให้ทำได้มากมาย
โดยจำต้องชักโครกคำว่า “จริยธรรม” ลงส้วมอย่างไม่ใส่ใจ
ถ้าเราเป็นเจ้านาย...ลูกน้องแบบคุณบอยนี่ล่ะที่ต้องมีไว้ข้างกาย
มันสมอง + ความเหี้ยมพอในใจ เป็นสิ่งที่จำต้องมีในแวดวงธุรกิจ
อย่าเถียงเลยว่า AF ไม่ใช่ธุรกิจ

นี่คือ ธุรกิจค้าความฝัน

เพราะฉะนั้นมันถึงเจ็บปวดได้ง่าย พร้อมถูกทำลายแค่พริบตาไงล่ะ



ตอนคุณบอยพูดถึงกระทู้พันทิป

เห็นใจว่ะ ...รู้สึกแบบนี้มอบให้เลย
เสียงกร่นด่า มันรุนแรงเสียจนเกินจะไม่ใส่ใจไหว
ก็อย่างว่าล่ะนะ...น้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อน แล้วหัวใจอ่อนๆ ของคุณบอยจะทนได้อย่างไร


ความรู้สึกแรงกล้าแฝงเร้นในใจจึงหลุดออกมากับคำถามถึงบทบาทคอมเม้นเตอเตอร์ในปีนี้

นอกจากจะย้ำว่าคอมเมนเตเตอร์จะมีบทบาทมากขึ้น และให้คอยลุ้นในสิบนาทีสุดท้ายของคอน
ตามมาด้วยคำพูดที่ว่า ‘ผมก็ยืนยัน’...เรื่องบทบาทของคอมเมนเตเตอร์
เพื่อย้ำความน่าเชื่อถือ เพื่อย้ำ ย้ำ และย้ำว่าคำพูดที่ตนกำลังพูดออกมานี่มันจะเกิดขึ้นจริง
ไม่ใช่แค่ฟองน้ำฟ่อดที่พ่นออกมาแล้วพร้อมจางหาย ชนิดหาที่มาเจอแต่หาที่ไปไม่เคยพบน่ะ



เราอยากรู้จริงๆ...

คนเราจะรู้สึกยังไงนะในวินาทีที่ตระหนักว่า คำพูดของตนไม่หลงเหลือความน่าเชื่อถือแม้สักกระผีกลิ้นอีกต่อไปแล้ว



เมื่อฟังมาจนถึงคำ “ผมก็ยืนยัน”
เราถึงขนาดกุมขมับ

คนระดับนี้ ระดับผู้บริหาร มีลูกน้องใต้บังคับบัญชาเป็นร้อย
แต่กลับถูกคนรอบข้างมองด้วยสายตาประเมินในคำพูดของตนว่ามันเป็นเท็จมากกว่าจริง
จนต้องย้ำ “ผมก็ยืนยัน”

เพียงแค่เพื่อเพิ่มน้ำหนักในคำพูดนั้น


เราเติบโตมาโดยได้รับการสั่งสอนให้รู้ทุกเรื่องในเรื่องที่ลูกของพ่อควรจะรู้
แม้ว่า...มันอาจถูกมองว่าไม่จำเป็นต้อง ‘รู้’ ถึงขนาดนั้นก็ได้
ในขบวนการเรียนรู้นั่น ก็จะได้รับคำสั่งสอนประกบตามมา
“การพนันทำให้เสียคน” และ “แอลกอฮอล์ทำให้เสียผู้เสียคน”



แล้ว...รายการอคาเดมี่แฟนเทเชียในความรู้สึกของคุณบอยมัน...!!!?



รายการนี้ทำคนให้กลายเป็นอะไรไปแล้วนะ
แล้วมันทำลายศักดิ์ศรีความเป็นคนไปมากน้อยแค่ไหนแล้วนะ



กลับมาถามตัวเองอีกรอบ
รู้สึกใกล้ชิดกว่าที่เคยไหม


คุณบอยคะ

ดิฉันรู้สึกได้ถึงความกดดันที่ตัวคุณเองต้องประสบตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ผ่านคำพูดนี้

“ผมก็ยืนยัน”



ไม่เห็นใจแต่ก็ไม่สะใจ
ถ้าถามว่าเข้าใจไหม
เข้าใจแต่ไม่อาจยอมรับได้...ก็เท่านั้น






เริ่มแล้วล่ะ...เทศกาลที่ความเป็น 'คน' จะเผยทาสแท้ออกมาให้เห็น

~Breathing the same air Dreaming the same dreams

Closer than ever before~











Create Date : 09 มิถุนายน 2552
Last Update : 9 มิถุนายน 2552 10:52:50 น. 1 comments
Counter : 596 Pageviews.

 
เขียนได้สะใจจริงๆ จ้า


โดย: dolores วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:19:51:40 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Quaver
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [?]




เป็นคนหัวแข็งที่มาพร้อมรอยยิ้มอ่อนๆ
เป็นคนหัวอ่อนที่มาพร้อมท่าทางแข็งๆ




Friends' blogs
[Add Quaver's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.