โอย อ่านแล้วน้ำตาร่วงแล้วความคิดถึงตัวเล็กค่ะ คุณคิว
ตาบวมมาสองสามวันแล้ว ใครเขียนถึงน้องก็จะรีบไปอ่าน อ่านแล้วก็น้ำตาซึม คิดถึงหนักกว่าเดิม

นี่ยังทำใจเปิดทีวีดูไม่ได้เลย...ดู AF มา 7 ปี
อาการหนักขนาดนี้เป็นครั้งแรกจริงๆ

อ่านเรื่องนัตตี้แล้ว .. ไม่ได้ร้องตาม

แต่พอถึงเรื่องความอ่อนโยนของพี่ต้นแล้ว น้ำตาซึม

ชอบความอ่อนโยนของพี่ชายที่มอบให้น้องสาวตัวเล็กค่ะ

...เสียใจด้วยนะคะ คุณคิว

น้ำตาร่วงต่ออีกวัน เพราะคุณคิวแท้ๆ

ซึ้งดีจัง

ผมเริ่มมาชอบสาวน้อยคนนี้ ช่วงสัปดาห์หลังๆนี่เอง เห็นความเข้มแข็งของเธอแล้ว อยากเอาเป็นตัวอย่างของตัวเอง เวลาท้อถอย หดหู่ หรือเวลาโดนแอนตี้จากสังคมเล็กๆของตัวเอง ซึ่งก็มีบ้างบางโอกาส ^ ^

หวังว่าเธอจะเติบโตเป็นสาวน้อยที่ใครๆก็หลงรักและยอมรับ มากขึ้น มากขึ้น ตลอดไป