***...เริ่มจากร้อย...ตอนนี้เหลือ 0 แล้วล่ะ...*** .....ฉันไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกดี ๆ กับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่... เพราะครั้งแรกที่เราได้พบกัน... เธอเป็นผู้ชายร่างสูง ตี๋ ๆ มาดเซอร์ ๆ ซึ่งไม่ใช่สเปกของฉันเลยสักนิด เราเป็นเพื่อนห่าง ๆ ไม่สนิทกันเท่าไหร่... แต่เมื่อฉันได้มีโอกาสไปไหนมาไหนกับเธอบ่อยขึ้น...เพราะเราอยู่กลุ่มเดียวกัน ทำให้ฉันรู้ว่ารสนิยมเธอคล้ายกับฉันมาก... ถึงเราจะมีอะไรบางอย่างแตกต่างกันบ้างแต่มันก็เป็นความต่างที่ลงตัวต่อกันอย่างน่าแปลกใจ... เราใกล้กันมากขึ้น..จนวันหนึ่งฉันรู้สึกว่าเธอเป็นเพื่อนที่ "สนิท" เหลือเกินของฉัน... เพราะเวลามีอะไรฉันจะคิดถึงเธอก่อน..ไม่ว่าจะเรื่องเรียน เรื่องสอบ เรื่องกิน เรื่องหนัง เรื่องเที่ยว เรื่องซื้อของ เรื่องสารพัดก็อยากจะเล่าให้เธอฟัง เธอไปรับไปส่ง ไปไหนมาไหน ดูแล ซื้อของมาฝาก ทำกิจกรรมแทบทุกอย่างด้วยกันแม้บางอย่างเธอจะเพียงทำเป็นเพื่อนฉันก็ตาม ฉันยังจำได้ว่าตัวเองถามเธอไปว่า..คิดยังไงกับฉัน.. เธอตอบเบา ๆ ว่าแคร์มาก ๆ แล้วลูบหัวฉันเบาๆ ฉันรู้ว่าเราจะกลับไปเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว เพราะฉันชอบเธอมากกว่าเดิมในแบบที่ไม่ใช่เพื่อน และฉันรู้สึกว่าสิ่งที่เธอรู้สึกต่อกัน ทำให้กันมันไม่ใช่แค่เพื่อน เวลาผ่านไปมันดูเหมือนจะดีนะ...แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนกับว่า...ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกล... แปลกหรือเปล่าที่บางทีฉันก็อยากให้เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ความลงตัวและความใกล้ชิดที่เราเคยมีให้กันมันเหมือนจะน้อยลง ความเย็นชาและห่างเหินเริ่มคืบคลานเข้ามาพร้อมกับเงาของใครอีกคน คนที่เป็น"เพื่อน"ของเรา มันทำให้ฉันทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว คงไม่ผิดที่ฉันจะเป็นคนบอกเธอให้เลือกที่จะดูแลใครไปสักคน และมันคงไม่ผิดที่ฉันจะขอจากไปเมื่อเธอบอกว่าเธอไม่ได้มีอะไรและไม่เลือกใครไปสักคน วันนี้...มีคนถามฉันว่า..ฉันเสียใจหรือเปล่าที่เป็นฝ่ายจากมา รู้สึกยังไงที่เห็นเค้าสองคน เพื่อนสนิท..กับเพื่อนของเรา...เป็นแฟนกัน.. ฉันยิ้มแล้วบอกเค้าไปว่า..ไม่เสียใจสักนิด...ดีใจให้เค้ารักกันไปนาน ๆ ก็ดี... ถ้าเป็นเมื่อก่อนคำตอบนี้คงออกมาจากไรฟันที่ขบแน่นของฉัน...ด้วยการกัดฟันตอบ.. แต่เดี๋ยวนี้..มันคือใจจริงของฉัน...ฉันขอให้เค้ารักกันนาน ๆ ก็แล้วกัน... สำหรับฉัน...มันก็คืออีกหนึ่งความทรงจำที่ดีที่จะเก็บไว้นาน ๆ ไม่ได้มาอัพนานเลย คิดถึงทุกเวลานะ ที่เอาเรื่องนี้มาเล่า...เพราะคำถามของเพื่อนซี้... ถามมาด้าย..ว่าเป็นงายไปเที่ยวคราวนี้...เจอภาพบาดตาหรือเปล่า... ตอบไปเลย...ไม่บาดตาไม่บาดใจ...เพราะมัวแต่เอาตาแล้วก็เอาใจไปมองคนอื่นอยู่ 55555   Create Date : 28 ตุลาคม 2548 11 comments Last Update : 28 ตุลาคม 2548 0:51:07 น. Counter : 545 Pageviews. Share Tweet

มายิ้มให้จ้า....   โดย: naigod IP: 203.118.104.121 28 ตุลาคม 2548 1:49:57 น.

ดีแล้วค่ะ ทำใจให้มีสุขกับปัจจุบันนะคะ รักและเมตตาที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน จะทำให้ชีวิตมีสุข   โดย: กิ่งไม้ไทย 28 ตุลาคม 2548 1:54:06 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ ^^ ...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 28 ตุลาคม 2548 6:49:43 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ...........   โดย: ครีเอทีฟ หัวเห็ด 28 ตุลาคม 2548 7:42:13 น.

no comment คิดถึงค่ะ   โดย: run to me 28 ตุลาคม 2548 9:42:53 น.

เก็บความทรงจำที่ดีให้กันดีที่สุดจะ   โดย: อินทรีทองคำ 28 ตุลาคม 2548 18:05:40 น.

หวัดดีค่ะ เข้ามาทักทาย blog ของคนน่ารักค่ะ   โดย: มาริอา 30 ตุลาคม 2548 21:52:13 น.

หวัดดีค่ะ พี่ สบายดีอ๊ะเปล่า แวะมาเยี่ยมคร้าบบบ   โดย: Ple So gOoD 31 ตุลาคม 2548 0:35:46 น.

รัก เพื่อ เรียนรู้ อยู่ เพื่อ มีรัก ฟังเพลงนี้แล้วกลัวอยู่ลึกลึกว่าถ้าวันหนึ่งวันนั้นมาถึง เราจะอยู่ยังไงโดยไม่มีเขา   โดย: กอหญ้าพาฝัน 31 ตุลาคม 2548 17:06:00 น.

โดย: ลำน้ำ C 5 พฤศจิกายน 2548 22:24:19 น.

ศูนย์ยังดีกว่า ติดลบ นะ เพราะความรู้สึกที่ติดลบ มันนานกว่าจะทำให้ มันหายติดลบและมาเริ่มที่ศูนย์ หนึ่ง สอง สาม แต่ถ้า ค่าอยู่ที่ ศูนย์ มันก็อาจจะมีการเปลี่ยนแปลง ที่จะเพิ่มเป็น หนึ่ง สอง สาม ได้ คิดถึงนะ   โดย: รั้วหน้าบ้าน 7 พฤศจิกายน 2548 14:23:01 น.

• Bloggang.com