***..วัน ที่ น้ำ ตา ไหล...***
...ในที่สุดฉันก็เริ่มจะยอมรับกับตัวเองได้สักที...
เราเหมือนเป็นคนอื่นไปแล้ว...
ฉันพยายามถามตัวเองซ้ำ ๆ ซาก ๆ ว่า...
จริงหรอ...เธอคนที่เคยบอกรักฉันมาก และไม่มีวันจะทิ้งฉันไปนี่นะ
เค้าจะทำแบบนี้จริง ๆ ...
ฉันพยายามหลอกตัวเองทุกครั้งว่า..
เราแค่ห่างกันเพื่อไม่กดดันเธอ...
ฉันเลือกที่จะเชื่อว่า...
เธอกำลังพยายามเพื่อเราอยู่...
ฉันมั่นใจเสมอว่า...
เธอจะไม่มีคนอื่น...ฉันคิดแบบนั้นจริง ๆ
และความจริงแล้วฉันก็คิดเสมอด้วยว่า..
ฉันเป็นตัวถ่วงของเธอหรือเปล่า...ฉันทำให้เธอรู้สึกไม่ดีใช่ไหม...
ฉันจำได้ว่าเธอบอกกับฉันว่า...ยิ่งฉันดีกับเธอเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอไม่เหมาะกับฉัน...
ทุกครั้งที่ได้ยินฉันเสียใจมากมายเพราะสำหรับฉันความรักคือการให้ และฉันอยากจะให้คนที่รัก...แค่นั้น
เมื่อก่อนทุกครั้งที่ฉันคุยกับเธอ...วางหูแล้วฉันจะยิ้มกับโทรศัพท์แล้วก็คิดว่าโชคดีจังที่ฉันมีเธอ...
เวลาเกือบ 3 เดือนที่เราไม่เหมือนเดิม...
ฉันพยายามยอมรับความจริง พยายามปรับตัวเองให้อยู่ในโลกที่ไม่มีเธอ...
หลายครั้งที่ฉันกดโทรศัพท์ไปแล้วก็กดสายทิ้ง...
ฉันบอกตัวเองว่าอย่าเลย...อย่าเพิ่งโทรเลย เธอคงจะไม่ว่างหรือไม่พร้อมจะคุยกับฉัน...
..ความคิดถึงของฉันคงไปไม่ถึงเธอ...
วันนี้ที่ฉันโทรไปหาเธอ...เราคุยกัน..เหมือนเดิมแต่ไม่เหมือนเดิม...
ทำไมฉันจึงรู้สึกอ้างว้าง...ทำไมน้ำตามันถึงไหล...
ทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้...
เจ็บจัง...
| Create Date : 25 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 25 ตุลาคม 2550 23:35:35 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 383 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่เชื่อว่าคุณ จขบ. เข้มแข็งนะคะ
สู้ต่อไปค่ะ ชีวิตนี้ไม่สิ้นหวัง